• Back

'BLAŽENI SIROMAŠNI DUHOM...' NEPREPOZNAVANJE BOŽANSKOG DARA....

Kako je malen ipak čovjek, a kako se mudrim i moćnim zamišlja.... On vjeruje da može odbaciti Božanski dar, i svoju vlastitu mudrost želi postaviti iznad. A on ne promišlja da je i njegovo razumsko razmišljanje također Božji dar, kojeg on međutim zloupotrebljava, ako ga ne koristi tako da on uči prepoznati Boga. Bog je Praizvor.... ali onaj tko sebe samoga previsoko ocjenjuje, ne želi ništa pustiti iznad sebe, jer onda bi također morao i svoje znanje cijeniti manjim, nego što on to čini. Ali, on se nadmoćno podsmjehuje, kada mu je ponuđeno znanje koje daleko nadilazi njegovo znanje.... on se podsmjehuje jer on sam sebe zamišlja mudrijim, i stoga također vjeruje da je on sposoban donijeti sud. A on ne može steći znanje, zato jer on ne žudi takvome... I stoga Bog razdjeljuje znanje onima koji se osjećaju malenima i neukima, koji bi željeli povećati njihovo znanje i koji iznad sebe prepoznaju Biće, Koje zna sve, stoga također i duhovno siromaštvo Svojih stvorenja, koje On može ukloniti... blaženi koji se osjećaju siromašnima duhom, koji ne zovu njihovim vlastitim svjetovno znanje koje ih čini ohola duha.... blaženi koji su gladni mudrosti odozgor, koji žele crpiti s Izvora kojeg je Bog Osobno otvorio.... ovaj Izvor je dostupan svim ljudima, ali čovječanstvo prezrivo prolazi pored njega... No, živa voda koja izvire iz ovog Izvora je najdragocjenije što je na raspolaganju čovjeku.... On mu posreduje blago koje daleko nadilazi sva zemaljska dobra. Jer Božja mudrost je dar milosti, kojega čovjek više nikada ne želi izgubiti, kada ga je jednom primio... Božja mudrost ima vječnu vrijednost, Božja mudrost neopisivo usrećuje čovjeka, i Božja mudrost mu daje snagu za stremljenje uvis... Svjetovno znanje naprotiv blijedi i bezvrijedno je, odnosno ono služi jedino za vrijeme zemaljskog puta i također donosi samo zemaljsku korist. Ali duhovno znanje donosi malo uspjeha za zemaljski život, a ipak je čovjeku neprocjenjivo, jednom kada ga je pronašao. A oni koji ga odbacuju, time svjedoče jedino svoj svjetovni stav, i svoju malu žudnju za Istinom, inače bi ga oni morali prepoznati kao dragocjeni dar, i oni bi mu također težili.

AMEN

“Bienaventurados los pobres de espíritu”....

Qué pequeño es el hombre, qué sabio y poderoso se cree.... Cree que puede rechazar el don divino, y quiere poner sobre ello su propia sabiduría. Y no considera que su pensamiento intelectual sea también un don de Dios, del que hace mal uso si no lo utiliza de tal amera que aprenda a reconocer a Dios. Dios es el origen.... pero él se valora a sí mismo demasiado alto, no quiere aceptar nada por encima de sí mismo, de lo contrario tendría que valorar su sabiduría menos, que él lo hace. Pero sonríe sublimemente cuando se le ofrecen conocimientos que superan con creces sus conocimientos.... sonríe porque cree conocerse a sí mismo y, por tanto, también se cree capaz de emitir un juicio. Y es por eso que no puede aumentar su conocimiento, porque no lo desea....

Y Dios, por tanto, distribuye sabiduría a aquellos que se sienten humildes e ignorantes, que quieren aumentar sus conocimientos y que reconocen un Ser superior por encima de ellos, Que lo sabe todo, incluso la pobreza espiritual de Sus criaturas, que Él puede remediar.... Y bienaventurados aquellos, que se sienten pobres de espíritu, que no poseen ningún conocimiento del mundo que los haga arrogantes de espíritu.... Bienaventurados los que tienen hambre de sabiduría de lo alto, los que quieren beber de la fuente que Dios Mismo ha abierto.... está fuente está accesible a todos los humanos, pero la humanidad la ignora....

Pero el agua viva que mana de este manantial es lo más delicioso que el hombre tiene a su disposición.... Le proporciona un tesoro que supera con creces todos los bienes terrenales. Porque la sabiduría de Dios es un don de gracia que el hombre nunca quiere perder una vez que lo ha recibido.... La sabiduría divina tiene valor eterno, la sabiduría de Dios hace a los humanos indescriptiblemente felices, y la sabiduría de Dios da fuerza para esforzarse hacia la altura....

El conocimiento mundial, por otro lado, desvanece y no tiene valor, es decir, sólo tiene valor durante el camino terrenal y sólo trae ventajas terrenales. Pero el conocimiento espiritual tiene poco éxito en la vida terrenal y, sin embargo, la gente ya no lo regala una vez que lo ha encontrado. Y quienes lo rechazan demuestran su actitud mundana y su poco deseo por la verdad, de lo contrario tendrían que reconocerlo como un don precioso y también se esforzarían para conseguirlo....

amén