• Terug

GOD's worstelen om de wereldlingen

Ook op de mensen die nog geheel materieel denken, richt zich Mijn Liefde en Erbarming, die hun weg over de aarde afleggen zonder enige geestelijke binding - die alleen dat voor waardevol houden wat voor hen zichtbaar en tastbaar is en zonder nadenken afwijzen al wat niet te bewijzen is. Deze mensen hoeven helemaal niet slecht te zijn, ze kunnen een rechtvaardige levenswijze leiden, maar ze wijzen elk geestelijk toestromen af, wat zoveel betekent dat ze steeds op dezelfde trap blijven staan, dat ze over een vlakke weg gaan en op het einde van hun leven op aarde, geen enkele vooruitgang kunnen laten zien en het hele aardse bestaan a.h.w. tevergeefs was voor de ziel, voor dat wat na de dood van het lichaam blijft bestaan. De ziel hoeft zich dus niet negatief ontwikkeld te hebben en toch heeft ze geen resultaat te boeken. Ze gaat in dezelfde staat van rijpheid het geestelijke rijk binnen als waarmee ze het aardse leven is begonnen, en ook daar zal een opklimmen voor zulke zielen moeilijk zijn, omdat hun wil tegenover elk onderricht om dit af te wijzen nog net zo sterk is als op aarde. Tevens zijn ook haar gedachten verward, ze weet niets van haar lichamelijke dood en ze kan dus zelden alleen door onderrichting van geestelijke vrienden tot andere gedachten worden gebracht, omdat de opvattingen die de mens op aarde had, haar ook verwaand lieten worden.

Al dezen zou IK te hulp willen komen zolang ze nog op aarde zijn, IK zou hun systeem van denken graag een flinke duw willen geven, IK zou hun graag een licht willen laten opgaan, IK zou ze graag slechts eenmaal ertoe willen brengen ook met de mogelijkheid van een geestelijke wereld rekening te houden. IK zou hun graag elke hulp willen bieden om van de vlakke weg, die doelloos is, op dat pad te stappen dat naar boven leidt. IK zou graag hun eens alleen maar de waardeloosheid van alle materiële goederen willen laten inzien, opdat ze zich serieus bezig houden met de gedachten over zin en doel van hun aardse bestaan. Want juist deze mensen zijn moeilijk te sturen, omdat hun al het geestelijke, elk geloof aan een andere wereld, aan het voortleven van de ziel, slechts als een teken van naïviteit van de medemensen voorkomt, waarvan ze zelf vrij zijn en willen blijven. En zulke mensen worden daarom bijzonder gevoelig door slagen van het noodlot getroffen, de vergankelijkheid van het aardse wordt hen zo vaak voor ogen gehouden, maar ook slechts zelden met succes.

Maar de hoeveelheid van zulke gebeurtenissen, die ook nog zal toenemen, moet u begrijpelijk worden, wanneer u ook aan het grote aantal van diegenen denkt die net zo'n a-geestelijke levensopvatting hebben. En als IK er maar een paar van hen zou winnen, wanneer er zich maar een paar door MIJ lieten toespreken door zulke slagen van het noodlot, wanneer hun belangstellingssfeer nu veranderde en ze hun manier van denken tot nu toe, lieten varen, dan zou IK veel hebben bereikt en waren de slagen van het noodlot tot zegen. Want tot aan het einde van het leven van ieder mens worstel IK om diens ziel, om haar de eindeloos lange tijd in het rijk hierna te besparen waar het in haar zonder licht is en alle inspanningen vruchteloos blijven die bij zulke zielen worden ondernomen.

Wat de mens op aarde bereikt, betekent een aanzienlijke voorsprong, die de ziel in het hiernamaals (bijna) niet meer kan inhalen. En daar juist deze mensen op aarde in de meerderheid zijn, is het begrijpelijk dat IK tot steeds sterkere middelen Mijn toevlucht moet nemen die u die gelovig bent, voor uzelf niet zult kunnen verklaren als gebaseerd op Mijn Liefde. Maar u bent niet op de hoogte van de nood van zulke zielen, die eindeloos lange tijden kan duren, u weet niet hoe waardevol een dag op aarde is waarin u bewust het doel nastreeft en hoeveel dagen dus totaal nutteloos worden geleefd door diegenen die IK ook zou willen winnen voor MIJ en Mijn rijk. En de smartelijkste gebeurtenis kan als grootste genade worden beschouwd wanneer die een mens ertoe brengt om bewust naar het doel te streven. Want de aarde zal vergaan en niets zal de mens overblijven die steeds alleen maar zijn aardse leven heeft geleefd. Maar het geestelijke rijk blijft bestaan, alleen kan het voor de ziel eeuwige tijden tot een smartelijk verblijf worden, wanneer zij zelf zich afsluit als haar licht wordt gebracht.

