Eenmaal zult u allen het aardse lichaam moeten afleggen en uw ziel zal een andere verblijfplaats worden toegewezen. Geen van u zal zijn lot ontgaan, een ieder heeft met zekerheid het einde van zijn lichamelijk leven te verwachten. Dus dit ene weet u, dat uw bestaan op aarde begrensd is en dat niemand zich kan verweren tegen de dood van het lichaam wanneer zijn uur gekomen is. Maar ondanks deze zekerheid leidt u een leven op deze aarde alsof het nooit zal ophouden. U maakt plannen en werkt steeds alleen voor later, zonder te weten of u dit later nog beleven zult. U houdt geen rekening met datgene wat echter zeker voor u is. U werkt en ploetert alleen voor het korte leven op deze aarde dat niet blijft duren. Uzelf zult echter niet vergaan, uw ziel blijft ook na uw lichamelijke dood in leven en uw ziel is uw eigenlijke ik. Dus is er voor u eigenlijk geen sterven, alleen een verandering van uw verblijfplaats.
Als u hier zeer ernstig over nadenkt, dan zult u wijs handelen als u er voor zorgt dat juist die verblijfplaats hierna u gelukkig maakt. U zult dan uw zorg verschuiven naar de tijd waarin u niet meer op deze aarde vertoeft, maar in het hiernamaals het leven verder leidt dat dan zodanig is dat het overeenkomstig uw aardse levenswandel is. U allen zou ook ijveriger zijn als u daarin zou geloven. Hoe meer uw zorg uitgaat naar het behoud van uw lichaam, hoe minder u gelooft dat u voortleeft. En daarvan kan u geen bewijs gegeven worden, omdat uw aards bestaan niet door vrees mag worden bepaald, die echter in u die niet uit vrije wil opwaarts streeft, elke zekerheid van een voortleven na de dood zou wekken. Zij die vrijwillig streven hebben die zekerheid wel in zich. Ze geloven, maar juist omdat zij streven naar boven te gaan. Een streven geboren uit angst voert niet tot voleinding. Daarom kan u mensen niet bewezen worden dat er een leven is na de dood. Maar ieder mens die er ernstig over nadenkt en altijd het juiste wil doen, kan het geloof daaraan in zich opwekken.
Steeds duidelijker worden de mensen gewezen op de snelle vergankelijkheid van alles wat zij veel te hoog waarderen. Er worden mensen midden uit het leven weggerukt zodat ieder daaruit zou kunnen leren ook zijn leven als een geschenk te beschouwen dat hem elke dag ontnomen kan worden. Hij hoeft alleen maar de gedachten de vrije loop te laten die bij hem opkomen naar aanleiding van de plotselinge dood van een medemens. Hij hoeft alleen maar de gestorvene te volgen in de oneindigheid. Hij hoeft zich alleen maar vaker bezig te houden met hem die niet vergaan is maar alleen zijn verblijfplaats verwisseld heeft. En waarlijk, er zouden zich vanuit het geestelijke rijk handen naar hem uitstrekken die hem op willen trekken.
Maar al heeft de mens niet de zekerheid van een verder leven, toch zou hij met de mogelijkheid rekening moeten houden en als gevolg van de dood van medemensen zou hij zich steeds weer deze mogelijkheid moeten voorstellen. En hij zou zich moeten afvragen hoe zijn lot er wel uitzag als hij plotseling zou sterven. Want zolang de mens niet kan bewijzen - wat ook nooit mogelijk zal zijn - dat er geen leven na de dood is, zou hij steeds voorzorgsmaatregelen moeten treffen. En het zal hem nooit berouwen als hij op de aarde niet alleen aan het lichaam denkt maar ook aan de ziel. Als hij op aarde een beetje geestelijke rijkdom vergaart die hem dan in het geestelijke rijk opwaarts helpt. Dan zal de ziel oogsten wat zij als mens op aarde gezaaid heeft, en gezegend de ziel die al op aarde voorzorgsmaatregelen heeft getroffen voor de eeuwigheid.
Amen
VertalerOne day you all will have to lay down your earthly body and your soul will be assigned another abode.... Not one of you will escape his fate, everyone can expect his physical death with certainty. Thus you know that your life on earth is limited and that no-one can prevent his body's death when his hour has come.... Yet in spite of this certainty you live your life on earth as if it would never end. You always plan and work for the future without knowing whether you will still experience it. You don't take this into account but it is a fact; you only create and work for your short life on earth which does not last. You yourselves, however, will not perish, your soul stays alive even after your body's death, and your soul is your real Self.... Hence there is, in fact, no death for you, only a change of location....
If you think about this very seriously then you will act prudently by taking care that this said later location will make you happy. Then your concern will include the time when you no longer live on this earth but continue your life in the kingdom of the beyond which, however, is created corresponding to your conduct on earth. You would all be more diligent if you believed this. The more you worry about the upkeep of your body, the less you believe that you will go on living. You cannot receive evidence for this because your earthly life must not be determined by fear which, however, would be triggered in you, who do not strive to ascend voluntarily, by the certainty of a continuation of life after death. Voluntary aspirants are indeed certain of it, they believe.... but precisely because they strive to ascend. And a striving born out of fear will not lead to perfection. Therefore it cannot be proven to you humans that there is life after death. But everyone can awaken the belief in it himself simply by seriously considering it and wanting to do what is right.
People's attention will therefore be ever more obviously drawn to the fleeting nature of what they value too highly. People are snatched away in the midst of their lives, and from this everyone could learn to regard his life, too, as a gift that could be taken away from him any day.... And he would only have to pursue the thoughts arising in him in the event of a fellow human being's sudden death.... He would only have to pursue the departed soul into infinity.... He would only have to think more often of him, who did not cease to exist but merely changed his abode.... And truly, hands would extend to him from the spiritual realm to draw him up.
Yet even if the human being lacks the certainty of life after death he should nevertheless expect the possibility and time and again visualise this possibility when other people die and question what his own fate might be if he were to be called away suddenly. For as long as the human being cannot prove that there is no continuation of life after death.... which will never be possible.... he should always make provisions. And he will never regret if he, on earth, not only considers his body but also his soul, if he gathers a few spiritual treasures on earth which then will help him to advance in the spiritual kingdom. Then the soul will reap what the person has sown on earth, and blessed is the soul which has made provisions on earth for eternity....
Amen
Vertaler