• Terug

Voorbede voor zielen in het hiernamaals

U weet niet hoezeer de zielen moeten lijden die zonder enige voorbede in het rijk hierna vertoeven en van wier wil het alleen afhankelijk is, of ze een stap vooruit gaan. Deze arme zielen kunnen meestal deze wil niet opbrengen. En alles wat hun voor de geest wordt gesteld van de kant van de lichtwezens, die hen steeds weer vermomd opzoeken om hun hulp te bieden, is zonder resultaat, omdat ze eenvoudigweg geen kracht hebben om te willen en apathisch verder vegeteren tot hun van een bepaalde zijde kracht wordt toegevoerd. En dit kan alleen de voorbede van de kant van de mensen tot stand brengen.

Alles moet gebeuren volgens de wet van de eeuwige ordening.

God kan niet willekeurig een ziel met kracht bedenken, die ze geheel onwaardig is, die ze noch verlangt, noch aanneemt, wanneer die haar wordt aangereikt, of wanneer haar andere hulp aangeboden wordt.

En juist omdat de ziel te zwak is om zelf ook maar iets te ondernemen om haar toestand te verbeteren, zult u mensen haar moeten gedenken in een liefdevolle voorbede en zult u vaak moeten bidden voor deze arme zielen, opdat de Vader dan ter wille van uw liefde Zijn kracht kan schenken en aan die zielen doen toekomen. En Hij zal dit ook zeker doen, zodat geen enkel gebed ten gunste van die zielen zonder uitwerking zal blijven. Een ziel om welke een mens zich in liefdevolle voorbede bekommert, kan niet verloren gaan. Eens komt ze tot het besef dat ze de verandering van haar lot zelf ter hand moet nemen.

Dan zal ze dat ook zeker doen. Want ze voelt duidelijk de kracht die haar wordt toegevoerd en gebruikt die ook naar Gods wil. Dat wil zeggen: ze zal daarmee in liefde werken voor de zielen die, net als zij, zich in nood bevinden. Liefdevolle voorbede is het enige middel om zulke zielen in de duisternis te helpen, omdat ze daardoor zelf de kracht van de liefde leren kennen en in staat zijn zichzelf te veranderen. Deze zielen lijden onbeschrijflijk en ze zijn buitengewoon dankbaar wanneer ze eenmaal tot inzicht zijn gekomen en de juiste weg gaan die hun gewezen werd.

En ze betuigen hun dankbaarheid met verlossend bezig te zijn, want dan willen ze helpen zoals zij geholpen werden in hun nood en kwelling. Doch talloze zielen hebben geen voorspreker. Er verblijven talloze zielen in de duisternis, aan welke geen mens in liefdevolle voorbede denkt.

Neem ze allen op in uw gebeden. Heb alleen de wil hen te helpen en deze goede wil zal hun kracht bezorgen, zodat ze zich van tijd tot tijd gedrongen voelen uit de duisternis omhoog te klimmen en dan beginnen soms voor hen ook vonken van licht te gloeien die hen aansporen ze te volgen. Medelijdende gedachten die u in deze duistere sferen zendt, roepen steeds kleine opstandjes op, zodat de wezens elkaar wederzijds trachten te onderrichten over wat er zou moeten gebeuren om uit hun kwellende toestand weg te komen. En wanneer de voorbede niet verslapt, wordt het verlangen van de ziel steeds sterker. En dan doet er zich ook een verandering voor, doordat hun de gelegenheid gegeven wordt, de diepte te verlaten en deel te nemen aan onderrichtingen die hun in de vorm van lichtvonken worden aangeboden en die hun goeddoen. Die zielen te helpen, is een grote daad van barmhartigheid, omdat ze zichzelf niet meer alleen kunnen helpen en op hulp van vreemden zijn aangewezen. De hulp die hun in het rijk hierna rechtstreeks aangeboden wordt, nemen ze maar moeilijk aan, omdat ze te zwak zijn om te willen en daarom eerst toevoer van kracht nodig hebben, die u mensen hun zult kunnen bezorgen door liefdevolle voorspraak. Het zijn de werken van liefde die u, over de dood heen, de zielen nog zult kunnen betonen en die vaak van grote betekenis zijn, omdat ze de redding kunnen zijn voor deze zielen, die hen uit de duisternis wegvoert en tot leven laat komen. Maar zijn zulke zielen eenmaal gered en hebben ze eenmaal de weg van het licht betreden, dan zijn ze ook ijverige helpers voor de andere zielen geworden, die eveneens in de duisternis verbleven. Want ze vergeten hun nood nimmermeer en zullen daarom ook eeuwig dankbaar zijn.

