• Terug

Verantwoordelijkheid van de ouders en de kinderen

In totale onwetendheid begint u uw aardse leven als mens. De ziel is nog door geestelijke duisternis omgeven, daar ze eerst in de toestand van het zelfbewustzijn moet komen, voordat ze er nu ook aan kan beginnen de dichte omhulsels om zich heen op te lossen. Ze kan dit ook al doen zonder een bijzonder weten te hebben ontvangen, want ze kan al in de vroegste jeugd de goede gewaarwordingen en gevoelens in zich op de voorgrond laten komen, ofschoon ze niet volgens een bepaald inzicht handelt. Maar de mens moet zich steeds van zichzelf bewust zijn, daar anders zijn denken en handelen niet beoordeeld zou kunnen worden. Zo'n kind brengt al vroegtijdig de liefdesvonk in zich tot ontplooiing. Het is goed omdat het van binnen uit daartoe wordt aangezet, terwijl daarentegen een ander kind in dezelfde zelfbewustzijnstoestand aan de slechte aandriften in zich toegeeft, ofschoon het 't zwakke gevoel van verkeerd handelen in zich bespeurt. Van inzicht kan in beide gevallen nog geen sprake zijn, maar de liefdesvonk is in ieder mens gelegd. En zo is de aanvankelijke handelwijze bij kinderen alleen verschillend omdat hun zielen verschillend op het innerlijke aansporen reageren. Maar ieder kind is zich toch ervan bewust of het goed of slecht handelt, zodra het eerst eens zelf het stadium van het zelfbewustzijn heeft bereikt.

En nu wordt het kind dus langzaam ook een weten overgebracht. Het leert ordeningswetten kennen, dat wil zeggen: het wordt hem steeds begrijpelijker en hij zal ook bij zichzelf merken wat een goede of een slechte uitwerking heeft. Het begrip van goed en kwaad wordt hem bijgebracht en wederom zullen nu de opgroeiende mensen verschillend reageren al naargelang ze zelf de vlam van de liefde in zich ontsteken en zich van binnenuit laten beïnvloeden. En in overeenkomst hiermee groeit ook het inzicht, óf de aanvankelijke blindheid van de ziel blijft bestaan. Want het van buitenaf aan de mens toegekomen weten hoeft nog lang geen inzicht te zijn, maar wordt dat pas wanneer de liefde in de mens het weten tot leven brengt. Weliswaar kan het weten het verstand geheel in beslag nemen, maar het blijft dan steeds slechts een schijnlicht dat de kracht niet heeft in de ziel van de mens helderheid te verspreiden en de ziel daarom verder door omhulsels omgeven is. De mens wordt echter ter verantwoording geroepen vanaf het tijdstip waarop hij zich van zichzelf bewust is, waarop hij in zich de stem van het geweten kan vernemen, waarop dus het gevoel voor goed of kwaad in hem is ontwaakt. Dat kan bij het ene kind vroeger, bij het andere later zijn. Maar de voorwaarde is dan ook dat het zich moet verantwoorden voor zijn handelen. Maar steeds wordt er rekening gehouden met de zwakheid van zo'n ziel die vroegtijdig het aardse leven weer op moet geven. Steeds wordt de graad van rijpheid in aanmerking genomen en ook het weten dat de mens tot nu toe toegekomen is. Want volledig inzicht kan niet als maatstaf gelden, daar deze pas door de liefde kan worden verkregen.

Maar de mens wordt beoordeeld in overeenstemming met de liefde en deze kan in ieder mens worden ontstoken en opvlammen. Maar de liefdesvonk kan ook verstikt worden en dat betekent ook altijd slecht denken en handelen. Dat komt tevoorschijn, zodra de mens zich bewust wordt als "wezen" dat zijn wil kan gebruiken. En het zal deze wil gebruiken, passend bij zijn kwade, niet tot liefde genegen ziel. En het zal zich ook voor een hem toegekomen weten afsluiten, dus deze innerlijke kwade aandrift wordt niet door "inzicht" verstikt. Pas wanneer een kind kan worden beïnvloed iets goeds te doen kan deze kwade instinctieve drang verloren gaan en dan kan ook de stem van het geweten zich weer duidelijker uiten.

En daarom rust er een hele grote verantwoording op de ouders, die er alles aan zouden moeten doen in het kind de liefde te wekken. Ze moeten het aansporen behulpzaam te zijn en zo in de kinderen het gevoel van hulpvaardigheid ontwikkelen en al te egoïstische neigingen in hen te verstikken. Want zodra de liefdesvonk maar ontstoken is zal die zich ook uitbreiden en zal de ziel niet meer in duisternis gehuld zijn. Het zal vanzelf licht worden in het hart. En het denken en handelen van het kind zal nu al een bewust denken en handelen zijn. En dat kan het spoedig ook het licht van het inzicht opleveren, zodra hem nu het overeenkomstige weten wordt overgebracht. Want de liefde is alles. En ieder mens is tot liefde in staat omdat God zelf in ieder mens een vonk heeft gelegd, het aandeel van Hem zelf, om hem uit de toestand van de dood in de toestand van het leven terug te leiden.

Amen

부모와 자녀의 책임.

너희는 인간으로써 전적으로 무지한 가운데 이 땅의 삶을 시작한다. 혼은 아직 영적인 어두움에 쌓여 있다. 왜냐면 혼이 이제 혼을 둘러 싸고 있는 두꺼운 겉형체를 분해할 수 있기 전에 혼이 먼저 자신을 의식하는 단계에 이르러야만 하기 때문이다. 그럴 때 혼이 자신이 특별한 지식을 가지지 않고도 이 일을 시작할 수 있다.

