• Terug

De langzame positieve ontwikkeling van de wezens in de schepping

Verneem aldus het volgende: toen Ik de eertijds als wezens door Mij uitgestraalde kracht omvormde tot scheppingswerken van de meest verschillende aard, begon de langzame positieve ontwikkeling van deze wezens in opgeloste toestand.

In het begin was het een onvoorstelbare golf van geestelijke substanties, die langzaam vorm aannamen toen de geestelijke kracht door mijn wil werd verdicht tot materie en deze materie weer zo verschillend van aard was, dat voor u mensen dit niet begrijpelijk kan worden gemaakt. Overeenkomstig mijn wijsheid en mijn liefde had Ik voor het van Mij eens afgevallen geestelijke een heilsplan ontworpen, dat juist in de schepping moest worden uitgevoerd. En het doel van mijn schepping was, het in haar gebonden geestelijke ertoe te brengen om te dienen. Het ene scheppingswerk moest dus nodig zijn voor het andere, opdat een langzame positieve ontwikkeling mogelijk werd. De dienende functies in het begin van de schepping zijn voor u mensen niet voorstelbaar te maken. Pas toen de scheppingswerken al meer bestendigheid aannamen, zette ook een werkzaamheid in deze scheppingen in, al was het ook nog maar een zeer geringe. En elke werkzaamheid getuigt van leven. Elke bezigheid brengt een verandering tot stand, zodat dus ook de vormen voortdurend veranderden en ze zich ontwikkelden tot steeds grotere scheppingswerken, waarvan elke een taak had te vervullen, die door mijn wil werd bepaald en ook volgens mijn wil werd uitgevoerd, omdat het geestelijk zich niet tegen mijn wil kon verzetten. En zo ontstond dus de schepping niet in een ogenblik vanuit mijn wil, maar het erin gebonden geestelijke, of de omgevormde kracht, legde een langzame ontwikkelingsweg af, opdat ook de weerstand langzaam verminderde en zich dit uitte in het dienen, dat weliswaar nog steeds onderworpen was aan mijn wet van gebonden wil, maar toch een vermindering van de weerstand bewees.

En zo is u ook de toedracht van de positieve ontwikkeling uitgelegd, door de stenen-, planten- en dierenwereld, omhoog tot de mens. De uiterlijke vormen gaven voortdurend het in hen gebonden geestelijke vrij en dit verzamelde zich om weer in een grotere vorm verblijfplaats te nemen en verder te dienen, tot alle partikeltjes die bij een gevallen oer-geest behoren, zich hebben verzameld en zich nu als “ziel” in de mens kunnen belichamen.

Zoals het echter in de dierenwereld gaat, dat kleine en kleinste levende wezens door aaneensluiting met het in dezelfde ontwikkelingsgraad staande geestelijke na hun vergaan een grotere uiterlijke vorm betrekken, zo voltrok zich ook het gebeuren van de ontwikkeling verder. En er werden door mijn liefde en wijsheid steeds nieuwe vormen geschapen die het bestemde geestelijke konden opnemen.

In de natuur nu beschouwt u dat als “ontwikkeling” van een klein levend wezen naar een steeds grotere.

Maar eertijds moest Ik elke vorm die nog niet beschikbaar was, nieuw scheppen. En of ook deze vormen zich voortdurend vergrootten en op de voorafgaande vormen leken, was het steeds een scheppingsdaad van mijn kant, die echter van de kant van de mensen niet kon worden gadegeslagen, omdat nog geen mens met verstand en vrije wil begaafd, de aarde bewoonde. Doch mijn plan sinds eeuwigheid lag vast en Ik kende daarom ook het schepsel dat als “mens” over de aarde zou gaan, met als doel het afleggen van de laatste wilsproef.

En het nog in de verschillende scheppingswerken gebonden geestelijke werd daarom in steeds nieuwe scheppingen geplaatst, hoe meer het afzonderlijke schepsel in zijn geestelijke substantie het rijp worden naderde.

De scheppingswerken werden steeds groter, waaronder niet de lichamelijke omvang dient te worden verstaan, maar waarmee de gesteldheid van de afzonderlijke levende wezens, hun functies en hun bekwaamheden worden bedoeld.

Maar elk nieuw levend schepsel was een werk van mijn eindeloze liefde en wijsheid en almacht, dat zich dan weer voortplantte, maar steeds hetzelfde werk bleef, zoals Ik het had gemaakt.

Begrijp het goed: geen levend wezen zal van aard veranderen. En waar u een verandering of verdere ontwikkeling meent vast te stellen, ging het bij het ontstaan hiervan om een scheppingsdaad mijnerzijds. En zo is het ook bij elk op een mens lijkend wezen, dat de aarde bewoonde voordat de eerste mens geschapen was, steeds om nieuwe scheppingen gegaan. Maar deze bleven in hun aard zoals ze als voortbrengsel van mijn almacht waren geschapen. En daar het in hen gebonden geestelijke zich steeds meer positief ontwikkelde, is ook door mijn wil een steeds meer op de mens lijkende uiterlijke vorm geschapen. Maar steeds lag aan deze schepping mijn wil ten grondslag, die weer als natuurwet zijn uitwerking had, wat u mensen nu als natuurlijke evolutie van de wezens bestempelt.

