• Terug

Wie was in Adam belichaamd?

In allerlei noden kunt u tot MIJ komen, hetzij aardse of geestelijke, wat u ook bedrukt, want IK heb u lief en IK wil u graag uw verzoeken vervullen: Mijn GEEST van eeuwigheid spoorde MIJ aan om te scheppen. Mijn Liefde was overgroot, Mijn Wijsheid onovertrefbaar en Mijn Macht zonder einde. De Liefde echter was Kracht die zich wilde doen gevoelen, die zich wilde uiten, die dingen wilde laten ontstaan waaraan IK Zelf weer Mijn vreugde beleefde in overvloed.

Mijn Liefde, Die zich niet kon wegschenken, zocht een opnamevat waarin Ze binnen kon stromen, d.w.z. Ze vormde voor Zich Zelf het vat omdat er buiten MIJ niets bestond wat Mijn machtige stroom van Liefde zou hebben kunnen opvangen en daardoor overgelukkig zijn. En dit vat plaatste IK buiten MIJ Zelf als een gelijksoortig wezen, als Mijn evenbeeld. Het kon niet anders dan dat dit wezen nu ook met dezelfde scheppende geest en scheppende wil vervuld was zoals IK Zelf, daar het anders geen "evenbeeld" van MIJ geweest zou zijn. En IK wilde ook dat het wezen dezelfde gelukzaligheid gevoelde die het "scheppen" veroorzaakte en daarom kwamen uit de kracht van de liefde en wil van ons Beiden talloze gelijksoortige wezens voort, een scheppingsdaad die u, mensen alleen maar bedekt kan worden aangeduid, maar niet in zijn gehele diepte duidelijk gemaakt.

Nu moet u echter een onderscheid maken tussen de schepselen van MIJ die uit Mijn Kracht en zijn wil zijn voortgekomen - en het eerstgeschapen wezen, dat Mijn Liefde alleen buiten MIJ plaatste. Dit wezen, Lucifer, maakte aanspraak om als een GOD-gelijk wezen te gelden, zolang, tot het viel. IK had het aan Mijn Zijde geplaatst en verlangde van het alleen de erkenning van MIJ Zelf, d.w.z. de toegeving dat IK het vanuit Mijn Kracht geschapen had; en het zou het gelukkigste wezen gebleven zijn, dat naast MIJ zou hebben kunnen scheppen en werken als 'n waar evenbeeld, dat door Mijn Kracht geheel doorstraald werd, maar alleen juist door deze doorstraling van Kracht van MIJ afhankelijk was, een afhankelijkheid die dit wezen echter nooit zou hebben hoeven te merken bij gelijkgerichte wil en steeds even diepe liefde.

Het heeft Mijn eis niet vervuld, het wilde MIJ niet erkennen als Bron van Kracht en viel derhalve naar beneden in de diepste diepte. Het trok ook een grote aanhang met zich mee omlaag, wezens die onze beider liefde en kracht en wil hadden doen ontstaan.

De weg die Mijn eerstgeschapen wezen neemt, staat hem geheel vrij. De weg van de door hem in de diepte getrokken wezens is onderworpen aan Mijn Wil, d.w.z. IK maakte voor dit wezenlijke dat gevallen was, een weg gereed waarover het weer kan en zal terugkomen naar MIJ als hun Schepper van eeuwigheid, van WIE het is uitgegaan. Deze zelfde weg, die IK in Mijn Wijsheid voorzien had als succesvol zou ook Lucifer hebben kunnen gaan, maar als een volledig vrij wezen heb IK hem eens geschapen en als een geheel vrij wezen moet hij de weg om terug te keren aanvaarden in vrije wil.

Hij was Mijn evenbeeld, wiens vrije wil IK eerbiedigde, zelfs als hij nog zo verkeerd gericht is. IK zal hem op geen enkele manier dwingen en IK zal wachten tot hij vrijwillig zijn terugkeer naar MIJ begint. Maar nog is hij er ver van verwijderd. En als er gezegd wordt: "Lucifer heeft zich in Adam geïncarneerd", dan is daarmee het duivelse, dat wat ook in Lucifer was, bedoeld, dat in alle wezens die gevallen zijn, aangetroffen werd.

Zijn duivelse geest, dus alles wat tegen GOD gericht is, moet de belichaming als mens doormaken en zo moest ook Adam, d.w.z. de in hem belichaamde oergeest, met al zijn boosaardige neigingen en aanleg zijn intrek nemen in de menselijke vorm, juist om van deze gezindheid van Lucifer los te komen, om zich weer geheel en al naar MIJ te keren, DIE hij als mens ook kon onderkennen als zijn GOD en Schepper van eeuwigheid.

Ook Lucifer zou eerst de gang door de materie, door de gehele schepping hebben moeten gaan als er voor hem een menselijke vorm gereed zou zijn met het doel van een verdere ommekeer terug naar MIJ. Want zijn nog geheel ongetemde geest zou elke vorm met geweld verbreken, zoals dit ook het geval was toen hij bij wijze van proef de eerste vorm betrok. Ze bestond slechts uit zachte meegevende materie, die de ongetemde geest van Mijn eerstgeschapen wezen niet zou hebben kunnen vasthouden, terwijl Adam's oergeest al zoveel rijper was geworden, dat hij zich in deze vorm tot op zekere hoogte behaaglijk voelde; en hij zou ook de verzoekingen van Lucifer hebben kunnen weerstaan, die deze ondernam om de bijna aan het doel aangekomen, gevallen broeder weer voor zich te winnen. Lucifer was Mijn tegenstander en hij is het nog en zal dit blijven, tot ook het laatste geestelijke dat door hem mee in de afgrond is getrokken, de terugweg naar MIJ zal hebben aanvaard. Dan pas zal ook hij zich bezinnen en zich vrijwillig aan MIJ overgeven, wat echter nog eeuwigheden duren zal, tot dit doel bereikt is.