혼은 이미 아주 어린 시절부터 특정한 지식을 따라 행동하지 않더라도 자신 안의 선한 느낌을 발산되게 할 수 있기 때문이다. 그러나 사람이 항상 자기 자신을 의식해야만 한다. 그렇지 않으면 그의 생각과 행동은 평가받을 수 없을 것이다. 이런 어린 아이는 일찍부터 자신 안에서 사랑의 불씨를 키운다. 이는 좋은 일이다. 왜냐면 이는 내면으로부터 나온 것이기 때문이다. 반면에 어떤 어린 아이는 자기를 의식하는 같은 상태에서 잘못 된 행동임을 자신 안의 작은 느낌으로 알지라도 그러나 나쁜 충동을 따른다.

두 가지 경우 둘다 지식을 가졌다고 말할 수 없다. 그러나 사랑의 불씨는 모든 사람 안에 있다. 그러므로 어린 아이들의 초기의 행동이 서로 다른 것은 그들의 혼이 내면의 자극에 대한 서로 다르기 대응했기 때문이다. 그러나 모든 어린이들은 자신 스스로를 의식하는 단계에 이미 도달했으면, 이것이 선한 행동인지 악한 행동인지 안다. 이제 이 어린 아이에게 서서히 지식을 전한다. 어린 아이는 질서의 법칙을 배운다. 다시 말해 그는 질서의 법칙을 항상 더 많이 이해할 것이다. 그는 자신 안에서 무엇이 선하게 역사하고 무엇이 악하게 역사하는지 체험할 것이다. 그는 이제 선과 악의 개념을 배우게 된다.

성장한 사람들은 이제 다시, 그들이 스스로 자신 안에 사랑의 불이 타오르게 하고 자신의 내면에서 오는 영향을 받아 들이는가에 따라 서로 다르게 반응한다. 이에 따라 깨달음이 성장하거나 또는 초기의 혼의 눈이 먼 상태로 남는다. 왜냐면 외부에서 사람에게 전해진 지식은 아직 그가 깨달은 것을 의미하지 않고 그 사람 안의 사랑이 지식을 생명력 있게 만들 때 비로소 깨달은 것이기 때문이다.

지식이 실제 이성을 채울 수 있지만 이 지식은 사람의 혼을 밝게 만들 수 있는 능력이 없는 단지 착각하게 하는 빛으로 남는다. 그러므로 혼은 계속해 겉형체에 둘러싸여 있다. 그러나 사람에게 책임을 물을 수 있는 시점은 그가 자신을 의식할 때이고 자신 안에서 양심의 소리를 들을 수 있을 때이고 그 안에 선과 악에 대한 감정이 깨어났을 때이고 깨어나는 일은 어떤 어린 아이에게는 일찍 또는 다른 아이에게는 늦게 일어날 수 있지만 그러나 이 일은 자신의 행동에 책임을 져야만 하게 되기 위한 선행조건이다.

이런 혼의 연약함은 항상 일찍이 세상의 삶을 마쳐야만 하는 책임을 지고 항상 성장 정도가 고려되고 지금까지 그에게 주어진 지식이 고려 된다. 왜냐면 충만한 깨달음은 사랑으로만 비로소 얻을 수 있기 때문에 충만한 깨달음이 기준이 될 수 없기 때문이다. 그러나 사람은 사랑에 따라 평가받는다. 이 사랑은 모든 사람 안에서 지펴져 화염이 될 수 있다. 그러나 사랑의 불씨가 꺼지게 할 수 있다.

이 말이 의미하는 것은 사람이 자신의 의지를 활용할 수 있는 존재임을 의식하고 사랑을 행하지 않으려는 자신의 악한 혼에 합당하게 자신의 의지를 활용하면, 자신에게 주어진 지식에 자신을 닫는다면, 그러므로 깨달음이 이런 내면의 악한 충동을 제거하지 못하면, 항상 나쁜 생각과 행동이 겉으로 나타난다는 것이다.

어린 아이가 어떤 선한 일을 하게 영향을 받을 수 있게 될 때 비로소 이런 악한 충동을 버릴 수 있다. 그러면 양심이 들을 수 있게 소리를 낸다. 그러므로 부모에게 아주 큰 책임이 있다. 부모는 자녀 안에 사랑이 깨어나게 모든 일을 해야 하고 작은 도움을 주는 일을 통해 이 일이 지속되게 해야 한다. 이로써 어린 아이 안에 도우려는 자세를 길러줘야 하고 모든 이기적인 충동을 그 안에서 제거해야 한다.

왜냐면 사랑의 불씨가 단지 지펴지면, 불씨는 펴져 나가기 때문이다. 혼은 더 이상 흑암 가운데 갇혀 있지 않을 것이다. 이 불씨가 스스로 그의 심장 안에 빛이 될 것이다. 어린 아이의 생각과 행동은 이제 의시적이 될 것이고 그에게 곧 깨달음의 빛이 빠르게 임할 것이다. 그에게 이제 상응하는 지식이 주어질 것이다. 왜냐면 사랑이 모든 것이기 때문이다. 누구든지 사랑을 행할 능력이 있다. 왜냐면 하나님 자신이 모든 사람이 죽음의 상태에서 생명의 상태로 돌아올 수 있게 하기 위해 자신의 일부분인 불씨를 모든 사람 안에 넣어 주었기 때문이다.

아멘