• Terug

God Zelf volbracht het verlossingswerk

Toen Mijn menselijk omhulsel de eeuwige Godheid moest omhullen, was de nood op aarde zo groot geworden dat alleen God Zelf de mensen hulp kon brengen, en dit zodanig, dat Hij de aarde als Mens betrad om strijd te leveren tegen hem die schuldig was aan de ellendige toestand waarin de mensen zich bevonden.

En die mens moest voldoen aan alle vereisten van het mens zijn in overeenstemming met de natuur. In hem moest een Ziel van boven zich belichamen, opdat de eeuwige Godheid in die Ziel verblijfplaats vond, zonder met haar volheid van Licht en Kracht deze mens te verteren. Want ze moest in een sfeer werkzaam zijn die met haar Oerwezen overeenstemde. Ze kon alleen in een vat verblijven dat zonder zonden was, maar dat anderzijds ook het vermogen had te kunnen lijden, omdat er een ontzaglijke zondeschuld moest worden afgelost om de mensheid te verlossen.

En zo volbracht God Zelf het werk van verlossing. Want Hij was de Liefde Zelf, die zich in Mij als menselijk omhulsel verborg, en zo ging Ik de zware kruisweg om Mijn gevallen broeders te helpen.

Er was alleen maar die ene oplossing: dat een engel, een niet gevallen wezen, zich aanbood om in een menselijk omhulsel de weg over de aarde te gaan. Dat deze engel een werk van de grootste Liefde zou volbrengen, dat hij de eeuwige Liefde de ruimte bood die door haar nu volledig vervuld werd, zodat de Liefde Zelf het offer bracht. Dat de Liefde Zelf de onmetelijke schuld op zich nam om tegenover de gerechtigheid Gods de boete te doen, die alleen God Zelf als de eeuwige Liefde kon volbrengen, omdat ze anders voor eeuwig niet was uit te wissen door de zondige mensheid zelf.

Ik heb dus als Mens een strijd gevoerd tegen hem die u gevangen hield. Ik heb deze strijd met het wapen van de Liefde gevoerd, waartegen Mijn tegenstander machteloos is. Ik onderrichtte de Liefde, leefde de mensen een leven in Liefde voor, bewees hun de macht van de Liefde en bekroonde dit werk met Mijn kruisdood, die Ik onschuldig heb ondergaan en onder vreselijke pijnen ben Ik gestorven aan het kruis.

Een dergelijk werk kon alleen de Liefde volbrengen, die dus in Mij was en Mij als mens de kracht gaf onmetelijk te lijden. Maar Ik leed voor Mijn gevallen broeders. Ik wilde het lichtrijk voor hen openen en Ik wilde ook diegenen, die al gestorven waren vóór Mijn kruisdood, verlossing brengen van hun schuld. Want voor hen allen was de poort gesloten, die Ik pas openmaakte door Mijn verlossingswerk.

Maar daar Mij als mens de Liefde volledig vervulde, daar Ik in zekere zin Zelf Liefde geworden ben, dus in Mij Zelf alleen de Liefde was, kon Ik zo ook van Mij Zelf zeggen dat God in Mij was, dat Ik Zelf de Godheid had opgenomen en dat bijgevolg ieder mens die Mij zag, de Vader moest zien. Want Ik en de Vader is Een geworden. Hij werd Mens en Ik werd God en zal dat blijven tot in alle eeuwigheid. Want God is de Liefde en deze vervulde het wezen van de Mens Jezus helemaal. En daar Ik voor de mensen een zichtbare God wilde zijn, heb Ik de omhulling van de Mens Jezus daarvoor uitgekozen, die zich door Mij geheel liet doorstralen. En nu werd Ik in Hem een zichtbare God voor iedere ziel.

Want eertijds zijn de wezens van Mij afgevallen, omdat ze niet in staat waren Mij te zien. In Mijn oerkracht en Mijn oerlicht kon Ik nooit worden aanschouwd door de wezens die uit Mij waren voortgekomen. Maar Ik heb rekening gehouden met het verlangen van Mijn schepselen. Ik ben in Jezus voor u een zichtbare God geworden, die u nu kunt zien van aangezicht tot aangezicht.

