• Terug

De Messias, de Redder van de mensheid

Uit lichte hoogten ben Ik naar de aarde afgedaald om in de duisternis mijn licht binnen te dragen. Want de zon van de Geest was ondergegaan. Geen lichtstraal verlichtte de donkere nacht en de mensen bevonden zich in de ergste nood. En die hun nood onderkenden, schreeuwden naar Mij om hulp. Ze riepen een Redder te hulp Die hen zou bevrijden, want deze weinigen waren nog niet geheel door mijn tegenstander gevangen genomen. Ze leefden een leven in liefde en hadden de band met Mij nog niet geheel verloren. En daarom wendden ze zich tot Mij in hun nood, opdat Ik hun een Redder zou mogen zenden.

En dus zond Ik mijn Zoon naar de aarde. Een lichtgeest die uit mijn liefde was voortgekomen en die Mij ook trouw bleef toen de schare van oer-geesten van Mij afviel, bood zich aan Mij aan voor een werk dat uniek was, dat echter de gehele mensheid redding bracht. Hij daalde af naar de aarde en ging midden tussen de mensen wonen. Hij begon aan zijn aards bestaan net als ieder ander mens, maar hij had een grote missie op zich genomen: zichzelf, dat wil zeggen zijn aards omhulsel in orde te brengen, zodat het Mij tot verblijfplaats kon dienen omdat Ik zelf Me over mijn schepselen wilde ontfermen, omdat Ik zelf hun grote schuld teniet wilde doen die ze door hun vrijwillige afval van Mij op zich hadden geladen.

Dit lichtwezen, een kind van mijn liefde, bood zich aan om als mens voor Mij dit werk van genoegdoening te verrichten. En als ziel nam het zijn intrek in het kindje Jezus en begon een weg over de aarde die zo buitengewoon smartelijk was omdat ook Zijn aardse lichaam zich moest vergeestelijken om Mij zelf als de eeuwige Liefde als woning te dienen. Al bij Zijn geboorte kon de omgeving herkennen dat dit Kindje de beloofde Messias was, want soms drong Zijn overgrote volheid van licht door en uitte zich in uitzonderlijk wijs spreken van het Kindje. Maar Zijn ziel werd buitengewoon lastiggevallen door mijn tegenstander die al het nog hem toebehorende geestelijke ertoe aanzette bezit te nemen van Zijn lichaam, zodat dus het lichaam door deze invloed in sterke verzoeking kwam, waartegen de mens Jezus moest strijden om niet het onderspit te delven.

De liefde in Hem gaf Hem daartoe deze kracht. Maar Hij moest buitengewoon worstelen en Zijn hele weg over de aarde was een ware kruisweg, die Hij echter vrijwillig op zich had genomen uit liefde voor Zijn gevallen broeders wier grote nood Hij kende. Maar Zijn leven was ook een ononderbroken dienen in liefde. En omdat Ik de Liefde zelf ben, kon Ik ook voortdurend in Hem zijn en Hem van de kracht voorzien om de missie te vervullen: het werk van de boetedoening voor de grote zondenschuld van de mensen te verrichten. Hij was mijn Zoon. Hij was een ziel van het licht die op aarde de totale aaneensluiting vond met Mij, die het werk van de vergoddelijking volbracht dat het doel is van ieder door Mij geschapen wezen: van een "schepsel" mijn "kind" te worden dat zich in vrije wil geheel verenigt met mijn wil en bijgevolg de hoogste graad van volmaaktheid kan bereiken.

