• Terug

Het werk van erbarmen door de mens Jezus

Denk steeds aan mijn eindeloze liefde voor u, die Mij bewoog het verlossingswerk voor u te volbrengen.

Wat de mens Jezus op aarde beleefd en verdragen heeft dat deed Hij uit liefde tot de medemensen, omdat Hij wist dat zij in grote geestelijke nood verkeerden. Als mens wist Hij al van de grote zondeschuld der mensen en van de hopeloosheid om daar van vrij te worden. Dit weten was het gevolg van Zijn leven in liefde, en daarom had Hij medelijden met de mensheid en wilde haar helpen. Tevens besefte Hij als gevolg van Zijn liefde dat Hij een missie te vervullen had. Dat Ik zelf Hem naar de aarde had gezonden om Mij tot omhulsel te dienen, opdat Ik het verlossingswerk om de grote zondeschuld te delgen - in Hem kon volbrengen.

En volgens deze missie ging Zijn aardse levensweg in vervulling: een weg van onmetelijke noden en lijden die Hem eerst moesten laten rijpen. Reeds het verblijf tussen de zondige mensen bezorgde Zijn ziel een ontzaglijk leed. Want Zijn ziel daalde uit het rijk van het licht neer in de duisternis. Maar het aardse lichaam waarin die ziel geborgen was moest door dat lijden en die noden, door de gestadige strijd tegen de begeerten en hartstochten die aan dit lichaam kleefden eerst gelouterd worden, om nu een waardig opnamevat te zijn voor Mij zelf - Ik die Hem nu ook geheel en al vervulde en zodoende Een werd met Hem.

En nu begon Zijn eigenlijke missie, de mensen licht te brengen, hun de waarheid te verkondigen, hun het evangelie van de liefde te prediken en hun dus de weg te wijzen en voor te leven die zij ook moesten gaan, wilden zij na hun dood ingaan in het rijk van licht en zaligheid. En ten laatste besloot Hij Zijn levensweg met een onvergelijkbaar werk van erbarmen, met Zijn bitterste lijdensweg en de smartelijkste dood aan het kruis als offer voor de zondeschuld der mensheid.

Deze missie werd wel door een mens volbracht, maar Ikzelf was in deze mens. Ikzelf als de eeuwige Liefde volbracht dat werk van verlossing, want alleen de liefde was tot zo'n offer in staat. Alleen de liefde kon de smarten van de kruisweg doorstaan, en alleen de liefde kon de kracht opbrengen geduldig te volharden in het volste bewustzijn tot aan Zijn dood.

En ofschoon de mens Jezus aan het kruis de woorden uitriep: "Mijn God, mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten" - was deze uitroep alleen een getuigenis dat de Godheid in Hem, Hem niet tot Zijn daad dwong, maar dat de mens Jezus in geheel vrije wil het offer bracht voor Zijn medemensen. Dat de Liefde zelf Hem ertoe bracht dit te verwezenlijken, die Hem echter niet onvrij maakte in Zijn denken en handelen. De mens Jezus nam de gehele zondelast van de mensheid op Zijn schouders en ging daarmee naar het kruis.

Geen van u mensen kan dit gezegde ten volle begrijpen.

Weliswaar volbracht Ik zelf het werk van erbarmen, omdat zonder de liefde de mens Jezus ook niet in staat zou zijn geweest deze mate van lijden en smart op zich te nemen. Anderzijds, de Godheid kon niet lijden, en daarom moest deze lijdensweg door een ziel doorstaan worden die wel in staat was te lijden, een mens, wiens lichaam pijn en smart kon voelen en die dus als het ware boete deed voor wat de gehele mensheid aan God schuldig was. Maar ook Zijn ziel leed onbeschrijfelijk, omdat Zij uit het lichtrijk kwam en de duisternis op aarde voor Haar reeds een ontzaglijke kwelling betekende.

De mens Jezus was "mijn Zoon" in wie Ik een groot welbehagen had. Hij was Mij met al Zijn zinnen en met al Zijn liefde toegewijd. Hij vernederde zich tussen de zondige mensheid en Zijn ziel zocht Mij onafgebroken - Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid. Zijn liefde dwong Mij tot een voortdurend instromen in Hem, en zo kon de eenwording van mens met God plaatsvinden, of anders gezegd: de menswording van God kon met het volste recht geschieden. Want nooit kon Ik Mij een menselijk omhulsel tot woonplaats kiezen dat niet pure liefde geweest zou zijn, omdat Ik Mij zelf niet met iets onreins had kunnen verbinden.

