• Nazaj

DEČEK JEZUS, BOG IN ČLOVEK....

Iščite razlago in vam bo dana.... Tisti, na katerega se spusti Božji Duh, je ravno tako sposoben dati odgovor v skladu z Resnico na vprašanja, katera so mu postavljena glede duhovnega. Skrivnost Božjega učlovečenja je za zemeljske ljudi tako težak pojem, da oni nikoli ne morejo biti popolnoma podučeni, razen če niso prejeli razlage s strani Samega Božjega Duha tako, da jih bodo prejemniki duhovnih sporočil sicer dobro dojeli, vendar pa to ne more biti na dojemljiv način dostavljeno bližnjim.... Človek Jezus je bil resnično rojen na čudežen način in Njegovo rojstvo je bilo pospremljeno z vsakovrstnimi nadnaravnimi pojavi. Vendar pa je telo bilo in tudi ostalo predvsem zemeljska stvar; duša je izvirala iz kraljestva svetlobe in je glede na to brez greha prišla na svet, da se je zato preko te duše lahko manifestiral Sam Bog; On je lahko deloval, ker ni bilo ničesar, kar bi se lahko kot ovira zoperstavilo Njegovemu delovanju. Tako sta bila v otroku Jezusu istočasno Bog in človek.... vse, kar je bilo vidno človeškemu očesu, je bil človek; Tisti, Kateri je otroku dal življenje, Kateri je pritegnil ljudi in s Svojo bližino izzival oboževanje, pa je bil Bog. Sámo večno Božanstvo se je manifestiralo (učlovečilo) in je bilo tudi prepoznano s strani tistih, kateri so bili dobre volje, katerih srca so bila sposobna in voljna ljubiti in katera so se zaradi tega odpirala za Božjega Duha, da v njih deluje. V času Jezusovega rojstva so v Njegovo bližino prišli samo ljudje, kateri so bili vodeni s strani Božjega Duha, katere je Sam Bog smatral za dostojne, da vidijo otroka; katerim se je On preko otroka približal in v katerih je On tudi prebudil zavest o tem, da so v Božji bližini. Drugim ljudem se je namreč otrok zdel povsem človeški in se jim ni zdel niti malo bolj drugačen od ostalih otrok, kar pa tudi ni bil, kar se tiče Njegovega zemeljskega telesa. Na ta način pa so Ga gledali tudi ljudje v Njegovi mladosti in v kasnejših letih, ker se On s Svojo Božanstvenostjo, s Svojim s strani Božjega Duha izpolnjenim Bitjem ni pojavljal na očiten način; čeprav pa se je On neprestano vse bolj in bolj združeval z Bogom preko Svojega vzornega življenja Ljubezni, da je na ta način poduhovil tudi Svoje telo in ga naredil kot posodo za prejemanje Božanskega Duha. Vendar pa je bil to človek Jezus, Kateri je moral Samega Sebe preko Ljubezenskega delovanja oblikovati v nek ovoj, kateri bi bil dostojen Božjega Duha, da se je Ta tako lahko v vsej polnosti zakril v Njem in tudi neomejeno deloval skozi Njega. Tisti, Kateri je iz Njega govoril, Kateri je izvajal čudeže in zapovedoval sami smrti, je bil Sam Bog; tisto, kar je bilo vidno ljudem, pa je bil človek.... Vera v Božansko poslanstvo človeka Jezusa je obenem tudi omogočala, da so ljudje v Njem prepoznali Boga tako v otroku, kakor tudi v Njegovih učiteljskih letih, kjer so Ga potem na enak način prepoznali tisti, kateri so tudi sami imeli istega Duha; kateri so torej živeli življenje v skladu z Božjo voljo in so se zato tudi odpirali Njegovemu Božanskemu Bitju. Za njih namreč ni bilo dvoma glede tega, da se je Sam Bog zakril v Njem in deloval preko Njega. Človeška zunanja forma je v včasih dovolila, da se v njih pojavijo dvomi; oni namreč niso mogli dojeti skrivnosti Božjega učlovečenja ter popolnega zedinjenja Boga in človeka, kakor to tudi ne more biti nikoli popolnoma pojasnjeno ljudem, kateri niso duhovno prebujeni. To bi oni sicer lahko dojeli s svojo dušo, vendar pa to ne more biti nikoli predstavljeno povsem razumsko, kakor bi bilo to potrebno za popolno razumevanje. Toda nikoli ne more biti in tudi ne sme biti otroku Jezusu zanikana Božanstvenost, ker je bil On dostojen najbolj vzvišene milosti, da se je v Njega zakril Sam Bog, Kateri Se je razodel tistim, kateri so Ga ljubili in živeli po Njegovi volji.

