• Terug

Jezus was als mens op de hoogte van Zijn missie

De weg over de aarde van de mens Jezus was bovenmate pijnlijk. Zijn zuivere ziel bevond zich in een sfeer die onrein en duister was en deze sfeer ondervond ze als een kwelling, om welke reden Jezus als kind nooit vrolijk kon zijn, hoewel Hij zich nog niet bewust was van Zijn missie, waarvoor de ziel zelf zich Mij had aangeboden die te vervullen. Af en toe brak wel het licht door dat van Zijn ziel het eigenlijke wezen was. Dan uitte zich mijn geest door Hem, zodat Hij al als kind wonderen volbracht die alleen maar een geheel zuiver lichtwezen kon volbrengen dat vol kracht en licht was. Maar dit geschiedde slechts af en toe, opdat ook Zijn omgeving zou geloven aan Zijn missie.

En ook deze ongewone uitingen van kracht verontrustten de knaap Jezus zodra Hij weer in Zijn menselijk natuurlijke gemoedsgesteldheid was. Het dreef Hem echter tot een steeds meer innige verbinding met Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid, aan wie Zijn hele liefde toebehoorde, die Hem daarom steeds meer aan Mij vastbond zodat ook mijn liefde Hem steeds meer vervulde, tot dan het tijdstip kwam dat Hij in het helderste licht van de liefde besefte wat Zijn taak was, tot Hij inzag dat Hij Zijn gevallen broeders moest verlossen, tot Hem ook het hele werk van verlossing bewust werd en Hij de zware kruisgang voor zich zag die Hij moest gaan als hij het wilde.

Zijn lijdensweg werd Hem in alle details getoond en dit weten maakte Zijn ziel somber en maakte haar angstig, waar steeds alleen de vurige liefde voor de ongelukkige schepselen Hem weer uithielp. Maar Hij moest zelf na innerlijke strijd tot het besluit komen, vrijwillig de weg naar het kruis te gaan. Hij moest bereid zijn de gehele zondenschuld van de mensheid op Zijn schouders te nemen en daarvoor een werk van verzoening tot stand brengen dat zo smartelijk was, dat het elke menselijke voorstelling te boven ging. Want Jezus was niet door mijn wil voor dit kruisoffer voorbestemd, integendeel, Zijn ziel bood zich vrijwillig aan om Mij de verloren kinderen terug te brengen. Met dit doel ging ze als mens over de aarde en moest nu weer als mens na innerlijke strijd tot dit besluit komen, omdat ook nu weer de vrije wil bepalend was. Want nooit zou Ik een mens tot een dergelijk zoenoffer hebben voorbestemd tegen zijn wil in, omdat alleen een offer dat de liefde zou brengen de oerschuld van de gevallen wezens teniet kon doen. En het offer bestond niet alleen uit de handeling van de kruisiging, uit de dagen van het meest bittere lichamelijk lijden en de vernederingen die de mens Jezus werden aangedaan door de vazallen van mijn tegenstander, veeleer was Zijn hele leven op aarde een kruisweg, omdat Zijn ziel, die uit het rijk van het licht was neergedaald in het rijk der duisternis, onbeschrijfelijk geleden heeft.

En Jezus was al heel spoedig op de hoogte van wat de reden en het doel was van Zijn geboorte op aarde. En dit weten belastte de "mens Jezus" bovenmate, zodat Hij wel de weg als mens op aarde heeft afgelegd, maar Hem de vreugden van de aardse wereld waren onthouden, die anders ieder mens straffeloos genieten mocht die zich verheugt over zijn leven op aarde. Want Zijn leven was voortdurend overschaduwd door de voor Hem liggende gebeurtenissen, die Hem, daar Hij alleen maar mens was, voortdurend beangstigden en Hem nooit blij lieten worden. Alleen in de toevlucht tot Mij vond Hij de rust en versterking en dan werd ook Zijn wil om een offer te brengen door Zijn voortdurend toenemende liefde steeds sterker. En Hij droeg bewust het zwaar op Hem drukkende aardse leven en Hij spande zich steeds alleen in, Mij ter wille te zijn en de medemensen te dienen. En daardoor groeide ook voortdurend Zijn kracht die Hem in staat stelde wonderwerken te verrichten en waarmee Hij de medemensen hielp die Zijn hulp nodig hadden.