Amen

¿Quién estuvo encarnado en Adán?.... 2.

Podéis venir a Mí en todas las tribulaciones, sean terrenales o espirituales, que atormentan, porque os amo y quiero cumplir vuestras peticiones con gusto: mi Espíritu desde la eternidad Me impulsó a crear.... Mi amor fue sobremanera grande, Mi sabiduría insuperable y Mi poder sin fin.... Pero el amor era una fuerza que quería tener un impacto, que quería expresarse, que quería dejar que las cosas surgieran, en las que Yo Mismo encontré nuevamente Mi felicidad en abundancia.

Mi amor, que no podía regalarse, se buscó un recipiente, en el cual pudo derramarse, es decir, el amor mismo se formó el recipiente porque no existía nada aparte de Mí que pudiera haber captado Mi poderosa corriente de amor y que podría haberse disfrutado en eso. Y este recipiente lo puse fuera de Mí Mismo, como un ser similar a Mi naturaleza, como a Mi semejanza. El hecho de que este ser ahora estuviera lleno del mismo espíritu creativo y voluntad creativa que Yo Mismo no podía ser de otra manera, de lo contrario no habría sido una “imagen” Mía. Y también quería que el ser sintiera la misma dicha que provocó la “creación”, y es por eso que innumerables seres similares surgieron de nuestra fuerza de amor mutua y voluntad.... un acto de creación que sólo os puede ser insinuado a vosotros, los humanos, pero que no os puede ser explicado en toda su profundidad....

Pero ahora tenéis que hacer una diferencia entre estas Mis criaturas que surgieron de Mi amor y su voluntad, y el primer ser creado, el único que hizo surgir Mi amor solo fuera de Mí.... Este ser, Lucifer, tenía el derecho de ser considerado como ser semejante a Dios hasta que cayó.... Lo había puesto a Mi lado y sólo le exigía el reconocimiento de Mí Mismo, es decir, la admisión de que Yo lo había creado fuera de Mi poder.... y habría seguido siendo el ser más bendito que podría haber creado y obrado junto a Mí como un ser verdadero a Mi semejanza, que estaba completamente inundaba de Mi fuerza, que sólo dependía de esa transmisión de fuerza por Mi parte.... una dependencia que el ser nunca tendría necesidad de sentir con siempre la misma voluntad y siempre el mismo amor profundo....

No cumplió Mi exigencia, no quiso reconocerme como fuente de fuerza y por eso cayo hasta lo más profundo. También arrastro con él a un gran número de seguidores.... Seres que surgieron a través de nuestro mutuo amor, fuerza y voluntad. El camino que recorre Mí primer ser creado es completamente libre para él.... El camino de los seres arrastrados por él está sujeto a Mi voluntad, es decir, Yo preparo para estos seres caídos un camino en el que puedan regresar hacia Mí, hacia su Creador y origen desde la eternidad.

Lucifer también podría haber tomado este mismo camino, que Yo vi como prometedor de éxito en Mi sabiduría, pero una vez le había creado como un ser completamente libre, y como ser completamente libre también debe tomar el camino de regreso en el libre albedrío.... Él era Mi imagen, no dependía de Mí porque Mi amor nunca habría permitido una reducción de Mis fuerzas.... Él era Mi imagen, cuyo libre albedrío respeto, aunque este dirigido de manera equivocado.... No le impondré ninguna coerción y esperaré hasta que regrese voluntariamente a Mí.... Pero todavía está muy lejos de eso.... Y cuando se dice: Lucifer se ha encarnado en Adán, esto significa el elemento luciferino que se encuentra en todos los seres que han caído....

Su espíritu luciferino, es decir, todo lo que se opone a Dios, tiene que pasar por la encarnación como ser humano, y así Adán, es decir, el espíritu primitivo en encarnado en él, con todos sus impulsos y disposiciones luciferinos tuvo que fijar su residencia en la forma humana para deshacerse de este espíritu tan luciferino para volverse plenamente a Mí, a Quien también podría reconocer como ser humano como su Dios y Creador desde la eternidad. Lucifer también habría tenido que atravesar toda la materia, toda la creación, si una forma humana hubiera estado preparada para él con el fin de una mayor transformación de regreso a Mí.... Porque su espíritu todavía completamente indómito habría roto todas las formas, como ese fue el caso cuando tomo la primera forma a modo de prueba....

Sólo consistía de materia blanda y flexible que el espíritu indómito de Mi primer ser creado no ha podido contener.... mientras que el espíritu primitivo de Adán ya era tan maduro que se sentía cómodo en esta forma hasta cierto punto y él también habría podido resistir las tentaciones de Lucifer, que éste hizo para recuperar a su hermano caído, que casi ya había alcanzado su objetivo. Lucifer fue Mi oponente, y lo sigue siendo y lo seguirá siendo hasta que el último ser espiritual arrastrado por él al abismo haya iniciado el camino de regreso a Mí.... Sólo entonces él también recobrará el sentido y se rendirá voluntariamente a Mí, pero lo que durará eternidades todavía hasta que se logre este objetivo....

amén