• Terug

De gelukzaligheid van de terugkeer

U zij dat ene gezegd, dat er voor Mij geen grotere gelukzaligheid is dan u, mijn schepselen, rijp te zien worden tot kinderen die hun Vader herkennen en met Hem verenigd wensen te zijn. Deze gelukzaligheid is onbegrijpelijk voor u, want u zult niet kunnen beseffen hoe groot mijn liefde was toen Ik u heb geschapen en hoe deze liefde eeuwig niet zal afnemen, tot ze de uiteindelijke aaneensluiting met u heeft weergevonden, dat wil zeggen tot u zelf uit vrije aandrang weer naar Mij bent teruggekeerd.

Liefde is mijn oorspronkelijke substantie. Liefde is de kracht die alles liet ontstaan. Liefde is het, die uw aller bestaan verzekert en eindeloze liefde is het die u gelukzalig wil stemmen tot in alle eeuwigheid. Uit de Liefde bent u dus voortgekomen als volmaakte schepselen, daar alles wat Ik schiep alleen volmaakt kon zijn. En nochtans was u geschapen wezens die niet anders dan volmaakt konden zijn toen ze uit mijn hand voortkwamen.

Maar deze graad van volmaaktheid was voor Mij niet voldoende. Ik wilde kinderen naast Mij hebben die in vrije wil deze volmaaktheid nastreefden, maar dan ook evengoed zich tot onvolmaaktheid konden vormen wanneer dat hun wil was. En tot deze onvolmaaktheid hebben talloze wezens zich misvormd die zich door hun wil van Mij verwijderden en alle goddelijke eigenschappen veranderden in het tegenovergestelde.

Dit was niet mijn wil, echter mijn toelating, omdat Ik wist dat de omvorming terug tot volmaaktheid van de kant van deze wezens mogelijk was en dat deze omvorming terug ook eens voltrokken zal zijn, al is het ook na eindeloos lange tijd.

Maar de wezens die dit omvormingswerk terug tot stand brengen, zijn dat wat Ik zelf met mijn macht niet kon scheppen: echte kinderen van hun Vader, die dus volmaakt werden zoals hun Vader in de hemel volmaakt is, die in vrije wil weer op Mij aansturen en Mij buitengewoon gelukkig stemmen wanneer Ik ze als mijn echte kinderen aan het hart kan trekken, wanneer ze met Mij samengesmolten zijn en blijven zullen tot in alle eeuwigheid.

Het is voor Mij een buitengewoon gelukkig makende toestand, deze kinderen van Mij stap voor stap te zien afleggen met het doel van de vereniging met Mij. En al vereist deze terugkeer naar Mij ook eeuwige tijden, Ik weet dat die eens voltooid zal zijn, dat geen wezen ver van Mij af zal blijven. Ik weet dat het werk dat is begonnen met de daad van de afval van de wezens, heel zeker verder gaat, hoewel de vrije wil het wezen soms laat terugvallen, ofschoon vaak eeuwigheden vergaan tot deze vrije wil geheel verandert en naar Mij verlangt.

Maar mijn liefde om het wezen uit de diepte omhoog te helpen, neemt niet af. Mijn liefde komt het schepsel steeds weer tegemoet en mijn vurig verlangen naar vereniging neemt voortdurend toe. En het zal ook eens vervulling vinden, zoals ook het schepsel zelf vurig verlangen zal naar Mij en de vereniging nastreeft. Dan echter zal het wezen eeuwig gelukzalig zijn.

En daarom betekent het voor Mij niet zoveel wanneer deze vereniging zal plaatsvinden, omdat voor Mij duizend jaren zijn als een dag, maar dat ze eens zal plaatsvinden, dat weet Ik en alleen ter wille van mijn schepselen probeer Ik de tijd van de terugkeer naar Mij te verkorten, loop er echter niet op vooruit wanneer de wil van het wezen nog tegen Mij is gericht.

Maar wanneer mijn kinderen eenmaal de gelukzaligheid zullen ervaren die onze vereniging met zich meebrengt, dan zullen ze het niet kunnen begrijpen, Mij zolang weerstand te hebben geboden, want ook hun liefde voor Mij zal in volle sterkte ontbranden en nooit zal het wezen zich meer van Mij willen losmaken.

En dan pas zal het de wezens begrijpelijk zijn, wat liefde is. Dan zullen ze weten dat niets verloren kan gaan wat uit Mij ontstond en dat ook alles in hoogste volmaaktheid moet staan om voortdurend met Mij verenigd te zijn, om mijn nabijheid te kunnen verdragen om met Mij en naast Mij te kunnen scheppen en te vormen, zoals het mijn plan is van eeuwigheid. De Schepper zal gelukzalig zijn met Zijn schepsel, de Vader zal onmetelijk gelukzalig zijn met Zijn kind.

Amen

귀환의 축복.

내 피조물인 너희가 아버지를 깨닫고 아버지와 하나가 되기 원하며 자녀로 성장해 나가는 것보다 나에게 더 큰 축복은 없음을 너희에게 말한다. 너희는 이런 축복을 이해할 수 없을 것이다. 왜냐면 너희는 내가 너희를 창조 하였을 때 내 사랑이 얼마나 컸는지 측량할 수 없기 때문이다.