Amen

Intercessão para almas além....

Não sabeis quanto têm de sofrer as almas que permanecem no reino do além sem qualquer intercessão e de cuja vontade depende apenas se dão um passo em frente. Estas pobres almas, na sua maioria, não conseguem reunir esta vontade, e todas as idéias dos seres de luz, que as visitam sempre disfarçadas para lhes trazer ajuda, não têm êxito porque simplesmente não têm força para querer e vegetar apatéticamente até que lhes seja dada força de um lado. E isto só pode ser conseguido por intercessão das pessoas..... Tudo deve proceder de acordo com a lei da ordem eterna.... Deus não pode arbitrariamente dar força a uma alma que é completamente indigna dela, que não deseja nem aceita quando lhe é oferecida ou outra ajuda que lhe seja oferecida.... E precisamente porque a alma é demasiado fraca para fazer algo por si mesma para melhorar a sua situação, vós, humanos, deveis recordá-la em amorosa intercessão e rezar muitas vezes por essas pobres almas, para que o Pai, em nome do vosso amor, possa então dar a Sua força e fornecê-la a essas almas e certamente o fará, para que nenhuma oração intercessória fique sem efeito. Uma alma cuidada por uma pessoa na terra em intercessão amorosa não pode se perder, uma vez que se dá conta de que ela mesma tem que agir para mudar seu destino.... Então também o fará, pois sente visivelmente a força que lhe é dada e então também a aplica de acordo com a vontade divina, ou seja, com isso trabalhará amorosamente nas almas que, como ela, estão necessitadas. A intercessão amorosa é o único meio de ajudar tais almas na escuridão, porque através dela elas mesmas conhecem a força do amor e são capazes de mudar. Estas almas sofrem indescritivelmente e ficam extremamente gratas depois de terem alcançado a realização e tomado o caminho certo que lhes foi apontado.... E eles carregam sua gratidão com a atividade redentora, pois então eles querem ajudar, assim como foram ajudados em suas adversidades e tormentos. No entanto, inúmeras almas não têm intercessor, inúmeras almas habitam nas trevas, das quais nenhum ser humano se lembra em intercessão amorosa.... Incluam-nos a todos nas vossas orações, apenas tenham a vontade de os ajudar, e esta boa vontade irá fornecer-lhes força para que se sintam temporariamente exortados a ascender das trevas e, em seguida, faíscas de luz também se acenderão para eles, por vezes, o que os inspirará a segui-los. Os pensamentos de compaixão que envias para estas esferas escuras causam sempre pequenas revoltas que os seres tentam instruir uns aos outros sobre o que fazer para sair do seu estado agonizante, e se a intercessão não diminui o desejo da alma torna-se cada vez mais forte. E então uma mudança também ocorre dando-lhes a oportunidade de sair do abismo e participar dos ensinamentos que lhes são oferecidos sob a forma de faíscas de luz e que são benéficos para eles. Ajudar essas almas é uma grande obra de misericórdia, porque elas não podem mais se ajudar sozinhas e dependem de ajuda externa. Eles dificilmente aceitam a ajuda que lhes é oferecida diretamente no reino do além, porque são fracos demais para querê-la e, portanto, precisam primeiro do suprimento de força que vós, humanos, podeis dar-lhes por intercessão amorosa. São as obras de amor que ainda podeis fazer às almas para além da morte e que muitas vezes têm um significado maior porque podem ser uma obra de salvação para essas almas, que as conduz para fora das trevas e as deixa vir à vida. Mas uma vez que tais almas tenham sido salvas, uma vez que tenham entrado no caminho da luz, então elas também terão se tornado ajudantes ávidos por outras almas que também habitam nas trevas.... Pois eles nunca esquecem a sua adversidade e, portanto, também serão eternamente gratos...._>Amém