Ook op de mensen die nog geheel materieel denken, richt zich Mijn Liefde en Erbarming, die hun weg over de aarde afleggen zonder enige geestelijke binding - die alleen dat voor waardevol houden wat voor hen zichtbaar en tastbaar is en zonder nadenken afwijzen al wat niet te bewijzen is. Deze mensen hoeven helemaal niet slecht te zijn, ze kunnen een rechtvaardige levenswijze leiden, maar ze wijzen elk geestelijk toestromen af, wat zoveel betekent dat ze steeds op dezelfde trap blijven staan, dat ze over een vlakke weg gaan en op het einde van hun leven op aarde, geen enkele vooruitgang kunnen laten zien en het hele aardse bestaan a.h.w. tevergeefs was voor de ziel, voor dat wat na de dood van het lichaam blijft bestaan. De ziel hoeft zich dus niet negatief ontwikkeld te hebben en toch heeft ze geen resultaat te boeken. Ze gaat in dezelfde staat van rijpheid het geestelijke rijk binnen als waarmee ze het aardse leven is begonnen, en ook daar zal een opklimmen voor zulke zielen moeilijk zijn, omdat hun wil tegenover elk onderricht om dit af te wijzen nog net zo sterk is als op aarde. Tevens zijn ook haar gedachten verward, ze weet niets van haar lichamelijke dood en ze kan dus zelden alleen door onderrichting van geestelijke vrienden tot andere gedachten worden gebracht, omdat de opvattingen die de mens op aarde had, haar ook verwaand lieten worden.
Al dezen zou IK te hulp willen komen zolang ze nog op aarde zijn, IK zou hun systeem van denken graag een flinke duw willen geven, IK zou hun graag een licht willen laten opgaan, IK zou ze graag slechts eenmaal ertoe willen brengen ook met de mogelijkheid van een geestelijke wereld rekening te houden. IK zou hun graag elke hulp willen bieden om van de vlakke weg, die doelloos is, op dat pad te stappen dat naar boven leidt. IK zou graag hun eens alleen maar de waardeloosheid van alle materiële goederen willen laten inzien, opdat ze zich serieus bezig houden met de gedachten over zin en doel van hun aardse bestaan. Want juist deze mensen zijn moeilijk te sturen, omdat hun al het geestelijke, elk geloof aan een andere wereld, aan het voortleven van de ziel, slechts als een teken van naïviteit van de medemensen voorkomt, waarvan ze zelf vrij zijn en willen blijven. En zulke mensen worden daarom bijzonder gevoelig door slagen van het noodlot getroffen, de vergankelijkheid van het aardse wordt hen zo vaak voor ogen gehouden, maar ook slechts zelden met succes.
Maar de hoeveelheid van zulke gebeurtenissen, die ook nog zal toenemen, moet u begrijpelijk worden, wanneer u ook aan het grote aantal van diegenen denkt die net zo'n a-geestelijke levensopvatting hebben. En als IK er maar een paar van hen zou winnen, wanneer er zich maar een paar door MIJ lieten toespreken door zulke slagen van het noodlot, wanneer hun belangstellingssfeer nu veranderde en ze hun manier van denken tot nu toe, lieten varen, dan zou IK veel hebben bereikt en waren de slagen van het noodlot tot zegen. Want tot aan het einde van het leven van ieder mens worstel IK om diens ziel, om haar de eindeloos lange tijd in het rijk hierna te besparen waar het in haar zonder licht is en alle inspanningen vruchteloos blijven die bij zulke zielen worden ondernomen.
Wat de mens op aarde bereikt, betekent een aanzienlijke voorsprong, die de ziel in het hiernamaals (bijna) niet meer kan inhalen. En daar juist deze mensen op aarde in de meerderheid zijn, is het begrijpelijk dat IK tot steeds sterkere middelen Mijn toevlucht moet nemen die u die gelovig bent, voor uzelf niet zult kunnen verklaren als gebaseerd op Mijn Liefde. Maar u bent niet op de hoogte van de nood van zulke zielen, die eindeloos lange tijden kan duren, u weet niet hoe waardevol een dag op aarde is waarin u bewust het doel nastreeft en hoeveel dagen dus totaal nutteloos worden geleefd door diegenen die IK ook zou willen winnen voor MIJ en Mijn rijk. En de smartelijkste gebeurtenis kan als grootste genade worden beschouwd wanneer die een mens ertoe brengt om bewust naar het doel te streven. Want de aarde zal vergaan en niets zal de mens overblijven die steeds alleen maar zijn aardse leven heeft geleefd. Maar het geestelijke rijk blijft bestaan, alleen kan het voor de ziel eeuwige tijden tot een smartelijk verblijf worden, wanneer zij zelf zich afsluit als haar licht wordt gebracht.
