• Terug

Liefdewerk voor overledenen

Het gedenken van alle zielen die zich in geestelijke nood bevinden, is liefdewerk met een zeer grote uitwerking. Want deze zielen stroomt door een liefdevol gedenken kracht toe, die ze als weldadig ervaren en die ook hun wil kan veranderen. De nood van de zielen in het hiernamaals is bijzonder groot, omdat hen maar zelden liefdevolle gedachten volgen wanneer ze de aarde hebben verlaten. Maar alleen deze liefdevolle gedachten hebben nog een uitwerking over het graf heen. Het zijn in zekere zin weldaden welke de mensen op de aarde hun gestorvenen kunnen doen toekomen. En liefdevolle gedachten zijn ook het enige middel om hen te helpen in geestelijke nood. En elke mens die zich in gebed om hen bekommert, die de liefde ertoe aanzet hulp af te smeken voor deze zielen, beoefent onbaatzuchtige naastenliefde die waarlijk haar uitwerking heeft.

Het is voor die zielen een uitermate kwellende toestand, wanneer ze helemaal in vergetelheid raken bij de mensen op aarde. Wanneer niemand hen liefdevol gedenkt en hun daarom geen kracht wordt toegevoerd, die een liefdevolle voorspraak voor hen betekent. En voor deze zielen kan het eindeloos lang duren tot ze zich uit hun diepe onverschilligheid verheffen, tot ze een kleine verbetering van hun toestand bespeuren. En dit gebeurt wanneer gebeden voor alle niet verloste zielen opstijgen, wanneer mensen op aarde ook diegenen gedenken die niemand op aarde hebben om een goed woordje voor hen te doen, wanneer een mens zich over hun lot ontfermt en hij hen graag wil helpen ook tot het licht te komen.

Daar de mensen echter maar weinig overtuigd geloven dat er een voortleven van de ziel bestaat na de dood, zijn ze ook niet erg ongerust over het lot van degenen die vóór hen overleden zijn. Ze houden hun bestaan voor beëindigd en ze houden zich door middel van gedachten ook slechts zelden met hen bezig, wat al een verlichting voor die zielen zou betekenen. Maar vaak brengen de zielen zichzelf in herinnering, doordat ze plotseling de gedachten van de mensen binnendringen. En dan zou u mensen ook langere tijd in gedachten bij hen moeten vertoeven. U zou hen, die zich zo bij u in herinnering brengen, in liefde moeten gedenken, omdat dit een stille vraag is om hulp in hun nood. En u kunt hen helpen, doordat u hen vol liefde gedenkt, doordat u enkel oprecht wenst dat het ze goed mag gaan, dat ze niet hoefden te lijden, en doordat u hen in het gebed bij God aanbeveelt, als u gelooft.

Maar het is de beste hulp en het meest succesvolle middel voor hun redding uit de duisternis, wanneer u ze steeds maar in gedachten wijst op Jezus Christus, die hun enige redder is en aan wie ze zich moeten toevertrouwen om een uitweg te vinden uit hun nood. Wie dus zelf gelovig is, heeft waarlijk ook de mogelijkheid de zielen in het hiernamaals te helpen gelukzalig te worden, wanneer zijn wil om lief te hebben dezen vastpakt. Want ter wille van de liefde van de mens is Jezus Christus barmhartig voor die zielen, die deze liefde geldt. En als u mensen nu God vraagt om Zijn barmhartige hulp voor die zielen, die de menselijke voorspraak moeten ontberen, dan zal Hij om uwentwil hun ook voortdurend kracht doen toekomen en hun elke mogelijkheid ontsluiten ook het licht te bereiken.

En uw gebed verzacht hun verharde harten. Ze komen gewillig naar u toe en zullen tegenover u ook alleen van goede wil zijn. Want de nog geheel onder satanische invloed staande zielen weren elke toevoer van kracht af, en dezen worden ook verhinderd u in liefdeloosheid tegen te werken. Maar u weet niet hoe belangrijk een innig gebed is voor de zielen die lijden. U weet niet dat door een dergelijk gebed zich hele scharen losmaken uit hun verstarring, dat ze begeren te leven en dat ze dan ook weer te beïnvloeden zijn door lichtwezens die vermomd dichter bij hen komen en ze hun hulp aanbieden. Steeds moet de liefde de eerste ketenen verbreken en dan is ook een toevoer van kracht mogelijk en de klim omhoog uit de duisternis naar het licht is die wezens verzekerd.