Maar nooit kan de mens als een product van de evolutionaire ontwikkeling worden beschouwd. Want deze is een schepping op zichzelf, voortgekomen uit mijn almacht, liefde en wijsheid en zo gevormd, dat hij een belangrijke taak op aarde moet en kan vervullen. En al tracht u nog zulke slimme dieren tot zelfstandig denken en met een vrije wil te ontwikkelen, dit zal u nooit ofte nimmer lukken. Want de vermogens die de mens bezit, liggen in geen dier verborgen. Want de mens is het enige wezen in de schepping, dat denkvermogen, verstand en een vrije wil bezit, wat zich echter nooit langzaam zal laten ontwikkelen, wat ook geen kenmerken van een langzame positieve ontwikkeling van een schepsel zijn. Veeleer bewijst dit alleen dat de mens een scheppingswerk op zich is, door mijn wil en mijn macht in het leven geroepen om een taak te vervullen. En het scheppingswerk “mens” kon pas in de wereld worden geplaatst, toen de eens gevallen oer-geesten de langzame positieve ontwikkeling door de schepping al hadden afgelegd, omdat de mens nu zo’n gevallen oer-geest als ziel in zich moest dragen. Het woord “ontwikkeling” geldt steeds alleen voor het in elk scheppingswerk zich bergende of gebonden geestelijke dat deze positieve ontwikkeling moet afleggen, terwijl de materiële scheppingswerken steeds als scheppingsdaad dienen te worden beschouwd, omdat mijn wil deze uiterlijke vormen in het leven riep, opdat zij, die zelf door dienen opwaarts moesten gaan, het geestelijke zouden dienen als uiterlijke vorm. Dat mijn wil eveneens tegelijkertijd “natuurwet” betekent, waartegen zich geen scheppingswerk kan verzetten zolang het nog geen geestelijk rijp wezen in zich bergt zoals de mens, zal ook het woord “ontwikkeling” begrijpelijk maken. Maar het zal nooit de bewering rechtvaardigen dat de mens zelf zich zou hebben ontwikkeld, want hij was een scheppingswerk op zich, dat door mijn wil en de kracht van mijn liefde in het leven werd geroepen.

Amen

창조물 안의 존재의 느린 성장 과정

다음을 받아들여라: 한때 내가 존재로 발산시킨 힘을 여러 종류의 창조물로 변화시켰고 이런 존재가 분해 된 상태에서 느린 성장 과정을 시작했다. 영적인 입자가 내 의지에 의해 압축이 되어 물질이 되었을 때 서서히 형체를 입은 영적인 입자들에게 이런 일이 초기에는 상상할 수 없는 요동이었다. 이런 물질들은 아주 많은 서로 다른 종류였고 너희 사람들이 이를 이해하게 해줄 수 없다.

내가 내 사랑과 지혜로 한때 나로부터 타락한 영적인 존재를 위해 창조물 안에서 성취될 구원계획을 세웠다. 창조물 안에 묶임을 받은 영적인 존재들이 섬기도록 자극해주는 일이 내가 창조한 목적이었다. 그러므로 창조물은 서로를 필요로 해야만 하고 이로써 느린 성장 과정이 가능하게 된다. 창조물의 초기에 섬기는 기능을 너희 사람이 상상할 수 있게 해줄 수 없고 창조물이 이미 굳은 형체를 입었을 때 비록 이런 창조물들 안에서 아주 작은 일을 행하기 시작한다.

모든 활동은 생명을 증거하고 모든 활동은 변화를 가져와 형체들이 계속하여 변화되어 항상 더 큰 창조물로 발전해 나가고 내 의지가 정해준 과제를 수행하고 내 뜻대로 실행하게 된다. 왜냐면 영적인 존재가 내 뜻에 저항할 수 없기 때문이다. 그러므로 창조물들이 눈 깜짝할 사이에 내 뜻에 의해 창조 된 것이 아니고 그 안에 묶임을 받은 영적인 존재나 또는 형체가 된 힘이 느리게 성장하는 과정에 의해 이루어진 것이다. 이로써 저항이 서서히 줄어들게 하고 이런 일이 비록 내 의무법칙에 의해 일어나지만 섬기는 일로 나타나고 저항이 줄었다는 것을 증명한다.

이로써 광물과 식물과 동물의 세계를 거쳐 인간의 단계에 이르는 성장 과정을 너희에게 설명한다. 이런 과정이 계속하여 겉형체 안에 묶임을 받은 영적인 존재들을 자유롭게 해주고 이런 존재들이 다시 모여 더 큰 형체 안에 거하고 계속해서 섬겨서 타락한 원래의 영에 속한 모든 입자들이 다시 모여 이제 인간 안의 혼으로 육신을 입을 수 있게 된다.

