• Zurück

Nachlassen des Wahrheitsverlangens hindert das Aufnehmen....

Es legen sich gewaltige Hindernisse dem zur Höhe Strebenden in den Weg bei der Entgegennahme von geistigen Botschaften, so der Aufnahmezustand nicht dem göttlichen Willen entspricht. Es werden die Strömungen ausgeschaltet, die ein leichtes Aufnehmen ermöglichen, so daß also der Mensch ringen muß um innere Festigkeit, daß er also am Abirren der Gedanken gehindert wird und sich inniger an Gott wendet, um in der Wahrheit zu bleiben. Es muß immer wieder der Wille zur Wahrheit in dem Empfangenden lebendig werden, er darf nicht nur mechanisch eine Sendung in Empfang nehmen, sondern muß sein Wahrheitsverlangen jeder Kundgabe voraussetzen. Er muß Wahrheit begehren, um solche empfangen zu können. So nun das Wahrheitsverlangen nachläßt oder der Mensch geneigt ist, Wohlgefallen an einer Unwahrheit zu finden, muß er durch vermehrte Schwierigkeiten beim Empfang gehindert werden, diesem inneren Trieb nachzukommen. Er muß also immer und immer an sich arbeiten und darf sich keiner Willensschwäche überlassen, er muß eine ausgesprochene Selbstzucht üben, er darf keine Gedanken hochkommen lassen, die sich von der Wahrheit entfernen.... Es schützet der Herr Sein Wort, und Er läßt es nicht verunstalten durch Lehren, die nicht Seinem Willen und der Wahrheit entsprechen. Und also hindert Er das aufnehmende Erdenkind am Empfangen, so dessen Wille von Seinem Willen abweichen möchte. Er stellt ihm Hindernisse in den Weg, deren Überwinden den Menschen zum rechten Denken zurückfinden läßt. Er führt und leitet ihn Selbst an der Hand, doch die Hindernisse muß er selbst überwinden und sich durchringen, um wieder Gott sich nahen zu können, dem Geber der Wahrheit. So wird also jeder unklare oder unwahre Gedanke immer ein Gefühl der Trennung von Ihm nach sich ziehen, es wird der Mensch zögern, diesen Gedanken aufzunehmen, er wird geneigt sein, ihn zurückzuweisen und ihn endlich fallenzulassen.... er wird offensichtlich gehindert, ihn niederzuschreiben durch ein inneres Gefühl der Ablehnung. Und es ist darum gut zu wissen, daß nur der Mensch fähig ist zu empfangen, der sich selbst Rechenschaft ablegt über sein inneres Empfinden, der unbedenklich zugibt, so er gedanklich abirrt, und sich bemüht, vor Gott und sich selbst wahr zu bleiben, hingegen muß auch er kämpfen gegen die Anfeindungen böser Mächte. Er muß, so ihm der geringste Widerstand beim Empfangen geistiger Sendungen entgegengesetzt wird, sich schonungslos einer Selbstkritik unterziehen und alles Denken dem Herrn unterstellen, auf daß es recht geleitet sei. Denn die Schwäche des Menschen sucht der Widersacher auszunützen, also muß die Stärke des Willens erbeten werden. Ohne jegliche Kraftzuwendung können die Gaben des Himmels nicht empfangen werden, also soll diese Kraftzuwendung auch angefordert werden als Zugeständnis dessen, daß das Erdenkind seinen Willen dem Vater im Himmel hingibt und Ihm allein nur dienen will....

Amen

Het afnemen van het verlangen naar de waarheid hindert het opnemen

Er liggen geweldige hindernissen in de weg voor degenen, die opwaarts streven, bij het in ontvangstnemen van geestelijke boodschappen, als de toestand tijdens het opnemen niet overeenkomt met de goddelijke wil. De stromingen, die een gemakkelijk opnemen mogelijk maken, worden uitgeschakeld, zodat de mens dus moet worstelen om innerlijke sterkte, zodat hij bij het afdwalen van de gedachten gehinderd wordt en hij zich inniger naar God keert, om in de waarheid te blijven. De wil naar de waarheid moet bij de ontvanger steeds weer levend worden. Hij mag niet slechts mechanisch een zending in ontvangst nemen, maar zijn verlangen naar de waarheid moet bij elke bekendmaking vooropgesteld worden. Hij moet naar de waarheid verlangen om deze te kunnen ontvangen.

Als nu het verlangen naar de waarheid afneemt of de mens geneigd is om welgevallen te hebben aan een onwaarheid, moet hij door grotere moeilijkheden bij het ontvangen gehinderd worden om gevolg te geven aan deze innerlijke neiging. Hij moet dus steeds aan zichzelf werken en mag niet toegeven aan wilszwakte. Hij moet een uitgesproken zelfdiscipline beoefenen. Hij mag geen gedachten op laten komen, die zich van de waarheid verwijderen.

De Heer beschermt Zijn woord en Hij laat het niet misvormen door leringen, die niet met Zijn wil en de waarheid overeenstemmen. En dus hindert Hij het opnemende mensenkind bij het ontvangen, als diens wil van Zijn wil af zou willen wijken. Hij plaatst hindernissen op zijn weg en het overwinnen hiervan laat de mens de weg naar het juiste denken terugvinden. Hij leidt hem en neemt hem Zelf bij de hand, maar de hindernissen moet hij zelf overwinnen en doorworstelen om God, de gever van de waarheid, weer te kunnen naderen.

Zo zal dus elke onzuivere of onware gedachte hem steeds een gevoel van scheiding van Hem opleveren. De mens zal aarzelen om deze gedachte toe te laten. Hij zal ertoe geneigd zijn om deze gedachte af te wijzen en hem uiteindelijk te laten vallen. Hij wordt duidelijke gehinderd om hem op te schrijven door een innerlijk gevoel van afwijzing.

En daarom is het ook goed om te weten, dat alleen die mens in staat is om te ontvangen, die zichzelf rekenschap geeft van zijn innerlijk gewaarworden, die het zonder bezwaar toegeeft, als het met zijn gedachten afdwaalt en zich inspant om voor God en zichzelf waarachtig te blijven. Daarentegen moet ook hij strijden tegen de vijandigheden van de boze machten. Hij moet, als hem bij het ontvangen van geestelijke zendingen de geringste tegenstand geboden wordt, zich zonder mededogen aan zelfkritiek onderwerpen en al het denken ondergeschikt maken aan de Heer, opdat het goed geleid wordt. Want de tegenstander probeert de zwakte van de mens te benutten en dus moet er om sterkte van de wil gevraagd worden. Zonder deze schenking van kracht kunnen de gaven uit de hemel niet ontvangen worden, dus moet om schenking van kracht gevraagd worden als vergoeding hiervoor, dat het mensenkind zijn wil aan de Vader in de hemel overgeeft en alleen Hem maar dienen wil.

Amen