• Terug

De “levende christen”

Het is niet voldoende dat u zich naar de buitenwereld toe kenbaar maakt als christen, dat u hoort bij een kerkelijke organisatie, dat u doet wat deze van u verlangt aan uiterlijkheden en gebruiken. Integendeel, slechts één ding is noodzakelijk: dat u leeft volgens de leer die elke kerkelijke organisatie uitdraagt en haar leden ook voorhoudt, dat u de goddelijke geboden der liefde vervult, die de Grondlegger van de kerk zelf u op aarde heeft gegeven. Hij, Die zelf op aarde een leven in liefde heeft geleid, heeft ook de liefde tot grondbeginsel gemaakt van diegenen die bij Zijn kerk willen horen. Want Zijn kerk is geen dood gebouw, Zijn kerk is geest en leven. Zijn kerk is gebouwd op een levend geloof dat alleen kan worden verkregen door een leven in liefde. Liefde en geloof zijn de kenmerken van de kerk die Jezus Christus zelf op aarde heeft gegrondvest. Want liefde en geloof laten het werkzaam zijn van de geest toe, dat het echte herkenningsteken is van Zijn kerk.

En zolang u mensen dit herkenningsteken niet zult kunnen laten zien, bent u alleen maar blinde meelopers van de organisatie bij welke u zich heeft aangesloten. Maar u bent geen levende christen. U bent geen aanhanger van de kerk van Christus.

En u verkeert dan in het grote gevaar dat uw ziel verloren gaat, die op aarde een wilsproef moet afleggen en deze niet kan doorstaan wanneer ze niet de kracht van boven betrekt, die echter een levend geloof vooropstelt. Pas het levende geloof, het gevolg van onbaatzuchtige naastenliefde, brengt de innige verbinding tot stand met de Krachtbron van eeuwigheid, van welke ieder mens toevoer van kracht nodig heeft, wil hij op aarde zijn doel bereiken: volmaakt te worden zoals de Vader in de hemel volmaakt is.

U mensen vat uw taak op aarde wel heel gemakkelijk op. U gelooft genoeg te doen, wanneer u plichtmatig vervult wat u wordt voorgeschreven door de mensen die zich voor “plaatsvervanger van God” uitgeven.

U denkt er niet eenmaal over na of dezen ook werkelijk Gods plaatsvervangers zijn, of dat ze zich alleen zelf tot dat ambt hebben verheven. U denkt er ook niet over na of u dan ook in de waarheid wordt onderwezen. U gelooft zonder enige twijfel alles wat u als waarheid uiteen wordt gezet, maar u onderzoekt de oorsprong ervan niet en u richt zich niet tot Degene Die de eeuwige waarheid zelf is, om Hem te vragen u naar de waarheid te leiden.

U verlangt niet naar de waarheid, daar u anders daar ook waarlijk mee vertrouwd zou worden gemaakt.

U vat uw aardse taak niet serieus genoeg op en u gelooft de wil van God na te komen door het vervullen van voorgeschreven handelingen en geboden, die echter nooit door God zelf aan u mensen zijn gegeven.

Maar u slaat geen acht op de geboden Gods, daar u anders uw best zou doen een leven in liefde te leiden en u dan vanzelf op de goede weg zou komen die omhoog leidt.

Het is alleen de liefde die God van u verlangt. Het is alleen de liefde die u het recht geeft u tot Zijn kerk behorend te voelen. Want alleen de liefde heeft een levend geloof tot gevolg, de rots waarop Jezus Christus Zijn kerk heeft gebouwd. Noem u daarom pas dan christen, wanneer u ook de geboden van Christus vervult en daardoor ware aanhangers van Zijn kerk bent geworden.

En dat zult u in elke kerkelijke organisatie kunnen bereiken, want elke leert u de liefde.

Maar plaats door mensen uitgevaardigde geboden niet op de voorgrond. Deze leveren geen resultaat op en zijn niet in staat uw ziel het eeuwige leven te bezorgen. Want alles wat niet de liefde als motief heeft, is zonder waarde.

En u zou vanzelf achter de waarheid hiervan komen, als u het maar serieus zou menen met uw plicht tegenover God.

Maar zolang u slechts voor de vorm kerkelijke eisen nakomt, zal uw ziel steeds op hetzelfde niveau blijven staan. Ze zal op aarde geen vooruitgang boeken, want deze wordt alleen bereikt door onbaatzuchtige naastenliefde, die echter ook onherroepelijk inzicht tot gevolg heeft: verlichting van de geest, zodat de mens zich dan niet meer tevreden laat stellen met een vormchristendom, maar hij serieus zal streven naar volmaaktheid, die hij dan ook zeker zal bereiken.

