• Terug

Het werk van erbarmen door de mens Jezus

Denk steeds aan mijn eindeloze liefde voor u, die Mij bewoog het verlossingswerk voor u te volbrengen.

Wat de mens Jezus op aarde beleefd en verdragen heeft dat deed Hij uit liefde tot de medemensen, omdat Hij wist dat zij in grote geestelijke nood verkeerden. Als mens wist Hij al van de grote zondeschuld der mensen en van de hopeloosheid om daar van vrij te worden. Dit weten was het gevolg van Zijn leven in liefde, en daarom had Hij medelijden met de mensheid en wilde haar helpen. Tevens besefte Hij als gevolg van Zijn liefde dat Hij een missie te vervullen had. Dat Ik zelf Hem naar de aarde had gezonden om Mij tot omhulsel te dienen, opdat Ik het verlossingswerk om de grote zondeschuld te delgen - in Hem kon volbrengen.

En volgens deze missie ging Zijn aardse levensweg in vervulling: een weg van onmetelijke noden en lijden die Hem eerst moesten laten rijpen. Reeds het verblijf tussen de zondige mensen bezorgde Zijn ziel een ontzaglijk leed. Want Zijn ziel daalde uit het rijk van het licht neer in de duisternis. Maar het aardse lichaam waarin die ziel geborgen was moest door dat lijden en die noden, door de gestadige strijd tegen de begeerten en hartstochten die aan dit lichaam kleefden eerst gelouterd worden, om nu een waardig opnamevat te zijn voor Mij zelf - Ik die Hem nu ook geheel en al vervulde en zodoende Een werd met Hem.

En nu begon Zijn eigenlijke missie, de mensen licht te brengen, hun de waarheid te verkondigen, hun het evangelie van de liefde te prediken en hun dus de weg te wijzen en voor te leven die zij ook moesten gaan, wilden zij na hun dood ingaan in het rijk van licht en zaligheid. En ten laatste besloot Hij Zijn levensweg met een onvergelijkbaar werk van erbarmen, met Zijn bitterste lijdensweg en de smartelijkste dood aan het kruis als offer voor de zondeschuld der mensheid.

Deze missie werd wel door een mens volbracht, maar Ikzelf was in deze mens. Ikzelf als de eeuwige Liefde volbracht dat werk van verlossing, want alleen de liefde was tot zo'n offer in staat. Alleen de liefde kon de smarten van de kruisweg doorstaan, en alleen de liefde kon de kracht opbrengen geduldig te volharden in het volste bewustzijn tot aan Zijn dood.

En ofschoon de mens Jezus aan het kruis de woorden uitriep: "Mijn God, mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten" - was deze uitroep alleen een getuigenis dat de Godheid in Hem, Hem niet tot Zijn daad dwong, maar dat de mens Jezus in geheel vrije wil het offer bracht voor Zijn medemensen. Dat de Liefde zelf Hem ertoe bracht dit te verwezenlijken, die Hem echter niet onvrij maakte in Zijn denken en handelen. De mens Jezus nam de gehele zondelast van de mensheid op Zijn schouders en ging daarmee naar het kruis.

Geen van u mensen kan dit gezegde ten volle begrijpen.

Weliswaar volbracht Ik zelf het werk van erbarmen, omdat zonder de liefde de mens Jezus ook niet in staat zou zijn geweest deze mate van lijden en smart op zich te nemen. Anderzijds, de Godheid kon niet lijden, en daarom moest deze lijdensweg door een ziel doorstaan worden die wel in staat was te lijden, een mens, wiens lichaam pijn en smart kon voelen en die dus als het ware boete deed voor wat de gehele mensheid aan God schuldig was. Maar ook Zijn ziel leed onbeschrijfelijk, omdat Zij uit het lichtrijk kwam en de duisternis op aarde voor Haar reeds een ontzaglijke kwelling betekende.

