• Terug

Jezus was als mens op de hoogte van Zijn missie

De weg over de aarde van de mens Jezus was bovenmate pijnlijk. Zijn zuivere ziel bevond zich in een sfeer die onrein en duister was en deze sfeer ondervond ze als een kwelling, om welke reden Jezus als kind nooit vrolijk kon zijn, hoewel Hij zich nog niet bewust was van Zijn missie, waarvoor de ziel zelf zich Mij had aangeboden die te vervullen. Af en toe brak wel het licht door dat van Zijn ziel het eigenlijke wezen was. Dan uitte zich mijn geest door Hem, zodat Hij al als kind wonderen volbracht die alleen maar een geheel zuiver lichtwezen kon volbrengen dat vol kracht en licht was. Maar dit geschiedde slechts af en toe, opdat ook Zijn omgeving zou geloven aan Zijn missie.

En ook deze ongewone uitingen van kracht verontrustten de knaap Jezus zodra Hij weer in Zijn menselijk natuurlijke gemoedsgesteldheid was. Het dreef Hem echter tot een steeds meer innige verbinding met Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid, aan wie Zijn hele liefde toebehoorde, die Hem daarom steeds meer aan Mij vastbond zodat ook mijn liefde Hem steeds meer vervulde, tot dan het tijdstip kwam dat Hij in het helderste licht van de liefde besefte wat Zijn taak was, tot Hij inzag dat Hij Zijn gevallen broeders moest verlossen, tot Hem ook het hele werk van verlossing bewust werd en Hij de zware kruisgang voor zich zag die Hij moest gaan als hij het wilde.

Zijn lijdensweg werd Hem in alle details getoond en dit weten maakte Zijn ziel somber en maakte haar angstig, waar steeds alleen de vurige liefde voor de ongelukkige schepselen Hem weer uithielp. Maar Hij moest zelf na innerlijke strijd tot het besluit komen, vrijwillig de weg naar het kruis te gaan. Hij moest bereid zijn de gehele zondenschuld van de mensheid op Zijn schouders te nemen en daarvoor een werk van verzoening tot stand brengen dat zo smartelijk was, dat het elke menselijke voorstelling te boven ging. Want Jezus was niet door mijn wil voor dit kruisoffer voorbestemd, integendeel, Zijn ziel bood zich vrijwillig aan om Mij de verloren kinderen terug te brengen. Met dit doel ging ze als mens over de aarde en moest nu weer als mens na innerlijke strijd tot dit besluit komen, omdat ook nu weer de vrije wil bepalend was. Want nooit zou Ik een mens tot een dergelijk zoenoffer hebben voorbestemd tegen zijn wil in, omdat alleen een offer dat de liefde zou brengen de oerschuld van de gevallen wezens teniet kon doen. En het offer bestond niet alleen uit de handeling van de kruisiging, uit de dagen van het meest bittere lichamelijk lijden en de vernederingen die de mens Jezus werden aangedaan door de vazallen van mijn tegenstander, veeleer was Zijn hele leven op aarde een kruisweg, omdat Zijn ziel, die uit het rijk van het licht was neergedaald in het rijk der duisternis, onbeschrijfelijk geleden heeft.

En Jezus was al heel spoedig op de hoogte van wat de reden en het doel was van Zijn geboorte op aarde. En dit weten belastte de "mens Jezus" bovenmate, zodat Hij wel de weg als mens op aarde heeft afgelegd, maar Hem de vreugden van de aardse wereld waren onthouden, die anders ieder mens straffeloos genieten mocht die zich verheugt over zijn leven op aarde. Want Zijn leven was voortdurend overschaduwd door de voor Hem liggende gebeurtenissen, die Hem, daar Hij alleen maar mens was, voortdurend beangstigden en Hem nooit blij lieten worden. Alleen in de toevlucht tot Mij vond Hij de rust en versterking en dan werd ook Zijn wil om een offer te brengen door Zijn voortdurend toenemende liefde steeds sterker. En Hij droeg bewust het zwaar op Hem drukkende aardse leven en Hij spande zich steeds alleen in, Mij ter wille te zijn en de medemensen te dienen. En daardoor groeide ook voortdurend Zijn kracht die Hem in staat stelde wonderwerken te verrichten en waarmee Hij de medemensen hielp die Zijn hulp nodig hadden.

Maar vóór het eigenlijke werk van verlossing bestond Zijn missie daarin, de mensen het evangelie te verkondigen, hun mijn wil bekend te maken en hen te vermanen en aan te sporen een juiste levenswandel in liefde te leiden. Hij bracht de mensen de waarheid, die al lang niet meer herkend werd en die in alle zuiverheid weer aan de mensen moest worden gebracht, om hen aanleiding te geven tot een juiste levenswandel, opdat dan Zijn werk van verlossing goed werd ingezien en aangenomen door de mensen die hun best doen in liefde te leven.

Hij ging hen voor op de weg die dan allen moesten navolgen die in het rijk van het licht, tot Mij wilden terugkeren en ook konden, aangezien Jezus de oerschuld had gedelgd door Zijn dood aan het kruis. Dit werk van erbarmen van Jezus had een zo ontzaglijk grote draagwijdte dat u hierover niet genoeg opheldering zult kunnen verkrijgen. En steeds weer wordt u de kennis daarover naar waarheid toegezonden, want u zult in Jezus niet alleen de mens mogen zien wiens leven door medemensen vroegtijdig werd beëindigd, veeleer zult u Zijn grote missie moeten beseffen. Want het verlossingswerk van Jezus is van zo grote betekenis voor u mensen dat u het onvoorwaardelijk zult moeten aannemen, wilt u eens het rijk der duisternis ontvluchten en in het rijk van het licht worden opgenomen. En u zult het pas dan aannemen, wanneer u in alle waarheid daarover wordt onderwezen, wat steeds weer zal geschieden door mijn geest, die alleen u in alle waarheid leidt.

