• Terug

De geestelijke hoogmoed en het gevaar ervan

De geestelijke hoogmoed is het grootste kwaad, want deze te overwinnen vereist de grootste kracht. En daar de mens die geestelijk hoogmoedig is nog geheel en al aan de tegenstander toebehoort, zal hij GOD nooit vragen om toezending van kracht en hij zal gekluisterd blijven tot zijn hart is veranderd tot deemoed, wat meestal meer dan een gang over de aarde vergt, dus een hernieuwde kluistering in de materie nodig heeft. De geestelijke hoogmoed is zodoende de erfelijke kwaal van hem die uit hoogmoed in de diepte is gevallen. Deze zal zijn hoogmoed ook in eeuwigheden niet opgeven en daarom zal hij pas dan de weg naar de VADER inslaan, wanneer hij zich zo klein en nederig en krachteloos voelt, dat hij nu smeekt om kracht, die hem dan ook geschonken wordt. En zo ook is zijn aanhang die in geestelijke hoogmoed volhardt, die zich niet buigen wil onder de Wil van GOD, die daarom ook geen "GOD" boven zich wil erkennen, die als mens van de waarde van zijn "ik" zo helemaal overtuigd is, dat hij geen geestelijke onderrichtingen aanneemt, dat hij meent geen hulp nodig te hebben die hem van de kant van een hogere Macht kan worden verleend.

Volledig ongeloof en geestelijke hoogmoed zullen steeds samengaan en omdat de mens geen GOD wil erkennen, zal hem ook nooit de kracht kunnen toevloeien zich te bevrijden van die erfelijke kwaal en de medemens kan hem niet beïnvloeden, omdat hij denkt verheven te zijn boven alles wat "geloven" vooropstelt, wat in geestelijk gebied oprijst. Deze mensen aan te spreken en hun het Woord GOD's over te brengen, heeft zelden succes, omdat ze voortdurend onder de invloed van de tegenstander van GOD staan, die ook zijn aanhang van GOD gescheiden wil houden, opdat hij zelf niet zwakker zal worden in zijn macht en kracht, die hij in zijn aanhang meent te bezitten.

Er moet grote aardse en lichamelijke nood over een mens komen die geestelijk hoogmoedig is, zodat hij bij zichzelf het gevoel van zwakheid bemerkt, waardoor zijn gedachten zouden kunnen veranderen, hij moet inzien dat hij niets is en niets veranderen kan krachtens zijn menselijke natuur en dit gevoel van gebrekkigheid moet hem tot nadenken aanzetten, dan geeft hij langzaam zijn arrogantie op - om welke reden het een genade van buitengewone betekenis is, wanneer de mens in zulke levensomstandigheden wordt geplaatst waarin hij zich van zijn zwakheid en gebrekkigheid bewust wordt en hij daaruit de konsekwenties kan trekken. Maar zijn vrije wil blijft steeds gehandhaafd, waarom ook steeds de tegenstander zijn invloed zal uitoefenen en hij dan net zo goed de gedachten kan verwerpen die bij hem opkomen.

Maar er wordt om zijn ziel geworsteld ook van de kant van de Lichtwereld om hem voor het lot van een hernieuwde kluistering te behoeden. En wanneer het hun maar gelukt dat de mens voor zijn dood zijn volslagen nederigheid beseft en dat hij nog voor zijn dood een Macht boven zich erkent, dan kan hij nog in het hiernamaals verder worden geholpen en hoeft hij niet nog een keer de gang door de gehele schepping te gaan. Dan is het hem gelukt zich te bevrijden van de heerschappij van de tegenstander, ofschoon de ziel in het rijk hierna erg zal moeten worstelen om tot het licht te komen dat op aarde vaak voor haar heeft geschenen, maar niet werd aangenomen. Maar GOD heeft erbarming met iedere ziel en HIJ geeft haar niet op. Maar de mens heeft 'n vrije wil en deze alleen bepaalt het lot van de ziel wanneer ze het aardse lichaam verlaat.

Amen

영적인 교만과 그의 위험.

영적인 교만은 가장 큰 악이다. 왜냐면 이를 극복하기 위해 아주 큰 힘이 필요하기 때문이다. 영적으로 교만한 사람은 전적으로 모두 대적자에게 속하기 때문에 그는 절대로 하나님에게 능력을 구하지 않을 것이다. 그는 그의 심장이 겸손하게 변화될 때까지 묶여있을 것이다.

