• Back

Jesus had prior knowledge of His act....

I wanted to suffer on your behalf and therefore consciously prepared Myself for dying on the cross.... I was aware of the exceedingly arduous path of suffering I had to take in order to redeem you from adversity and death.... I foresaw everything, nothing I had to endure was hidden from Me, and yet, I walked towards it.... I did not defend Myself, I did not escape the danger but consciously approached it. I not only foresaw the sequence of My act of Salvation, I foresaw the weakness and bondage which kept My living creations down in immense adversity and to whom I could only bring deliverance through My suffering and death on the cross....

Everything stood brightly and clearly before My spiritual eye, the brutal power of My adversary, the fallen beings' abysmal distance from God which constantly increased.... I saw pitch-black darkness on one side and brightest light and happiness on the other.... I had come from the light and also wanted to carry it into the darkness, yet this necessitated a bridge, I had to offer something in exchange in order to be entitled to lift the tormented souls out of the abyss into the light.... I had to use My life in order to buy life for the wretched creatures. The path of self-sacrifice was the only option.... the sacrifice of the highest good I possessed.... My life, for the sake of love for those who were dead as the consequence of sin. I had to pay for their life with My life....

Everything stood brightly and clearly before My eyes, for this reason I already suffered dreadfully before, because, being human, I was created with the same emotions as you.... with the fear of death, of the appalling suffering and of Myself, that I might get exhausted, that My strength might not be enough and that My fallen brothers would have to remain in the great adversity were I to fail....

However, the nearer the day of the happening came the more My strength grew.... My strength grew like My love for the wretched human race, whose hardship I recognised every day more.... And even though I was sporadically seized by weakness in view of what was ahead of Me, My will nevertheless did not weaken to finish the work which I had started.... For the human part of Me kept in contact with the Father at all times, Who permeated Me with strength so that My love became increasingly more powerful and I finally died fully consciously, because I also realised that death had to be overcome and that this was My task as well....

The path to the cross was bitter and excruciating, for I had to go through profound darkness in order to open the gate into the kingdom of light for all those who wanted to ascend from the abyss into the light.... However, as a human being I had to endure the most bitter suffering and torment in order to help you, who, without My act of Salvation, without My death on the cross, would have been irretrievably lost.... This is why My earthly existence as a human was so tremendously sorrowful, for from the moment the Father had revealed Himself in My physical shell I was also aware of everything that awaited Me, and yet I voluntarily walked the path to the cross, for not the Father's will but My love for the fallen beings impelled Me to accomplish the act of Salvation, and this love gave Me the strength to persevere until the hour of death....

Amen

Jezus was zich tevoren van Zijn werk bewust

Ik wilde voor u lijden en bereidde Me daarom bewust voor op de dood aan het kruis. Ik was op de hoogte van de buitengewoon zware lijdensweg die Ik moest gaan om u te verlossen uit nood en dood. Ik zag alles voor Me en voor Mij was niets geheim van wat Ik moest verduren. En toch ging Ik er op af. Ik verzette Me niet. Ik ontvluchtte het gevaar niet, maar trad het bewust tegemoet. Want Ik zag niet alleen dit verloop van Mijn verlossingswerk, Ik zag de zwakheid en het gebonden zijn van mijn schepselen die in grootste nood terneer lagen en aan wie Ik alleen bevrijding kon brengen door mijn lijden en sterven aan het kruis.

Helder en duidelijk stond alles Me geestelijk voor ogen, de gruwelijke macht van mijn tegenstander, de afgronddiepe verwijdering van het van God afgevallene die steeds groter werd. Ik zag de diepste duisternis aan de ene kant en het helderste licht en gelukzaligheid aan de andere kant. Ik kwam uit het licht en wilde het licht ook in de duisternis dragen, maar daar was een brug voor nodig. Ik moest er iets voor aanbieden om het recht te hebben de gekwelde zielen uit de diepte op te heffen naar het licht.

Ik moest mijn leven inzetten om het leven van de ongelukkige schepselen te kopen. Er was alleen maar deze ene weg van zelfopoffering, van het offer van het hoogste goed dat Ik bezat - mijn leven. Uit liefde voor diegenen die dood waren als gevolg van de zonde, moest Ik met mijn leven voor hun leven betalen. Helder en duidelijk stond Mij alles voor ogen en Ik leed tevoren al ontzaglijk, omdat Ik als mens met dezelfde gevoelens was geschapen als u, met de vrees voor de dood, voor het vreselijke lijden en voor Mij zelf, dat Ik zwakker zou kunnen worden. Dat mijn kracht te zwak zou zijn en dat mijn gevallen broeders verder in de grootste nood zouden moeten blijven wanneer Ik faalde. Maar mijn kracht groeide, hoe dichterbij de dag kwam dat het zou moeten gebeuren. Mijn kracht groeide evenals mijn liefde voor de ongelukkige mensheid wier nood Ik dagelijks beter inzag. En mijn wil om het werk te voltooien dat Ik was begonnen, werd niet zwakker, ondanks dat Ik soms door een zwakheid overvallen werd bij het zien van datgene wat voor Me lag. Want het menselijke in Mij bleef altijd verbonden met de Vader die Mij met kracht vervulde zodat mijn liefde steeds machtiger werd en Ik tenslotte in het volle bewustzijn de dood inging, omdat Ik nu ook inzag dat de dood zou moeten worden overwonnen en dat ook dit mijn taak was.

De weg naar het kruis was bitter en kwellend, want Ik moest door de diepste duisternis heen om de poort naar het lichtrijk te openen voor allen die uit de diepte omhoog wilden klimmen naar het licht. Maar als mens moest Ik het bitterste lijden en de kwellingen verduren om u te helpen die zonder mijn daad van verlossing, zonder mijn dood aan het kruis, reddeloos verloren zouden zijn.

En daarom was ook mijn bestaan op aarde als mens ontzettend smartelijk. Want vanaf het moment dat de Vader zich in mijn omhulling openbaarde, was Ik ook op de hoogte van alles wat Mij te wachten stond. En toch ging Ik vrijwillig de weg naar het kruis, want niet de wil van de Vader, maar mijn liefde voor het gevallene dreef Mij aan om het werk van verlossing te volbrengen. En deze liefde gaf Mij de kracht om vol te houden tot aan het uur van de dood.

Amen