• Terug

Een scherp verstand is geen garantie voor het inzien van de waarheid

Het is geen goed teken als de mensen in ongelovigheid verdwaald raken, want dan staan zij buiten iedere verbinding met hun GOD en Schepper. Zij denken alleen zuiver werelds en alles wat zij ondernemen dient alleen tot het onderhoud en welzijn van het lichaam, dat echter vergaat als het laatste uur van de mens geslagen heeft.

En waar alleen de aardse wereld de inhoud van het leven is, daar blijft het aardse leven nutteloos, de ziel verlaat het lichaam precies zoals haar toestand was bij het begin van de belichaming - en zij is geen stap verder gekomen. De mensen hebben hun aardse levensdoel gemist, zelfs al waren zij verstandelijk nog zo hoog ontwikkeld.

Juist het scherpe verstand hindert hen om een geestelijke wereld te zien, als zij geheel zonder liefde zijn. Dan zullen zij een GOD en Schepper ronduit loochenen en alle scheppingen alleen volgens de wetten van de natuur accepteren - zonder er over na te denken, dat er een Wetgever moet zijn aan Wiens Wil alles onderworpen is. Zodoende is dan de "hogere ontwikkelingstrap" van de mens reeds bereikt vanuit zuiver menselijke oogpunt. De mens gelooft dat hij door zijn verstand aan de top staat en kan bijna niet meer overtroffen worden. Maar in de ontwikkeling van zijn ziel heeft hij niet de geringste vooruitgang gemaakt en hij kan van een verstandelijk ver onder hem staand mens toch de mindere zijn, omdat deze door GOD gewaardeerd wordt naar zijn liefde, die in hem ook een geloof aan een Godheid ten gevolge heeft, onverschillig hoe hij Die ook noemt.

En als deze mens nu door zijn liefde ook het werkzaam zijn van de geest in zich toelaat, dan zal zijn denken steeds dichter bij de waarheid komen en dan is hij gered voor tijd en eeuwigheid.

En zo bestaat nu ook het gevaar dat zelfs die mensen bij wie een zeker geloof aan GOD niet ontkend kan worden, zich aansluiten bij onjuiste geestelijke richtingen, waaraan zij met hardnekkigheid vasthouden, die JEZUS CHRISTUS niet als Verlosser van de wereld willen aannemen, en die daarom, als zij niet voor die tijd een juiste informatie krijgen, zonder HEM bij hun dood het rijk hierna binnengaan - en ook daar daarover niets willen aannemen om HEM alsnog te vinden. En het getal van diegenen is zeer groot.

En daarom zal steeds weer het licht van de waarheid oplichten, want alleen de waarheid maakt vrij. Maar juist de waarheid wordt door mensen met een ongewoon scherp verstand,niet aangenomen, behalve de paar die dan ook juist denken en zich afhankelijk voelen van een alles beheersende Macht. Deze weinigen zullen ook hun kennis van wereldse zaken meenemen in het hiernamaals en weer van daar uit ook bij vragen betreffende de wereld die mensen opheldering kunnen geven die nu precies zo denken zodat ze GOD erkennen, wat echter maar zelden het geval zal zijn.

De anderen echter gaan totaal zonder enige kennis het hiernamaals in. Zij staan geheel leeg en arm aan de poort van het rijk hierna en een grote donkerheid omringt hen, die ook niet eerder verdwijnen zal, tot zij door lichtwezens langzaam tot een verandering van hun denken komen. Maar het gevaar bestaat ook dat zij nog verder wegzinken in de duisternis en dat zij weer opnieuw gekluisterd gaan worden, wat aan het einde van een aards tijdperk makkelijk het geval kan zijn omdat er hun niet veel tijd meer over blijft om van gedachten te veranderen.

Ze hebben dus van hun ontwikkeling, die vooruitstrevend heet te zijn, geen enkel nut. Zij staan geestelijk nog ver onder een mens die vanwege zijn ras geminacht wordt, en die toch in het hart de liefde kan doen ontbranden, die nog in een GOD gelooft, onverschillig hoe hij zich Hem voorstelt, maar hij voelt en gelooft het dat hij uit die Macht is voortgekomen.

En wanneer zo'n mens nog in kennis gebracht wordt met de goddelijke Verlosser JEZUS CHRISTUS, dan zal hij ook tot de verlosten behoren. Want juist deze mensen nemen het veel ernstiger en leven hun aardse leven bewuster van hun verantwoording. Want hier geldt ook weer: "De laatsten zullen de eersten zijn': Daarom ligt er een grote zegen op het werk van de "predikers" die zich om zulke mensen bekommeren door hun het Woord van GOD te brengen. Die tegen geen moeite opzien en zich onbaatzuchtig inzetten voor de verbreiding van de leer van de Verlossing door JEZUS CHRISTUS, want dat is het voornaamste waarvan die mensen kennis moeten nemen.

Wie echter gelooft dat het leven met de aardse dood ten einde is, die heeft zijn scherpzinnigheid slecht benut, want er zijn genoeg bewijzen dat er geen vergaan is - maar dat alles verandert. Er is niets wat ophoudt te bestaan, maar alles verandert alleen maar zijn uiterlijke vorm. En zo is ook de ziel van de mens onvergankelijk, maar zij komt na de dood in die vorm weer die overeenkomt met haar aardse leven. Zij keert dus weer terug in een toestand van de dood, omdat zij op aarde verzuimd heeft zichzelf het leven te geven. En deze toestand is buitengewoon kwellend, maar kan altijd nog een verbetering ondervinden door de hulp van de lichtwezens, die geen ziel aan zichzelf overlaten als deze zelf zich niet weer in haar substantie verhardt - en de gang over de aarde opnieuw moet afleggen.

