• Terug

Het werk van erbarmen door de mens Jezus

Denk steeds aan mijn eindeloze liefde voor u, die Mij bewoog het verlossingswerk voor u te volbrengen.

Wat de mens Jezus op aarde beleefd en verdragen heeft dat deed Hij uit liefde tot de medemensen, omdat Hij wist dat zij in grote geestelijke nood verkeerden. Als mens wist Hij al van de grote zondeschuld der mensen en van de hopeloosheid om daar van vrij te worden. Dit weten was het gevolg van Zijn leven in liefde, en daarom had Hij medelijden met de mensheid en wilde haar helpen. Tevens besefte Hij als gevolg van Zijn liefde dat Hij een missie te vervullen had. Dat Ik zelf Hem naar de aarde had gezonden om Mij tot omhulsel te dienen, opdat Ik het verlossingswerk om de grote zondeschuld te delgen - in Hem kon volbrengen.

En volgens deze missie ging Zijn aardse levensweg in vervulling: een weg van onmetelijke noden en lijden die Hem eerst moesten laten rijpen. Reeds het verblijf tussen de zondige mensen bezorgde Zijn ziel een ontzaglijk leed. Want Zijn ziel daalde uit het rijk van het licht neer in de duisternis. Maar het aardse lichaam waarin die ziel geborgen was moest door dat lijden en die noden, door de gestadige strijd tegen de begeerten en hartstochten die aan dit lichaam kleefden eerst gelouterd worden, om nu een waardig opnamevat te zijn voor Mij zelf - Ik die Hem nu ook geheel en al vervulde en zodoende Een werd met Hem.

En nu begon Zijn eigenlijke missie, de mensen licht te brengen, hun de waarheid te verkondigen, hun het evangelie van de liefde te prediken en hun dus de weg te wijzen en voor te leven die zij ook moesten gaan, wilden zij na hun dood ingaan in het rijk van licht en zaligheid. En ten laatste besloot Hij Zijn levensweg met een onvergelijkbaar werk van erbarmen, met Zijn bitterste lijdensweg en de smartelijkste dood aan het kruis als offer voor de zondeschuld der mensheid.

Deze missie werd wel door een mens volbracht, maar Ikzelf was in deze mens. Ikzelf als de eeuwige Liefde volbracht dat werk van verlossing, want alleen de liefde was tot zo'n offer in staat. Alleen de liefde kon de smarten van de kruisweg doorstaan, en alleen de liefde kon de kracht opbrengen geduldig te volharden in het volste bewustzijn tot aan Zijn dood.

En ofschoon de mens Jezus aan het kruis de woorden uitriep: "Mijn God, mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten" - was deze uitroep alleen een getuigenis dat de Godheid in Hem, Hem niet tot Zijn daad dwong, maar dat de mens Jezus in geheel vrije wil het offer bracht voor Zijn medemensen. Dat de Liefde zelf Hem ertoe bracht dit te verwezenlijken, die Hem echter niet onvrij maakte in Zijn denken en handelen. De mens Jezus nam de gehele zondelast van de mensheid op Zijn schouders en ging daarmee naar het kruis.

Geen van u mensen kan dit gezegde ten volle begrijpen.

Weliswaar volbracht Ik zelf het werk van erbarmen, omdat zonder de liefde de mens Jezus ook niet in staat zou zijn geweest deze mate van lijden en smart op zich te nemen. Anderzijds, de Godheid kon niet lijden, en daarom moest deze lijdensweg door een ziel doorstaan worden die wel in staat was te lijden, een mens, wiens lichaam pijn en smart kon voelen en die dus als het ware boete deed voor wat de gehele mensheid aan God schuldig was. Maar ook Zijn ziel leed onbeschrijfelijk, omdat Zij uit het lichtrijk kwam en de duisternis op aarde voor Haar reeds een ontzaglijke kwelling betekende.

De mens Jezus was "mijn Zoon" in wie Ik een groot welbehagen had. Hij was Mij met al Zijn zinnen en met al Zijn liefde toegewijd. Hij vernederde zich tussen de zondige mensheid en Zijn ziel zocht Mij onafgebroken - Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid. Zijn liefde dwong Mij tot een voortdurend instromen in Hem, en zo kon de eenwording van mens met God plaatsvinden, of anders gezegd: de menswording van God kon met het volste recht geschieden. Want nooit kon Ik Mij een menselijk omhulsel tot woonplaats kiezen dat niet pure liefde geweest zou zijn, omdat Ik Mij zelf niet met iets onreins had kunnen verbinden.

