• Terug

Afgedaald in de hel

Alleen zult u nooit de omvorming van uw wezen tot stand brengen, want het ontbreekt u daartoe aan kracht. Maar Een heeft voor u deze kracht verworven.

De mens Jezus heeft voor u iets gedaan om uw zwakke toestand op te heffen, die het gevolg was van uw vroegere opstand tegen God.

De uitwerking van deze schuld van u, heeft Hij dus voor u op zich genomen. Hij heeft uw schuld betaald met Zijn dood aan het kruis en daardoor de toevoer van kracht voor u weer mogelijk gemaakt.

Hij heeft voor u de kracht verworven en deelt ze nu ook aan u uit als genadegeschenk, vooropgesteld dat u zelf op die genade een beroep doet, waartoe het erkennen van Jezus Christus als Gods Zoon en Verlosser van de wereld voorwaarde is, wat tevens het erkennen van de goddelijkheid van Jezus inhoudt.

Maar wat nu tevoren onmogelijk was, dat de mens zich zelf weer kon omvormen tot het lichtwezen dat hij in het allereerste begin is geweest, werd door de kruisdood van Jezus mogelijk. En zo heeft de terugkeer naar God ook met zekerheid plaatsgevonden, wanneer de mens zich maar aan Jezus Christus vasthoudt. Wanneer hij Hem vraagt om hulp op de weg naar de volmaaktheid. De kracht die hem nu wordt toegevoerd is voldoende om zich te bevrijden uit de macht van diegene die hem naar beneden in de diepte trok en daar onbarmhartig gekluisterd houdt, omdat de eigen kracht om weerstand te bieden het wezen ontbreekt zonder de hulp van Jezus Christus. Aldus was Jezus na Zijn kruisdood ook in de hel afgedaald om diegenen hulp te brengen die al vóór het verlossingswerk het aardse leven hadden verloren en zich nog steeds in de macht van de tegenstander van God bevonden. Het was hun niet mogelijk geweest zich gedurende hun aards bestaan te bevrijden, want ze hadden een geheel verzwakte wil. En daarom waren ze aan diegene onderworpen en bleven ze zolang in diens macht, totdat de Redder Jezus Christus kwam, die ze nu ongehinderd mochten volgen omdat Hij ook voor hun zielen de koopsom had betaald met Zijn bloed. Toch moest ook de vrije wil van die zielen in acht worden genomen, maar deze ondervond versterking als de ziel niet volledig vijandelijk was ingesteld.

Maar nu wordt het neerdalen in de hel niet juist begrepen, wanneer alleen van die gewillige zielen gewag wordt gemaakt.

Jezus de gekruisigde verscheen ook in de poel van diepste verdorvenheid. Hij waagde zich in het domein van Zijn tegenstander, de gevallen broeder Lucifer.

Hij stond ook voor hem met de tekenen van Zijn wonden en toonde hem waartoe de liefde in staat was.

Hij ging hem als een Broeder tegemoet, maar ook dit grootste offer kon diens stenen hart niet verzachten.

Honend keerde de vorst van de hel zich af en met hem een grote schare van de meest verdorven geesten.

De liefde vond niet de weg naar hun hart. De haat was groter en hun wil was vrij. God was wel op de hoogte van deze mislukking. Toch werd ook aan die bewoners van de hel de genadeschat aangeboden. Want de liefde stopt niet, ook niet voor het meest verdorven schepsel. Maar ze dwingt niet tot overgave.

Zelfs het werk van liefde van de mens Jezus was niet in staat de haat en weerstand te breken. Toch werd het ook aan de wezens van de duisternis aangeboden, want de liefde van Jezus geldt alle schepselen en het neerdalen in de hel was nog een laatste poging om de tegenstander van God tot ommekeer te bewegen, om hem de laatste kansen te bieden zich te veranderen en om de tijd van de verlossing van het gevallene te verkorten.

Maar ook dit grootste werk van liefde dat God zelf in de mens Jezus had volbracht, was niet in staat de hoogmoed en de liefdeloosheid van Lucifer te veranderen. Want deze zag in de kruisdood van Jezus nog een triomf van zijn macht en sterkte.

Hij voelde zich als overwinnaar die het was gelukt een goddelijk Wezen aan zijn knechten over te leveren. Die wel "de tot sterven gekomene" zag in het Wezen dat naar de hel was afgedaald, maar niet "de Verrezene".

Lucifer schikte zich niet, wat de Godheid van eeuwigheid voorzag en waarop Hij ook het werk van het terugvoeren van het gevallene kon baseren. Dat zal echter ook deze verloren zoon eens in het vaderhuis brengen, wanneer hij zijn machteloosheid zal inzien. Maar het zal nog eeuwigheden duren totdat al het door hem verleide totaal verlost is.

