• Terug

Denk aan de tijd na de dood

Eenmaal zult u allen het aardse lichaam moeten afleggen en uw ziel zal een andere verblijfplaats worden toegewezen. Geen van u zal zijn lot ontgaan, een ieder heeft met zekerheid het einde van zijn lichamelijk leven te verwachten. Dus dit ene weet u, dat uw bestaan op aarde begrensd is en dat niemand zich kan verweren tegen de dood van het lichaam wanneer zijn uur gekomen is. Maar ondanks deze zekerheid leidt u een leven op deze aarde alsof het nooit zal ophouden. U maakt plannen en werkt steeds alleen voor later, zonder te weten of u dit later nog beleven zult. U houdt geen rekening met datgene wat echter zeker voor u is. U werkt en ploetert alleen voor het korte leven op deze aarde dat niet blijft duren. Uzelf zult echter niet vergaan, uw ziel blijft ook na uw lichamelijke dood in leven en uw ziel is uw eigenlijke ik. Dus is er voor u eigenlijk geen sterven, alleen een verandering van uw verblijfplaats.

Als u hier zeer ernstig over nadenkt, dan zult u wijs handelen als u er voor zorgt dat juist die verblijfplaats hierna u gelukkig maakt. U zult dan uw zorg verschuiven naar de tijd waarin u niet meer op deze aarde vertoeft, maar in het hiernamaals het leven verder leidt dat dan zodanig is dat het overeenkomstig uw aardse levenswandel is. U allen zou ook ijveriger zijn als u daarin zou geloven. Hoe meer uw zorg uitgaat naar het behoud van uw lichaam, hoe minder u gelooft dat u voortleeft. En daarvan kan u geen bewijs gegeven worden, omdat uw aards bestaan niet door vrees mag worden bepaald, die echter in u die niet uit vrije wil opwaarts streeft, elke zekerheid van een voortleven na de dood zou wekken. Zij die vrijwillig streven hebben die zekerheid wel in zich. Ze geloven, maar juist omdat zij streven naar boven te gaan. Een streven geboren uit angst voert niet tot voleinding. Daarom kan u mensen niet bewezen worden dat er een leven is na de dood. Maar ieder mens die er ernstig over nadenkt en altijd het juiste wil doen, kan het geloof daaraan in zich opwekken.

Steeds duidelijker worden de mensen gewezen op de snelle vergankelijkheid van alles wat zij veel te hoog waarderen. Er worden mensen midden uit het leven weggerukt zodat ieder daaruit zou kunnen leren ook zijn leven als een geschenk te beschouwen dat hem elke dag ontnomen kan worden. Hij hoeft alleen maar de gedachten de vrije loop te laten die bij hem opkomen naar aanleiding van de plotselinge dood van een medemens. Hij hoeft alleen maar de gestorvene te volgen in de oneindigheid. Hij hoeft zich alleen maar vaker bezig te houden met hem die niet vergaan is maar alleen zijn verblijfplaats verwisseld heeft. En waarlijk, er zouden zich vanuit het geestelijke rijk handen naar hem uitstrekken die hem op willen trekken.

Maar al heeft de mens niet de zekerheid van een verder leven, toch zou hij met de mogelijkheid rekening moeten houden en als gevolg van de dood van medemensen zou hij zich steeds weer deze mogelijkheid moeten voorstellen. En hij zou zich moeten afvragen hoe zijn lot er wel uitzag als hij plotseling zou sterven. Want zolang de mens niet kan bewijzen - wat ook nooit mogelijk zal zijn - dat er geen leven na de dood is, zou hij steeds voorzorgsmaatregelen moeten treffen. En het zal hem nooit berouwen als hij op de aarde niet alleen aan het lichaam denkt maar ook aan de ziel. Als hij op aarde een beetje geestelijke rijkdom vergaart die hem dan in het geestelijke rijk opwaarts helpt. Dan zal de ziel oogsten wat zij als mens op aarde gezaaid heeft, en gezegend de ziel die al op aarde voorzorgsmaatregelen heeft getroffen voor de eeuwigheid.

Amen

Lembre-se do tempo após a morte....

Um dia todos vocês terão que descartar o corpo terreno e a vossa alma receberá outra morada.... Nenhum de vós escapará ao seu destino, cada um de vós terá certamente de esperar o seu fim físico. Assim você sabe que sua existência na terra é limitada e que ninguém pode se defender da morte corporal quando chega a sua hora.... No entanto, apesar dessa certeza, você vive uma vida nesta terra como se ela nunca devesse terminar. Você só planeja e cria para tempos posteriores sem saber se vai viver para ver esses tempos. Você não conta com isso, mas com o que é certo para você; você só cria e trabalha para a curta vida na Terra, que não tem duração. Mas vós próprios não perecereis, a vossa alma permanecerá viva mesmo depois da morte do vosso corpo, e a vossa alma é o vosso verdadeiro eu.... Portanto, não há realmente morte para você, apenas uma mudança do seu paradeiro..... Se você pensar muito seriamente sobre isso, então você vai agir sabiamente se você se certificar de que essa mesma morada o faz feliz depois. Então estenderás os teus cuidados até ao tempo em que não mais viveres nesta terra, mas continuares a tua vida no reino do além, mas que agora está de acordo com a tua mudança terrena. Vocês todos seriam mais ambiciosos se acreditassem nisto. Quanto mais você se preocupa com a preservação do seu corpo, menos acredita que vai continuar a viver. E nenhuma prova vos pode ser dada para isso, porque a vossa mudança terrena não deve ser determinada pelo medo, mas que toda certeza de uma continuação da vida após a morte desencadearia em vós que não se esforçam voluntariamente para cima. Aqueles que se esforçam voluntariamente certamente têm a certeza dentro de si, mas eles acreditam.... mas pela mesma razão que eles lutam para cima. A luta que nasce do medo não leva à perfeição. É por isso que não pode ser provado a vocês, humanos, que há vida após a morte. Mas todos que pensam seriamente sobre isso e querem fazer a coisa certa, podem despertar a crença em si mesmos. As pessoas ficarão, portanto, cada vez mais conscientes da rápida transição daquilo que elas valorizam demais. As pessoas serão arrancadas do meio da vida, e todos poderão aprender com isso a considerar também a sua vida como um dom que lhe pode ser retirado todos os dias.... E ele só teve que seguir os pensamentos que o assolaram por ocasião da morte súbita de um ser humano.... Ele só precisava de seguir a partida para o infinito.... Ele só tinha de lidar frequentemente com ele que não faleceu, mas apenas mudou de morada.... E na verdade, as mãos iriam alcançá-lo desde o reino espiritual, querendo puxá-lo. Mas mesmo que o ser humano não tenha a certeza da continuação da vida, ele deveria contar com a possibilidade e, uma e outra vez, por ocasião da morte de outros seres humanos, deixar que essa possibilidade surja diante dos seus olhos e perguntar a si mesmo qual seria o seu destino se de repente fosse chamado para longe. Enquanto o homem não puder provar.... que nunca será possível.... que não há sobrevivência após a morte, ele deve sempre tomar precauções. E nunca se arrependerá se na Terra pensar não apenas no seu corpo, mas também na sua alma, se reunir uma pequena riqueza espiritual na Terra, que então o ajude a ascender no reino espiritual. Então a alma colherá o que o ser humano semeou na terra, e bendita é a alma que fez provisões na terra para a eternidade...._>Amém