Iedere onreine substantie werd door de lijdensweg van de mens Jezus vergeestelijkt, en tegelijkertijd werd de zondeschuld afgelost voor de gehele mensheid, daar Hij zich opofferde uit liefde voor Zijn medemensen. De mens Jezus verheerlijkte Mij zelf door Zijn dood en Ik verheerlijkte Hem, door Hem als een zichtbare omhulling van Mij zelf te kiezen voor eeuwig. Door Hem werd Ik zelf tot een zichtbare Godheid voor al mijn geschapen wezens, die zich "het aanschouwen van God" waardig maken. U kunt zich zo lang u op de aarde vertoeft alleen maar mijn eindeloze liefde voor ogen houden, die u hielp vrij te worden door het verlossingswerk.

Maar u zult dit werk van erbarmen pas in zijn hele omvang begrijpen als u zelf in dat lichtrijk bent ingegaan, als het licht van het inzicht u als voorheen weer doorstraalt.

Dan zult u er zelf aan kunnen deelnemen. U zult het zelf als werkelijkheid beleven en nu pas mijn eindeloze liefde begrijpen, die alles gedaan heeft om haar kinderen weer terug te winnen die zij eens verloren had door die grote schuld als gevolg van de afval van Mij.

Amen

고난의 금요일.

내가 너희를 위해 구속사역을 완성한 너희를 향한 내 끝없는 사랑을 항상 생각하라. 이웃의 가장 큰 영적인 위험을 알았던 인간 예수가 이 땅에서 체험하고 견뎠던 일은 이웃을 향한 사랑으로 행했다. 그는 인간으로서 인간의 큰 죄짐과 도움이 없이는 죄짐으로부터 자유롭게 될 수 없고 희망이 없는 상태를 이미 알고 있었다.

그가 이를 알게 된 것은 그의 사랑의 삶의 결과였고 그러므로 그는 인류를 긍휼히 여겼고 돕기 원했다. 그러나 그는 동시에 자신의 사랑을 결과로 나 자신이 그를 이 땅에 보낸 사명을 성취해야 한다는 것을 깨달았다. 이로써 그가 나 자신의 겉형체가 되어 나를 섬겼고 나 자신이 큰 죄짐을 사하는 구속역사를 그 안에서 완성할 수 있었다.

그의 이 땅의 삶이 이런 사명을 합당하게 성취시켰고 그의 이 땅의 삶은 측량할 수 없는 위험과 고난의 길이었고 위험과 고난이 먼저 그를 성숙하게 만들어야만 했다. 이런 위험과 고난은 죄악 된 사람들 가운데 거하는 자체가 그의 혼에게 준 것이었다. 왜냐면 그의 혼은 빛의 나라에서 어두움의 나라로 내려왔기 때문이다.

그러나 혼을 담고 있는 이 땅의 형체는 먼저 고난과 위험을 통해 정화가 돼야만 했고 혼에게 붙어있는 정욕과 욕망에 대항해 계속해서 싸우는 일을 통해 정화가 돼야만 했다. 이로써 나 자신이 그 안에서 모든 충만함으로 임하기에 합당한 그릇이 되었고 내가 그 안에 전적으로 모두 거했다. 즉 내가 그와 하나가 되었다.

그는 이제 자신의 고유의 사명을 행했다. 즉 그는 사람들에게 빛을 주고 진리를 선포했고 사랑의 복음을 설교했고 그들이 그들의 죽음 후에 빛과 축복의 나라에 들어가기 원하면, 그들이 가야만 하는 길을 그들에게 보여주었고 모범을 보여주었다. 그는 마지막으로 비교할 수 없는 긍휼의 역사로써 그의 가장 혹독한 고난의 길인 인류의 죄를 위해 십자가에 달리는 가장 고통스러운 죽음으로 희생제사를 드리면서 이 땅의 길을 마쳤다.