Amen

Dio Stesso ha compiuto l’Opera di Redenzione

Quando il Mio Involucro umano doveva celare l’Eterna Divinità, la miseria sulla Terra era così grande, che soltanto Dio Stesso poteva portare l’Aiuto agli uomini, e questo in un modo che Egli venne sulla Terra come Uomo per fornire la lotta contro colui che era colpevole dello stato miserevole, nel quale si trovavano gli uomini. Quell’Uomo doveva avere tutte le premesse naturali, in Lui doveva incorporarSi un’Anima dall’Alto, affinché l’eterna Divinità poteva trovare dimora in questo, senza consumare quest’Uomo con la Sua Pienezza di Luce e Forza. Perché doveva agire in una sfera che corrispondeva al Suo Essere Ur, poteva stare soltanto in un Vaso che era senza peccato, che d’altra parte però aveva la facoltà di poter soffrire, perché si trattava di rimettere un’enorme colpa di peccato, per redimere l’umanità. E così Dio Stesso ha compiuto l’Opera di Redenzione, perché Era l’Amore Stesso, che ora Si celava in Me come l’Involucro umano e quindi ho percorso la difficile via verso la Croce, per aiutare i Miei fratelli caduti. Esisteva soltanto una soluzione, che uno Spirito d’Angelo - un Essere non caduto - Si è offerto di percorrere la via terrena in un Involucro umano, che questo Spirito d’Angelo compiva un’Opera del più grande Amore, che offriva all’Eterno Amore lo spazio, che ora lo colmava totalmente, in modo che l’Amore Stesso ha portato il Sacrificio, che l’Amore Stesso ha preso su di Sé l’incommensurabile colpa, per prestare l’Espiazione alla Giustizia di Dio, che poteva prestare soltanto Dio Stesso come l’Eterno Amore, perché diversamente non era da estinguere in eterno dall’umanità empia stessa. Quindi, ho condotto come Uomo una lotta contro colui che vi teneva catturato. Ho condotto questa lotta con l’Arma dell’Amore contro cui il Mio avversario è impotente. Ho insegnato l’Amore, ho vissuto d’esempio per gli uomini una vita d’Amore, ho dimostrato loro il potere dell’Amore ed ho incoronato quest’Opera con la Mia morte sulla Croce, che ho subìto da Innocente e Sono morto sotto terribili dolori sulla Croce. Una tale Opera la poteva compiere soltanto l’Amore, il Quale Era dunque in Me e dava a Me come Uomo la Forza per l’incommensurabile sofferenza, ma ho sofferto per i Miei fratelli caduti, volevo loro aprire il Regno di Luce e portare Redenzione dalla loro colpa anche a coloro, che erano già deceduti prima della Mia morte sulla Croce, perché per tutti coloro una porta era chiusa, che ho aperto solo Io attraverso la Mia Opera di Redenzione. Ma dato che l’Amore Mi colmava totalmente, dato che in certo qual modo Ero diventato l’Amore, quindi in Me Stesso Era soltanto l’Amore, potevo anche dire di Me Stesso, che Io Stesso avevo accolto la Divinità Stessa ed in conseguenza ogni uomo che vedeva Me, doveva vedere il Padre, perché Io ed il Padre E’ diventato Uno, Lui E’ diventato Uomo, ed Io diventavo Dio, e Lo rimarrò in tutta l’Eternità. Perché Dio E’ l’Amore, e questo colmava totalmente l’Uomo Gesù e dato che volevo Essere per gli uomini un Dio visibile, ho scelto per Me l’Involucro dell’Uomo Gesù che Si è lasciato del tutto irradiare da Me ed ora diventavo in Lui un Dio visibile per ogni anima della Luce. Perché una volta gli esseri erano caduti da Me, perché non erano in grado di contemplarMi, Che nella Mia Forza Ur e nella Mia Luce Ur non potevo mai diventare contemplabile dagli esseri, che erano proceduti da Me. Ma ho tenuto conto del desiderio delle Mie creature, in Gesù Sono diventato per voi il Dio visibile, Che ora potete vedere da Volto a volto.

Amen