• Terug

De langzame positieve ontwikkeling van de wezens in de schepping

Verneem aldus het volgende: toen Ik de eertijds als wezens door Mij uitgestraalde kracht omvormde tot scheppingswerken van de meest verschillende aard, begon de langzame positieve ontwikkeling van deze wezens in opgeloste toestand.

In het begin was het een onvoorstelbare golf van geestelijke substanties, die langzaam vorm aannamen toen de geestelijke kracht door mijn wil werd verdicht tot materie en deze materie weer zo verschillend van aard was, dat voor u mensen dit niet begrijpelijk kan worden gemaakt. Overeenkomstig mijn wijsheid en mijn liefde had Ik voor het van Mij eens afgevallen geestelijke een heilsplan ontworpen, dat juist in de schepping moest worden uitgevoerd. En het doel van mijn schepping was, het in haar gebonden geestelijke ertoe te brengen om te dienen. Het ene scheppingswerk moest dus nodig zijn voor het andere, opdat een langzame positieve ontwikkeling mogelijk werd. De dienende functies in het begin van de schepping zijn voor u mensen niet voorstelbaar te maken. Pas toen de scheppingswerken al meer bestendigheid aannamen, zette ook een werkzaamheid in deze scheppingen in, al was het ook nog maar een zeer geringe. En elke werkzaamheid getuigt van leven. Elke bezigheid brengt een verandering tot stand, zodat dus ook de vormen voortdurend veranderden en ze zich ontwikkelden tot steeds grotere scheppingswerken, waarvan elke een taak had te vervullen, die door mijn wil werd bepaald en ook volgens mijn wil werd uitgevoerd, omdat het geestelijk zich niet tegen mijn wil kon verzetten. En zo ontstond dus de schepping niet in een ogenblik vanuit mijn wil, maar het erin gebonden geestelijke, of de omgevormde kracht, legde een langzame ontwikkelingsweg af, opdat ook de weerstand langzaam verminderde en zich dit uitte in het dienen, dat weliswaar nog steeds onderworpen was aan mijn wet van gebonden wil, maar toch een vermindering van de weerstand bewees.

En zo is u ook de toedracht van de positieve ontwikkeling uitgelegd, door de stenen-, planten- en dierenwereld, omhoog tot de mens. De uiterlijke vormen gaven voortdurend het in hen gebonden geestelijke vrij en dit verzamelde zich om weer in een grotere vorm verblijfplaats te nemen en verder te dienen, tot alle partikeltjes die bij een gevallen oer-geest behoren, zich hebben verzameld en zich nu als “ziel” in de mens kunnen belichamen.

Zoals het echter in de dierenwereld gaat, dat kleine en kleinste levende wezens door aaneensluiting met het in dezelfde ontwikkelingsgraad staande geestelijke na hun vergaan een grotere uiterlijke vorm betrekken, zo voltrok zich ook het gebeuren van de ontwikkeling verder. En er werden door mijn liefde en wijsheid steeds nieuwe vormen geschapen die het bestemde geestelijke konden opnemen.

In de natuur nu beschouwt u dat als “ontwikkeling” van een klein levend wezen naar een steeds grotere.

Maar eertijds moest Ik elke vorm die nog niet beschikbaar was, nieuw scheppen. En of ook deze vormen zich voortdurend vergrootten en op de voorafgaande vormen leken, was het steeds een scheppingsdaad van mijn kant, die echter van de kant van de mensen niet kon worden gadegeslagen, omdat nog geen mens met verstand en vrije wil begaafd, de aarde bewoonde. Doch mijn plan sinds eeuwigheid lag vast en Ik kende daarom ook het schepsel dat als “mens” over de aarde zou gaan, met als doel het afleggen van de laatste wilsproef.

En het nog in de verschillende scheppingswerken gebonden geestelijke werd daarom in steeds nieuwe scheppingen geplaatst, hoe meer het afzonderlijke schepsel in zijn geestelijke substantie het rijp worden naderde.

De scheppingswerken werden steeds groter, waaronder niet de lichamelijke omvang dient te worden verstaan, maar waarmee de gesteldheid van de afzonderlijke levende wezens, hun functies en hun bekwaamheden worden bedoeld.

Maar elk nieuw levend schepsel was een werk van mijn eindeloze liefde en wijsheid en almacht, dat zich dan weer voortplantte, maar steeds hetzelfde werk bleef, zoals Ik het had gemaakt.

