Ook op de mensen die nog geheel materieel denken, richt zich Mijn Liefde en Erbarming, die hun weg over de aarde afleggen zonder enige geestelijke binding - die alleen dat voor waardevol houden wat voor hen zichtbaar en tastbaar is en zonder nadenken afwijzen al wat niet te bewijzen is. Deze mensen hoeven helemaal niet slecht te zijn, ze kunnen een rechtvaardige levenswijze leiden, maar ze wijzen elk geestelijk toestromen af, wat zoveel betekent dat ze steeds op dezelfde trap blijven staan, dat ze over een vlakke weg gaan en op het einde van hun leven op aarde, geen enkele vooruitgang kunnen laten zien en het hele aardse bestaan a.h.w. tevergeefs was voor de ziel, voor dat wat na de dood van het lichaam blijft bestaan. De ziel hoeft zich dus niet negatief ontwikkeld te hebben en toch heeft ze geen resultaat te boeken. Ze gaat in dezelfde staat van rijpheid het geestelijke rijk binnen als waarmee ze het aardse leven is begonnen, en ook daar zal een opklimmen voor zulke zielen moeilijk zijn, omdat hun wil tegenover elk onderricht om dit af te wijzen nog net zo sterk is als op aarde. Tevens zijn ook haar gedachten verward, ze weet niets van haar lichamelijke dood en ze kan dus zelden alleen door onderrichting van geestelijke vrienden tot andere gedachten worden gebracht, omdat de opvattingen die de mens op aarde had, haar ook verwaand lieten worden.
Al dezen zou IK te hulp willen komen zolang ze nog op aarde zijn, IK zou hun systeem van denken graag een flinke duw willen geven, IK zou hun graag een licht willen laten opgaan, IK zou ze graag slechts eenmaal ertoe willen brengen ook met de mogelijkheid van een geestelijke wereld rekening te houden. IK zou hun graag elke hulp willen bieden om van de vlakke weg, die doelloos is, op dat pad te stappen dat naar boven leidt. IK zou graag hun eens alleen maar de waardeloosheid van alle materiële goederen willen laten inzien, opdat ze zich serieus bezig houden met de gedachten over zin en doel van hun aardse bestaan. Want juist deze mensen zijn moeilijk te sturen, omdat hun al het geestelijke, elk geloof aan een andere wereld, aan het voortleven van de ziel, slechts als een teken van naïviteit van de medemensen voorkomt, waarvan ze zelf vrij zijn en willen blijven. En zulke mensen worden daarom bijzonder gevoelig door slagen van het noodlot getroffen, de vergankelijkheid van het aardse wordt hen zo vaak voor ogen gehouden, maar ook slechts zelden met succes.
Maar de hoeveelheid van zulke gebeurtenissen, die ook nog zal toenemen, moet u begrijpelijk worden, wanneer u ook aan het grote aantal van diegenen denkt die net zo'n a-geestelijke levensopvatting hebben. En als IK er maar een paar van hen zou winnen, wanneer er zich maar een paar door MIJ lieten toespreken door zulke slagen van het noodlot, wanneer hun belangstellingssfeer nu veranderde en ze hun manier van denken tot nu toe, lieten varen, dan zou IK veel hebben bereikt en waren de slagen van het noodlot tot zegen. Want tot aan het einde van het leven van ieder mens worstel IK om diens ziel, om haar de eindeloos lange tijd in het rijk hierna te besparen waar het in haar zonder licht is en alle inspanningen vruchteloos blijven die bij zulke zielen worden ondernomen.
Wat de mens op aarde bereikt, betekent een aanzienlijke voorsprong, die de ziel in het hiernamaals (bijna) niet meer kan inhalen. En daar juist deze mensen op aarde in de meerderheid zijn, is het begrijpelijk dat IK tot steeds sterkere middelen Mijn toevlucht moet nemen die u die gelovig bent, voor uzelf niet zult kunnen verklaren als gebaseerd op Mijn Liefde. Maar u bent niet op de hoogte van de nood van zulke zielen, die eindeloos lange tijden kan duren, u weet niet hoe waardevol een dag op aarde is waarin u bewust het doel nastreeft en hoeveel dagen dus totaal nutteloos worden geleefd door diegenen die IK ook zou willen winnen voor MIJ en Mijn rijk. En de smartelijkste gebeurtenis kan als grootste genade worden beschouwd wanneer die een mens ertoe brengt om bewust naar het doel te streven. Want de aarde zal vergaan en niets zal de mens overblijven die steeds alleen maar zijn aardse leven heeft geleefd. Maar het geestelijke rijk blijft bestaan, alleen kan het voor de ziel eeuwige tijden tot een smartelijk verblijf worden, wanneer zij zelf zich afsluit als haar licht wordt gebracht.