Amen

“Cristiani vivi”

Non basta che vi dimostriate esteriormente come cristiano, che apparteniate ad una organizzazione chiesastica, che fate ciò che questa pretende da voi in esteriorizzazioni ed usi, ma solo una cosa è necessaria: che viviate fino in fondo gli insegnamenti, che rappresenta ogni organizzazione chiesastica e li sottopone anche ai suoi membri, che adempiate i divini Comandamenti d’amore, che il “Fondatore della Chiesa” Stesso ha dato sulla Terra. Lui, il Quale Egli Stesso ha condotto sulla Terra una Vita nell’amore, Costui ha fatto anche dell’amore il principio di base di coloro, che vogliono appartenere alla Sua Chiesa, perché la Sua Chiesa non è una struttura morta, la Sua Chiesa E’ Spirito e Vita, la Sua Chiesa è edificata sulla fede viva, che può essere conquistata soltanto tramite una vita nell’amore. Amore e fede, queste sono le caratteristiche della Chiesa che Gesù Cristo Stesso ha fondato sulla Terra, perché amore e fede permettono “l’Agire dello Spirito”, che è il vero simbolo della Sua Chiesa. E finché voi uomini non potete mostrare questi simboli, siete soltanto dei ciechi che corrono accanto nell’organizzazione nella quale siete entrati, ma non siete dei cristiani “vivi”, non siete degli appartenenti della Chiesa di Cristo. Allora siete in grande pericolo, che la vostra anima vada perduta, che ha da sostenere una prova di volontà sulla Terra e non la può superare, se non ne trae la Forza dall’Alto, che però premette una fede viva. Solo la fede viva, la conseguenza dell’amore disinteressato per il prossimo, stabilisce l’intimo collegamento con la Fonte della Forza dall’Eternità, dalla Quale ogni uomo ha bisogno dell’apporto di Forza, se vuole raggiungere la sua meta sulla Terra: diventare perfetto com’E’ perfetto il Padre nel Cielo. Voi uomini ve la prendete troppo alla leggera con il vostro compito terreno; credete di fare abbastanza, quando compiete a dovere ciò che vi viene prescritto da parte degli uomini, che si fanno passare come “rappresentanti di Dio”. Non riflettete nemmeno una volta, se costoro sono anche davvero rappresentanti di Dio oppure loro stessi si sono fatti tali, non riflettete nemmeno, se venite poi anche istruiti nella Verità. Credete spensieratamente tutto ciò che vi viene presentato come Verità, ma non esaminate l’origine di ciò e non vi rivolgete a Colui il Quale E’ l’Eterna Verità Stessa, per pregare Lui, affinché vi guidi nella Verità. Non chiedete la Verità, altrimenti verreste anche davvero guidati nella stessa, non la prendete abbastanza sul serio con il vostro compito terreno e credete di soddisfare la Volontà di Dio attraverso l’adempimento di azioni e comandamenti prescritti, che però non sono mai stati dati a voi uomini da Dio Stesso. Ma non badate ai Comandamenti di Dio, altrimenti vi sforzereste a condurre una vita nell’amore, ed allora giungereste da voi stessi sulla retta via che conduce in Alto. E’ soltanto l’amore che Dio pretende da voi; è l’amore soltanto, che vi dà il diritto di sentirvi appartenenti alla Sua Chiesa, perché l’amore soltanto produce una fede viva, la roccia sulla quale Cristo ha edificato la Sua Chiesa. Perciò chiamatevi cristiano solo quando adempite anche i Comandamenti di Cristo e con ciò siete diventati veri seguaci della Sua Chiesa. E lo potete raggiungere in ogni organizzazione chiesastica, perché ognuna vi insegna l’amore. Ma non mettete nel proscenio dei comandamenti rilasciati umanamente, che non portano nessun frutto e non sono in grado di dare alla vostra anima la Vita eterna, perché è inutile tutto ciò che non ha per motivazione l’amore. Voi stessi scoprireste la Verità di ciò, se soltanto la prendeste sul serio con il vostro dovere verso Dio. Ma finché adempite delle pretese chiesastiche soltanto formalmente, la vostra anima rimarrà ferma sempre sullo stesso gradino, non otterrà nessun progresso sulla Terra, perché questo si raggiunge solamente attraverso l’amore disinteressato per il prossimo, che però ha per conseguenza anche irrevocabilmente la conoscenza: l’illuminazione dello spirito, in modo che l’uomo non si accontenti più di un cristianesimo formale, ma tenderà seriamente alla perfezione, che poi raggiungerà anche certamente.

Amen