• Back

New creations.... unchanged laws of nature.... synchronisation.... rhythm....

You do not know how great God's creation is.... how unspeakably extensive and varied the lord of heaven and earth has shaped this creation and how new creations keep coming, filling inanimate space and again calculated for the further development of living beings. It is the ultimate purpose of all creation to lead the spiritual closer to God, and this will remain so for all eternity. For it is the creator's will to maintain what He created.... What once came forth from God in all perfection must have the same state of light in order to be able to return to its place of origin again. Furthermore, it must have lived through every station of development, it must have travelled through every work of creation in order to one day be able to let the same formations of creation come into being, since this is the task of all beings of light in eternity. Thus God has set an aim for the being to strive towards. He has made this aim dependent on a certain degree of maturity and in turn made the state of maturity dependent on his spiritual striving.... And therefore, again, all creation only ever serves the purpose of stimulating spiritual striving, and this the more attention is paid to creation and its many thousands of miracles. Whoever passes by them dully and blindly, his spirit can never be awakened, for he still dwells too much on this earth with body and soul and does not ask for the outcome and the end.... Whoever, however, contemplates the divine creation and realizes that centuries and millennia do not bring about a change in the laws of nature.... Whoever lets his gaze wander over the infinite variations of the divine creation and then considers again that everything is alive.... then, considering this thought, the question must also arise for him, for what reason is the purpose of all life on earth.... He cannot answer this question with empty phrases if he is serious about answering the question, but he must pursue it and can ultimately only answer it spiritually and exhaustively.... for the course of the world remains eternally the same, the laws of nature are likewise not subject to any temporal change, it is and remains, as it has been from eternity.... always in the same rhythm, in the same regularity and in unchanged synchronization, as it is the will of the creator from eternity. And people on earth are powerless in the face of these laws. They can certainly make use of unexplored forces and do so to a great extent, however, they can by no means cause this strength to have a different effect at their own discretion, they cannot arbitrarily utilize a strength for an activity other than that determined by God through the laws of nature, instead, they must adapt themselves to these laws of nature in the most exact way if the strength is not to be expressed in a damaging way. And every infringement punishes itself, for every non-observance of the laws of nature results in the destruction of all matter, but never in the building up and increase of everything that appears visibly or tangibly to him, which is in the human interest. The human being is already creatively active on earth but must always submit himself to the divine creator and His will in all actions.... His task in the beyond, on the other hand, is to constantly form new structures through his will in the knowledge of all laws of creation and their purposefulness, which, however, completely corresponds to God's will in the state of light.... and to see in this creating and creating a blissful state which is far more blissful than your human judgement. And in order to achieve this final aim you should be constantly active on earth and strive for perfection with all your strength....

Amen

Nieuwe scheppingen – Onveranderde natuurwet – Dezelfde loop – Ritme

Jullie weten immers niet, hoe groot de schepping van God is. Hoe onnoemelijk omvangrijk en hoe vol afwisseling de Heer van de hemel en de aarde deze schepping vorm gegeven heeft en hoe er steeds weer nieuwe scheppingen bij komen, uitgestorven ruimten vullend, en weer op de verdere ontwikkeling van de levende wezens berekend.

Het ultieme doel van de hele schepping is om het geestelijke dichter bij God te brengen. En dit zal tot in alle eeuwigheid zo blijven. Want het is de wil van de Schepper om dat te behouden, wat Hij geschapen heeft. Wat eens in alle volmaaktheid van God uitging, moet dezelfde staat van licht hebben om weer tot zijn uitgangssituatie terug te kunnen keren. Het moet verder elk stadium van ontwikkeling doorleefd hebben. Het moet elk scheppingswerk doorgegaan zijn om eens dezelfde scheppingsvormen te kunnen laten ontstaan, omdat dit de opdracht van alle lichtwezens in de eeuwigheid is. Dus heeft God het wezen een doel gegeven, waar hij naar moet streven. Hij heeft dit doel afhankelijk gemaakt van een zekere rijpheid en weer van de staat van rijpheid van zijn geestelijk streven.

En weer daarom dient elke schepping steeds alleen maar het doel om het geestelijk streven te stimuleren. En dit des te meer, hoe meer op de schepping en haar vele duizendvoudige wonderen acht geslagen wordt. De geest van degene, die afgestompt en blind aan hen voorbij gaat, kan nooit opgewekt worden, want hij houdt zich nog te veel met lichaam en ziel met deze aarde bezig en vraagt niet naar het begin en het einde.

Bij degene, die echter de goddelijke schepping bekijkt en voor wie het duidelijk wordt, dat honderden en duizenden jaren geen verandering van de natuurwetten tot stand brengen, die zijn blik over de eindeloze variaties van de goddelijke schepping laat zweven en dan weer bedenkt dat alles leeft, moet dan, gezien deze gedachten, ook de vraag opkomen waarom al het leven op aarde bestaat. Hij kan deze vraag niet met holle frasen beantwoorden, wanneer het beantwoorden van deze vraag hem ernst is, maar hij moet verder streven naar het antwoord en kan haar uiteindelijk alleen maar geestelijk uitputtend beantwoorden.

Want de loop van de wereld blijft eeuwig dezelfde. De natuurwetten zijn eveneens niet onderhevig aan een tijdelijke verandering. Het is en blijft, zoals het van eeuwigheid af was. Steeds in hetzelfde ritme, in dezelfde wetmatigheid en met een onveranderd verloop, zoals het de wil van de Schepper van eeuwigheid af is.

En de mensen op aarde staan machteloos tegenover deze wetten. Ze kunnen zich wel de ondoorgrondelijke krachten ten nutte maken, en dat in grote mate, maar ze kunnen op geen enkele manier deze kracht naar eigen goeddunken een andere werking laten hebben. Ze kunnen niet willekeurig een kracht gebruiken voor iets anders, dan de door God door de natuurwet bepaalde werkzaamheid. Ze moeten zich veeleer uiterst precies aan deze natuurwet aanpassen, wil de kracht niet op een beschadigende manier tot uitdrukking komen. En elke overtreding straft zich vanzelf, want elke veronachtzaming van de natuurwet heeft een verwoesting van alle materie tot gevolg. Maar nooit door een in de menselijke belangstelling liggend opbouwen en toenemen van al dat, wat zich zichtbaar of voelbaar zich aan hem openbaart.

Reeds op aarde is de mens al scheppend bezig. Echter moet hij zich altijd bij alle handelingen aan de goddelijke Schepper en Zijn wil onderwerpen. Daarentegen is het zijn opdracht in het hiernamaals om met inzicht in alle scheppingswetten en hun doelmatigheid onophoudelijk door zijn wil nieuwe scheppingen te creëren, die in de lichttoestand echter volledig met de wil van God overeenstemmen. En om in dit voortbrengen en scheppen een gelukkig makende toestand te zien, die ver voorbij jullie menselijk oordeel, zaligmakend is. En voor dit einddoel moeten jullie op aarde voortdurend werkzaam zijn en met alle kracht streven naar volmaaktheid.

Amen