이 변화를 위해 대부분 한번 이상의 이 땅의 과정을 거치는 일이 필요하다. 즉 물질 안으로 새로운 파문을 가는 일이 필요하다. 영적인 교만은 거만으로 인해 깊은 곳으로 타락한 자로부터 유전 된 죄이다. 그는 자신의 영적인 교만을 영원에 영원까지 포기하지 않을 것이다.

그러므로 그가 자신을 아주 적게 낮게 무능력한 것을 느끼고 이제 자기에게 능력을 선물해줄 분에게 능력을 구하게 될 때 그는 비로소 아버지에게 향하는 길을 택할 것이다. 영적인 교만 가운데 머물며 하나님의 뜻에 자신을 복종시키기를 원하지 않는 그러므로 자신 위에 계신 하나님을 인정하지 않으려는 인간으로써 자신에 대한 전적인 확신을 가지고 어떠한 영적인 가르침도 영접하는 일도 높은 권세가 줄 수 있는 어떠한 도움도 필요치 않은 것으로 믿는 그의 추종자들도 마찬가지가 될 것이다.

전적인 믿음 없음과 영적인 교만은 항상 함께 갈 것이다. 왜냐면 사람들이 하나님을 인정하기를 원하지 않기 때문이다. 그러므로 그들에게 절대로 이런 유전 된 악으로부터 자신을 자유롭게 만들 수 있는 능력이 흘러 갈 수 없다. 이웃들이 그에게 어떠한 영향력도 행사할 수 없다.

왜냐면 그는 자신이 영적인 영역에 해당이 되는 믿음을 조건으로 하는 모든 것 위에 높이 거하는 것으로 생각하기 때문이다. 이런 사람들과 대화를 하면서 그들에게 하나님의 말씀을 전하는 일은 아주 희귀하게 성공한다. 왜냐면 그들은 항상 하나님의 대적자의 영향 아래 있기 때문이다.

대적자는 그가 자신의 추종자로 소유하고 있다고 믿는 자신의 추종자들이 하나님으로부터 멀리 떨어져 있기를 원한다. 이로써 자신의 권세와 능력이 약화되지 않게 하려고 한다. 영적으로 교만한 사람에게 큰 세상적인 그리고 육체적인 고난이 닥쳐야만 한다. 그래서 그가 자신 안에서 약하다는 느낌을 갖고 그의 생각을 바꿀 수 있게 되야 한다.

그는 자신이 아무것도 아니라는 것을 그의 인간적인 소질로는 어떤 것도 바꿀 수 없음을 깨달아야만 한다. 그가 이런 부족하다는 생각하게 돼야만 한다. 그러면 그는 서서히 자신의 거만을 포기한다. 그러므로 이 때문에 사람들이 자신의 연약함과 부족함을 의식할 수 있는 그들이 이를 통해 결론을 내릴 수 있는 삶의 환경에 처하면, 매우 큰 의미를 가진 은혜이다.

그러나 그의 자유의지는 항상 그에게 남게 된다. 이 때문에 대적자는 항상 자신의 영향력을 행사할 것이다. 그러면 그는 마찬가지로 자신 안에서 떠오르는 생각을 버릴 수 있다. 그러나 빛의 세계 편에서도 그의 혼을 얻기 위해 새로운 파문을 가는 운명으로부터 그를 보호하기 위해 싸운다.

사람이 자신의 죽음 이전에 자기가 전적으로 낮은 존재라는 것을 깨닫는데 성공하면, 그가 죽기 전에 자신 위에 있는 권세를 인정하는데 성공하면, 그러면 그는 아직 저세상에서 계속 도움을 받을 수 있다. 그러면 그는 다시 한 번 모든 창조물에 과정을 거치는 길을 갈 필요 없다.

그러면 혼이 이 땅에서 자주 그에게 비추어 주었지만 영접하지 않았던 빛에 저세상에서 도달하기 위해 싸워야만 하고 어렵게 된다 할지라도 그는 자신을 대적자의 권세로부터 자유롭게 만드는 일에 성공한 것이다. 그러나 하나님은 이런 혼들에 대한 긍휼을 가지고 있다. 그는 이런 혼들을 포기하지 않는다.

그러나 사람은 자유의지를 가지고 있다. 혼이 이 땅의 육신을 벗을 때 자유의지가 유일하게 이 혼의 운명을 결정한다.

아멘