Jezus was een niet gevallen oer-geest, maar toch moest deze vergoddelijking plaatsvinden in vrije wil - die de gang door het aardse bestaan, de gang door de diepte, teweeg heeft gebracht. En dus moest ook Zijn ziel aan alle kwellingen van de kant van mijn tegenstander zijn blootgesteld, omdat deze ook die ziel wilde bezitten die hij niet ten val had kunnen brengen. En daar de aarde zijn rijk was, dus het rijk van het gevallen geestelijke, is ook de ziel van Jezus aan alle duivelse lusten en kwellingen blootgesteld geweest. En de mens Jezus moest deze weerstand bieden. Hij moest, ondanks alle verzoekingen, mijn kant kiezen, de kant van Zijn Vader van eeuwigheid. Hij moest Mij zelf tot Zijn medestander maken en Hij heeft dat gedaan doordat Hij ononderbroken om mijn liefde vroeg en deze door Zijn werkzaam zijn in liefde ook ontving, omdat de liefde nooit ophoudt en de grote liefde van de mens Jezus Mij oppermachtig aantrok.

En krachtens deze liefde - want de liefde is kracht in zich - kon Hij weerstand bieden en het werk van de verlossing ten uitvoer brengen tot aan het einde. Er was de mensheid in waarheid een Redder gezonden. De Messias was gekomen, zoals het lang tevoren was voorspeld. Het Licht was naar de aarde afgedaald om de harten te verlichten van de mensen die Hem erkenden, die in Hem Mij zelf herkenden - Degene Die de mensen wilde redden van zonde en dood.

En het licht doorbrak de duisternis. In Jezus verrees er voor mijn tegenstander een Strijder die hem overwon. Want Zijn wapen was de liefde en tegen de liefde strijdt mijn tegenstander tevergeefs. Tegen de liefde zal hij altijd het onderspit delven, want de Liefde ben Ik zelf en Ik ben waarlijk sterker dan degene die u eens in de diepte stortte.

Amen

MESIJA ODREŠENIK ČLOVEŠTVA....

Iz svetlobnih višin Sem se spustil na Zemljo, da bi v temo prinesel Svojo svetlobo.... Sonce Duha (Malahija 4:2) je zašlo; niti eden žarek svetlobe ni osvetljeval temne noči in človeštvo je trpelo v strašni nesreči. Vendar pa so Mi tisti, kateri so prepoznali svojo bedo, namenjali klice na pomoč; klicali so Odrešenika, da jih odreši, ker so bili maloštevilni, kateri pa niso bili popolnoma zajeti s strani Mojega nasprotnika. Oni so živeli življenje Ljubezni in še niso povsem izgubili njihove veze z Mano; zaradi tega so Mi v svoji težavi namenjali prošnje, da jim pošljem Odrešenika. In zato Sem poslal Svojega Sina na Zemljo.... Duh svetlobe, Kateri je nastal iz Moje Ljubezni in Mi ostal zvest, ko Me je množica prvotnih duhov zapustila.... je Sebe ponudil za delo, katero pa je bilo edinstveno in katero je celotnemu človeštvu prineslo odrešenje.... On se je spustil na Zemljo in prebival med ljudmi.

