• Back

Individuality of each soul....

When My creative will became active My wisdom also realised the accomplishment of all that which My love and strength had created; I saw the fallen spiritual beings’ process of development as well as the partial relapse into the abyss, I saw a countless multitude of originally created beings fighting each other in the universe. I saw satanic actions everywhere in the spiritual kingdom and in the earthly-material creations.... I saw the rise and fall, I saw the constantly changing shapes and My wisdom recognised most clearly that the huge redemption work will be successful one day, which delighted My love and thus My will was incessantly active. I foresaw the achievement an eternity ago.... yet I also saw the countless originally created spirits which would remain opposed to Me and need an infinitely long time before they surrender to Me without resistance. But this did not trouble Me for time does not exist for Me, if only I reach My goal one day. Yet the plan of redemption for these spirits remaining in opposition to Me considerably deviates from the one for the less hardened spiritual beings, for the former require several infinitely long periods of development until their final redemption, and each one signifies a different process of redemption than the preceding one. For the sin keeps increasing the more often free will is misused, and the final stage as a human being also provides the spiritual entity with awareness, because I endow him with intelligence by virtue of which he can distinguish between right and wrong. Before a human being´s soul can be formed the individual soul substances must effectively have travelled through all creations, the soul will have gathered all minute particles which once belonged to a freely spiritually creating original entity, and this original entity receives, as a human being, the self-awareness again which it no longer possessed during the preliminary stages of development. Then the soul will continue to remain a self-aware individual entity in the spiritual kingdom, although it will then work and create in unity with equally mature souls.... It will recognise itself for what it once had been and is incredibly happy in this self-awareness. But the final test of earthly life can, although it is not too difficult, also be failed; in that case My work of redemption has not been possible during one course of development and the being will have to go through a second and far more difficult process of redemption, it must once again take abode in new material creations, the soul will be dissolved again into untold minutely small particles and, depending on its nature, engendered into various shells once more and the path of higher development will start anew.

A soul which deserts Me as a human being increases its sin many times over and must therefore also suffer considerably more than during the individual developmental stages of the previous period. Yet even then My infinite love will be at work again in order to help this soul to ascend, so that, at the end of its earthly progress in the law of compulsion the re-assembled soul can incarnate itself in a body of flesh with the purpose of passing its final test of will on this earth. Although at a later state of maturity this soul can undoubtedly look back upon an entirely different earthly progress than that of the period before, nevertheless it remains the same spiritual being but will only recognise itself as such when it reaches the specific degree of light when it receives its past memory again. Every soul entering the spiritual kingdom after its physical death remains what it is and can continue to ascend constantly higher and, in unity with equally mature spiritual beings, bring happiness to countless beings on earth as well as in the spiritual kingdom; but it always remains the same being and will never lose its self-awareness again. If, however, it descends into the abyss, its thinking will become confused, it no longer recognises itself and if it descends to the lowest point it can also harden into solid matter again, thus starting the process of development in new creations on earth once more. The being only recognises itself during a specific degree of maturity, and this degree of maturity has been attained as soon as the soul is permitted to embody itself as a human being, on account of which the human being is in clear possession of self-awareness which the soul will not lose again unless it descends into profound darkness again, where it can no longer recognise itself for what it is and what it had been. I will collect every spiritual being again which once went astray, I want to regain it in the same condition as it once came forth from Me. I want to draw completely free, supremely perfect angel beings burning with love to My heart and I will achieve this goal even if takes eternities, for My love, wisdom and might is without bounds and My creative will shall never end until even the last spiritual being is redeemed and has become My child....

Amen

De individualiteit van de ziel I

Toen Mijn scheppingswil werkzaam werd, zag Mijn Wijsheid ook de afloop van alles wat Mijn Liefde en Kracht geschapen had. IK zag de ontwikkelingsgang van het gevallen geestelijke, IK zag ook de gedeeltelijke terugval in de diepte. IK zag een leger van oergeschapen geesten strijdend tegen elkaar in het heelal. IK zag de demonische activiteiten overal in het rijk der geesten en in de scheppingen van aards materiële aard. IK zag de ups en downs - IK zag vormen die voortdurend veranderden. En Mijn Wijsheid zag allerduidelijkst het ontzaglijke Verlossingswerk dat eens succes zou opleveren, waarover Mijn Liefde zich verheugde en daarom was Mijn Wil aanhoudend scheppend bezig.

IK voorzag dus het welslagen al van eeuwigheid. Maar IK zag ook de ontelbare oergeschapen zich tegen MIJ verzettende geesten, die een oneindig lange tijd nodig hebben voordat zij zich zonder weerstand aan MIJ overgeven.

