• Back

'BLAŽENI SIROMAŠNI DUHOM...' NEPREPOZNAVANJE BOŽANSKOG DARA....

Kako je malen ipak čovjek, a kako se mudrim i moćnim zamišlja.... On vjeruje da može odbaciti Božanski dar, i svoju vlastitu mudrost želi postaviti iznad. A on ne promišlja da je i njegovo razumsko razmišljanje također Božji dar, kojeg on međutim zloupotrebljava, ako ga ne koristi tako da on uči prepoznati Boga. Bog je Praizvor.... ali onaj tko sebe samoga previsoko ocjenjuje, ne želi ništa pustiti iznad sebe, jer onda bi također morao i svoje znanje cijeniti manjim, nego što on to čini. Ali, on se nadmoćno podsmjehuje, kada mu je ponuđeno znanje koje daleko nadilazi njegovo znanje.... on se podsmjehuje jer on sam sebe zamišlja mudrijim, i stoga također vjeruje da je on sposoban donijeti sud. A on ne može steći znanje, zato jer on ne žudi takvome... I stoga Bog razdjeljuje znanje onima koji se osjećaju malenima i neukima, koji bi željeli povećati njihovo znanje i koji iznad sebe prepoznaju Biće, Koje zna sve, stoga također i duhovno siromaštvo Svojih stvorenja, koje On može ukloniti... blaženi koji se osjećaju siromašnima duhom, koji ne zovu njihovim vlastitim svjetovno znanje koje ih čini ohola duha.... blaženi koji su gladni mudrosti odozgor, koji žele crpiti s Izvora kojeg je Bog Osobno otvorio.... ovaj Izvor je dostupan svim ljudima, ali čovječanstvo prezrivo prolazi pored njega... No, živa voda koja izvire iz ovog Izvora je najdragocjenije što je na raspolaganju čovjeku.... On mu posreduje blago koje daleko nadilazi sva zemaljska dobra. Jer Božja mudrost je dar milosti, kojega čovjek više nikada ne želi izgubiti, kada ga je jednom primio... Božja mudrost ima vječnu vrijednost, Božja mudrost neopisivo usrećuje čovjeka, i Božja mudrost mu daje snagu za stremljenje uvis... Svjetovno znanje naprotiv blijedi i bezvrijedno je, odnosno ono služi jedino za vrijeme zemaljskog puta i također donosi samo zemaljsku korist. Ali duhovno znanje donosi malo uspjeha za zemaljski život, a ipak je čovjeku neprocjenjivo, jednom kada ga je pronašao. A oni koji ga odbacuju, time svjedoče jedino svoj svjetovni stav, i svoju malu žudnju za Istinom, inače bi ga oni morali prepoznati kao dragocjeni dar, i oni bi mu također težili.

AMEN

"Abençoados sejam os pobres em espírito...." Falha no reconhecimento do dom divino....

Quão pequeno é o homem, e quão sábio e poderoso ele pensa que é.... Ele acredita que pode rejeitar os dons divinos e quer substituir a sua própria sabedoria. E ele não considera que o seu pensamento intelectual também é um dom de Deus, que ele usa indevidamente se não o usa de tal forma que aprende a reconhecer Deus. Deus é a origem.... Mas ele se valoriza demais, não quer aceitar nada acima de si mesmo, senão também teria de valorizar menos a sua sabedoria do que ele. Mas ele sorri exaltado quando lhe é oferecido um conhecimento que excede em muito o seu conhecimento.... Ele sorri porque acredita que é conhecedor e, portanto, também capaz de julgar. E por isso não pode aumentar o conhecimento porque não o deseja.... E por isso Deus distribui sabedoria àqueles que se sentem baixos e ignorantes, que querem aumentar seus conhecimentos e que reconhecem um Ser acima deles Que sabe tudo, assim também a pobreza espiritual de Suas criações vivas, que Ele pode remediar.... E bem-aventurados os que se sentem pobres de espírito, que não chamam seu próprio conhecimento mundano, o que os torna arrogantes em espírito.... bem-aventurados aqueles que têm fome da sabedoria de cima, que querem tirar da fonte que o próprio Deus abriu.... Esta primavera é acessível a todos os seres humanos, no entanto a humanidade desdenhosamente a passa por.... No entanto, a água viva que flui desta fonte é a coisa mais deliciosa disponível para o homem.... Dá-lhe um tesouro que ultrapassa de longe todos os bens terrenos. Porque a sabedoria de Deus é um dom da graça que o ser humano nunca vai querer perder depois de a ter recebido.... A sabedoria de Deus tem valor eterno, a sabedoria de Deus faz o ser humano indescritivelmente feliz, e a sabedoria de Deus dá força para lutar para cima.... O conhecimento mundano, por outro lado, desvanece-se e não tem valor, ou seja, só é útil para o tempo da mudança terrena e também só traz vantagens terrenas. O conhecimento espiritual, porém, é de pouca utilidade na vida terrena e, no entanto, o ser humano já não o abandona depois de o ter encontrado. E aqueles que a rejeitam testemunham assim a sua atitude meramente mundana e o seu baixo desejo de verdade, caso contrário teriam de a reconhecer como um dom precioso e também lutar por ela...._>Amém