• Back

GRIJESI OTACA OSVEĆUJU SE NA DJECI....

Grijesi otaca će utjecati na djecu naraštajima (kroz naraštaje).... Tako ste vi bili podučeni, i često ste kroz to dospjeli u proturječje sa učenjem o Bogu Ljubavi i milosrđa, Koji oprašta grješniku i otpušta mu njegovu kaznu, ako se on ozbiljno pokaje. Vi ne možete shvatiti da moraju patiti oni ljudi, koji sami nemaju krivnje (duga), i stoga su žrtve onih koji su zgriješili protiv Boga. No ipak, i tu je na djelu Božja mudrost i Ljubav, iako ne na vama dobro razumljiv način jer, prije utjelovljenja kao čovjek, ovdje ima svoje za reći priroda duše, koja je sama sebi izabrala grješnog čovjeka za svoje začeće u tijelu. Ove duše su posebno instinktivne, unatoč njihovom beskrajno dugom toku razvoja, unatoč mnogostrukim i mučnim preoblikovanjima, one su još u krajnje manjkavom stanju, one još nisu odložile svoju instinktivnost, i sada nagonski teže jednoj njima srodnoj ljudskoj duši, gdje se nadaju prilici da će moći iživjeti svoju instinktivnost. One su nerijetko ispunjene istom žudnjom, koja čovjeka čini grješnim, kako one također često na to potiču, čim su uzele prebivalište u jednom tijelu (maternici), i onda grijeh, samo po sebi razumljivo, ima jači utjecaj na novorođeno dijete, zbog čega se sada govori o predispoziciji i nasljeđivanju loših sklonosti. Nijedna duša koja je postigla određeni stupanj zrelosti ne dolazi u takvo tijelo, budući njen proces razvoja ne smije biti ugrožen, čim je ona sama prethodno već izrazila svoju volju da teži Bogu. No, čak se i jedna takva opterećena duša može na Zemlji osloboditi od svojih predispozicija (sklonosti), ona kroz naizgled nezasluženu zemaljsku sudbinu može prepoznati svoje vlastite pogreške i instinkte (nagone, impulse), te nastojati sebe od njih osloboditi, i onda će također moći na svaki način primiti milost, dakle pomoć odozgor, kako bi svoju volju dovela do izvršenja. Ali, takve se duše skoro uvijek iživljavaju, te povećavaju grijehe otaca, no uvijek u izvjesnoj slobodi volje, jer njima nije nametnuta prisila. No, one same vjeruju da su pod prisilom, i nastoje tako otkloniti svaku odgovornost, ne vode ni najmanju borbu same sa sobom, odatle podliježu svakoj kušnji, kojoj bi se međutim mogle oduprijeti, samo kada bi htjele. Volja im je međutim, od početka utjelovljenja naklonjena zlu, a ova volja je sama sebi izabrala formu koja je trebala postati nositelj duše, što međutim nikada ne isključuje da duša sada kao čovjek može učiniti volju aktivnom, i sebe može osloboditi od grijeha.... da je tako onda jedna karika u lancu slomljena, i također krivnja grijeha otaca zbog jednog takvog djeteta može biti uklonjena (izbrisana, ugašena). Jer volja instinktivnog čovjeka je u sebi jaka, i jedino je krivo usmjerena. Usmjeri li se međutim u ispravnom smjeru, onda on također može nad svim nadvladati, te time postati spasitelj svojega pretka, i umanjiti mu patnju i bijedu u onostranom.

AMEN

Os pecados dos pais vingam-se dos filhos....

Através das gerações o pecado dos pais afectará os filhos.... Foi assim que vos ensinaram e muitas vezes entrastes em conflito com o ensino de um Deus de amor e misericórdia que perdoa o pecador e perdoa o seu castigo se ele se arrepender sinceramente. Não se pode compreender que as pessoas tenham de sofrer quem não é culpado de nada e, portanto, são vítimas daqueles que pecaram contra Deus. E no entanto, a sabedoria e o amor de Deus também está em acção aqui, mesmo que de certa forma não se consiga compreender bem, a essência da alma antes da sua encarnação como ser humano fala aqui, que escolheu o próprio ser humano pecaminoso para a sua implantação na carne. Estas almas são particularmente impulsivas, ainda se encontram num estado extremamente deficiente apesar do seu interminável longo curso de desenvolvimento, apesar da deformação múltipla e agonizante, ainda não desistiram da sua impulsividade e estão agora instintivamente a lutar por uma alma humana relacionada onde esperam ter a oportunidade de viver a sua impulsividade. Não é raro serem preenchidos com o mesmo desejo que fez com que o ser humano se tornasse pecaminoso, tal como muitas vezes o estimulam assim que se instalam num corpo (ventre materno) e depois o pecado tem naturalmente a mais forte influência sobre um recém-nascido, razão pela qual se fala agora de predisposição e herança de más disposições. Nenhuma alma entra num tal corpo que já tenha atingido um certo grau de maturidade porque o seu curso de desenvolvimento não deve ser posto em perigo, assim como já expressou anteriormente a sua vontade de lutar por Deus. Mas uma alma tão sobrecarregada pode muito bem libertar-se das suas predisposições na terra, pode reconhecer as suas próprias falhas e impulsos através de um destino terreno aparentemente irrepreensível e tentar libertar-se deles, e então também poderá receber graça de todas as maneiras, ou seja, ajuda de cima, a fim de cumprir a sua vontade. Mas na maioria das vezes tais almas vivem e aumentam o pecado dos pais, mas sempre com uma certa liberdade de vontade, pois a coerção não lhes é imposta. Mas eles acreditam estar sob compulsão e assim procuram rejeitar toda a responsabilidade, não travam a mais pequena batalha consigo próprios e por isso sucumbem a todas as tentações às quais poderiam, no entanto, resistir mas simplesmente não querem. Mas a vontade está inclinada para o mal desde o início da encarnação, e esta terá escolhido para si a forma que deveria tornar-se a portadora da alma, o que, contudo, nunca exclui que a alma possa agora deixar a vontade tornar-se activa como ser humano e libertar-se do pecado.... que um elo da cadeia será então quebrado e que a culpa do pai pelo pecado também pode ser redimida por causa de tal criança. Pois a vontade de uma pessoa impulsiva é forte em si mesma, só que erradamente dirigida. Mas se for dirigido na direcção certa, então também pode triunfar sobre tudo e assim tornar-se um salvador dos seus antepassados e reduzir o seu sofrimento e privações no futuro._>Ámen