Dit maakte MIJ echter niet verdrietig, want de tijd komt bij MIJ niet in aanmerking,als IK maar eenmaal Mijn doel bereik. Toch wijkt het Verlossingsplan voor dàt geestelijke dat zich tegen MIJ blijft verzetten aanmerkelijk af van dat van het minder verharde geestelijke. Want de eersten hebben meerdere eindeloos lange ontwikkelingsperioden nodig tot hun uiteindelijke verlossing, en elke periode betekent een ander verlossingsproces dan dat van het voorafgaande. Want de zonde wordt steeds groter hoe vaker de vrije wil misbruikt wordt en het eindstadium als mens verschaft het geestelijke wezen ook het inzicht, omdat IK hem het verstand gegeven heb tengevolge waarvan hij recht van onrecht kan onderscheiden.

Totdat de ziel van een mens gevormd kan worden, moeten de afzonderlijke zielesubstanties door alle scheppingen zijn gegaan. De ziel heeft dan al haar partikeltjes die eens bij een in geestelijke vrijheid scheppend oerwezen behoorden, bijeen gezocht. En dit oerwezen ontvangt als mens dan ook weer het ikbewustzijn,dat het in de voorstadia van zijn ontwikkeling niet meer bezat.

De ziel blijft dan ook in het rijk hierna een zich zelfbewust individu, ofschoon het dan in vereniging met even rijpe geesten scheppend werkt. Ze herkent zichzelf ook als dat wat ze eenmaal was en is onbeschrijflijk zalig in dit ik-bewustzijn.

De laatste proef in het leven op aarde kan echter ook - ofschoon die niet te zwaar is - niet doorstaan worden en dan is Mijn Verlossingswerk in een ontwikkelingsgang niet mogelijk geweest - en moet het wezen een tweede, veel zwaarder verlossingsproces doormaken. (geen re–incarnatie = opm.v.d.uitgever). Het moet weer in nieuwe scheppingen van stoffelijke aard zijn verblijf nemen. De ziel wordt weer opgelost in ontelbare partikeltjes en naar gelang hun hoedanigheid weer in verschillende vormen ingelijfd, en de ontwikkelingsgang begint weer opnieuw.

Een als mens van MIJ afgevallen ziel heeft nu haar zonde van afvalligheid veelvoudig vergroot, en moet nu begrijpelijkerwijze meer lijden dan in de afzonderlijke ontwikkelingsstadia van de voorafgaande periode. Maar toch is ook nu Mijn onbegrensde Liefde aan het werk om deze ziel te helpen opwaarts te gaan, zodat nu ook weer aan het einde van de aardse weg die stond onder de wet van "je-moet" de ziel die zichzelf heeft teruggevonden zich weer in het vlees kan belichamen. met het doel de laatste wilsproef op deze aarde te doorstaan.

Deze ziel kan wel later, na voltooid te zijn, op een geheel andere aardse levensweg terug zien dan op die die er in de voorafgaande periode is geweest, toch is zij hetzelfde geestelijke wezen als hetwelk ze zich echter pas herkent in een bepaalde staat van licht, waarin haar de herinnering aan vroeger wordt gegeven. De ziel die na haar lichamelijke dood het hiernamaals ingaat, blijft wat zij is en kan steeds hoger en hoger stijgen. Zij kan met en in vereniging met gelijkgezinde geesten ontelbare wezens op de aarde en ook in het geestelijke rijk zalig maken. Ze blijft echter steeds hetzelfde wezen en haar ikbewustzijn zal zij niet meer verliezen.

Zinkt zij echter in de diepte dan wordt ook haar denken verward. Zij herkent zichzelf niet meer en kan bij'n totaal wegzinken weer tot vaste substantie verharden, dus weer de ontwikkelingsgang beginnen in nieuwe scheppingen van de aarde.

Alleen in een bepaalde graad van rijpheid herkent het wezen zichzelf. En deze rijpheidsgraad is bereikt zodra de ziel zich kan belichamen als mens. Om welke reden dus de mens een helder ik-bewustzijn heeft dat de ziel ook niet meer verliest, tenzij ze weer in de diepste duisternis terugvalt waarin ze zichzelf niet meer herkent als dat wat ze is en wat ze was.

IK breng ME al het geestelijke weer bijeen dat eens verloren ging. IK wil het weer net zo terugwinnen als het van MIJ is uitgegaan. IK wil vrije, in hoogste volmaaktheid staande en van liefde gloeiende engelen aan Mijn Hart drukken en IK zal dit doel bereiken, ook al zullen er eeuwigheden mee gemoeid zijn, want Mijn Liefde, Wijsheid en Macht zijn onbegrensd en nooit zal Mijn Wil te scheppen stoppen, tot ook het laatste geestelijke wezen verlost is en Mijn kind geworden.

Amen