• Terug

Een scherp verstand is geen garantie voor het inzien van de waarheid

Het is geen goed teken als de mensen in ongelovigheid verdwaald raken, want dan staan zij buiten iedere verbinding met hun GOD en Schepper. Zij denken alleen zuiver werelds en alles wat zij ondernemen dient alleen tot het onderhoud en welzijn van het lichaam, dat echter vergaat als het laatste uur van de mens geslagen heeft.

En waar alleen de aardse wereld de inhoud van het leven is, daar blijft het aardse leven nutteloos, de ziel verlaat het lichaam precies zoals haar toestand was bij het begin van de belichaming - en zij is geen stap verder gekomen. De mensen hebben hun aardse levensdoel gemist, zelfs al waren zij verstandelijk nog zo hoog ontwikkeld.

Juist het scherpe verstand hindert hen om een geestelijke wereld te zien, als zij geheel zonder liefde zijn. Dan zullen zij een GOD en Schepper ronduit loochenen en alle scheppingen alleen volgens de wetten van de natuur accepteren - zonder er over na te denken, dat er een Wetgever moet zijn aan Wiens Wil alles onderworpen is. Zodoende is dan de "hogere ontwikkelingstrap" van de mens reeds bereikt vanuit zuiver menselijke oogpunt. De mens gelooft dat hij door zijn verstand aan de top staat en kan bijna niet meer overtroffen worden. Maar in de ontwikkeling van zijn ziel heeft hij niet de geringste vooruitgang gemaakt en hij kan van een verstandelijk ver onder hem staand mens toch de mindere zijn, omdat deze door GOD gewaardeerd wordt naar zijn liefde, die in hem ook een geloof aan een Godheid ten gevolge heeft, onverschillig hoe hij Die ook noemt.

En als deze mens nu door zijn liefde ook het werkzaam zijn van de geest in zich toelaat, dan zal zijn denken steeds dichter bij de waarheid komen en dan is hij gered voor tijd en eeuwigheid.

En zo bestaat nu ook het gevaar dat zelfs die mensen bij wie een zeker geloof aan GOD niet ontkend kan worden, zich aansluiten bij onjuiste geestelijke richtingen, waaraan zij met hardnekkigheid vasthouden, die JEZUS CHRISTUS niet als Verlosser van de wereld willen aannemen, en die daarom, als zij niet voor die tijd een juiste informatie krijgen, zonder HEM bij hun dood het rijk hierna binnengaan - en ook daar daarover niets willen aannemen om HEM alsnog te vinden. En het getal van diegenen is zeer groot.

En daarom zal steeds weer het licht van de waarheid oplichten, want alleen de waarheid maakt vrij. Maar juist de waarheid wordt door mensen met een ongewoon scherp verstand,niet aangenomen, behalve de paar die dan ook juist denken en zich afhankelijk voelen van een alles beheersende Macht. Deze weinigen zullen ook hun kennis van wereldse zaken meenemen in het hiernamaals en weer van daar uit ook bij vragen betreffende de wereld die mensen opheldering kunnen geven die nu precies zo denken zodat ze GOD erkennen, wat echter maar zelden het geval zal zijn.

De anderen echter gaan totaal zonder enige kennis het hiernamaals in. Zij staan geheel leeg en arm aan de poort van het rijk hierna en een grote donkerheid omringt hen, die ook niet eerder verdwijnen zal, tot zij door lichtwezens langzaam tot een verandering van hun denken komen. Maar het gevaar bestaat ook dat zij nog verder wegzinken in de duisternis en dat zij weer opnieuw gekluisterd gaan worden, wat aan het einde van een aards tijdperk makkelijk het geval kan zijn omdat er hun niet veel tijd meer over blijft om van gedachten te veranderen.

Ze hebben dus van hun ontwikkeling, die vooruitstrevend heet te zijn, geen enkel nut. Zij staan geestelijk nog ver onder een mens die vanwege zijn ras geminacht wordt, en die toch in het hart de liefde kan doen ontbranden, die nog in een GOD gelooft, onverschillig hoe hij zich Hem voorstelt, maar hij voelt en gelooft het dat hij uit die Macht is voortgekomen.