On je kot vsako drugo človeško bitje začel življenje na Zemlji, vendar pa je sprejel to, da mora izpolniti veliko poslanstvo: oblikovati Sebe, torej Svoj zemeljski ovoj, da tako lahko služi Meni kot bivališče, ker Sem Jaz Osebno želel poskrbeti za Moje žive stvaritve; Jaz Osebno Sem želel odkupiti njihov ogromen greh, s katerim so se(be) obremenili po njihovem prostovoljnem odpadništvu od Mene.... To svetlobno bitje, otrok Moje Ljubezni je Sebe ponudilo, da namesto Mene kot človeško bitje uresniči delo pokore in se je kot duša nastanil v otroku Jezusu ter začel Svoj zemeljski napredek, kateri pa je bil neverjetno nesrečen, ker je bil namen ta, da tudi Njegovo zemeljsko (telo) postane poduhovljeno, da bi kot bivališče služilo Meni Osebno, Večni Ljubezni. In celo ob Njegovem rojstvu na svet, je svet okoli Njega že lahko prepoznal, da je bil ta otrok obljubljeni Mesija, ker je včasih Njegovo veliko obilje svetlobe izbi(ja)lo in se izrazilo v izredno globokoumnih govorih otroka (tukaj bralec lahko usmeri pozornost na razodetje »Jezusova Mladost«, katerega je od Jezusa Kristusa prejel prerok Jakob Lorber). Pa vendarle je bila Njegova duša do skrajnosti vznemirjana s strani Mojega nasprotnika, kateri je vznemiril vse duhove, kateri so mu še naprej pripadali, da bi oblegali Njegovo telo, da tako telo zaradi njegovega vpliva postane predmet močnih skušnjav, proti katerih se je človek Jezus moral naknadno boriti, da jim ne bi podlegel. Ljubezen Mu je dala moč, da to naredi, pa vendarle je moral On vložiti velik trud, in Njegovo celotno zemeljsko življenje je bila resnična pot Križa, katero pa je On kljub temu prostovoljno vzel na Sebe iz Ljubezni do Svojih bratov, katerih ogromno težavo je On poznal. Ravno tako pa je bilo tudi Njegovo življenje neka neprekinjena služba Ljubezni, in ker Sem Jaz Osebno Ljubezen, Sem bil Jaz lahko vedno v Njem in Ga oskrbel z močjo, da izpolni Svoje poslanstvo: da uresniči delo pokore za ogromno krivdo greha človeštva....

On je bil Moj Sin; On je bil svetlobna duša, katera je na Zemlji uresničila popolno zedinjenje z Mano, katera je uresničila delo deifikacije, kar pa je cilj vsakega od Mojih ustvarjenih bitij: spremeniti se iz »žive stvaritve« v »Mojega otroka«, kateri prostovoljno do popolnosti sprejema Mojo voljo in je na ta način sposoben uresničiti/doseči najvišjo stopnjo popolnosti. Jezus je bil sicer ne-padli prvobitni duh, vendar pa se je morala Njegova deifikacija zgoditi v svobodni volji; to pa je bilo doseženo tako, da šel po poti preko zemeljskega življenja.... po poti brezna.... In tako je Njegova duša morala biti izpostavljena vsakršnim vznemirjanjem s strani Mojega nasprotnika, ker je tudi on želel posedovati Njegovo dušo, katere padec pa ni bil sposoben doseči. Ker pa je bila Zemlja njegovo kraljestvo.... in s tem kraljestvo padlih duhov.... je bila Jezusova duša izpostavljena vsem satanskim instinktom in vznemirjanjem, in človeško bitje Jezus se jim je moral zoperstaviti. Izpred vsake skušnjave je moral stati poleg Mene, kot Svojega Očeta večnosti; moral Me je narediti za Svojega soborca, kar pa je naredil tako, da je neprestano iskal Mojo Ljubezen, katero pa je preko Njegove aktivnosti Ljubezni tudi prejel, ker Ljubezen sebe ne zanika; velika Ljubezen človeka Jezusa pa Me je strahovito privlačila. In z vrlino te Ljubezni.... ker je Ljubezen moč.... se je bil On sposoben upreti in vse do konca nadaljevati z delom Odrešenja. Odrešenik je bil resnično poslan človeštvu; Mesija je prišel, kakor je bilo to davno prej obljubljeno.... Svetloba se je spustila na Zemljo, da bi obsvetila srca tistih, kateri so Ga priznali; kateri so prepoznali, da Sem bil v Njem Jaz Osebno in da Sem želel prinesti ljudem odrešenje greha in smrti.... In svetloba je prodrla v temo.... V Jezusu se je pojavil Borec, Kateri je porazil Mojega nasprotnika.... Namreč Njegovo orožje je bila Ljubezen. Moj nasprotnik pa se zaman bori proti Ljubezni, in on bo Ljubezni vedno podlegel, ker Sem Jaz Sama Ljubezen; Jaz pa Sem resnično močnejši od tistega, kateri vas je nekoč strmoglavil v brezno.

AMEN