동물의 세계에서 일어나는 것처럼 같은 성장 정도에 도달한 작은 생명체와 가장 작은 생명체들이 죽은 후에 모여 더 큰 겉형체를 입게 되고 성장 과정을 계속 하게 된다. 내 사랑과 지혜로 항상 특정한 단계에 있는 영적인 존재들을 담을 수 있는 새로운 형체가 창조 된다. 너희는 자연 가운데 작은 생명체에서 항상 점점 더 커지는 생명체로 성장하는 일을 본다.

그러나 내가 먼저 전에 존재하지 않았던 모든 형체를 새롭게 창조해야만 했다. 이런 형체가 계속해서 커지고 이 전의 형체와 유사하는 되는 일은 항상 내가 창조한 역사이다. 그러나 사람들이 이런 역사를 관찰할 수 없었다. 왜냐면 이성과 자유의지를 가진 사람이 아직 이 땅에 살지 않았기 때문이다. 그러나 내 영원한 계획은 정해졌고 그러므로 나는 인간으로 마지막 의지의 시험을 치르게 위해 이 땅에서 살아야 할 피조물을 이미 알았다.

그러므로 아직 여러 종류의 창조물 안에 묶임을 받은 영적인 존재들이 항상 새로운 창조물 안으로 들어가게 되었고 각각의 피조물이 자신의 영적인 입자를 성숙하게 만들수록 창조물은 항상 더 커졌다. 이를 신체가 커지는 일로 이해해서는 안 되고 각각의 생명체의 특성들과 그의 기능들과 그의 능력들로 이해해야 한다. 그러나 모든 새로운 살아있는 피조물들은 내 끝없는 사랑과 지혜와 권세의 작품이었고 그들은 번식하지만 그러나 창조물은 항상 내가 창조했을 당시의 상태로 머문다.

어떤 생명체도 자신의 특성을 바꿀 수 없다는 것을 이해하라. 너희가 변화나 또는 계속 된 성장을 확인할 수 있다고 믿는 역사는 생명체가 생성되었을 때 내가 창조한 역사였다. 그러므로 첫 번째 사람이 창조되기 전에 이 땅에 살았던 인간과 유사한 모든 존재들도 항상 새로운 창조물이었고 그들이 내 전능한 능력의 작품으로 창조 된 상태로 머물렀다. 이런 창조물들 안에 묶임을 받은 영적인 존재들이 항상 더 성장해 나갔기 때문에 내 의지를 통해 항상 점점 더 인간에 유사한 겉형체가 창조되었다. 그러나 이런 창조는 항상 내 의지에 기초한 역사였고 이런 역사가 자연의 법칙으로 나타난다. 너희 사람들은 이를 존재가 자연적으로 높이 성장하는 일로 부르고 있다.

그러나 절대로 인간을 이런 자연적인 성장의 결과물로 여길 수 없다. 왜냐면 인간은 내 전능함과 사랑과 지혜로부터 나온 고유한 창조물로써 이 땅에서 높은 과제를 수행해야 하고 할 수 있는 존재이기 때문이다. 비록 너희가 아주 똑똑한 짐승들을 스스로 생각하고 스스로 원하는 존재로 양육하려고 할지라도 너희는 어떤 경우에도 절대로 성공하지 못할 것이다. 왜냐면 인간이 소유하고 있는 능력이 짐승에게는 없기 때문이다. 왜냐면 인간이 창조물 가운데 유일하게 생각할 능력과 이성과 자유의지를 가지고 있기 때문이다. 그러나 이런 생각할 능력과 이성과 자유의지를 절대로 서서히 갖추게 할 수 없고 이런 생각할 능력과 이성과 자유의지가 한 피조물이 서서히 성장해나가는 특성이 아니고 인간은 과제를 수행하도록 내 의지와 내 권세로 생명으로 생성한 고유의 창조물이라는 것을 증명한다.

창조의 작품인 인간은 한때 타락했던 원래의 영들이 이미 창조물의 과정을 거치는 느린 성장을 마쳤을 때 비로소 세상으로 보낼 수 있었다. 왜냐면 인간은 타락한 원래의 영을 혼으로 이제 자신 안에 거하게 해야 하기 때문이다. 성장이라는 말은 항상 단지 모든 창조물 안에 거하거나 또는 위로 성장하는 과정을 거쳐야만 하는 묶임을 받은 영적인 존재들에게 해당 된다. 반면에 물질적인 창조물은 항상 창조의 역사로 여겨야만 한다. 왜냐면 내 의지가 이런 겉형체를 존재하게 했기 때문이다. 이로써 물질적인 창조물이 겉형체로써 영적인 존재를 섬기고 섬기는 일을 통해 자신이 높은 곳에 도달해야 한다.

피조물이 아직 자신 안에 인간과 같이 영적으로 성장한 존재를 자신 안에 담고 있지 못하는 동안에는 내 뜻은 어떤 피조물도 저항할 수 없는 자연의 법칙을 의미하고 성장이라는 말을 이해할 수 있게 해줄 것이다. 그러나 인간이 스스로 성장했다는 주장은 절대로 올바르다고 할 수 없다. 왜냐면 인간 자체가 내 의지와 내 사랑의 힘이 생명으로 생성되게 한 창조물이기 때문이다.

아멘