• Terug

Strijd tegen de eigenliefde

Er wordt veel van u verlangd wanneer u nog geheel door de zelfzucht wordt beheerst, want dan betekent het voor u een strijd dit egoïsme te overwinnen en het te veranderen in onbaatzuchtige naastenliefde. Maar u zult er wel aan moeten denken dat u alleen maar voor uw lichaam zorgt zolang u uw zelfzucht bevredigt en dat u voor uzelf niet de minste geestelijke schatten verzamelt die eens uw rijkdom zullen uitmaken in het rijk hierna.

U zult er aan moeten denken dat uw verblijf op deze aarde niet eeuwig is, maar dat u een opgave hebt te vervullen: uw wezen te veranderen tot liefde; want u betreedt de aarde als mens met slechts een geringe graad zuivere onbaatzuchtige liefde die u nu moet vergroten, wanneer u tenminste niet eerst de liefde in u zult moeten doen ontbranden. Maar het egoïsme beheerst u en dit zult u moeten onderdrukken, wat altijd een strijd betekent tegen alle begeerten die t.b.v. het lichamelijke welbehagen vervulling verlangen. De aandacht moet op de medemens worden gericht en het streven van de mens moet zijn om voor hem werken van liefde te verrichten wanneer hij zichzelf, d.w.z. zijn wezen, wil veranderen tot liefde. Terwille van de naaste moet hij leren afstand te doen, terwille van de naaste moet hij bereid zijn offers te brengen, er moet van binnen uit een drang in hem zijn, zijn medemens goed te doen en zijn zelfzucht zal steeds kleiner worden, hoe sterker de wil van de mens is.

En daarom luidt het gezegde: "het hemelrijk lijdt geweld en alleen hij die geweld gebruikt trekt het naar zich toe". Wiens eigenliefde nog erg sterk is, zal veel kracht moeten gebruiken om haar te verkleinen, hem worden voortdurend de bekoorlijkheden van de wereld voor ogen gehouden, want de tegenstander van GOD zal hem in verzoeking brengen waar en wanneer hij maar kan en het zal moeilijk zijn al die verzoekingen te weerstaan, hij zal geweld moeten gebruiken, maar het zal hem lukken zodra zijn wil er naar streeft, dat hij zijn opgave op aarde zal vervullen: zijn wezen te veranderen. Er zal hem kracht worden toegestuurd omdat hij wil dat hij zijn doel zal bereiken. En opdat hij dit doel nastreeft, wordt hij steeds weer op de geboden van de liefde tot GOD en de naaste gewezen, en als hij van goede wil is, zal hij eerst alleen de vervulling van zijn plicht in acht nemen, hij zal trachten de geboden GOD's te vervullen, tot hij dan van binnenuit wordt aangespoord in de liefde werkzaam te zijn; en de strijd tegen de eigenliefde steeds minder wordt, want hij zal overwinnaar worden van zichzelf, wanneer hij van goede wil is.

Maar de meeste mensen worden door egoïsme beheerst, ze denken alleen maar aan zichzelf, de liefde is in hen verkoeld en daarom kunnen ze geen overwinnaar worden, ze zullen slechts steeds aardse voordelen zoeken en niet denken aan hun leven na de dood. En hun lot wordt bitter, want ze gaan arm en ellendig het rijk hierna in, waarin een vooruitgang ook zwaar zal zijn, omdat ze ook dan hun zelfzucht niet op willen geven, omdat ze ook dan alleen aan hun eigen lot denken en het lot van andere zielen hen niet raakt. Voor deze zielen is het bijzonder moeilijk hun eigenliefde af te leggen en ze zullen lange tijd in nood en kwelling moeten blijven, voor ze zichzelf veranderen en hun ogen naar de zielen in dezelfde noodtoestand keren.

Daarom is op aarde gezegend te noemen die zijn eigenliefde nog opgeeft voordat hij het aardse leven moet afgeven. Want zodra de ziel eenmaal de juiste liefde heeft leren kennen, is ze ook veel makkelijker in staat zich te bevrijden van datgene wat ze anders uit eigenbelang niet wilde weggeven. En dan is ook het gevaar niet meer zo groot wanneer ze het rijk hierna binnengaat. Ze zal ook dan liefde kunnen voelen voor de naaste en makkelijker opwaarts klimmen, ze zal ook eenmaal de gelukzaligheid bereiken, omdat de liefde in haar groter zal worden hoe meer ze zelf liefde beoefent. En daartoe zal ze veel gelegenheid hebben, want GOD helpt iedere ziel, dat ze zich uit de duisternis kan bevrijden en het licht bereikt.