Begrijp het goed: geen levend wezen zal van aard veranderen. En waar u een verandering of verdere ontwikkeling meent vast te stellen, ging het bij het ontstaan hiervan om een scheppingsdaad mijnerzijds. En zo is het ook bij elk op een mens lijkend wezen, dat de aarde bewoonde voordat de eerste mens geschapen was, steeds om nieuwe scheppingen gegaan. Maar deze bleven in hun aard zoals ze als voortbrengsel van mijn almacht waren geschapen. En daar het in hen gebonden geestelijke zich steeds meer positief ontwikkelde, is ook door mijn wil een steeds meer op de mens lijkende uiterlijke vorm geschapen. Maar steeds lag aan deze schepping mijn wil ten grondslag, die weer als natuurwet zijn uitwerking had, wat u mensen nu als natuurlijke evolutie van de wezens bestempelt.

Maar nooit kan de mens als een product van de evolutionaire ontwikkeling worden beschouwd. Want deze is een schepping op zichzelf, voortgekomen uit mijn almacht, liefde en wijsheid en zo gevormd, dat hij een belangrijke taak op aarde moet en kan vervullen. En al tracht u nog zulke slimme dieren tot zelfstandig denken en met een vrije wil te ontwikkelen, dit zal u nooit ofte nimmer lukken. Want de vermogens die de mens bezit, liggen in geen dier verborgen. Want de mens is het enige wezen in de schepping, dat denkvermogen, verstand en een vrije wil bezit, wat zich echter nooit langzaam zal laten ontwikkelen, wat ook geen kenmerken van een langzame positieve ontwikkeling van een schepsel zijn. Veeleer bewijst dit alleen dat de mens een scheppingswerk op zich is, door mijn wil en mijn macht in het leven geroepen om een taak te vervullen. En het scheppingswerk “mens” kon pas in de wereld worden geplaatst, toen de eens gevallen oer-geesten de langzame positieve ontwikkeling door de schepping al hadden afgelegd, omdat de mens nu zo’n gevallen oer-geest als ziel in zich moest dragen. Het woord “ontwikkeling” geldt steeds alleen voor het in elk scheppingswerk zich bergende of gebonden geestelijke dat deze positieve ontwikkeling moet afleggen, terwijl de materiële scheppingswerken steeds als scheppingsdaad dienen te worden beschouwd, omdat mijn wil deze uiterlijke vormen in het leven riep, opdat zij, die zelf door dienen opwaarts moesten gaan, het geestelijke zouden dienen als uiterlijke vorm. Dat mijn wil eveneens tegelijkertijd “natuurwet” betekent, waartegen zich geen scheppingswerk kan verzetten zolang het nog geen geestelijk rijp wezen in zich bergt zoals de mens, zal ook het woord “ontwikkeling” begrijpelijk maken. Maar het zal nooit de bewering rechtvaardigen dat de mens zelf zich zou hebben ontwikkeld, want hij was een scheppingswerk op zich, dat door mijn wil en de kracht van mijn liefde in het leven werd geroepen.

Amen

Evolução ascendente lenta dos seres em criação....

