• Terug

Strijd tegen de eigenliefde

Er wordt veel van u verlangd wanneer u nog geheel door de zelfzucht wordt beheerst, want dan betekent het voor u een strijd dit egoïsme te overwinnen en het te veranderen in onbaatzuchtige naastenliefde. Maar u zult er wel aan moeten denken dat u alleen maar voor uw lichaam zorgt zolang u uw zelfzucht bevredigt en dat u voor uzelf niet de minste geestelijke schatten verzamelt die eens uw rijkdom zullen uitmaken in het rijk hierna.

U zult er aan moeten denken dat uw verblijf op deze aarde niet eeuwig is, maar dat u een opgave hebt te vervullen: uw wezen te veranderen tot liefde; want u betreedt de aarde als mens met slechts een geringe graad zuivere onbaatzuchtige liefde die u nu moet vergroten, wanneer u tenminste niet eerst de liefde in u zult moeten doen ontbranden. Maar het egoïsme beheerst u en dit zult u moeten onderdrukken, wat altijd een strijd betekent tegen alle begeerten die t.b.v. het lichamelijke welbehagen vervulling verlangen. De aandacht moet op de medemens worden gericht en het streven van de mens moet zijn om voor hem werken van liefde te verrichten wanneer hij zichzelf, d.w.z. zijn wezen, wil veranderen tot liefde. Terwille van de naaste moet hij leren afstand te doen, terwille van de naaste moet hij bereid zijn offers te brengen, er moet van binnen uit een drang in hem zijn, zijn medemens goed te doen en zijn zelfzucht zal steeds kleiner worden, hoe sterker de wil van de mens is.

En daarom luidt het gezegde: "het hemelrijk lijdt geweld en alleen hij die geweld gebruikt trekt het naar zich toe". Wiens eigenliefde nog erg sterk is, zal veel kracht moeten gebruiken om haar te verkleinen, hem worden voortdurend de bekoorlijkheden van de wereld voor ogen gehouden, want de tegenstander van GOD zal hem in verzoeking brengen waar en wanneer hij maar kan en het zal moeilijk zijn al die verzoekingen te weerstaan, hij zal geweld moeten gebruiken, maar het zal hem lukken zodra zijn wil er naar streeft, dat hij zijn opgave op aarde zal vervullen: zijn wezen te veranderen. Er zal hem kracht worden toegestuurd omdat hij wil dat hij zijn doel zal bereiken. En opdat hij dit doel nastreeft, wordt hij steeds weer op de geboden van de liefde tot GOD en de naaste gewezen, en als hij van goede wil is, zal hij eerst alleen de vervulling van zijn plicht in acht nemen, hij zal trachten de geboden GOD's te vervullen, tot hij dan van binnenuit wordt aangespoord in de liefde werkzaam te zijn; en de strijd tegen de eigenliefde steeds minder wordt, want hij zal overwinnaar worden van zichzelf, wanneer hij van goede wil is.

Maar de meeste mensen worden door egoïsme beheerst, ze denken alleen maar aan zichzelf, de liefde is in hen verkoeld en daarom kunnen ze geen overwinnaar worden, ze zullen slechts steeds aardse voordelen zoeken en niet denken aan hun leven na de dood. En hun lot wordt bitter, want ze gaan arm en ellendig het rijk hierna in, waarin een vooruitgang ook zwaar zal zijn, omdat ze ook dan hun zelfzucht niet op willen geven, omdat ze ook dan alleen aan hun eigen lot denken en het lot van andere zielen hen niet raakt. Voor deze zielen is het bijzonder moeilijk hun eigenliefde af te leggen en ze zullen lange tijd in nood en kwelling moeten blijven, voor ze zichzelf veranderen en hun ogen naar de zielen in dezelfde noodtoestand keren.

Daarom is op aarde gezegend te noemen die zijn eigenliefde nog opgeeft voordat hij het aardse leven moet afgeven. Want zodra de ziel eenmaal de juiste liefde heeft leren kennen, is ze ook veel makkelijker in staat zich te bevrijden van datgene wat ze anders uit eigenbelang niet wilde weggeven. En dan is ook het gevaar niet meer zo groot wanneer ze het rijk hierna binnengaat. Ze zal ook dan liefde kunnen voelen voor de naaste en makkelijker opwaarts klimmen, ze zal ook eenmaal de gelukzaligheid bereiken, omdat de liefde in haar groter zal worden hoe meer ze zelf liefde beoefent. En daartoe zal ze veel gelegenheid hebben, want GOD helpt iedere ziel, dat ze zich uit de duisternis kan bevrijden en het licht bereikt.

