• Back

ODGOVORNOST ZA PRIHVACANJE OBMANJUJUCIH UCENJA....

Vrlo je teško ljudima razdvojiti se od znanja kojem su bili poduceni još od ranog doba i kojeg stoga ne žele odbaciti kao obmanjujuceg. Oni su prihvatili ovo znanje bez razmišljanja o njemu a buduci njihovo obrazovanje nije njihova krivnja oni se ne mogu, na pocetku, smatrati odgovornima za prihvacanje pogrešnih doktrina. Unatoc tome, cim su sami sposobni koristiti njihov intelekt njihova je dužnost pomno ispitati da li je to duhovno znanje istinito. I oni ce morati biti odgovorni u pogledu toga da li su iskoristili njihov intelekt cim su to bili sposobni uciniti. Oni ne bi trebali prihvatiti sve duhovne vrijednosti kao istinu bez pomnog ispitivanja, niti ce biti sposobni sebe opravdati na temelju toga da su primili to znanje i stoga su nevini ako su ga usvojili tijekom njihova zemaljskog života. Oni zaboravljaju kako su odgovorni za njihove duše. Oni zaboravljaju kako ih ne kažnjavam Ja nego da sami sebe kažnjavaju, to jest, da ostaju u njihovom stanju nesavršenstva, koje nikada ne može rezultirati u njihovom blaženstvu.... ali da ih Ja ne mogu osloboditi iz tog stanja buduci njihovo iskupljenje zahtjeva njihovu aktivnu slobodnu volju koju oni, medutim, nisu iskoristili pravilno ili bi bili iskoristili njihov intelekt da ispitaju te duhovne doktrine. Oni su ostali pasivni. Do izvjesne mjere su sebi dopustili da im bude nametnuto nešto što su mogli isto tako odbaciti da su to željeli.

Cinjenica da su ljudi odgovorni za njihove duše znaci da oni moraju prepoznati njihovu krivnju, da moraju shvatiti kako je njihova bijedna pozicija bila njihova vlastita pogreška te da pravedno identificiraju i priznaju njihov vlastiti nemar, time oni sebe ne mogu rasteretiti na racun onih koji su ih poducili pogrešno. Doista, ti ucitelji ce, takoder, jednog dana morati biti odgovorni sukladno njihovoj krivnji, ipak netko tko prihvati obmanjujuca ucenja nece biti rasterecen od krivnje, buduci Sam Ja dao ljudskom bicu intelekt kojeg je on prije svega trebao koristiti za spasenje njegove duše. Svatko tko ozbiljno želi istinu ce se potruditi i takoder ce ju pronaci. I svaka instrukcija ponudena osobi treba biti ponovno pregledana ako polaže pravo na to kako je istinita. Tako je ljudsko bice obavezano porediti duhovno znanje koje mu je dodijeljeno sa tim ucenjima, i ispravna volja ce takoder poluciti ispravne rezultate. Ipak stanje njegove duše nakon njegove smrti ovisi o covjekovom stavu spram istine koja mu je dostavljena Mojom voljom.... puno svjetla ili tame.... Jer jedino istina daje svjetlo duši, dok zabluda drži dušu u tami u kojoj je ona venula na pocetku njezinog zemaljskog kursa života kao ljudsko bice ali koju je mogla izbjeci da je njezinu volju koristila ispravno.

AMEN

De verantwoordelijkheid voor het aannemen van dwaalleren

De mensen maken zich te moeilijk los van een weten dat hun van jongs afaan werd aangeleerd en dat ze daarom niet als onjuist willen prijsgeven. Zonder nadenken hebben ze dit weten aangenomen en daar ze geen schuld hebben aan hun opvoeding, kunnen ze voorlopig niet ter verantwoording worden geroepen voor het aannemen van valse leerstellingen. Maar zodra ze zelf hun verstand kunnen gebruiken, is het ook hun plicht elke geestelijke opvatting te onderzoeken op zijn waarachtigheid. En ze zullen zich moeten verantwoorden of ze hun verstand lieten werken zodra ze daartoe in staat waren. Maar ze mogen niet elke geestelijke opvatting voor waar houden zonder onderzoek, zoals ze zich ook niet kunnen rechtvaardigen met de reden dat ze dat weten ontvangen hebben en dus zonder schuld zijn, wanneer ze het gedurende hun leven op aarde voor waar houden.

Ze vergeten dat ze voor hun ziel de verantwoordelijkheid dragen, ze vergeten dat niet IK hen straf, maar dat ze zichzelf straffen, d.w.z. dat ze in een toestand van onvolkomenheid vertoeven, waarin ze nooit zalig kunnen worden, maar dat IK hen niet uit deze toestand verlossen kan, omdat hun vrije wil werkzaam moet worden t.b.v. deze verlossing'maar dat ze de wil niet goed hebben gebruikt, daar ze anders hun verstand hadden benut om die geestelijke opvattingen te onderzoeken. Ze bleven werkeloos, ze lieten zich in zekere zin iets opdringen wat ze ook konden afwijzen als ze dat wilden.

Als de mensen zich nu voor hun ziel moeten verantwoorden, wil dat zeggen dat ze hun schuld moeten inzien, dat ze hun ongelukkige Staat als eigen schuld en rechtvaardig inzien en hun eigen verzuim moeten toegeven, zich dus niet kunnen vrijspreken ten koste van diegenen die hen verkeerd hebben onderwezen. Wel moeten ook deze leraren zich eens verantwoorden overeenkomstig hun schuld, maar wie dwaalleren aanneemt, is niet vrij te spreken van schuld, daar IK de mens het verstand gegeven heb, dat hij op de eerste plaats voor zijn zieleheil moet gebruiken.

Wie het nu serieus te doen is om de waarheid, doet daar ook zijn best voor en zal ze ook vinden. En elke onderrichting die de mens wordt aangeboden, moet onderzocht worden als ze aanspraak maakt op waarheid. Dus heeft ook de mens de plicht de hem overgebrachte geestelijke leringen met die leerstellingen te vergelijken en de juiste wil om te onderzoeken zal ook juiste resultaten opleveren.

Maar zoals de instelling van de mens is, als hem door Mijn Wil de waarheid wordt gebracht, zo is ook de toestand van zijn ziel nà zijn dood - vol Licht of duister. Want alleen de waarheid geeft Licht aan de ziel, terwijl dwaling de ziel in duisternis laat vertoeven, waarin ze bij het begin van haar weg over de aarde als mens heeft gekwijnd, die ze echter heel makkelijk kon ontvluchten als ze haar wil juist gebruikt zou hebben.

Amen