En wanneer zo'n mens nog in kennis gebracht wordt met de goddelijke Verlosser JEZUS CHRISTUS, dan zal hij ook tot de verlosten behoren. Want juist deze mensen nemen het veel ernstiger en leven hun aardse leven bewuster van hun verantwoording. Want hier geldt ook weer: "De laatsten zullen de eersten zijn': Daarom ligt er een grote zegen op het werk van de "predikers" die zich om zulke mensen bekommeren door hun het Woord van GOD te brengen. Die tegen geen moeite opzien en zich onbaatzuchtig inzetten voor de verbreiding van de leer van de Verlossing door JEZUS CHRISTUS, want dat is het voornaamste waarvan die mensen kennis moeten nemen.

Wie echter gelooft dat het leven met de aardse dood ten einde is, die heeft zijn scherpzinnigheid slecht benut, want er zijn genoeg bewijzen dat er geen vergaan is - maar dat alles verandert. Er is niets wat ophoudt te bestaan, maar alles verandert alleen maar zijn uiterlijke vorm. En zo is ook de ziel van de mens onvergankelijk, maar zij komt na de dood in die vorm weer die overeenkomt met haar aardse leven. Zij keert dus weer terug in een toestand van de dood, omdat zij op aarde verzuimd heeft zichzelf het leven te geven. En deze toestand is buitengewoon kwellend, maar kan altijd nog een verbetering ondervinden door de hulp van de lichtwezens, die geen ziel aan zichzelf overlaten als deze zelf zich niet weer in haar substantie verhardt - en de gang over de aarde opnieuw moet afleggen.

Want GOD is rechtvaardig en het aardse leven is een genadegeschenk, dat de mens ook benutten moet. Want het is hem mogelijk voor zichzelf het leven te verwerven dat hem voor eeuwig tot een gelukzalig wezen maakt.

Maar tegen zijn wil in kan hem de zaligheid niet geschonken worden, want GOD eerbiedigt de vrije wil van de mens.

Amen

OŠTROUMNOST JE PREPREKA ZA ISPRAVNO SHVAĆANJE....

Nije dobar znak ako ljudi sebe pogube u nevjerovanju, jer onda će oni biti izvan svakog kontakta sa njihovim Bogom i Stvoriteljem, oni će biti čisto zemaljski-usmjerena uma i sve što poduzmu će jedino služiti očuvanju tijela i lagodnosti što će, međutim, prestati postojati kada je toj osobi došao posljednji čas. A gdje je jedina svrha u životu zemaljski svijet, život na Zemlji je gubitak vremena, ljudska duša napušta njezino tijelo u istom stanju kakvo je bilo na početku njezina utjelovljenja i nije napravila ni jedan korak naprijed, ljudi su promašili njihovu svrhu u životu bez obzira na njihov visoko razvijeni razum.... I to je baš njihova oštroumnost koja ih spriječava od toga da prihvate i priznaju duhovni svijet ako su oni u cjelosti bez Ljubavi, onda će oni odrješito nijekati Boga i Stvoritelja i gledati na sve tvorevine kao ništa drugo nego stvar prirodnog zakona bez da provedu imalo vremena razmišljajući o činjenici da mora postojati Zakonodavac Čija volja kontrolira sve.... U tom slučaju, ‘viši stadij razvoja’ ljudskog bića je već bio dosegnut gledano čisto u ljudskom smislu.... Kroz njegov razum ljudsko biće vjeruje za sebe kako je daleko uznapredovao i skoro da više ne može biti nadmašen, ali u njegovom psihološkom razvoju on nije napravio ni najmanji napredak i ipak može biti inferioran nekome daleko ispod njegove razine (inteligencije), budući će potonji biti suđen od strane Boga sukladno njegovoj Ljubavi, koja također uzrokuje da on vjeruje u Božanstvo.... bez obzira kako on To naziva.... I ako ova osoba, naračun njegove Ljubavi, također dozvoli djelovanje duha u njemu, ona će doći blizu ispravnog načina razmišjanja, I onda će biti spašen za vrijeme i vječnost. I tako postoji opasnost da će se čak ljudi kojima se izvjesno vjerovanje u Boga ne može zanijekati pridružiti obmanjujućim duhovnim pokretima, čije su pristalice sa velikom žilavošću, koji ne žele prihvatiti Isusa Krista kao Iskupitelja svijeta i koji će prema tome.... ako ne prime ispravno objašnjenje prije.... ući kada umru u onostrano područje bez Njega .... i čak tamo preko neće prihvatiti ništa kako bi Ga još pronašli. A ovakvih je veliki broj.... Iz ovog razloga, svjetlo Istine će zasjati opet i iznova, jer Istina jedina je oslobađajuća (Ivan 8:31, 32). Ali Istina, konkretno, nije prihvaćena od strane ljudi koji su neobično oštroumni osim nekolicine, koji će onda razmišljati ispravno i osjećati se zavisni o Sili koja sve kontrolira.... Ovih nekolicina će također ponijeti njihovo svjetovno znanje sa njima preko i od tamo će također biti sposobni prosvijetliti po pitanju svjetovnih pitanja one ljude koji razmišljaju poput njih, koji prepoznaju i priznaju Boga.... ali ovo će samo rijetko biti slučaj.

