As soon as people pray for each other their hearts are capable of love, and since love is strength, this strength flows over to the person to whom love applies.... Prayer now has an effect in that the person to whom the intercession is directed noticeably feels the flow of strength, in that he now either feels relief from his earthly hardship or is now able to cope with it due to the strength flowing towards him. And thus God already fulfills a prayer addressed to Him in love for his fellow human being purely earthly.... Far more blessed, however, is prayer which is only directed towards spiritual perfection, recognition and the striving for light and truth. Then, too, prayer has an effect in the form of strength, which the fellow human being only needs to willingly accept in order to be able to book the greatest spiritual success and thereby, understandably, also reduces the earthly hardship, which is only intended to fulfill the same purpose.... to bring about spiritual maturation. However, as soon as a person ignores the power given to him through intercession, God cannot reduce the suffering for the sake of this person whose soul He wants to save and who will be completely lost without it. Man wants to help his fellow human being who is in need.... But God is love.... and this also wants to come to man's aid. And His love and wisdom recognizes suffering as the only means to win the human being for eternity, and this love and wisdom must understandably leave the prayer for the suffering fellow human being unanswered if it questions the maturity of the soul, which is the purpose and goal of earthly life. And this is why the fulfillment of prayer should always be left to God's will, for God truly knows best by which a soul will gain the greatest spiritual advantage. Although God acknowledges love, if this love, in human ignorance, wants to end a suffering which God's love imposes on the human being, He will certainly acknowledge the former but, at His discretion, will not answer the prayer in order to bring redemption to the soul and thus seemingly disregard the human will. Yet the power of intercession will benefit them by making it easier for their thoughts to turn to God as soon as the human being's will does not completely resist Him. And therefore everything, sorrow or joy, should be left to God and everything should be accepted from His hand with submission and gratitude, for He truly knows best what serves people and He directs everything such that it will benefit the soul and the human being can attain spiritual maturity if he has the will to do so....
amen
TranslatorZodra de mensen voor elkaar bidden, zijn hun harten in staat lief te hebben. En daar de liefde kracht is, stroomt deze kracht dus over op de mensen naar wie de liefde uitgaat.
Het gebed heeft nu een zodanige uitwerking, dat de mens voor wie de voorbede bedoeld is, merkbaar de stroom van kracht voelt, doordat hij ofwel nu verlichting van zijn aardse noden ervaart of door de hem toestromende kracht hier tegen is opgewassen. En zo vervult God al zuiver aards een gebed dat in liefde voor de medemens tot Hem gericht is. Maar heel wat zegenrijker is het gebed dat alleen de geestelijke voltooiing, het inzicht en het streven naar licht en waarheid betreft. Ook dan weer heeft het gebed een uitwerking in de vorm van kracht, die de medemens alleen maar gewillig hoeft aan te nemen om een groot geestelijk succes te kunnen boeken. En daardoor wordt begrijpelijkerwijs ook de aardse nood verminderd, die immers alleen hetzelfde doel moet vervullen: het tot stand brengen van een geestelijk rijp worden. Maar wanneer de mens geen acht slaat op de hem door de voorbede toegewezen kracht, kan God ook het leed niet verminderen omwille van deze mens, wiens ziel Hij redden wil en die zonder zulk leed geheel verloren gaat. De mens wil zijn medemens helpen die in nood is.
God is echter liefde en deze wil eveneens de mens te hulp komen. En Zijn liefde en wijsheid zien in dat leed het enige middel is om de mens te winnen voor de eeuwigheid. En deze liefde en wijsheid moeten begrijpelijkerwijs het gebed voor de lijdende medemens onverhoord laten, wanneer ze de rijpheid van de ziel in twijfel trekken, die zin en doel is van het aardse leven. En daarom moet ook steeds de vervulling van het gebed aan de wil van God worden overgelaten, want God weet waarlijk het beste waardoor voor een ziel het grootste geestelijke voordeel ontstaat. Weliswaar erkent God de liefde, maar als deze liefde uit menselijke onwetendheid een einde zou willen maken aan het lijden dat de mens door de liefde Gods is opgelegd, dan zal Hij het eerste wel waarderen, echter volgens Zijn goeddunken het gebed niet verhoren, om de ziel verlossing te brengen. Hij zal dus schijnbaar op de menselijke wil geen acht slaan. Doch de kracht van de voorbede komt hun van pas, doordat hun denken zich gemakkelijker op God kan richten als de wil van de mens zich niet helemaal tegen Hem verzet. En daarom moet alles, leed of vreugde, aan God worden overgelaten en alles berustend en dankbaar uit Zijn hand worden aangenomen, want Hij weet waarlijk het beste wat bevorderlijk is voor de mens. En Hij leidt alles zo, dat het de ziel tot heil kan strekken en de mens geestelijk rijp kan worden als hij daartoe de wil heeft.
Amen
Translator