• Back

Concept of eternity.... Perfection....

Infinitely long periods of time have passed in which My creative will has been active in order to guide the estranged spirits back to Me.... Infinitely many creations have thus emerged which were intended to make this return possible, and countless souls have reached their goal to dwell with Me in the light again.... Yet far longer periods of time will be necessary until all spirits have travelled the path back to Me. For innumerable beings came forth from Me and once strayed from Me of their own free will.

These are eternities, periods of time the duration of which is inconceivable to you humans, and therefore the word 'eternal' can indeed be applied without being a wrong concept for you, even if one day the point in time will arrive when the set time for every period comes to an end.... For even the longest period of time is just like a moment for Me, but infinitely long for all living creations in the state of imperfection.... In the state of imperfection.... And now you will understand that a limit of time only ever exists in the state of imperfection.... whereas perfection does not know any limitation, that the concept of time can no longer be applied to everything perfect, and thus it is irrelevant to Me Myself when the complete return to Me will be accomplished. Yet for you, My living creations, who became imperfect of your own fault, it is of utmost importance how long you will remain in a condition which is agonising for you and the duration of which will consequently be shortened or prolonged by yourselves.

The deeper you are entrenched in sin, the further away you are as yet from perfection, the more the concept of time and space will frighten you, precisely because it is incomprehensible to you and yet it cannot be denied.... because your lifetime on earth is strictly limited and yet infinite ages in the past as well as infinite ages of the future have become a certainty for you.... The latter is even your firm conviction, so that you do not consider it possible for an era to end. Your conviction is in so far justified as that there is no such thing as an 'end', that the spirit will always and forever exist, but this alone is 'real'.... only the unreal things will vanish, which are only the means of return to Me.... And the human being all too often counts himself as the unreal, as what is not permanent, which passes by like time.... because he ignores the soul within himself which is not subject to limitation and which can never cease to exist.... but which is able to suffer eternal torments because it requires eternities to become perfect and then it will also be able to be infinitely happy in utmost freedom, independently from time and space.... because it will stay with Me again, Who is without beginning and end and everywhere, Who exists from eternity to eternity....

Amen

Eeuwigheidsbegrip - Volmaaktheid

Oneindig lange tijdsruimten zijn er vergaan waarin mijn wil om te scheppen werkzaam was om al het geestelijke dat van Mij verwijderd was weer terug te brengen. Oneindig veel scheppingen zijn er zo ontstaan die deze terugkeer mogelijk moesten maken en ontelbare zielen hebben hun doel bereikt dat ze weer bij Mij verblijven in het licht. Maar nog veel langere tijdsruimten zijn er vereist tot al het geestelijke de weg terug naar Mij zal hebben afgelegd. Want ontelbaar zijn de wezens die uit Mij voortkwamen en zich in vrije wil eens van Mij wegspoedden.

Het zijn eeuwigheden, tijdsruimten van voor u mensen onvoorstelbare duur en daarom kan het woord "eeuwig" wel worden gebruikt zonder voor u een verkeerd begrip te zijn, ofschoon ook eens het tijdstip komt waarop aan elke tijdsruimte een grens is gesteld. Want voor Mij is ook de langste tijdsduur slechts als een ogenblik, voor al het geschapene echter, in een toestand van onvolmaaktheid, oneindig lang. In de toestand van onvolmaaktheid. En nu zult u begrijpen dat er altijd alleen in de toestand van onvolmaaktheid een begrenzing van tijd bestaat, dat daarentegen de volmaaktheid geen begrenzing kent, dat voor al het volmaakte het begrip "tijd" niet meer kan worden gebruikt en derhalve is het voor Mij zelf onbelangrijk wanneer de algehele terugkeer naar Mij voltrokken is. Maar voor u, mijn schepselen die door eigen schuld onvolmaakt bent geworden, is het van de grootste betekenis hoe lang u zich in een toestand bevindt die voor u kwellend is en waarvan de tijdsduur dus door uzelf verkort wordt of langer wordt gemaakt.

Hoe zondiger u bent, hoe verder u nog van de volmaaktheid verwijderd bent, des te meer beangstigt u het begrip van tijd en ruimte. Juist omdat het voor u onvoorstelbaar is en toch niet kan worden geloochend, omdat uw tijd van leven op aarde nauw begrensd is en er toch eindeloze tijden van het verleden en evenzo eindeloze tijden van de toekomst voor u tot een zekerheid zijn geworden. Dit laatste is zelfs uw vaste overtuiging zodat u geen beëindigen van een tijdperk voor mogelijk houdt. Uw overtuiging is in zoverre juist, dat er geen "einde" bestaat, dat altijd en eeuwig het geestelijke bestaan blijft, dat echter alleen dat het werkelijke is, dat alleen dat vergaat wat niet werkelijk is, wat alleen maar middelen zijn om naar Mij terug te keren. En al te vaak rekent de mens zichzelf tot het onwerkelijke, tot datgene wat geen duurzaamheid heeft, wat vergaat zoals de tijd vergaat, omdat hij niet aan het geestelijke in zich denkt dat geen begrenzing is gesteld en dat eeuwig niet kan vergaan, maar dat eeuwigheden kwellingen kan ondergaan omdat er eeuwigheden voor nodig zijn om volmaakt te worden en dan echter ook eindeloos gelukzalig te zijn in volledige vrijheid, onafhankelijk van tijd en ruimte, omdat het weer bij Mij verblijft - en Ik ben zonder begin en einde en overal, Ik ben van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Amen