Maar vóór het eigenlijke werk van verlossing bestond Zijn missie daarin, de mensen het evangelie te verkondigen, hun mijn wil bekend te maken en hen te vermanen en aan te sporen een juiste levenswandel in liefde te leiden. Hij bracht de mensen de waarheid, die al lang niet meer herkend werd en die in alle zuiverheid weer aan de mensen moest worden gebracht, om hen aanleiding te geven tot een juiste levenswandel, opdat dan Zijn werk van verlossing goed werd ingezien en aangenomen door de mensen die hun best doen in liefde te leven.

Hij ging hen voor op de weg die dan allen moesten navolgen die in het rijk van het licht, tot Mij wilden terugkeren en ook konden, aangezien Jezus de oerschuld had gedelgd door Zijn dood aan het kruis. Dit werk van erbarmen van Jezus had een zo ontzaglijk grote draagwijdte dat u hierover niet genoeg opheldering zult kunnen verkrijgen. En steeds weer wordt u de kennis daarover naar waarheid toegezonden, want u zult in Jezus niet alleen de mens mogen zien wiens leven door medemensen vroegtijdig werd beëindigd, veeleer zult u Zijn grote missie moeten beseffen. Want het verlossingswerk van Jezus is van zo grote betekenis voor u mensen dat u het onvoorwaardelijk zult moeten aannemen, wilt u eens het rijk der duisternis ontvluchten en in het rijk van het licht worden opgenomen. En u zult het pas dan aannemen, wanneer u in alle waarheid daarover wordt onderwezen, wat steeds weer zal geschieden door mijn geest, die alleen u in alle waarheid leidt.