De mens Jezus was "mijn Zoon" in wie Ik een groot welbehagen had. Hij was Mij met al Zijn zinnen en met al Zijn liefde toegewijd. Hij vernederde zich tussen de zondige mensheid en Zijn ziel zocht Mij onafgebroken - Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid. Zijn liefde dwong Mij tot een voortdurend instromen in Hem, en zo kon de eenwording van mens met God plaatsvinden, of anders gezegd: de menswording van God kon met het volste recht geschieden. Want nooit kon Ik Mij een menselijk omhulsel tot woonplaats kiezen dat niet pure liefde geweest zou zijn, omdat Ik Mij zelf niet met iets onreins had kunnen verbinden.

Iedere onreine substantie werd door de lijdensweg van de mens Jezus vergeestelijkt, en tegelijkertijd werd de zondeschuld afgelost voor de gehele mensheid, daar Hij zich opofferde uit liefde voor Zijn medemensen. De mens Jezus verheerlijkte Mij zelf door Zijn dood en Ik verheerlijkte Hem, door Hem als een zichtbare omhulling van Mij zelf te kiezen voor eeuwig. Door Hem werd Ik zelf tot een zichtbare Godheid voor al mijn geschapen wezens, die zich "het aanschouwen van God" waardig maken. U kunt zich zo lang u op de aarde vertoeft alleen maar mijn eindeloze liefde voor ogen houden, die u hielp vrij te worden door het verlossingswerk.

Maar u zult dit werk van erbarmen pas in zijn hele omvang begrijpen als u zelf in dat lichtrijk bent ingegaan, als het licht van het inzicht u als voorheen weer doorstraalt.

Dan zult u er zelf aan kunnen deelnemen. U zult het zelf als werkelijkheid beleven en nu pas mijn eindeloze liefde begrijpen, die alles gedaan heeft om haar kinderen weer terug te winnen die zij eens verloren had door die grote schuld als gevolg van de afval van Mij.

Amen

Viernes Santo

Acordaos siempre de mi infinito Amor hacia vosotros que me indujo a realizar la Obra de Redención para vosotros. Lo que el hombre Jesús experimentó y sufrió en la Tierra, esto lo hizo por Amor a sus semejantes de los que sabía que se encontraban en una gran miseria espiritual. Él, como hombre, ya sabía de la inmensa culpa del pecado de los hombres, y de la falta de esperanza de liberarse de ella sin ayuda .... Este conocimiento fue la consecuencia de su Vida de Amor, por lo que Él tuvo Piedad de la humanidad y quiso ayudarla.

Como resultado de su Amor, Jesús también se dio cuenta que debía cumplir con una Misión .... que Yo mismo le había enviado a la Tierra para que Él pudiera servirme como envoltura .... para que así Yo mismo pudiera cumplir en Él la Obra redentora de la cancelación de esta gran culpa de pecados .... Pues conforme a esta Misión se cumplió su camino por la Tierra - un camino de apuros y sufrimientos inconmensurables, los que debían primero elevarle a la madurez .... apuros y sufrimientos que su Alma ya experimentó por su permanencia entre la humanidad pecadora, porque su Alma había bajado del Reino de la Luz a las tinieblas ....

Pero la forma terrenal que cobijó al Alma, antes debía purificarse a través de aquellas amarguras y miserias por medio de continuas luchas contra deseos y pasiones apegadas, y así llegar a ser finalmente un receptáculo digno de Mí mismo, al que Yo entonces colmé enteramente, y así fui Uno con Él.

Y a eso –en su sentido propio– Jesús empezó su Misión: traer Luz a los seres humanos, comunicarles la Verdad, predicarles el Evangelio del Amor, vivir una Vida ejemplar y mostrarles así el camino que también ellos debían recorrer - si después de dejar el cuerpo material atrás intentaban entrar en el Reino de la Luz y la Bienaventuranza .... Para que, por último, terminara su pasaje por la Tierra con una Obra de Misericordia incomparable .... con su camino de Pasión más amargo y la muerte más dolorosa en la cruz, ofrecidos como Sacrificio por la deuda de pecados de la humanidad.