Amen
VertalerMon Amour et Ma Miséricorde se tournent aussi vers ces hommes qui se trouvent encore dans des pensées totalement matérielles, qui parcourent leur chemin terrestre sans n'importe quel lien spirituel, qui évaluent seulement ce qui pour eux est visible et tangible et refusent sans réfléchir tout ce qui n'est pas démontrable. Ces hommes ne doivent pas nécessairement être mauvais, ils peuvent mener un mode de vie juste, mais ils refusent tout apport spirituel, chose qui signifie aussi combien ils se trouvent arrêtés toujours sur la même marche, qu’ils parcourent une voie plane et à la fin de leur vie terrestre ils ne peuvent enregistrer aucun progrès spirituel et tout le parcours terrestre a été pour ainsi dire inutile pour l'âme, donc pour ce qui reste après la mort du corps. Donc il n'est pas nécessaire que l'âme se soit développée en rétrogradation pour que malgré cela elle n'ait enregistré aucun succès. Elle entre dans le Règne de l'au-delà dans l'état de maturité dans lequel elle a commencé la vie terrestre et là aussi la remontée sera difficile pour de telles âmes, parce que leur volonté de refus envers toute instruction est encore très forte comme sur la Terre. En outre même ses pensées sont confondues, elle ne sait rien de sa mort corporelle et seulement rarement il peut lui être apporté d’autres pensées par l'enseignement d'amis spirituels, parce que le point de vue que l'homme possédait sur la Terre l'a fait devenir arrogant. Je voudrais apporter de l'Aide à tous ceux-là, tant qu’ils demeurent encore sur la Terre. Je voudrais donner un fort coup à l'édifice de leurs pensées, Je voudrais leur faire donner un regard dans la Lumière, Je voudrais les inciter seulement une fois à compter avec la possibilité d'un monde spirituel. Je voudrais leur offrir une prestation d'Aide pour qu’ils laissent la voie plane qui ne mène à aucun but, et prenne le sentier qui mène en haut. Je voudrais seulement leur faire reconnaître le manque de valeur de tous les biens matériels, pour qu'ils s'occupent sérieusement avec la pensée du but et de la vie de leur existence terrestre. Vraiment ces hommes sont difficiles à guider, parce que tout ce qui est spirituel, toute foi dans un autre monde, dans la continuation de la vie de l'âme, leur apparaît seulement comme un signe d'ingénuité de leur prochain, eux-mêmes sont libres et ils veulent le rester. De tels hommes sont donc particulièrement sensibles aux coups du destin ; à eux il est souvent porté devant leurs yeux la caducité de tout ce qui est terrestre, mais toujours rarement avec succès. Mais la fréquence de tels événements augmentera encore pour vous faire comprendre que vous devez penser au grand nombre de ceux qui ont justement cette opinion de vie dé-spiritualisée. Si seulement Je conquiers quelques-uns de ceux-ci, si seulement quelques-uns se laissent interpeler par Moi au travers de tels coups du destin, si maintenant ils changent leur orientation de vue et laissent les pensées qu'ils ont eu jusqu'à présent, alors J’ai obtenu beaucoup, et les coups du destin ont été une bénédiction, parce que Je combats pour l'âme de chaque homme jusqu'à la fin de sa vie, pour lui épargner un temps infiniment long dans le Règne de l'au-delà, lorsqu’en elle il fait sombre et que tous les efforts qui sont entrepris sur de telles âmes restent infructueux. Ce que l'homme atteint sur la Terre, signifie un avantage considérable que l'âme ne peut plus récupérer dans l'au-delà. Le fait que ces hommes soient en majorité sur la Terre est compréhensible, et donc Je dois prendre des moyens toujours plus forts que vous, qui êtes croyants, ne pourrez pas vous expliquer comme fondés dans Mon Amour. Mais vous ne savez pas la misère de ces âmes, qui peut durer des temps infiniment longs, vous ne savez pas combien est précieux le jour sur la Terre où vous atteignez consciemment le but, et combien de jours sont vécus totalement inutilement par ceux que Je voudrais conquérir pour Moi et Mon Règne. L'événement le plus douloureux peut être évalué comme la plus grande Grâce lorsqu’il pousse un homme à une tendance consciente au but, parce que la Terre passera et à l'homme qui a toujours seulement vécu pour sa vie terrestre, il ne restera rien. Mais le Règne spirituel reste, seulement il peut devenir pour l'âme un séjour atroce pour des temps éternels, lorsqu’elle-même se ferme lorsqu’il lui est apporté la Lumière.
Amen
Vertaler