• Nazaj

„IN SVET BO ODREŠEN VSEH GREHOV....“

In svet bo odrešen vseh grehov.... Tako je Gospod nekoč spregovoril človeštvu, razglasil je odrešenika, obljubil je človeštvu odrešitev od vseh grehov. In Jezus Kristus je to obljubo izpolnil s svojim trpljenjem in smrtjo na križu. Toda kako na to odrešenje gleda svet, tj. ljudje sami?....

Gospod je storil vse, da bi izpolnil to obljubo; kaj pa mora človek storiti, da bi bil deležen Božje obljube?.... Najprej mora imeti voljo, da bo odrešen.... S priznanjem Kristusa kot Božjega Sina in Odrešenika sveta si mora torej želeti pripadati tistim, ki so bili odkupljeni z Njegovo smrtjo na križu. Pripravljen mora biti sprejeti milosti odrešenjskega dela, saj obstaja volja, okrepljena z gorečo molitvijo, ki omogoča, da je vse izvedljivo, tj. da se lahko uresniči.

Prej je bila volja zvezana z močjo nasprotnika in ni bilo možnosti, da bi se osvobodila te moči, saj je bil človek zaradi svoje krivde greha prešibak, da bi se ji uprl. Božanska ljubezen se je darovala, da bi zlomila nasprotnikovo moč, tako da je lahko človeška volja postala dovolj močna, da se je tej moči izognila. Moč volje je torej treba najprej izprositi z molitvijo.... Hkrati pa se mora človek oblikovati v ljubeče bitje, kar mu prav tako mogoče le Gospodovo delo ljubezni.... Kajti greh je mogoče izkoreniniti le z ljubeznijo. Zato mora človek, ki želi biti odrešen greha, stati v ljubezni, tj. biti tako rekoč prežet z žarkom božanske ljubezni, ki je Jezusa Kristusa spodbudila, da se je žrtvoval za človeško krivdo greha.

Človek mora potrditi veliko delo usmiljenja, priznati Kristusovo ljubezen in si želeti, da bi bil sprejet v krog tistih, za katere je Gospod umrl na križu.... mora se zavedati dela odrešenja in si želeti biti odrešen.... Milosti odrešenjskega dela torej prejema tisti, ki zaradi Jezusa kliče Božje usmiljenje, ki Jezusa kot posrednika med seboj in Bogom prosi za njegovo priprošnjo.... Če prosite Očeta v Mojem imenu, vam bo dal. Zaradi Njegovega Sina bo odpravljena vsa krivda za greh, zaradi njegovega sina je vsem ljudem zagotovljeno odpuščanje grehov. Kdor torej veruje v Jezusa Kristusa, da je Božji sin, ki je s svojo smrtjo na križu odrešil svet vseh grehov, bo po svoji veri tudi odrešen.... Kajti kdor sprejme milost, ki mu jo ponuja sam odrešenik, se pusti odrešiti po njegovi volji.... Potrjuje delo odrešitve, priznava neizmerno božansko ljubezen, priznava svojo neizmerno krivdo, priznava svojo nevrednost in nemoč, da bi se je osvobodil. V prošnji dvigne roke h Kristusu in ga prosi za usmiljenje.... In tako je osvobojen vsake krivde.

Odrešenikovo delo ljubezni do človeštva je mogoče oceniti v njegovi veličini šele takrat, ko si človek predstavlja tako nebeške radosti kot tudi neizrekljivo trpljenje v onstranstvu, torej tako odrešeno kot izgnano stanje.... ko si predstavlja, da je Jezusa le njegova neskončna ljubezen pripravila do tega, da je nase prevzel neizrekljive bolečine, da bi dušam v onstranstvu prihranil bolečino. Če pa njegova ljubezen ni priznana, tj. če se dvomi o Gospodovem odrešenjskem delu ali ga celo zanika, se oseba izključi iz kroga tistih, ki jih je Gospod odrešil s svojo smrtjo na križu.

Če mu namreč Gospod v svoji ljubezni ponudi najodličnejši dar milosti in ga ta zavrne, je sam kriv, če ga v onstranstvu doleti neizrekljivo trpljenje. Nobeno bitje ne more biti odrešeno brez Jezusa Kristusa, kajti volja je bila zvezana, tj. v satanovi oblasti, dokler Kristus sam ni sprostil te volje.... Odrešenje se je zgodilo s Kristusovo smrtjo na križu. Gospod je umrl za vse in tako lahko volja vsakega človeka postane osvobojena nasprotnikove moči, vendar je brez odrešenja nasprotnikova moč tako velika, da ji človek sam ne more nikoli ubežati....

