• Terug

Het niet benutten van het leven - Kerkelijke christenen

Er moet rechtstreeks op de mensen worden ingewerkt, want aan het lot dat de medemensen overkomt, schenken ze geen aandacht en ze blijven er ongevoelig voor. Ze trekken dus ook geen conclusies die hen op hun levensweg gunstig zouden kunnen beïnvloeden. De onverschilligheid van de mensen is veel erger dan een bot afwijzen. Want zoiets komt voort uit onwetendheid en kan altijd nog een verandering van gezindheid tot gevolg hebben, terwijl op een onverschillig mens nergens greep is te krijgen en die daarom reddeloos verloren gaat, wanneer hij niet kan worden wakker geschud uit zijn onverschilligheid, wat steeds een in het nauw brengen van zijn eigen leven vergt. Ondanks een kerkelijk geloof en een schijnbaar religieus leven kunnen de mensen zich in een geestelijke leegte bevinden, omdat hun ziel er op geen enkele manier aan deelneemt, omdat slechts puur mechanisch eisen worden vervuld en een geestelijke instelling daarvoor totaal ontbreekt. Deze mensen zullen uiterlijk tot de "rechtvaardigen" worden gerekend, tot de "gelovigen". Maar het zijn steeds slechts kerkelijke christenen, bij wie hun christenzijn een wereldlijke aangelegenheid is, net als al het andere.

Dezen op de hoogte te brengen dat hun de geest ontbreekt, zou zonder resultaat zijn, want ze hebben van zichzelf een te hoge dunk en nemen zulke onderrichtingen niet aan, zich steeds beroepend op de vervulling van datgene wat door de kerk van hen wordt geëist. En toch is hun leven nutteloos wanneer het geen blijk geeft van liefde. En deze mensen moeten vaak hard worden aangepakt opdat ze ontwaken uit hun zielenslaap, opdat ze zich bezinnen en zich afvragen wat wel de reden van zulke slagen van het noodlot zou mogen zijn. Ze moeten zelf worden getroffen, pas dan is het mogelijk dat ze zich serieus met geestelijke vragen bezighouden en dan zijn de slagen van het noodlot zegenrijk geweest. Zodra de mens gewillig is in liefde te leven, zal hem ook het lot van de medemens beroeren en dan kan hij geestelijk voordeel behalen uit alles wat hij om zich heen meemaakt.

Maar de mensen hebben een verhard gemoed, de liefde is bekoeld. En al is het ongeluk nog zo groot, het brengt geen warm gevoel in de medemens teweeg en nog veel minder zet het hem aan tot nadenken over de reden, of tot verandering van zijn levenswandel. De mensen verkeren in gevaar wegens hun onverschilligheid, want alle hulpmiddelen blijven zonder gevolg zolang die op hen geen indruk maken. En daarom moeten er steeds zwaardere slagen over de mensen komen en de nood zal niet minder worden, omdat alleen die als oproep tot ontwaken kan worden gehoord en een verandering van de gezindheid tot stand kan brengen. Want alles wordt nog geprobeerd wat zou kunnen dienen om die zielen te redden.

Amen

Vida Ociosa.... Igreja Cristãos....

As pessoas devem ser directamente influenciadas, pois prestam pouca atenção ao destino dos seus semelhantes e não são afectadas por ele, pelo que não tiram quaisquer conclusões que possam influenciar favoravelmente o seu modo de vida. A indiferença das pessoas é muito pior do que uma rejeição gritante, pois esta surge da ignorância e pode ainda resultar numa mudança de atitude, ao passo que uma pessoa indiferente não está em lugar nenhum a ser tocada e, por conseguinte, estará perdida sem salvação se não puder ser despertada da sua indiferença...., que exige sempre uma angústia da sua própria vida. As pessoas podem encontrar-se num vazio espiritual apesar da fé da igreja e da vida aparentemente religiosa, porque a sua alma não está envolvida de forma alguma, porque apenas exigências puramente mecânicas são satisfeitas e falta completamente uma atitude espiritual em relação a ela. Estas pessoas serão contadas exteriormente entre os "justos", entre os "fiéis"..... Mas são sempre apenas cristãos da igreja para quem o seu cristianismo é um assunto mundano como tudo o resto..... Ensinar-lhes que lhes falta o espírito não teria êxito, pois eles têm uma opinião demasiado elevada de si próprios e não aceitam tais ensinamentos, confiando sempre no cumprimento do que lhes é exigido eclesiasticamente.... E no entanto, a sua vida é uma vida ociosa se não revelar uma mudança no amor.... E estas pessoas têm frequentemente de ser tocadas com força para que acordem do sono da sua alma, para que reflictam e se perguntem qual poderá ser a razão de tais traços do destino.... Eles próprios devem ser afectados, só então lhes será possível considerar seriamente as questões espirituais, e então os traços do destino terão sido uma bênção. Assim que uma pessoa estiver disposta a amar, também será afectada pelo destino do seu semelhante, e então poderá beneficiar espiritualmente de tudo o que experimenta à sua volta.... Mas o coração das pessoas está endurecido, o amor tem crescido frio.... Não importa quão grande seja o infortúnio.... não desencadeia uma sensação de calor no semelhante, e muito menos o determina a reflectir sobre a causa ou a mudar o seu modo de vida. É um perigo em que as pessoas flutuam por causa da sua indiferença, pois todos os remédios permanecem sem sucesso enquanto não se deixarem tocar por ele. E, portanto, golpes cada vez mais severos têm de chegar às pessoas, e a adversidade não diminuirá porque só ela pode ser ouvida como uma chamada de despertar e provocar uma mudança de opinião.... Pois tudo o que possa servir para a salvação dessas almas...._>Ámen