이 사랑이 너희와 최종적으로 다시 하나가 될 때까지 다시 말해 너희가 스스로 동인이 되어 나에게 다시 돌아올 때까지 영원히 줄어들지 않음을 너희가 측량할 수 없기 때문이다. 사랑은 내 원래의 성분이다. 사랑은 모든 것을 생성되게 한 능력이다. 사랑은 너희 모두가 존재하게 보장한다. 너희를 모든 영원에 영원까지 축복되게 해주기 원하는 것이 바로 끝없는 사랑이다.

그러므로 너희는 사랑으로부터 온전한 피조물로 생성되어 나왔다. 왜냐면 내가 창조한 모든 것이 단지 온전할 수밖에 없기 때문이다. 그럴지라도 너희는 피조 된 존재로서 내 손으로부터 생성되어 나왔을 때 온전할 수밖에 없었다. 그러나 나는 이런 온전한 정도에 만족하지 않았다. 나는 자유의지로 이런 온전함을 추구하는 자녀를 내 곁에 두기 원했다.

그러나 그러면 그의 뜻이라면 그는 마찬가지로 온전하지 못하게 만들 수 있었다. 의지적으로 나를 떠난, 모든 신적인 성품을 반대로 바꾼, 셀 수 없이 많은 존재들이 이런 온전하지 못한 상태로 변질되었다. 이런 일은 내 뜻이 아니었고 내 허용이었다. 왜냐면 내가 언젠가 존재들이 다시 온전한 상태로 바뀌는 일이 가능함을 알았고 비록 끝 없이 긴 시간이 걸릴지라도 이런 다시 변화되는 일이 언젠가 이뤄진다는 것을 알았기 때문이다.

그러나 이런 다시 원래 상태로 변화시키는 역사를 이루는 자녀들은 그들의 아버지의 올바른 자녀들은 나 자신이 내 권세로 창조할 수 없는 존재들이다. 그들은 그들의 하늘의 아버지가 온전한 것과 같이 온전하게 되었다. 그들은 자유의지로 나를 추구했다. 만약에 내가 그들을 내 올바른 자녀로서 내 심장에 안을 수 있을 때 나를 넘치게 행복하게 한다. 그들은 나와 연합되고 연합이 된 가운데 모든 영원까지 머문다.

이런 내 자녀들이 비록 귀환을 위해 영원한 시간이 걸릴지라도 한 걸음 한 걸음 나와 하나가 되는 목표를 위해 가는 것을 보는 일이 나를 아주 행복한 상태로 만든다. 나는 그들이 언젠가 완성을 이룬다는 것을 어떤 존재도 나로부터 멀리 떨어져 있게 되지 않음을 안다.

비록 자유의지가 한 동안 존재들을 퇴보하게 할지라도 비록 자유의지가 변화되어 나를 갈망하게 되기까지 영원한 시간이 걸릴지라도 나는 존재들이 타락함으로 시작 된 역사가 지속 된다는 것을 안다. 그러나 존재들을 깊은 곳으로부터 벗어 나게 도우려는 내 사랑은 줄어들지 않는다. 내 사랑은 항상 또 다시 피조물들에게 향한다.

하나가 되려는 내 갈망은 항상 증가 된다. 피조물 스스로 언젠가 나를 갈망하고 연합되길 추구하는 것처럼 언젠가 내 갈망은 성취 된다. 그러나 그러면 존재는 영원히 축복될 것이다. 그러므로 이런 연합이 언제 이뤄지는 가는 나에게 큰 의미가 없다. 왜냐면 나에게는 천년이 하루와 같기 때문이다. 그러나 언젠가 이루어짐을 나는 안다. 나는 단지 내 피조물 자신들 때문에 나에게 귀환을 위한 시간을 줄여 주려고 한다. 만약에 존재의 의지가 아직 나에게 대적하고 있으면, 나는 개입하지 않는다.

그러나 내 자녀들이 언젠가 우리의 연합이 주는 축복을 느끼면, 그들은 자신들이 아주 오랜 동안 나에게 대적한 것을 이해할 수 없을 것이다. 왜냐면 나를 향한 그들의 사랑은 모든 크기로 불타오르고 존재는 절대로 나를 떠나려고 하지 않기 때문이다. 그러면 존재는 비로소 무엇이 사랑인지 이해할 수 있을 것이다.

그러면 그들은 나에 의해 생성 된 어떤 것도 멸망받을 수 없음을 계속하여 나와 하나가 되어 있기 위해 내 곁을 견딜 수 있기 위해 영원한 내 계획대로 나와 함께 내 곁에서 창조하고 조성할 수 있기 위해 모든 것이 온전한 가운데 서야만 함을 알 것이다. 창조주는 자신의 피조물들과 함께 축복될 것이다. 아버지는 자신의 자녀와 함께 측량할 수 없게 축복될 것이다.

아멘