Amen

"E o mundo será libertado de todo o pecado...."

E o mundo será redimido de todo o pecado.... Assim o Senhor uma vez falou à humanidade, Ele proclamou o Redentor, Ele prometeu à humanidade a redenção de todo pecado. E Jesus Cristo cumpriu esta promessa através do Seu sofrimento e morte na cruz. Mas como é que o mundo, ou seja, a própria humanidade, está em relação a esta redenção?.... O Senhor fez tudo para cumprir esta promessa, mas o que o homem deve fazer para participar da promessa divina?.... Ele deve primeiro ter a vontade de se deixar redimir.... Assim, ao reconhecer Cristo como o Filho de Deus e Redentor do mundo, ele deve querer pertencer àqueles que foram redimidos através de Sua morte na cruz. Ele deve estar disposto a receber as graças do ato de Salvação, que é: uma vontade que se fortalece através da oração sincera e que permite que tudo seja realizado, assim ele pode ser posto em ação. Anteriormente a vontade estava ligada pelo poder do adversário e não havia meios para se libertar desse poder, pois o ser humano era demasiado fraco para resistir, devido à sua culpa de pecado. O amor divino se deu para que o poder do adversário fosse quebrado, assim a vontade do ser humano poderia se tornar tão forte para escapar desse poder. Assim, a força de vontade tem primeiro de ser pedida através da oração.... E, ao mesmo tempo, o ser humano tem de se moldar em um ser amoroso, o que também só é possível para ele através da obra de amor do Senhor..... Pois o pecado só é redimido através do amor. Assim, o ser humano que quer ser redimido do pecado deve permanecer no amor, assim deve ser permeado, por assim dizer, pelo raio do amor divino que moveu Jesus Cristo a sacrificar-se pela culpa do pecado da humanidade. O ser humano deve afirmar a grande obra de misericórdia, reconhecer o amor de Cristo e querer poder estar no círculo daqueles por quem o Senhor morreu na cruz.... Ele deve reconhecer o trabalho de redenção e querer ser redimido....

Portanto, quem invoca a misericórdia de Deus por amor de Jesus, quem implora a Jesus como mediador entre si e Deus pela sua intercessão, recorre às graças da obra da redenção.... Se você perguntar ao Pai em Meu nome, Ele lhe dará.... Por amor de Seu Filho toda culpa de pecado será apagada, por amor de Seu Filho está assegurado o perdão dos pecados a todos os homens. Portanto, quem crê em Jesus Cristo, que Ele é o Filho de Deus, que redimiu o mundo de todo pecado através da Sua morte na cruz, também será redimido através da sua fé.... Pois aceita a graça que o próprio Redentor lhe oferece, deixa-se redimir pela Sua vontade.... Afirma a obra da redenção, reconhece o maior que grande amor divino, reconhece a sua maior que grande culpa, reconhece a sua indignidade e a sua impotência para se libertar dela. Ele levanta as mãos implorando a Cristo e pede misericórdia.... E assim ele fica livre de toda a culpa.... A obra de amor do Salvador pela humanidade só pode ser apreciada em sua grandeza quando o ser humano imagina as delícias celestiais, bem como o sofrimento indescritível no além, assim como o estado redimido e banido.... quando ele imagina que só o Seu amor infinito moveu Jesus a tomar sobre si uma dor indescritível, a fim de poupar as almas no além da dor. No entanto, se o Seu amor não é reconhecido, assim o acto de Salvação do Senhor é duvidado ou mesmo contestado, o ser humano exclui-se do círculo daqueles que o Senhor redimiu através da Sua morte na cruz. Pois se o Senhor no seu amor lhe oferece o dom mais delicioso da graça e ele o rejeita, a culpa é sua se um sofrimento inenarrável lhe é infligido no além. Nenhum ser pode ser redimido sem Jesus Cristo, pois a vontade estava ligada, isto é, em poder de Satanás, enquanto o próprio Cristo não tivesse libertado essa vontade.... A solução ocorreu através da morte de Cristo na cruz. O Senhor morreu por todos, e assim toda vontade pode se libertar do poder do adversário, mas sem redenção o poder do adversário é tão grande que o ser humano sozinho nunca poderá escapar a ele....

Amém