Amen

BORBA PROTIV SAMOLJUBLJA....

Od vas će mnogo biti traženo, kada ste još potpuno savladani od ja-ljubavi (sebične ljubavi), jer za vas znači borbu, ovu nadvladati i promijeniti je u nesebičnu Ljubav prema bližnjemu. Ali, morate misliti na to da brinete jedino za vaše tijelo, dok god vi namirujete vašu sebičnu ljubav, i da vi ne prikupljate nikakva duhovna blaga, koja će jednom činiti vaše bogatstvo u onostranom kraljevstvu. Vi morate misliti na to da vaš boravak na ovoj Zemlji nije vječan, nego da trebate ispuniti zadatak: promijeniti vaše biće u Ljubav; jer ste stupili na Zemlju kao čovjek sa samo malim stupnjem čiste, nesebične Ljubavi, kojeg vi sada trebate povećati.... ukoliko vi ne morate najprije zapaliti Ljubav u vama.... Ali, vama gospodari sebična ljubav, i nju morate potisnuti, što uvijek znači borbu protiv svih želja (gramzljivosti), koje žude ispunjenje fizičke ugode. Pažnja uvijek mora biti skrenuta na bližnjega, i čovjekovo nastojanje mora biti da prema njemu čini djela Ljubavi, ako on želi promijeniti sebe samoga, odnosno, svoje biće, u Ljubav. On se zbog bližnjega mora naučiti odreći, mora biti spreman podnijeti žrtvu zbog bližnjega, on mora iznutra prema van biti potaknut činiti dobro svome bližnjemu, i njegova sebična ljubav će postajati sve manja, što je snažnija volja čovjeka. Stoga je rečeno da „Kraljevstvo nebesko podnosi(trpi)silu (nasilje), i jedino tko koristisilu, ga prisvaja....'' Onaj čije je samoljublje još vrlo snažno, morat će primijeniti veliku silu da ga smanji, njemu će se stalno pred očima pojavljivati privlačnosti (izazovi, draži) svijeta, jer će ga Božji protivnik iskušavati gdje god mu je moguće, i bit će teško oduprijeti se svim tim kušnjama, on će morati primijeniti silu.... ali to će mu uspjeti, čim njegova volja nastoji da on ispuni svoj zemaljski zadatak: promijeniti svoje biće. Njemu će biti dovedena snaga, jer on želi postići cilj.... Kako bi on stremio ovom cilju, uvijek iznova će mu biti ukazano na zapovijedi Ljubavi prema Bogu i prema bližnjemu, i ako je on dobre volje, onda će se on isprva samo pokoriti (odazvati) vršenju svoje dužnosti, on će nastojati ispuniti Božje zapovijedi.... da bi on zatim bio potaknut iznutra prema van na Ljubavno djelovanje, i borba protiv samoljublja će se sve više smanjivati, jer će on biti pobjednik nad samim sobom, ako je dobre volje. Ipak, većina ljudi je savladana sebičnom ljubavlju, oni misle samo na sebe same, u njima se Ljubav ohladila, i zbog toga oni ne mogu biti pobjednici (oni koji su nadvladali), oni stalno traže jedino zemaljsku korist i ne misle na njihov život poslije smrti.... A, njihova sudbina će biti gorka, jer će ući siromašni i bijedni u onostrano kraljevstvo, gdje će uspon također biti težak, jer se ni onda oni neće željeti odreći svoje sebične ljubavi, jer će i onda misliti jedino na svoju vlastitu sudbinu, i neće ih doticati sudbina drugih duša. Za ove duše je posebno teško ukloniti svoju sebičnu ljubav, i dugo će vremena morati ostati u nevolji i muci, prije nego se promijene, i okrenu svoj pogled na duše u istoj bijednoj situaciji. Zbog toga na Zemlji treba zvati blagoslovljenim onoga koji se odrekne svoga samoljublja, još prije nego on bude morao predati svoj zemaljski život.... Jer, čim je duša jednom upoznala pravu Ljubav, ona se može lakše odvojiti od onoga što inače ne bi željela ustupiti zbog koristoljublja. A onda ni opasnost više nije toliko velika, kada ona pristigne u onostrano kraljevstvo; onda će ona također moći osjetiti Ljubav prema bližnjemu, i lakše će se uspinjati, jednom će postići i blaženstvo, budući će Ljubav u njoj rasti, što više ona sama prakticira Ljubav. A za to će imati puno prilika, budući Bog pomaže svakoj duši, tako da se ona može odvojiti od tame i doći na svjetlo.

AMEN