Bien que esta Misión haya siso realizada por un hombre, pero Yo mismo estaba en este hombre - porque Yo mismo como Amor eterno cumplí con la Obra de Redención, dado que únicamente el Amor era capaz de semejante Sacrificio .... únicamente el Amor podía soportar el dolor del camino de la Pasión, y sólo el Amor pudo procurar la Fuerza para soportar pacientemente todo esto plenamente conscientemente, incluso su muerte. Aunque el hombre Jesús en la cruz haya exclamado: “¡Dios mío, Dios mío!, ¿por qué me has abandonado?”, esta exclamación fue sólo una confirmación que la Divinidad en Él no le empujaba a este Acto, sino que el hombre Jesús con su Voluntad totalmente libre había ofrecido el sacrificio por sus semejantes, porque el Amor en Él le condujo a la ejecución del Acto, lo que no le coartó en su libertad de pensar y de actuar libremente. El hombre Jesús tomó sobre sus hombros todo el peso del pecado de la humanidad, y caminó con él a la cruz ....

Nadie de vosotros los hombres puede entender el sentido de estas palabras en todo su fondo. A pesar de que Yo mismo haya llevado a cabo la Obra de Misericordia, –porque sin Amor tampoco el hombre Jesús habría sido capaz de cargarse con semejante exceso de sufrimientos y tormentos– por otra parte la Divinidad no podía sufrir, por lo que esta carga de dolores y sufrimientos tenía que ser entregada a un Alma capaz de sufrir - a un hombre cuyo cuerpo era sensible para dolores, y que así ya expiaba lo que toda la humanidad había causado en contra de Dios.

También el Alma de este hombre sufrió indescriptiblemente porque venía del Reino de la Luz a las tinieblas de la Tierra, lo que ya era una tremenda tortura para este Alma. El hombre Jesús constaba: .... “Este es mi hijo muy amado, en quien tengo mis complacencias”. Él se dedicó a Mí con todos sus Sentidos y con todo su Amor. Él se movía en medio de la humanidad pecadora y su alma me buscó incesantemente a Mí, a su Dios y Padre desde toda eternidad. Su Amor me insistió a influir continuamente en Él, con lo que así pudo llevarse a cabo la unión entre el hombre y Dios, o sea, que se cumplió plenamente lo que está escrito: “Dios se hizo hombre”, y eso dentro del orden completamente legal. Porque Yo nunca habría podido escoger una forma humana como morada si esta no hubiera sido puro Amor, pues Yo mismo nunca habría podido unirme con algo impuro .... Pues toda sustancia inmadura fue espiritualizada por el camino de la Pasión del hombre Jesús .... y al mismo tiempo la culpa del pecado de toda la humanidad fue redimida porque había Uno que por puro Amor se sacrificó por sus semejantes ....

Con su muerte el hombre Jesús me glorificó a Mí mismo, y Yo le glorifiqué a Él eligiéndole como Envoltura visible de Mí mismo para toda eternidad. Pues, en Él Yo mismo he llegado a ser la Divinidad visible para todos mis seres creados que se hacen dignos de poder contemplar a Dios. Mientras viváis en la Tierra siempre podréis imaginaros mi infinito Amor que os ayudó a liberaros mediante la Obra de Redención .... Pero comprender esta Obra de Misericordia en toda su profundidad, esto sólo lo podréis cuando vosotros mismos ya habréis entrado en el Reino de la Luz, cuando la Luz de la Comprensión vuelva a penetraros como antaño .... Entonces vosotros mismos podréis participar en Él .... entonces vosotros mismos experimentaréis su realidad, y solamente entonces comprenderéis mi infinito Amor que hizo todo para recuperar a sus hijos que antaño se perdieron por la inmensa culpa de su apostasía de Mí ....

Amén