한 사람이 실제 이런 사명을 성취했다. 그러나 나 자신이 그 사람 안에 거했고 영원한 사랑인 나 자신이 구속사역을 완성했다. 왜냐면 단지 사랑이 이런 희생제사를 드릴 능력이 있었고 사랑이 단지 십자가의 길의 고통을 견딜 수 있었고 사랑이 단지 그가 죽을 때까지 전적으로 의식하는 가운데 견딜 수 있는 능력을 줄 수 있었기 때문이다.

비록 인간 예수가 십자가에서 "내 하나님, 내 하나님, 왜 나를 버리시나이까!“ 하며 부르짖었을 지라도 그러나 이 부름은 단지 그 안의 신성이 그에게 행하게 강요하지 않고 인간 예수가 전적인 자유의지로 자신의 이웃을 위해 희생제사를 드렸음을 증명하고 자신 안의 사랑이 그가 실행하게 했다는 것을 증명하고 이런 사랑이 그의 생각과 행동을 자유롭지 못하게 하지 않았다는 것을 증명한다.

인간 예수가 인류의 모든 죄짐을 자신의 어깨에 짊어지고 십자가를 향해 갔다. 너희 사람들 가운데 어느 누구도 이 말의 모든 깊이를 이해할 수 없다. 나 자신이 긍휼의 역사를 완성했다. 왜냐면 인간 예수가 사랑이 없이는 이런 정도의 고통과 고난을 짊어질 수 없었기 때문이다. 그러나 신성은 고난을 당할 수 없기 때문에 그러므로 이런 고통과 고난의 정도를 견딜 수 있는 혼이 견뎌야만 했고 동시에 고통을 느낄 수 있는 육체를 가진 사람이 모든 인류가 하나님께 지은 죄를 속죄했다.

그의 혼은 표현할 수 없는 고통을 당했다. 왜냐면 그의 혼은 빛의 나라에서 왔고 이 땅의 어두움이 혼에게 이미 표현할 수 없는 고통을 의미했기 때문이다. 인간 예수는 내가 크게 기뻐한 내 아들이었다. 그는 모든 생각과 모든 그의 사랑으로 나에게 향했고 그는 죄악 된 인류 가운데 살았다. 그의 혼은 쉬지 않고 자신의 영원한 하나님 아버지인 나를 구했다. 그의 사랑이 내가 그 안에 제한이 없이 부어주게 강요했다. 이로써 인간과 사람이 하나가 될 수 있었다. 또는 하나님이 인간이 되는 일이 전적으로 질서에 합당하게 이뤄졌다. 왜냐면 나 자신이 순수하지 못한 것과 연결될 수 없고 내가 절대로 전적으로 사랑이 아닌 인간의 겉형제를 거하는 장소로 택할 수 없기 때문이다.

모든 성숙하지 못한 입자는 인간 예수의 고난의 길을 통해 영화되었고 동시에 모든 인류를 위해 죄짐을 해결했다. 왜냐면 한 사람이 사랑으로 자신의 이웃을 위해 자신을 희생했기 때문이다. 인간 예수는 자신의 죽음을 통해 나 자신을 영화롭게 했다. 나는 그를 영원히 볼 수 있는 나 자신의 겉형체로 택하면서 하나님을 볼 수 있기에 합당하게 자신을 만든 내가 창조한 모든 존재를 위해 나 자신이 그 안에서 볼 수 있는 신성이 되면서 그를 영화롭게 했다.

너희가 이 땅에 거하는 동안에는 너희는 항상 단지 구속사역을 통해 너희가 자유롭게 되게 도운 내 끝없는 사랑을 의식할 수 있다. 그러나 너희가 빛에 나라에 들어가고 한때 그랬던 것처럼 깨달음의 빛이 너희에게 다시 비추어 지면, 너희는 비로소 이런 긍휼의 역사의 모든 깊이를 이해하게 될 것이다. 그러면 너희 자신도 이 역사에 참여할 것이다. 너희는 이 역사를 현재의 일로 체험할 것이고 너희는 이제 비로소 한때 나를 떠난 큰 죄로 인해 길을 잃었던 사랑의 자녀들을 다시 얻기 위해 모든 일을 행한 내 끝없는 사랑을 이해하게 될 것이다.

아멘