• Zurück

Veränderungen in der Schöpfung.... Katastrophen nötig....

In unendlich langen Zeiten ist so manche Veränderung vorgegangen in der gesamten Schöpfung. Denn die ursprüngliche Form war gebanntes Geistiges, das sich jedoch im Laufe der Jahrtausende aus dieser Form gelöst hat, also sich auch das Schöpfungswerk Gottes dauernd verändern mußte, um dem Geistigen die Freiwerdung aus der Form zu bringen.... Diese Umformung des ursprünglich Geschaffenen hat wiederum zur Folge, daß daraus schon ein geistiges Wirken erkannt werden kann, denn Leben ist alles, was sich verändert.... es ist aber nichts im Weltall, das seine Gestaltung behält in unveränderter Art; es kann wohl Jahrtausende bestehenbleiben in gleicher Form, doch niemals wird diese ein Dauerzustand bleiben. Alles im Weltall muß sich verändern, denn nur so erfüllt es den Zweck, dem Geistigen Aufenthalt zu geben, das sich bilden soll zur Höhe. Und wenn nun alle diese Schöpfungen die Bestimmung haben, Träger geistiger Substanzen zu sein, so muß notgedrungen alles Zerstören der Form eine günstige Wirkung haben auf das sie belebende Geistige.... es muß der letzte Zweck der Materie sein, aufgelöst zu werden, um das Geistige in sich zu befreien. So wird auch jedes scheinbare Vernichtungswerk in geistigem Sinn nur zu begrüßen sein, obgleich es irdisch größten Nachteil nach sich zieht. Und nach jeglicher Zerstörung irgendwelcher Materie muß das Geistige daraus entweichen und also in ungebundenem Zustand den Menschen auf Erden sich zugesellen oder aber in der ihm zustehenden neuen.... d.h. zum Fortschritt der Seele dienlichen.... irdischen Hülle Aufenthalt nehmen. Und es wird daher jedes Neuerstehen in der Natur ungezählte geistige Wesen zur Reife bringen, und es haben gerade die kleinsten, unscheinbarsten Schöpfungen Aufgaben zu erfüllen, die man in ihnen nicht vermutet.... Es wird allgemein gesprochen, daß der Gott der Liebe nicht so grausam sein könne, ganze Landstrecken der Vernichtung preiszugeben.... doch es geht diesen Menschen völlig der Sinn dafür ab, daß unzählige Wesen ihrem Schöpfer danken für jede derartige Katastrophe, die zahllose geistige Wesen aus ihrem langen gebannten Zustand erlöst, und daß die gesamte Schöpfung nur zu dem Zweck da ist, daß diese Wesen fortgesetzt Aufenthaltsmöglichkeiten haben und solche oft durch Zerstörungen aller Arten entstehen.... daß sonach alle Katastrophen oder sonstigen Naturereignisse, die ein Zerstören der Erdoberfläche zur Folge haben, ungemein freudig begrüßt werden von den in langer Gefangenschaft weilenden Geistwesen, die nun eine neue Epoche ihres Wandelns auf Erden antreten und zu durchleben haben....

Amen

Veranderingen in de schepping – Catastrofen zijn nodig

Gedurende eindeloos lange tijden hebben er zich in de hele schepping vele veranderingen voorgedaan. Want de oorspronkelijke vorm was vastgelegd geestelijks, dat zich echter in de loop van duizenden jaren uit deze vorm bevrijd heeft. Zodoende moest ook het scheppingswerk van God zich voortdurend veranderen om het geestelijke de bevrijding uit de vorm te brengen.

Deze omvorming van het oorspronkelijk geschapene heeft weer tot gevolg, dat daaruit reeds een geestelijk werkzaam zijn herkend kan worden, want leven is alles, wat zich verandert. Want er is niets in het heelal, dat zijn vorm van die aard behoudt. Het kan wel duizenden jaren in dezelfde vorm blijven bestaan, maar nooit zal dit een blijvende toestand zijn. Alles in het heelal moet zich veranderen, want alleen zo vervult dit alles het doel om het geestelijke, dat zich opwaarts moet ontwikkelen, een verblijfplaats te geven.

En wanneer nu al deze scheppingen de bestemming hebben dragers van geestelijke substantie te zijn, dan moeten noodgedwongen alle verwoestingen van de vorm een gunstige uitwerking hebben op het hun leven gevende geestelijke. Het moet het hoogste doel van de materie zijn om ontbonden te worden om het geestelijke in zich te bevrijden. Zo zal ook elk schijnbaar vernietigingswerk in geestelijke zin alleen maar te verwelkomen zijn, ofschoon het aards het grootste nadeel met zich meebrengt.

En na elke vernietiging van één of ander materie moet het geestelijke daaruit ontsnappen en zich dus in ongebonden toestand aansluiten bij de mensen op aarde of toch opnieuw verblijf nemen in een passend aards omhulsel, dat wil zeggen één die nuttig is voor de vooruitgang van de ziel. En daarom zal elk nieuw ontstaan in de natuur ontelbare geestelijke wezens tot rijpheid brengen en juist de kleinste, zeer onopvallende schepselen moeten taken uitvoeren, die men niet in hen vermoedt.

Er wordt in het algemeen gezegd, dat de God van de liefde niet zo wreed zou kunnen zijn om gehele landstreken aan de vernietiging prijs te geven. Maar de zin hiervan, dat talloze wezens hun Schepper danken voor elke zodanige catastrofe, dat talloze geestelijke wezens uit hun lange gebonden toestand bevrijdt en dat de hele schepping alleen maar als doel heeft, dat deze wezens voortdurend de mogelijkheid van een verblijfplaats hebben en zulke vaak door verwoestingen van allerlei aard, ontbreekt de mensen volledig. Dat dus alle catastrofen of andere natuurverschijnselen, die een verwoestende invloed op het aardoppervlak tot gevolg hebben, buitengewoon blij begroet worden door de in lange gevangenschap verblijvende geestelijke wezens, die nu een nieuw tijdperk met hun gang over de aarde beginnen en moeten doorstaan._>Amen