Amen

L'opera d'amore sui deceduti

E' un'opera d'amore del più grande effetto pensare a tutte le anime che si trovano nella miseria spirituale, perché a queste, ricordandole con amore, affluisce la Forza che percepiscono benevolmente e che può anche cambiare la loro volontà. La miseria delle anime nell'aldilà è particolarmente grande, perché solo raramente seguono loro dei pensieri amorevoli, quando hanno lasciato la Terra. Ma soltanto questi pensieri amorevoli hanno un effetto ancora oltre la tomba, sono in certo qual modo dei benefici, che gli uomini sulla Terra possono dimostrare ai loro defunti. Ed i pensieri amorevoli sono anche gli unici mezzi per aiutarle nella miseria spirituale. Ogni uomo che si prende cura di loro nella preghiera, che è indotto dall'amore a supplicare l'aiuto per queste anime, costui esercita l'amore disinteressato per il prossimo che ha davvero il suo effetto. Per le anime è uno stato oltremodo tormentoso se vengono totalmente dimenticate dagli uomini sulla Terra, se nessuno pensa a loro con amore e perciò non ricevono nessun apporto di Forza che significa per loro un'intercessione amorevole. E per tali anime può durare infinitamente a lungo prima che si levino dalla loro letargia, prima che percepiscano un piccolo miglioramento della loro situazione. Questo succede quando salgono delle preghiere per tutte le anime non redente, quando degli uomini sulla Terra pensano anche a coloro che non hanno nessun amorevole intercessore sulla Terra, quando un uomo ha pietà della loro sorte e vorrebbe aiutarle affinché anche loro giungano alla Luce. Ma dato che gli uomini hanno una fede poco convinta che esista una continuazione della vita dell'anima dopo la morte, non si preoccupano nemmeno della sorte di coloro che sono deceduti prima di loro. Considerano la loro esistenza conclusa e mentalmente se ne occupano raramente, cosa che significherebbe già un sollievo per le anime stesse, mentre si spingono all'improvviso nei pensieri degli uomini. Allora voi uomini dovreste anche rimanere con loro per un tempo prolungato, dovete pensare con amore a coloro che vi si fanno ricordare, perché questa è una silenziosa richiesta d'aiuto nella loro miseria. E voi potete aiutarle, mentre pensate a loro pieni d'amore, mentre desiderate soltanto sinceramente che stiano bene, che non avessero avuto da soffrire e voi, se credete, le affidate a Dio nella preghiera. Ma l'aiuto più sicuro ed il mezzo di maggior successo per la loro salvezza dall'oscurità avviene quando in pensieri le inviate a Gesù Cristo, il Quale Solo E' il loro Salvatore ed al Quale si devono affidare per uscire dalla loro miseria. Chi dunque è credente lui stesso, ha davvero anche la possibilità di aiutare le anime nell'aldilà alla Beatitudine, quando la sua volontà d'amore le afferra, perché per amore per gli uomini Gesù esercita la Misericordia a quelle anime alle quali è rivolto questo amore. Se ora voi uomini pregate Dio per il Suo misericordioso Aiuto per quelle anime che devono fare a meno dell'intercessione umana, Egli per via di voi manda loro la Forza e dischiude loro ogni possibilità di arrivare alla Luce. La vostra preghiera ammorbidisce i loro cuori induriti, vengono volentieri a voi e saranno anche soltanto di buona volontà nei vostri confronti, perché le anime che stanno ancora totalmente sotto l'influenza satanica respingono ogni apporto di Forza e vengono anche ostacolate nell'agire su di voi disamorevolmente. Ma voi non sapete che attraverso una tale preghiera si staccano intere schiere dal loro irrigidimento, che desiderano vivere e che poi possono anche essere assistite dagli esseri di Luce, che si avvicinano a loro nel travestimento ed offrono il loro aiuto. E' l'amore che deve spezzare le prime catene e poi è possibile anche un apporto di Forza ed a quelle anime è assicurata la risalita dall'oscurità nella Luce.

Amen