• Zurück

Ständiges Höher-Entwickeln.... Verfehltes Lebens-Stadium....

Wie die Kreaturen auf Erden ein ständiges Höher-Entwickeln durchmachen müssen, so erlebt auch der Mensch an sich eine immer fortschreitende Entwicklung.... Und das muß ewig so weitergehen, soll alles in der göttlichen Ordnung verbleiben. Darum ist ein Stehenbleiben oder ein Rückgang in geistiger Beziehung wider eine göttliche Ordnung, und daraus könnt ihr ermessen, wie folgenschwer sich also ein solches Verharren in geistiger Finsternis auswirken muß auf ein solches Geschöpf und wie bitter und schwer dieses selbst daran zu tragen hat, sobald der Seele die Erkenntnis kommt von ihrem verfehlten Lebensdasein, wenn sie erkennen muß, wieviel Stadien sie schon kämpfen mußte, wenn auch unbewußt, um überhaupt das Stadium der Verkörperung als Mensch zu erreichen, in dem sie dann selbst nach eigenem Willen sich bilden konnte.... und sie nun einem Erfolg gegenübersteht, der nicht im geringsten der göttlichen Anforderung entspricht. Sehet, es ist ungleich besser, euch nicht erst am Erdenleben versucht zu haben, denn dann seid ihr bei weitem nicht so zu verurteilen, als die Gnade der Verkörperung angenommen, aber mißbraucht zu haben. Solange euch Warnungen zugehen, ist euch noch der Weg offen zum Licht.... doch wehe denen, die verstockt alle Warnungen an sich vorübergehen lassen.... Deshalb ist Gottes Erbarmen so groß und Seine Liebe so unendlich, weil Er alle diese Wesen hinüberleiten möchte in die strahlende, lichtdurchflutete Ewigkeit.... Deshalb bedenkt Er eine jede Seele und will sie hinweisen auf die Ewigkeit durch Leid und Schicksalsschläge.... denn anders ist ein Mensch nicht aufmerksam zu machen, daß es ein höheres Wesen gibt, Das sein Leben, sein Sein und Werden in der Hand hält.... Die Erkenntnis, wie schwach und machtlos der Mensch als solcher ist, müßte doch genügen, ihm die Augen zu öffnen, daß er dann auch nicht der Lenker seines eigenen Schicksals sein kann, sondern er einem höheren Wesen unterstellt sein muß. Dann müßte doch ein jeder Mensch sein Äußerstes tun, um alles zu erfüllen, was von diesem höheren Wesen gefordert wird.... Ist es denn so schwer, sich willig unterzuordnen dem himmlischen Vater, Der doch in Seiner Güte und Liebe so unendlich viel Gutes tut an euch und Dessen einzige Sorge die ist, euch zu gewinnen für das ewige Reich?.... Betet um Erhellung eures Geistes, und ihr werdet erfassen können im selben Umfang, wie euer Gebet aus dem Herzen zum Vater emporsteigt.... je inniger ihr betet, desto erschöpfender wird euch der Herr belehren....

Amen

Gestage vooruitgang - Verzuimd levensstadium

Zoals de schepselen op aarde een gestage vooruitgang moeten doormaken, zo ondervindt ook de mens een steeds voortschrijdende ontwikkeling aan zichzelf. En dat moet eeuwig zo doorgaan, wil alles in de goddelijke ordening blijven. Daarom is een stilstand of een achteruitgang in geestelijk opzicht in strijd met een goddelijke ordening. En daaruit kunnen jullie begrijpen hoe ernstig de gevolgen van een dergelijk volharden in geestelijke duisternis voor zo’n schepsel moeten zijn en hoe bitter en zwaar het dit zelf moet dragen, zodra de ziel tot het besef komt van haar verzuimde leven. Wanneer ze moet erkennen hoeveel stadia ze al moest strijden, zij het ook onbewust, om dan ook het stadium van de belichaming als mens te bereiken, waarin ze zich dan zelf volgens haar eigen wil kon vormen en dat ze nu tegenover een resultaat staat dat niet in het minst met de goddelijke eis overeenkomt.

Zie, het is onvergelijkelijk beter dat jullie je krachten niet eerst beproefd hebben in het aardse leven. Want dan zijn jullie lang niet zo te veroordelen dan wanneer jullie de genade van de belichaming aangenomen, maar misbruikt hebben. Zolang jullie nog waarschuwingen toekomen, is de weg naar het licht voor jullie nog open. Maar wee degenen die verstokt alle waarschuwingen aan zich voorbij laten gaan. Daarom is het erbarmen van God zo groot en Zijn Liefde zo oneindig, want Hij wil graag al deze wezens naar de stralende, lichtdoorstroomde eeuwigheid brengen.

Daarom denkt Hij aan elke ziel en wil Hij haar door lijden en beproevingen op de eeuwigheid attent maken. Want op een andere manier is een mens niet opmerkzaam te maken op het feit dat er een hoger Wezen is dat zijn leven, zijn bestaan en wording in de hand houdt. Het inzicht hoe zwak en machteloos de mens op zichzelf is, zou moeten volstaan om hem de ogen te openen voor het feit dat hij dan ook niet de bestuurder van zijn eigen lot kan zijn, maar dat hij aan een hoger wezen ondergeschikt moet zijn. Dan zou toch elk mens zijn uiterste best moeten doen om alles te vervullen wat door dit hogere Wezen geëist wordt.

Is het dan zo moeilijk zich gewillig te onderwerpen aan de hemelse Vader, die toch in Zijn goedheid en liefde zo oneindig veel goeds doet voor jullie en wiens enige zorg het is jullie voor het eeuwige rijk te winnen? Bid om verlichting van jullie geest en jullie zullen in dezelfde mate kunnen begrijpen als de mate waarin jullie gebed vanuit het hart naar de Vader opstijgt. Hoe inniger jullie bidden, des te uitputtender de Heer jullie zal onderwijzen.

Amen