Amen
VertalerMoja Ljubav i Milosrđe obraća se (usmjerena je na) čak i onim ljudima koji se nalaze potpuno u materijalističkom razmišljanju, koji svoj zemaljski put prolaze bez ikakve duhovne veze.... koji uvažavaju jedino ono što im je vidljivo i opipljivo, a odlučno odbijaju sve što se ne da dokazati. Ti ljudi ne moraju nužno biti loši, oni mogu voditi pravedan život, no odbijaju svaki duhovni dotok, što znači da ostaju uvijek na istom stupnju, da idu ravnim (bez uspona) putem i na kraju svog zemaljskog života ne mogu zabilježiti ikakav duhovni napredak čime je cijeli zemaljski hod bio uzaludan za dušu.... za ono što nakon tjelesnog života preostaje.
Nije dakle nužno da je duša nazadovala, a i pored toga nije zabilježila uspjeh.... u onostrano ulazi u istom stanju zrelosti u kojem je započela zemaljski život, a i tamo će za takve duše uspon biti težak, pošto je odbojna volja spram svake poduke još onoliko snažna kao i na Zemlji. Uz to su i njezine misli zbunjene, ona ne zna ništa o svojoj tjelesnoj smrti, i ona dakle rijetko može uz samo pomoć poduke duhovnih prijatelja biti pokrenuta na drugačije razmišljanje, pošto su je gledišta koja je čovjek na Zemlji posjedovao i učinili prepotentnom....
Svima njima Ja želim priskočiti u pomoć, još dok su na Zemlji.... Ja njihovom misaonom zdanju želim zadati ozbiljan udarac, želim im omogućiti da pogledaju u svjetlo, želim ih samo potaći na to da računaju i sa mogućnošću jednog duhovnog svijeta.... želim im pružiti svaku pomoć, da sa ravnog puta (bez uspona), koji je bez cilja, stupe na onaj put koji vodi prema gore.... želim samo da spoznaju besmislenost svih materijalnih dobara, kako bi se ozbiljno pozabavili mišlju o svrsi i cilju njihovog zemaljskog postojanja.
Jer upravo ti ljudi teški su za upraviti, pošto im se sve duhovno, svaka vjera u neki drugi svijet, u nastavak života duše, čini samo kao znak naivnosti ljudi, koje sami žele biti i ostati oslobođeni. I stoga su ti ljudi posebno osjetljivo pogođeni udarcima sudbine; prolaznost zemaljskoga predočena im je tako često, al’ samo rijetko sa uspjehom. No mnoštvo tih incidenata, koji će se i umnažati, trebao bi vam postati razumljiv, kad pomislite na veliki broj onih koji imaju baš to neduhovno svjetovno stajalište i pogled....
A ako i samo rijetke od njih zadobijem, ako i samo rijetki dozvole da im se obratim putem takvih udaraca sudbine, ako se tad smjer njihovih pogleda promjeni i oni odustanu od njihovog dotadašnjeg načina razmišljanja.... tad sam postigao mnogo, i udarci sudbine bili su uspješni.... jer sve do čovjekovog kraja života borim se za njegovu dušu da bi ga poštedio beskrajno dugog vremena u Onostranom, gdje je u duši mračno i sva nastojanja koja su poduzeta na takvim dušama ostaju uzaludna. Ono što čovjek postigne na Zemlji, predstavlja značajnu prednost, koju duša u Onostranom više ne može nadoknaditi. A kako su baš ti ljudi na Zemlji u većini, razumljivo je da moram primjenjivati sve jača sredstva, koja vi.... koji ste vjernici.... nećete moći objasniti kao utemeljeno u Mojoj Ljubavi.
No vi ne znate za nevolju tih duša, koja može trajati beskrajno dugo vrijeme.... ne znate koliko je vrijedan jedan dan na Zemlji u kojem svjesno stremite k cilju.... i koliki dani su dakle potpuno beskorisno proživljeni od onih koje isto tako želim pridobiti za Mene i Moje Kraljevstvo. A najbolniji događaj može se ocijeniti kao najveća Milost ako čovjeka potakne na svjesno stremljenje cilju.... jer Zemlja će proći, a čovjeku koji je uvijek živio samo njegov zemaljski život neće preostati ništa. No duhovno kraljevstvo nastavlja postojati, jedino što duši može postati mučnim boravištem za vječna vremena, ako se sama zatvori kad joj je doneseno svjetlo....
AMEN
Vertaler