Amen

Disceso all’inferno....

Voi non riuscirete mai da soli a compiere la trasformazione del vostro essere, perché per questo vi manca la Forza. Ma Uno ha conquistato questa Forza per voi. L’Uomo Gesù ha fatto qualcosa per voi, per sospendere il vostro stato di debolezza, che era la conseguenza della vostra ribellione di una volta contro Dio. Egli ha preso per voi su di Sé l’effetto di questa vostra colpa, Egli ha pagato la vostra colpa con la Sua morte sulla Croce e con ciò vi ha di nuovo reso possibile l’apporto di Forza. Egli ha conquistato per voi la Forza e ve la consegna anche come Dono di Grazia, premesso che voi stessi approfittate delle Grazie, per cui è precondizione il riconoscimento di Gesù Cristo come Figlio di Dio e Redentore del mondo, che include in sé anche il riconoscimento della Divinità di Gesù. Ma quello che dapprima era stato impossibile, che l’uomo stesso si potesse trasformare di nuovo nell’essere di Luce, in quello che era stato primordialmente, è stato reso possibile tramite la morte sulla Croce di Gesù, e così il ritorno a Dio è avvenuto anche con sicurezza, se l’uomo si attiene solamente a Gesù Cristo, quando Gli chiede l’Aiuto sulla via verso il perfezionamento. La Forza che gli viene apportato è sufficiente per liberarsi dal potere di colui che lo ha tirato giù nell’abisso e quivi lo tiene impietosamente legato, perché all’essere manca la propria Forza per la resistenza senza l’Aiuto di Gesù Cristo. Quindi Gesù dopo la Sua morte sulla Croce, E’ disceso anche all’inferno per portare l’Aiuto a coloro che già prima dell’Opera di Redenzione avevano perduto la vita terrena e che si trovavano sempre ancora nel potere dell’avversario di Dio. A loro non era stato possibile liberarsi durante la vita terrena, perché erano di volontà totalmente indeboliti, e perciò soccombevano a costui e rimanevano nel suo potere finché non veniva il Salvatore Gesù Cristo, il Quale ora potevano seguire senza impedimento, perché Egli aveva pagato il prezzo di riscatto anche per le loro anime con il suo Sangue. Malgrado ciò doveva essere rispettata anche la libera volontà di quelle anime, che però ora sperimentava la fortificazione, se l’anima non era predisposta totalmente in modo contrario. La Discesa all’inferno però ora non viene compresa giustamente, se vengono menzionate solamente quelle anime volenterose. Gesù il Crocifisso, comparve anche nel pantano dipiù profonda scelleratezza, Egli osava entrare nel regno del Suo avversario, del fratello caduto Lucifero. Egli stava anche davanti a lui con le sue Ferite e gli mostrava di che cosa era capace l’Amore. Egli gli andava incontro come un Fratello, ma anche questo Sacrificio più grande non poteva ammorbidire il suo cuore impietrito. Il principe dell’inferno si distolse con scherno e con lui una grande schiera degli spiriti peggiori. L’Amore non ha trovato la via al loro cuore, l’odio era più grande e la loro volontà era libera. Dio sapeva bene di questo insuccesso, malgrado ciò anche a quegli abitanti dell’inferno veniva offerto il Tesoro di Grazia, perché l’Amore non Si fermava nemmeno davanti alla creatura più abietta, ma non la costringe a rassegnarsi. Persino l’Opera d’Amore dell’Uomo Gesù non era in grado di spezzare l’odio e la resistenza, ma veniva offerto anche agli esseri dell’oscurità, perché l’Amore di Gesù era per tutte le creature, e la Discesa all’inferno era ancora l’ultimo tentativo a muovere l’avversario di Dio al ritorno, per dargli l’ultima opportunità di cambiare e per abbreviare il tempo della Redenzione allo spirituale caduto. Ma anche questa più grande Opera d’Amore, che Dio Stesso ha compiuto nell’Uomo Gesù, non era stata in grado di cambiare l’arroganza ed il disamore di Lucifero, perché questo vedeva nella morte sulla Croce di Gesù ancora un trionfo del suo potere e forza. Si sentiva come vincitore, al quale era riuscito a consegnare un Essere divino ai suoi servi, che vedeva bensì nell’Essere il “venuto a morte”, Che Era disceso all’inferno, ma non il “Risorto”. Lucifero non si è arreso, quello che la Divinità prevedeva sin dall’Eternità, e su questo poteva anche edificare l’Opera del Rimpatrio dello spirituale caduto, che però guiderà anche una volta questo figlio perduto nella Casa del Padre, quando riconoscerà la sua impotenza, cosa che però dura ancora delle Eternità, finché tutto lo spirituale sedotto da lui sarà redento.

Amen