Iedere onreine substantie werd door de lijdensweg van de mens Jezus vergeestelijkt, en tegelijkertijd werd de zondeschuld afgelost voor de gehele mensheid, daar Hij zich opofferde uit liefde voor Zijn medemensen. De mens Jezus verheerlijkte Mij zelf door Zijn dood en Ik verheerlijkte Hem, door Hem als een zichtbare omhulling van Mij zelf te kiezen voor eeuwig. Door Hem werd Ik zelf tot een zichtbare Godheid voor al mijn geschapen wezens, die zich "het aanschouwen van God" waardig maken. U kunt zich zo lang u op de aarde vertoeft alleen maar mijn eindeloze liefde voor ogen houden, die u hielp vrij te worden door het verlossingswerk.

Maar u zult dit werk van erbarmen pas in zijn hele omvang begrijpen als u zelf in dat lichtrijk bent ingegaan, als het licht van het inzicht u als voorheen weer doorstraalt.

Dan zult u er zelf aan kunnen deelnemen. U zult het zelf als werkelijkheid beleven en nu pas mijn eindeloze liefde begrijpen, die alles gedaan heeft om haar kinderen weer terug te winnen die zij eens verloren had door die grote schuld als gevolg van de afval van Mij.

Amen

Good Friday....

You should always remember My infinite love which motivated Me to accomplish the act of Salvation for you.... Whatever the man Jesus had experienced and endured on earth He had accepted because of His love for His fellow human beings whom He knew were suffering grave spiritual poverty. Even as a man He already knew of humanity's immense guilt of sin and the hopelessness of releasing itself without help. This knowledge was the result of His life of love, and thus He took pity on humanity and wanted to help. However, as a result of His love He also realised that He had to fulfil a mission.... that I Myself had sent Him to earth to serve Me as a vessel, and thus I Myself could accomplish the act of Salvation in Him for the redemption of the said immense guilt of sin.... And in accordance with this mission His life on earth progressed.... a life of untold difficulties and pain which first had to mature Him and which His soul experienced simply because of His association with sinful people, because His soul had descended from the kingdom of light into darkness.

But first the earthly shell which enclosed the soul had to be purged by these pains and difficulties, by always resisting the lusts and passions which adhered to it in order to become a worthy receptacle for Me Myself, but Who then completely and utterly permeated Him and thus became as one with Him.... And now His real mission began: to bring light to the people, to proclaim the truth to them, to preach the Gospel of love and thus to show and exemplify the path which they had to take as well if they wanted to enter the kingdom of light and bliss after their death.... in order to finally conclude His earthly path with an incomparable act of mercy.... with His most bitter suffering and the excruciating death on the cross as sacrifice for humanity's guilt of sin.... And this mission was indeed accomplished by a human being but I Myself was in this human being, I Myself, Eternal Love, accomplished the act of Salvation, because only love was able to make such a sacrifice, only love could suffer the torments of the cross, and only love could find the strength to patiently endure in complete consciousness until His death.... And although the man Jesus exclaimed on the cross the words 'My God, My God, why have You forsaken Me....' it was, after all, only a declaration that the Deity within Him did not compel Him to His action but that the human being Jesus voluntarily offered the sacrifice on behalf of His fellow human beings, that the love within Him motivated Him to continue but that It did not inhibit His freedom of thought and action. Jesus, the man, took humanity's entire burden of sin on His shoulders and walked with it to the cross....

Not one of you can understand the full meaning of these Words.... Although I Myself accomplished the act of mercy, because without love the man Jesus would not have been able to take the extent of pain and suffering upon Himself.... yet at the same time the 'Deity' could not suffer and thus the level of pain and suffering had to be endured by a soul capable of suffering, by a human being Whose body was sensitive to pain and Who thus made

Amends in this way for what had caused the whole of humanity to become guilty before God. And His soul also suffered beyond words since it came from the kingdom of light and experienced the darkness on earth as indescribable torture.... The man Jesus was 'My Son, in Whom I was well pleased....' He was devoted to Me in every sense, with all His love, He lived amongst sinful people and His soul ceaselessly searched for Me, His God and Father of eternity, His love forced Me to flow into Him incessantly, and thus unification between human and God could take place, i.e. 'God's human manifestation' could proceed in absolute lawful order. For I could never have chosen to take abode in a human shell which was not pure love because I Myself cannot unite with something impure....

And every immature substance became spiritualised through the suffering of the man Jesus.... and at the same time the whole of humanity was released from the guilt of sin because one human being had sacrificed Himself for love on behalf of His fellow human beings. The man Jesus glorified Me Myself through His death, and I glorified Him by choosing Him as the eternally visible outward appearance for Myself.... by becoming a visible Deity in Him for all My created beings who make themselves worthy of 'Seeing God'. As long as you live on earth you can forever visualise My infinite love which had helped you to become liberated through the act of Salvation.... but you will only understand the complete profoundness of this act of mercy when you have entered the kingdom of light yourselves, when the light of realisation permeates you once again as it did in the beginning.... Then you yourselves can participate too, you will experience it as reality and only then understand My infinite love which did whatever needed to be done to regain its children who once went astray due to the immense guilt of apostasy from Me....

Amen