• Terug

Het serieus onderzoeken van geestelijke goederen met Gods hulp

Geen mens wordt het recht ontzegd voor zichzelf een oordeel te vormen, maar hij moet ook weten dat het verstand alleen geen garantie biedt voor het juiste denken, zelfs al is het verstand nog zo hoog ontwikkeld. Dit geldt in het bijzonder voor het beoordelen van geestelijke kennis waarvoor zich geen bewijzen laten leveren. Of nu die kennis op waarheid berust of niet kan een mens alleen dan beoordelen als hij God zelf om verlichting van zijn denken vraagt, anders is hij niet in staat te onderzoeken of juist te oordelen. Maar ieder mens heeft ook het recht dat af te wijzen wat hij niet kan aanvaarden, aangenomen dat hij van goede wil is en onderzoekt zonder vooringenomen te zijn. Hij moet niet blind geloven maar hij moet overdenken wat van hem gevraagd wordt te geloven. En hij moet daartoe Gods hulp vragen opdat hij door de geest in hem juist wordt onderricht. Dan blijkt er ook een echt verlangen naar de waarheid en dan zal hem ook de waarheid worden aangeboden, en zal hij ze ook als waarheid kunnen onderkennen. Want de mensen worden veel zaken als waarheid aangeboden die elkaar echter tegenspreken en dan ligt het aan de mens zelf, te doorgronden wat waarheid is. Wie echter gelooft daar alleen met zijn verstand achter te komen, kan er zeker van zijn dat hij nog meer verstrikt raakt in misvattingen. Want het verstand wordt beïnvloed door de tegenstander van de waarheid - de vorst der duisternis - die er alles aan doet de mensen van de waarheid af te brengen en hen op dwaalwegen te leiden.

De mens kan zich echter daarvoor behoeden als hij zich tot God zelf wendt, als hij Hem vraagt hem het inzicht van de waarheid te schenken. Daarom kan geen mens het bezwaar opperen dat hij niet in staat is juist te oordelen over waarheid en dwaling. Zodra hij zich met God verbindt, zodra hij Hem om verlichting van geest vraagt, zal hij gevoelsmatig inzien of hij de hem aangeboden leringen moet aannemen of afwijzen. En hij zal altijd de innerlijke zekerheid hebben dat zijn oordeel juist is, omdat hij weet dat niet hij zelf zijn oordeel heeft gevormd, maar dat God zijn denken verlichtte. Maar er is altijd een goede wil voor nodig om het juiste in te zien en te doen. Een verstandsmens vraagt zich echter niet af wat hem ertoe beweegt het aangebodene aan te nemen of af te wijzen. Bij hem is alleen het verstand werkzaam - dat echter eigen wegen gaat en niet God zelf om raad vraagt, maar zichzelf in staat acht alles te onderzoeken. En hij zal zich vaak vergissen omdat God niet uitgeschakeld wil worden en omdat alleen van Hem de waarheid uitgaat.

Maar het beproeven van geestelijke goederen mag ook niet verzuimd worden omdat de mens zich zogenaamd niet tot een goed oordeel bekwaam voelt. Want eens zal hij verantwoording moeten afleggen en hij zal zich niet op het oordeel van anderen beroepen dat hij zonder na te denken heeft aangenomen omdat dit zo van hem verlangd werd. Hij moet tot een levend geloof komen en dat vereist ook nadenken over dat wat hem onderwezen wordt. Pas een levend geloof heeft bij God waarde. Echter een dood geloof, een vormgeloof is zo goed als geen geloof.

En zo zult u mensen steeds weer de gelegenheid hebben een standpunt in te nemen tegenover de een of andere leer, tegenover geestelijk goed dat u wordt overgebracht. En u zult er goed aan doen u tot God zelf te wenden, want Hij - als de eeuwige Waarheid - zal dan ook de waarheid voor u toegankelijk maken. Hij zal het u dan in 't hart leggen dat u in staat bent u een eigen oordeel te vormen en dat dit oordeel ook volgens de waarheid is. Maar u moet niet alleen op uw eigen kracht vertrouwen. Want zodra God niet tussenbeide kan komen op grond van uw wil, uw gebed, zal een ander ingrijpen en deze bedient zich van uw verstand. En dan zult u zich steeds verder van de waarheid verwijderen, want die ander rust niet voordat hij zijn doel heeft bereikt.

Amen

하느님의 도움으로 영적인 내용을 진지하게 점검해야 한다.

어떤 사람에게도 자신이 스스로 판단할 수 있는 권한을 막지 않는다. 그러나 그는 비록 이성이 날카롭게 발달이 되었을지라도 이성 만으로는 올바른 생각을 한다는 보장을 할 수 없음을 알아야 한다. 이는 특히 어떤 증명도 할 수 없는 영의 지식을 판단할 때 해당 된다. 이런 지식이 진리인지 아닌지는 사람이 하나님 자신에게 자신의 생각의 깨우침을 구하면, 판단할 수 있다.