Assim, ouçam o seguinte: Quando transformei a força outrora emanada por Mim como seres em obras de criação dos mais diversos tipos, o lento desenvolvimento ascendente destes seres no estado dissolvido.... começou. No início era uma massa inimaginável de substâncias espirituais que lentamente tomou forma quando a força espiritual foi condensada pela Minha vontade em matéria e esta matéria era tão diferente novamente que não pode ser tornada compreensível para vós, humanos. De acordo com a Minha sabedoria e o Meu amor, tinha elaborado um plano de Salvação para as substâncias espirituais que outrora tinham caído fora de Mim, que se destinava precisamente a ser realizado na criação. E era o propósito da Minha criação fazer com que o vínculo espiritual nela fosse de serviço, assim uma obra de criação tinha de ser necessária para a outra, para que um lento desenvolvimento ascendente se tornasse possível. As funções de serviço no início da criação não são concebíveis para si humanos.... Só quando as obras de criação já assumiam uma existência mais sólida é que a actividade também começou nestas criações, mesmo que fosse muito pequena. E cada actividade testemunha a vida, cada actividade traz uma mudança, de modo que as formas também mudaram constantemente, que se desenvolveram em obras de criação cada vez maiores, cada uma das quais teve de cumprir uma tarefa que foi determinada pela Minha vontade e que também foi realizada de acordo com a Minha vontade, porque a substância espiritual não podia opor-se à Minha vontade. E assim a criação não surgiu num instante da Minha vontade, mas a substância espiritual nela ligada ou a "força transformada" percorreu um lento caminho de desenvolvimento de modo que a resistência também diminuiu lentamente e isto manifestou-se em serviço que, embora ainda sujeito à Minha lei da compulsão, demonstrou uma redução da resistência.... E assim o processo de desenvolvimento ascendente através do mundo rochoso, vegetal e animal até ao ser humano também lhe foi explicado, que as formas exteriores libertaram constantemente o limite espiritual nelas contidas e este se reuniu para voltar a residir numa forma maior e continuar a servir até que todas as partículas pertencentes a um espírito original caído se tenham reunido e possam agora encarnar-se como uma 'alma' no ser humano.... Mas tal como acontece no mundo animal, os seres vivos pequenos e mais pequenos, após a sua morte, assumem uma forma externa maior, unindo-se a seres espirituais do mesmo grau de desenvolvimento, assim também o processo de desenvolvimento continuou, e através do Meu amor e sabedoria foram criadas sempre novas formas que foram capazes de receber a substância espiritual específica.... Agora, na natureza, vê-se isto como o "desenvolvimento" de um pequeno ser vivo para um ser cada vez maior.... Mas uma vez tive de criar de novo todas as formas que ainda não existiam. E mesmo que estas formas aumentassem constantemente em tamanho e se assemelhassem às formas anteriores, foi sempre um acto de criação da Minha parte que, reconhecidamente, não podia ser observado pelas pessoas porque nenhum ser humano dotado de intelecto e livre arbítrio vivia ainda na Terra. No entanto, o meu plano tinha sido fixado desde a eternidade e por isso também conhecia a criatura que devia andar na terra como um "ser humano" com o objectivo de passar o teste final da vontade.... E a substância espiritual que ainda estava ligada nas várias obras de criação foi, portanto, transferida para criações sempre novas.... quanto mais a criatura individual se aproximava da maturidade na sua substância espiritual.... As obras de criação tornaram-se cada vez maiores.... pelo que não se deve entender a extensão física, mas a natureza dos seres vivos individuais, as suas funções e as suas capacidades são entendidas.... Contudo, cada novo ser vivo era uma obra do Meu infinito amor e sabedoria e omnipotência.... que depois se reproduziu novamente mas permaneceu sempre a mesma obra que eu a tinha escolhido.... Compreenda, nenhum ser vivo mudará na sua natureza, e onde quer que acredite detectar uma mudança ou desenvolvimento posterior, foi um acto de criação da Minha parte quando foi criado. E assim todo o ser humano que habitava a terra antes da criação do primeiro ser humano foi sempre uma nova criação que, no entanto, permaneceu na sua natureza à medida que foi criada como produto da Minha omnipotência, e uma vez que a substância espiritual ligada neles sempre se desenvolveu mais e mais, uma forma externa cada vez mais semelhante ao ser humano foi também criada pela Minha vontade, no entanto esta criação foi sempre baseada na Minha vontade que, mais uma vez, entrou em vigor como lei natural.... a que vocês, humanos, chamam agora o desenvolvimento natural superior dos seres.... Contudo, o ser humano nunca pode ser considerado como um produto de desenvolvimento natural, pois é uma criação por direito próprio, ele emergiu da Minha omnipotência, amor e sabedoria e foi moldado de tal forma que deve e pode cumprir uma tarefa elevada na Terra. E por mais esperto que tente educar os animais para o pensamento independente e livre arbítrio, nunca terá sucesso, pois as capacidades que o ser humano possui não se escondem em nenhum animal, pois o ser humano é o único ser na criação que tem a capacidade de pensar, intelecto e livre arbítrio..... mas que nunca pode ser desenvolvido lentamente, que também não são características do lento desenvolvimento ascendente de uma criatura mas apenas provam que o ser humano é uma obra de criação em si, chamada à existência pela Minha vontade e pelo Meu poder, a fim de cumprir uma tarefa. E o trabalho de criação "ser humano" só podia ser colocado no mundo quando os espíritos originais outrora caídos já tinham coberto o lento desenvolvimento ascendente através da criação, porque o ser humano era agora destinado a abrigar um espírito original tão caído como uma alma dentro de si mesmo. A palavra "desenvolvimento" aplica-se apenas ao espiritual que está abrigado ou ligado em (cada) obra de criação e que tem de cobrir este desenvolvimento ascendente, enquanto que as obras materiais de criação devem ser sempre consideradas como actos de criação, porque a Minha vontade chamou estas formas externas à existência de modo a servirem o espiritual como uma forma externa que por sua vez deveria ascender através do serviço. O facto de a Minha vontade significar também 'lei natural' ao mesmo tempo, à qual nenhuma obra de criação se pode opor enquanto não albergar em si um ser espiritualmente maduro como o ser humano, também tornará a palavra 'desenvolvimento' compreensível.... mas nunca justifique a afirmação de que o próprio ser humano desenvolveu.... pois foi uma obra de criação por direito próprio que a Minha vontade e a Minha força de amor chamaram à existência...._>Ámen