Amen

L’Uomo Gesù sapeva della Sua Missione

La via terrena dell’Uomo Gesù era penosa oltre ogni misura. La Sua Anima pura si trovava in una sfera che era impura ed oscura e sentiva questa sfera come tormento, per cui Gesù da Bambino non poteva mai essere allegro, benché non era ancora consapevole della Missione, per adempiere la quale l’Anima Stessa Si era offerta a Me. La Luce che era il vero Essere della Sua Anima, irruppe temporaneamente, allora il Mio Spirito Si manifestava attraverso di Lui, in modo che già da Bambino operava dei Miracoli, che soltanto un Essere di Luce più puro poteva compiere, perché era pieno di Forza e di Luce. Ma questo avveniva soltanto saltuariamente, affinché anche il Suo ambiente potessero credere nella Sua Missione. Ed anche queste insolite manifestazioni di Forza inquietavano il Bambino Gesù, appena si trovava di nuovo nella Sua condizione umanamente naturale, ma Lo spingeva ad un collegamento sempre più intimo con Me, Suo Dio e Padre dall’Eternità, a Cui apparteneva tutto il Suo Amore, il Quale Lo legava sempre di più a Me, in modo che anche il Mio Amore Lo riempiva sempre di più, finché è poi venuto il momento, che riconosceva nella più chiara Luce d’Amore, che cosa era la Sua Missione, finché Egli ha riconosciuto, che Egli doveva salvare i Suoi fratelli caduti, finché Si rendeva conto anche dell’Intera Opera di Redenzione e vide dinanzi a Sé la difficile Via della Croce, che Egli doveva percorrere se Egli lo voleva. Gli veniva mostrata la Sua Via di sofferenza in tutti i particolari, e questo Sapere oscurava la Sua Anima e Lo spaventava, da cui Lo aiutava sempre soltanto l’Amore ardente per le creature infelici. Ma Egli Stesso doveva lottare per questa decisione, di percorrere nella libera volontà questa Via della Croce, Egli doveva Essere pronto di prendere sulle Sue Spalle l’intera colpa di peccato dell’umanità e di prestare per questa un’Opera d’Espiazione, che era così dolorosa, che superava ogni immaginazione umana. Perché Gesù non era stato obbligato a questo Sacrificio della Croce tramite la Mia Volontà, ma la Sua Anima Si è offerta liberamente di riportare a Me i figli perduti. Per questo scopo camminava come Uomo sulla Terra ed ora doveva di nuovo lottare da Uomo per la decisione, perché ora era di nuovo determinante la libera Volontà, perché non avrei mai obbligato un uomo ad un tale Sacrificio d’Espiazione contro la sua volontà perché soltanto un Sacrificio, che ha portato l’Amore, poteva estinguere la colpa primordiale degli esseri caduti. Ed il Sacrificio non consisteva soltanto nell’Atto della Crocifissione, dai giorni delle sofferenze ed umiliazioni più amare, corporee, che erano inflitti all’Uomo Gesù dai vassalli del Mio avversario, ma l’intera Sua Vita terrena era un percorso della Croce, perché la Sua Anima ha sofferto indicibilmente, che è discesa dal Regno di Luce nel regno dell’oscurità. E già presto Gesù sapeva della causa e dello scopo della Sua Discesa sulla Terra, e questo sapere pesava oltremodo sull’ “Uomo Gesù”, in modo che Egli ha ben percorso il cammino come Uomo sulla Terra, ma Gli erano impedite le gioie del mondo terreno, dove invece ogni altro uomo può godere impunito quando si rallegra della sua vita terrena. La Vita di Gesù invece, era sempre ombreggiata dagli avvenimenti futuri che erano sempre presenti dinanzi a Lui e che Lo spaventavano continuamente e non Lo lasciavano mai diventare lieto, dato che Egli era soltanto un Uomo. Soltanto rifugiandoSi in Me trovava Calma e Forza, e poi anche la Sua Volontà di Sacrificio diventava sempre più forte mediante il Suo Amore crescente, ed Egli portava coscientemente la vita terrena che pesava su di Lui e Si sforzava sempre soltanto, di fare la Mia Volontà e di servire i prossimi. Così la Sua Forza cresceva sempre di più che Lo rendeva capace di operare dei Miracoli e così aiutava i prossimi che necessitavano del Suo Aiuto. Ma la Sua Missione prima della vera Opera di Redenzione, consisteva nell’annunciare agli uomini il Vangelo, di annunciare loro la Mia Volontà e di ammonirli e di spronarli ad un giusto cammino di vita nell’amore. Egli ha portato la Verità agli uomini e che doveva essere di nuovo portata agli uomini in tutta la purezza, per stimolarli ad un giusto cammino di vita, affinché poi veniva anche giustamente riconosciuta ed accettata la Sua Opera di Redenzione dagli uomini, che si sforzavano di vivere una vita nell’amore. Egli ha percorso la Via davanti a loro, che poi dovevano tutti seguire quelli che volevano e potevano ritornare nel Regno di Luce, da Me, dopo che Gesù aveva estinta la colpa primordiale mediante la Sua morte sulla Croce. Quest’Opera di Misericordia di Gesù era di una tale immensa portata, che non potete ricevere a sufficienza il chiarimento su questa. E vi viene sempre di nuovo portato il sapere su ciò secondo la Verità, perché non dovete vedere in Gesù l’Uomo, la Cui Vita è stata terminata anzitempo tramite dei prossimi, ma dovete riconoscere la Sua grande Missione, perché l’Opera di Redenzione di Gesù è di una così grande importanza per voi uomini, che la dovete assolutamente accettare, se volete sfuggire al regno dell’oscurità ed essere accolti nel Regno della Luce. E voi l’accetterete soltanto quando siete stati istruiti su questa in tutta la Verità, che avviene sempre di nuovo mediante il Mio Spirito, il Quale da Solo vi guida in tutta la Verità.

Amen