Amen

La Lotta di Dio per gli uomini mondani

Il Mio Amore e la Mia Misericordia si rivolgono anche a quegli uomini che si trovano ancora nel pensare totalmente materiale, che percorrono il loro cammino terreno senza qualsiasi legame spirituale, che valutano solamente ciò che per loro è visibile ed afferrabile e rifiutano senza pensare tutto ciò che non è dimostrabile. Questi uomini non devono necessariamente essere cattivi, possono condurre un modo di vivere giusto, ma rifiutano ogni apporti spirituale, cosa che significa tanto quanto che si trovano fermi sempre sullo stesso gradino, che percorrono una via piana ed alla fine della loro vita terrena non possono registrare nessun progresso s spirituale e l’intero corso terreno era per così dire inutile per l’anima, perciò che rimane dopo la morte del corpo. Quindi non è necessario che l’anima si sia sviluppata in retrocessione e ciononostante non ha da registrare nessun successo. Entra nel Regno dell’aldilà nello stato di maturità, nel quale ha cominciata la vita terrena ed anche là la risalita sarà difficile per tali anime, perché la loro volontà di rifiuto verso ogni istruzione è ancora tanto forte quanto sulla Terra. Inoltre anche i suoi pensieri sono confusi, non sa nulla della sua morte corporea e solo raramente può essere portata ad un altro pensare tramite l’insegnamento di amici spirituali, perché il punto di vista che l’uomo possedeva sulla Terra, lo ha fatto diventare arrogante. Vorrei portare l’Aiuto a tutti costoro, finché dimorano ancora sulla Terra. Vorrei dare un forte colpo all’edificio dei loro pensieri, vorrei far dare loro uno sguardo nella Luce, vorrei muoverli soltanto una volta di fare i conti con la possibilità di un mondo spirituale. Vorrei offrire loro ogni prestazione d’Aiuto, di lasciare la via piana che non conduce a nessuna meta, e di prendere quel sentiero che conduce in Alto. Vorrei solo far riconoscere loro la mancanza di valore di tutti i beni materiali, affinché si occupino seriamente con il pensiero dello scopo e della vita della loro esistenza terrena. Proprio questi uomini sono difficili da guidare, perché tutto ciò che è spirituale, ogni fede in un altro mondo, nella continuazione della vita dell’anima, appare loro soltanto come un segno di ingenuità dei prossimi, di cui loro stessi sono liberi e lo vogliono rimanere. Tali uomini vengono perciò afferrati particolarmente sensibili da colpi del destino; a loro viene portato davanti agli occhi così sovente la caducità di tutto ciò che è terreno, ma anche sempre raramente con successo. La pienezza però di tali avvenimenti che aumenterà ancora, deve farvi comprendere quando pensate al grande numero di coloro che hanno appunto questa opinione di vita despiritualizzata. Se soltanto conquisto alcuni pochi di costoro, se soltanto alcuni pochi si lasciano interpellare da Me attraverso tali colpi del destino, se ora cambia il loro orientamento di vista e lasciano il loro pensare che hanno avuto finora, allora ho ottenuto molto ed i colpi del destino erano di benedizione, perché combatto per l’anima di ogni uomo fino alla fine della sua vita, per risparmiarle il tempo infinitamente lungo nel Regno dell’aldilà, quando in lei è buio e tutti gli sforzi rimangono infruttuosi, che vengono intrapresi su tali anime. Ciò che l’uomo raggiunge sulla Terra, significa un notevole vantaggio che l’anima non può più recuperare nell’aldilà. Dato che proprio questi uomini sono in maggioranza sulla Terra è comprensibile, che devo prendere dei mezzi sempre più forti che voi, che siete credenti, non potrete spiegarvi come fondati nel Mio Amore. Non sapete però della miseria di quelle anime, che può durare tempi infinitamente lunghi, non sapete quanto prezioso è un giorno sulla Terra, nel quale raggiungete coscientemente la meta, e quanti giorni quindi vengono vissuti totalmente inutili da coloro che vorrei pure conquistare per Me ed il Mio Regno. L’avvenimento più doloroso può essere valutato come la Grazia più grande quando induce un uomo al cosciente tendere alla meta, perché la Terra passerà ed all’uomo che ha sempre soltanto vissuto per la sua vita terrena, non rimarrà nulla. Ma il Regno spirituale rimane, soltanto che può diventare per l’anima il soggiorno tormentoso per tempi eterni, quando lei stessa si chiude quando le viene portata la Luce.

Amen