• Zurück

Vorübergehende Begierden Einwirkung böser Macht....

Wenn sich die Gedanken nach oben erheben, so ist das Herz willig, und es sucht bewußt die Verbindung mit dem Herrn. Und Seine Gnade und Liebe kommt ihm entgegen, und der Seele Not ist gemildert. Dem Erdenkind wird jeglicher Mangel an Liebe nachgesehen, wenn es reuig diesen erkennt und selbst darunter leidet. Doch wird es sich auch bemühen müssen, mit doppeltem Eifer das Versäumte nachzuholen, und es wird dies allen Willen erfordern. Doch die Seele erkennt nun den wahren Lebensinhalt und findet keine rechte Ruhe, so sie ihm einmal weniger nachkam. Und eine völlige Trennung von der ewigen Gottheit ist ihr nicht mehr möglich, wenn auch die Materie noch zeitweise überstark auf den Menschen einwirkt, so daß er sich des Begehrens nicht enthalten kann.... Es ist dies nur vorübergehend, denn es befriedigt das Erdenkind nicht mehr restlos, sondern es ist diese Begierde nur das Einwirken böser Kräfte, es ist der Versuch des Abwendig-machen-Wollens von seiten des Widersachers.... Doch so leicht läßt der göttliche Herr und Heiland keinen fallen, der nach Ihm verlangt, und es wird der Welt-Genuß nur zu bald ein schales, leeres Vergnügen sein dem, dessen Herz Ihm schon gehörig ist.... Das Leben des einzelnen fordert gleichsam seinen Tribut, und es wird der Mensch nur mit Einsetzung seines ganzen Willens Herr werden seiner Begierden.... Er wird es aber auch einstens dankbar empfinden, daß ihm die Liebe des Vaters den restlosen Genuß oft gestört, denn es ist dies nur der Seele zum Segen. Und so wird alles Irdische an Wert verlieren, und die Versuchungen werden immer schwächer werden und seltener an das Erdenkind herantreten, denn es verheißet der Herr allen Seine Hilfe und Seine Kraft, die Ihn von Herzen darum bitten und Ihm ihre Liebe beweisen, indem sie ihren Willen tätig werden lassen, um allen Versuchungen zu widerstehen....

Amen

Kortstondige verlangens inwerkingen van de boze macht

Bij degene, wiens gedachten zich naar boven verheffen, is het hart gewillig en zoekt bewust de verbinding met de Heer. En Zijn genade en liefde komen hem tegemoet, en de nood van de ziel is afgenomen. Het mensenkind wordt elk gebrek aan liefde vergeven, wanneer het dit berouwvol beseft en daar zelf onder lijdt. Maar het zal zich ook in moeten spannen om met verdubbelde ijver het verzuimde in te halen. En daar zal zijn hele wil voor nodig zijn.

Maar de ziel herkent nu de ware inhoud van het leven en vindt geen ware rust als ze deze eens minder vervult. En een volledige scheiding van de eeuwige Godheid is voor haar niet meer mogelijk. Ook niet wanneer de materie nog van tijd tot tijd heel sterk op de mens inwerkt, zodat hij zich door de begeerte niet bedwingen kan.

Dit is slechts van voorbijgaande aard, want het stelt het mensenkind niet meer volledig tevreden, maar deze begeerte is slechts het inwerken van boze krachten. Het is een poging van de zijde van de tegenstander om de mens afkerig te willen laten zijn. Maar zo gemakkelijk laat de Heer en Heiland niemand, die naar Hem verlangt, vallen en het wereldse genot zal nu spoedig een smakeloos, leeg genoegen zijn voor degene, wiens hart Hem al gehoorzaam is.

Het leven van het individu eist als het ware zijn tol. En de mens zal alleen met de inzet van zijn gehele wil meester worden over zijn begeerten. Maar hij zal ook eens dankbaar zijn voor het feit, dat de liefde van zijn Vader vaak zijn plezier volledige verstoorde, want dat is alleen maar een zegen voor de ziel. En zo zal al het aardse aan waarde verliezen en de verleidingen zullen steeds zwakker worden en het mensenkind zelden naderen, want de Heer belooft iedereen, die Hem daar van harte om bidt en Hem zijn liefde bewijst, doordat hij zijn wil werkzaam laat worden, Zijn hulp en Zijn kracht om alle verleidingen te weerstaan.

Amen