Drugi će, međutim, ući u kraljevstvo onostranog u potpunosti bez znanja, oni će na kapijama kraljevstva onostranog stajati kompletno prazni i udareni oskudicom, obuhvaćeni sa vrlodubokom tamom koja neće opasti dok oni, sa pomoći svjetlosnih bića, postepeno ne ostvare promjenu razmišljanja. Ali postoji također opasnost da će oni sići čak dublje u tamu i da će se nanovo približavati obnovljenom prognanstvu što, na kraju jednog zemaljskog perioda, može vrlo lako biti slučaj budući oni neće imati puno vremena preostalog za promijeniti njihov um. Otud njima njihov ‘progresivni razvoj’ neće biti od nikakve koristi, duhovno oni će biti daleko više poput ljudskog bića koje je neuvažavano i nepoštivano radi njegove rase a ipak je sposoban zapaliti Ljubav unutar njegovog srca, koji i dalje vjeruje u Boga, bez obzira kako Ga on zamišlja ali on osjeća i vjeruje kako je potekao iz ove Sile.... A kada je osoba poput ove također obaviještena o Božanskom Iskupitelju Isusu Kristu on će također pripadati iskupljenima, jer posebice ljudi poput takvih to uzimaju daleko više ozbiljno i žive njihov zemaljski život odgovorno.... Jer izreka ‘prvi će biti posljednji....’ (Luka 13:30) također važi za ovo. To je zašto veliki blagoslov počiva na aktivnosti glasnika koji se brinu za te ljude donoseći im Riječ Božju, koji ne štede napora i nesebično promiču razdjeljivanje učenja o spasenju kroz Isusa Krista, budući je to najvažnija informacija o kojoj bi ljudi trebali znati. Međutim, svatko tko vjeruje da je život dokončao nakon zemaljske smrti je loše iskoristio njegov oštar razum, jer postoji dovoljno dokaza da ništa ne nestaje nego da se sve samo mijenja, ništa ne prestaje postojati nego sve samo mijenja svoj izvanjski oblik. I stoga je ljudska duša također vječna, ali nakon smrti ona se vraća na stari način koji se podudara sa njezinim zemaljskim životom.... Otud, ona se vraća u stanje smrti budući je na Zemlji podbacila dati sebi život.... I ovo stanje je iznimno bolno ali uvijek može biti unaprijeđeno uz pomoć svjetlosnih bića, koja neće nikada napustiti nijednu dušu njezinim vlastitim zamislima ako se iznova ne ukruti u njezinoj supstanci i treba se još jednom zaputiti stazom preko Zemlje. Jer Bog je pravedan i zemaljski život je dar milosti koji treba biti iskorišten od strane ljudskog bića, budući je za njega moguće steći život sebe samoga koji će ga učiniti zauvijek blaženo sretnim.... Međutim, on ne može primiti sreću protiv njegove volje, jer Bog poštuje slobodnu volju ljudi.

AMEN