그렇지 않으면 그는 올바른 판단을 할 능력이 없다. 그러나 만약에 사람이 선한 의지를 가지고 있고 선입관을 갖지 않고 판단하면, 이런 모든 사람에게 그가 인정할 수 없는 것을 거절할 권리가 있다. 그는 무조건 믿어서는 안 된다. 그는 자신이 믿게 요구받는 것을 생각해야 한다. 그는 이를 위해 하나님의 도움을 구해야 한다. 그는 자신 안의 영이 자신을 가르침을 알아야 한다.

그러면 올바른 진리의 향한 갈망을 볼 수 있고 그에게 진리가 제공될 것이다. 그는 진리를 진리로 깨달을 수 있을 것이다. 왜냐면 자체에 모순이 되는 많은 것들이 진리라면서 사람들에게 제공되기 때문이다. 그러면 무엇이 진리인지 헤아려보는 일은 사람 자신에게 달려있다. 그러나 단지 이성만으로 헤아려 볼 수 있다고 믿는 사람은 더욱 오류에 빠질 수 있다.

왜냐면 이성은 사람들이 진리를 떠나게 하기 위해 사람들에게 오류를 전하기 위해 모든 일을 행하는 진리의 대적자, 어두움의 권세자로부터 영향을 받기 때문이다. 그러나 사람은 자신이 진리를 깨닫게 해주기 하나님께 구하면, 오류로부터 자신을 보호할 수 있다.

그러므로 어떤 사람도 자신에게 진리와 오류를 올바르게 구별할 수 있는 능력이 없다고 핑계댈 수 없다. 그가 하나님과 연결을 이루면, 그가 하나님께 영을 깨우쳐 주길 구하면, 그러면 그는 느낌으로 자신에게 제공되는 영적인 내용을 받아들여야 할지 거부해야 할지 깨닫는다. 그는 항상 올바르게 판단할 수 있다는 내적인 확신을 가질 것이다.

왜냐면 그는 자신 스스로 판단하는 것이 아니고 하나님이 자신의 생각을 깨우쳐 준다는 것을 알기 때문이다. 그러나 올바르게 깨닫고 올바르게 행하기 위해 항상 선한 의지를 가져야만 한다. 그러나 이성의 사람은 자신에게 영접하게 감동이 오는지 또는 거부하게 감동이 오는지 스스로 점검하지 않고 자신의 이성만이 일하게 한다.

그러나 이성은 하나님 자신에게 조언을 구하지 않고 다른 길을 가면서 자기 스스로 판단할 수 있는 능력이 있다고 여긴다. 이성은 자주 오류를 범한다. 왜냐면 하나님을 제외시키려고 하기 때문이다 왜냐면 하나님으로부터 유일하게 진리가 나오기 때문이다. 그러나 사람이 올바른 판단을 하기에 마치 자신에게 능력이 없는 것처럼 느끼기 때문에 영적인 내용을 시험하는 일을 회피해서는 안 된다. 왜냐면 그는 한때 책임을 져야만 하기 때문이다.

자신의 판단을 요구받기 때문에 그는 자신이 생각하지 않고 받아들인 다른 사람의 판단에 의존할 수 없을 것이다. 그는 생명력이 있는 믿음에 도달해야 한다. 이를 위해 그가 가르침 받은 것을 생각해보는 일이 요구 된다. 한때 생명력이 있는 믿음만이 하나님의 인정을 받는다. 죽은 믿음이나 형식적인 믿음은 거의 믿음이 아니다.

그러므로 너희 사람들은 이런 또는 저런 가르침에 대한 너희에게 전해진 영적인 내용에 대한 입장을 정할 기회를 항상 또 다시 받을 것이다. 너희가 하나님 자신에게 도움을 청하면, 너희는 잘한 것이다. 왜냐면 영원한 진리의 하나님이 너희가 진리에 도달할 수 있게 해줄 것이기 때문이다.

그는 너희 스스로 판단할 수 있는 능력을 너희 심장 안에 넣어 주어 너희가 스스로 판단하게 할 것이다. 이런 판단은 진리에 합당할 것이다. 너희는 단지 너희의 능력만을 의지해서는 안 된다. 왜냐면 너희의 의지와 너희의 기도로 통해 하나님이 자신에 개입할 수 없으면, 다른 자가 개입하기 때문이다.

다른 자는 너희의 이성을 사용할 것이다. 그러면 너희는 진리로부터 항상 더 멀어질 것이다. 왜냐면 다른 자는 자신의 목표에 도달하기까지 쉬지 않을 것이기 때문이다.

아멘