Amen

Jesús, como ser humano, conocía Su misión....

El camino terrenal del ser humano Jesús fue sumamente penoso.... Su alma pura se encontraba en una esfera impura y oscura, y experimentaba esta esfera como un tormento, por lo que Jesús, como niño, nunca pudo ser feliz, aunque todavía no era consciente de la misión que el alma se Me había ofrecido para cumplir.... A veces sin embargo se abría paso la luz, que era la naturaleza real de Su alma, entonces Mi espíritu se expresaba a través de Él, de modo que ya de niño realizaba milagros, que sólo podía realizar un ser purísimo de luz, que estaba lleno de fuerza y luz.... Pero esto sólo ocurría de vez en cuando para que su entorno también creyera en Su misión.... Y estas inusuales expresiones de fuerza también turbaron al niño Jesús tan pronto como volvió a estar en su disposición humano-natural, pero le impulsaron a un contacto cada vez más íntimo Conmigo, Su Dios y Padre de la eternidad, a Quien pertenecía todo Su amor, que por tanto le amarró cada vez más a Mí, de modo que Mi amor también le llenó cada vez más, hasta que llegó el momento en que reconoció en la más brillante luz del amor cuál era Su tarea.... hasta que se dio cuenta de que debía redimir a sus hermanos caídos, hasta que también tomó conciencia de toda la obra de redención y vió el difícil camino de la cruz que tenía ante Sí, que debía tomar si quería.... Su camino de sufrimiento le fue mostrado con todo detalle, y este conocimiento oscureció su alma y la sumió en el miedo, del que sólo Su ardiente amor por las desdichadas criaturas le ayudó a salir de nuevo.... Pero Él tuvo que decidirse a tomar voluntariamente el camino de la cruz, tuvo que estar dispuesto a cargar sobre Sus hombros toda la culpa del pecado de la humanidad y a realizar una obra de expiación para éste tan agonizante que superó toda imaginación humana. Porque Jesús no estaba destinado por Mi voluntad a este sacrificio en la cruz, sino que Su alma se ofreció voluntariamente para traer a los hijos perdidos de vuelta a Mí. Para ello caminó por la tierra como un ser humano y ahora tuvo que volver a tomar la decisión como un ser humano, porque el libre albedrío fue determinante de nuevo, ya que Yo nunca habría determinado a un ser humano a hacer tal sacrificio de expiación en contra de su voluntad, porque sólo un sacrificio hecho por amor podría redimir el pecado original de los seres caídos. Y el sacrificio no sólo consistió en el acto de la crucifixión, en los días de más amargo sufrimiento físico y humillación infligidos al ser humano Jesús por los vasallos de Mi adversario, sino que toda Su vida terrenal fue un Via Crucis porque Su alma sufrió indescriptiblemente, pues había descendido del reino de la luz al reino de las tinieblas. Y Jesús supo muy pronto cuál era la causa y el propósito de Su descenso a la tierra y este conocimiento agobió al "hombre Jesús" más allá de toda medida, de modo que ciertamente recorrió el camino como un ser humano en la tierra, pero no eran para Él los placeres del mundo terrenal que, en contraste, a toda persona que disfrutaba de su vida terrenal se le permitía disfrutar impunemente.... Porque Su vida estaba constantemente ensombrecida por los acontecimientos que le aguardaban, y que,.... ya que sólo era humano.... lo asustaron constantemente y nunca le permitieron alegrarse.... Sólo al refugiarse en Mí encontró paz y fuerza, y entonces Su voluntad de sacrificio se hizo cada vez más fuerte debido a Su amor en constante aumento, y soportó conscientemente la pesada carga de la vida terrenal y sólo se esforzó por complacerme y servir a los semejantes.... Y así Su fuerza también crecía constantemente, lo que le permitía obrar milagros y así ayudar a Sus semejantes que necesitaban Su ayuda. Pero antes del acto mismo de la Salvación, Su misión consistía en anunciar el Evangelio a las personas, en informarles de Mi voluntad y en amonestarles y animarles a llevar un modo de vida correcto en el amor.... Llevó a la gente la verdad que ya no había sido reconocida desde mucho tiempo y que tenía que ser transmitida nuevamente a la gente con toda pureza para inducirla a vivir una forma de vida correcta, para que Su acto de Salvación sea entonces también correctamente reconocido y aceptado por la gente que se esfuerza por vivir una vida de amor. Él les marcó el camino que debían seguir todos los que quisieran volver al reino de la luz, a Mí, y también pudieron hacerlo después de que Jesús cancelara el pecado original con Su muerte en la cruz. Este acto de misericordia de Jesús fue de tan inmenso alcance que ustedes no pueden recibir suficiente aclaración sobre él. Y una y otra vez se les transmite a ustedes el conocimiento al respecto de forma veraz, pues no sólo deben ver en Jesús al ser humano cuya vida fue prematuramente acabada por Sus semejantes, sino que deben reconocer Su gran misión, pues el acto de salvación de Jesús es de tan gran importancia para ustedes, los humanos, que tienen que aceptarlo absolutamente si quieren escapar alguna vez del reino de las tinieblas y ser aceptados en el reino de la luz. Y sólo lo aceptarán cuando sean instruidos en toda la verdad al respecto, lo que ocurrirá una y otra vez a través de Mi espíritu, que es el único que les guía hacia toda verdad....

Amén