Want GOD is rechtvaardig en het aardse leven is een genadegeschenk, dat de mens ook benutten moet. Want het is hem mogelijk voor zichzelf het leven te verwerven dat hem voor eeuwig tot een gelukzalig wezen maakt.

Maar tegen zijn wil in kan hem de zaligheid niet geschonken worden, want GOD eerbiedigt de vrije wil van de mens.

Amen

A chave da mente é um obstáculo à cognição correcta....

Não é um bom sinal quando as pessoas se perdem na falta de fé, pois então estão fora de qualquer ligação com o seu Deus e Criador, só pensam de uma forma puramente mundana e tudo o que empreendem serve apenas para a preservação e bem-estar do corpo, que, no entanto, passará quando chegar a última hora do ser humano. E onde só o mundo terreno é o propósito da vida, a vida terrena continua a ser uma corrida ociosa, as pessoas (almas) deixam os seus corpos exactamente como estavam no início da sua encarnação e não progrediram um passo, falharam o seu propósito de vida terrena, por muito desenvolvido que seja o seu intelecto.... É precisamente a sua acuidade intelectual que os impede de reconhecer um mundo espiritual, se estiverem completamente sem amor então negarão categoricamente um Deus e Criador e só permitirão que todas as criações sejam válidas de acordo com a lei natural sem pensar no facto de que tem de haver um Legislador cuja vontade governa tudo.... Então a "fase superior de desenvolvimento" do homem já foi atingida num sentido puramente humano.... O ser humano acredita estar no topo devido ao seu intelecto e quase já não pode ser ultrapassado, mas no seu desenvolvimento espiritual não fez o menor progresso, e ainda pode ser inferior a um ser humano que está muito abaixo dele, porque é valorizado por Deus de acordo com o seu amor, o que também produz uma crença numa Divindade nele.... não importa o que ele lhe chame.... E se esta pessoa, através do seu amor, também permitir o funcionamento do espírito dentro de si, aproximar-se-á do pensamento correcto, e então será salva pelo tempo e pela eternidade. E assim há também o perigo de que mesmo as pessoas a quem não pode ser negada uma certa fé em Deus se juntem a escolas de pensamento mal orientadas, às quais se agarram com uma tenacidade que não quer aceitar Jesus Cristo como Redentor do mundo e que, portanto, se não receberem primeiro a iluminação certa, entrarão no reino do além sem Ele na sua morte e também não quererão aceitar nada lá.... e também não querem aceitar nada sobre isso aí, para depois ainda O encontrarem. E o número desses é muito grande.... E, portanto, a luz da verdade brilhará uma e outra vez, pois só a verdade o liberta. Mas precisamente a verdade não é aceite por pessoas com acuidade intelectual invulgar, à excepção de alguns que agora também pensam bem e se sentem dependentes de um poder todo-poderoso.... (5.4.1965) Estes poucos também levarão consigo os seus conhecimentos mundanos e, a partir daí, poderão novamente dar esclarecimento em questões mundanas a pessoas que agora pensam da mesma forma que reconhecem God.... o que, no entanto, só raramente será o caso. Os outros, porém, atravessam sem qualquer conhecimento, ficam completamente vazios e pobres na porta do reino do além, e uma grande escuridão rodeia-os, que não desaparecerá até que mudem lentamente o seu pensamento através de seres de luz. Mas há também o perigo de se afundarem ainda mais na escuridão e de se aproximarem novamente de um novo banimento, o que pode facilmente ser o caso no final de um período terrestre, porque já não têm muito tempo para mudar de ideias. Daí que o seu "desenvolvimento progressivo" não lhes sirva de nada, ainda estão espiritualmente muito abaixo de uma pessoa que é ignorada por causa da sua raça e, no entanto, pode acender amor no seu coração, que ainda acredita num Deus, não importa como O imagina, mas sente e acredita que emergiu desse poder.... E se tal pessoa ainda for informada sobre o divino Redentor Jesus Cristo, então ele também pertencerá aos redimidos, pois precisamente essas pessoas levam-no muito mais a sério e vivem a sua vida terrena de forma responsável.... Pois também se aplica aqui: "O último será o primeiro...." Por esta razão, uma grande bênção repousa sobre a actividade dos mensageiros que cuidam dessas pessoas para lhes trazer a Palavra de Deus, que não poupam esforços e se comprometem abnegadamente a difundir o ensinamento da salvação através de Jesus Cristo, pois é a coisa mais importante que as pessoas devem ter em conta. Mas quem acredita que a vida chega ao fim com a morte terrena fez mau uso da sua acuidade intelectual, pois há provas suficientes de que não há morte, mas que tudo só muda, não há nada que deixe de existir, mas tudo só muda a sua forma externa. E assim a alma do ser humano é também imperecível, mas após a morte regressa na forma que corresponde à sua vida na terra. Assim regressa novamente ao estado de morte, uma vez que negligenciou dar-se vida na terra.... E este estado é extremamente agonizante mas ainda pode experimentar uma melhoria através da ajuda dos seres de luz, que não deixam nenhuma alma a si própria se não se endurecer novamente na sua substância e tiver de cobrir o caminho através da terra uma vez mais. Porque Deus é justo, e a vida terrena é um dom da graça de que o ser humano também deve fazer uso, pois é-lhe possível adquirir a vida para si próprio, o que o torna um ser feliz para a eternidade..... Mas não lhe pode ser concedida beatitude contra a sua vontade, pois Deus respeita o livre arbítrio do ser humano...._>Ámen