Amen

Luta contra o amor-próprio....

Muito se exige de vós se ainda sois completamente dominados pelo amor egoísta, pois então significa uma luta para que o superes e o transformes em amor altruísta ao próximo. Mas deveis lembrar-vos de que só cuidais do vosso corpo, desde que satisfaçais o vosso amor egoísta e que não recolheis nenhum tesouro espiritual que um dia venha a constituir a vossa riqueza no reino do além. Tens de te lembrar que a tua estadia nesta terra não é eterna, mas que tens de cumprir uma tarefa: transformar a tua natureza em amor, pois entras na terra como um ser humano com apenas um pequeno grau de amor puro e altruísta, que agora deves aumentar se não tiveres primeiro de acender o amor em ti mesmo.... Mas o amor egoísta domina-vos, e deveis suprimi-lo, o que significa sempre uma luta contra todos os desejos que exigem a realização de um conforto físico. Sua atenção deve ser dirigida ao seu semelhante, e deve ser o esforço do ser humano para realizar obras de amor se ele quiser mudar a si mesmo, isto é, a sua natureza, em amor. Ele deve aprender a renunciar pelo bem do próximo, deve estar disposto a fazer sacrifícios pelo bem do próximo, deve ser instado por dentro a fazer o bem ao próximo, e o seu amor próprio se tornará cada vez menor quanto mais forte for a vontade do ser humano. E é por isso que se diz que "o reino dos céus sofre violência, e só quem precisa de violência é que a agarra para si". "Cujo amor-próprio ainda é muito forte terá de usar grande violência para o reduzir, os encantos do mundo serão constantemente colocados diante dele, pois o adversário de Deus o tentará onde puder, e será difícil resistir a todas essas tentações, ele terá de usar a violência.... mas ele será bem sucedido assim que a sua vontade se esforçar para cumprir a sua tarefa terrena: mudar a sua natureza. Ele será abastecido de força porque quer atingir seu objetivo.... E para que ele se esforce por esse objectivo, será repetidamente recordado dos mandamentos do amor a Deus e ao próximo e, se for de boa vontade, só cumprirá primeiro o seu dever, esforçar-se-á por cumprir os mandamentos de Deus.... até que ele seja conduzido de dentro para dentro para o trabalho de amor e a luta contra o amor próprio se torne cada vez menos, pois ele se tornará vitorioso sobre si mesmo se for de boa vontade. Contudo, a maioria das pessoas são dominadas pelo amor egoísta, só pensam em si mesmas, o amor tornou-se frio nelas e, por isso, não se podem tornar vencidas, só procurarão vantagens terrestres e não pensarão na sua vida após a morte.... E o seu destino será amargo, porque entrarão no reino do além pobre e miserável, onde também lhes será difícil ascender, porque mesmo assim não quererão desistir do seu amor egoísta, porque mesmo assim só pensarão no seu próprio destino e o destino de outras almas não lhes tocará. É particularmente difícil para estas almas renunciarem ao seu amor egoísta, e terão de permanecer na adversidade e no tormento por muito tempo, antes de mudarem e voltarem os olhos para as almas na mesma situação difícil. Por esta razão, qualquer pessoa que ainda desista do seu amor-próprio antes de ter que desistir da vida terrena deve ser chamada de bem-aventurada na Terra.... Porque uma vez que a alma se tenha familiarizado com o verdadeiro amor, também será capaz de se desapegar mais facilmente daquilo que de outra forma não quereria dar por si mesma. E então o perigo deixará de ser tão grande quando entrar no reino do além; então poderá também sentir amor pelo próximo e ascender mais facilmente, um dia alcançará também a bem-aventurança, porque quanto mais praticar o próprio amor, tanto mais o seu amor aumentará. E terá muitas oportunidades para o fazer, pois Deus ajuda cada alma para que se possa desligar das trevas e alcançar a luz...._>Amém