AMEN

De knaap Jezus, God en mens

Vraag om opheldering en ze zal u worden gegeven. Op wie de geest Gods neerdaalt, die is ook in staat waarheidsgetrouw antwoord te geven op vragen die hem worden gesteld in geestelijk opzicht. Het mysterie van de menswording van God is een zo moeilijk probleem voor de mensen op aarde, dat ze nooit volkomen kunnen worden onderricht, tenzij ze van de geest Gods zelf de uitleg in ontvangst nemen, zodat de uitleg door de ontvanger van geestelijke boodschappen wel kan worden begrepen, maar de medemensen niet begrijpelijk kan worden toegezonden.

De mens Jezus werd weliswaar op wonderbaarlijke wijze geboren en Zijn geboorte was begeleid door bovenaardse verschijnselen van allerlei aard, maar toch was en bleef het lichaam voorlopig aards materieel. De ziel was afkomstig uit het lichtrijk en was bijgevolg zonder zonde ter wereld gekomen. En derhalve kon God zich zelf door deze ziel openbaren. Hij kon werkzaam zijn, omdat er niets aanwezig was wat Zijn werkzaam zijn als hindernis in de weg zou hebben gestaan.

Dus was er in het kind Jezus God en mens tegelijk. Al wat voor het menselijk oog zichtbaar was, was mens. Maar Die het Kind het leven gaf, Die de mensen aantrok en hen tot aanbidding bracht door Zijn nabijheid, was God. De eeuwige Godheid zelf openbaarde zich en werd ook herkend door diegenen die van goede wil waren, wier harten in staat en gewillig waren om lief te hebben en die zich daarom openden voor de geest van God om in hen werkzaam te zijn.

Ten tijde van de geboorte van Jezus kwamen alleen mensen in Zijn nabijheid die door de geest Gods erheen werden geleid, die dus God zelf waardig keurde het Kind te zien, wie Hij door het Kind naderbij kwam en in wie Hij ook het bewustzijn wekte in de nabijheid Gods te zijn. Maar iemand anders dan zulke mensen zou het Kind alleen zuiver menselijk zijn voorgekomen, niet anders dan andere kinderen, zoals het ook volgens Zijn aardse lichaam was.

En zo zagen de mensen Hem ook in Zijn jeugd en latere jaren, want Hij trad niet openlijk met Zijn goddelijkheid op de voorgrond, met Zijn van Gods geest vervulde wezen, hoewel Hij zich steeds meer met God verenigde door Zijn voorbeeldig leven in liefde dat ook Zijn lichaam vergeestelijkte en tot een opnamevat van de goddelijke geest maakte. Maar het was de mens Jezus die zich zelf door werkzaam te zijn in liefde moest vormen tot een waardig omhulsel van Gods geest opdat deze zich in alle volheid in Hem kon bergen en door Hem onbeperkt werkzaam kon zijn. Wat uit Hem sprak, wonderen verrichtte en zelf de dood gebood, was God zelf. Wat voor de mensen zichtbaar was, was mens.

Het geloof aan de goddelijke zending van de mens Jezus deed ook de mensen God in Hem herkennen, zowel als kind alsook in Zijn leerjaren, waar eveneens weer diegenen Hem herkenden die dezelfde geest hadden, die dus een leven leidden volgens de goddelijke wil en zich daarom ook voor Zijn goddelijk wezen openden. Voor hen was het zonder twijfel dat God zelf zich in Hem borg en door Hem werkzaam was. Maar de menselijke buitenkant liet ook in die eerstgenoemden soms twijfel bovenkomen. Want ook zij konden het mysterie van de menswording Gods, van de volledige aaneensluiting van God en mens, niet vatten - zoals het ook nooit helemaal kan worden uitgelegd aan de mensen die niet geestelijk gewekt zijn. Dezen zouden het wel met hun ziel kunnen begrijpen, maar het kan nooit zuiver verstandelijk zo worden voorgesteld, zoals het voor een volledig begrip nodig zou zijn. Maar nooit ofte nimmer kan en mag het kind Jezus de Godheid worden ontzegd, want Dit was de hoogste genade waardig, dat God zelf zich in Hem borg, dat Hij zich openbaarde aan diegenen die Hem liefhadden en naar Zijn wil leefden.

Amen