• Terug

Totale ontbinding van de aarde Vergeestelijking

Een volkomen ontbinding van de aarde is nu nog niet voorzien, maar wel de totale omvorming van het aardoppervlak, die praktisch gelijkstaat met een volledige vernietiging omdat niets wezenlijks ontzien wordt, maar elke vorm opgelost wordt om het geestelijke daarin vrij te geven met het doel dit een nieuwe vorm te geven.

De volledige ontbinding van de aarde komt overeen met de vergeestelijking (er van) en dit tijdstip is nog niet gekomen, omdat de aarde nog moet dienen als verblijfplaats voor het nog onvolmaakte geestelijke om rijp te worden. Zolang dus het geestelijke dat tot rijpheid moet komen de aardse scheppingen nodig heeft, zolang zal ook de aarde als stoffelijke wereld blijven bestaan. Maar steeds wederkerende veranderingen zullen niet uitblijven en dit naar gelang de graad van rijpheid en de wil van het geestelijke dat op de aarde de volmaaktheid moet bereiken.

Voor de aarde is echter a.h.w. steeds dan het tijdstip van het einde gekomen, wanneer zo'n hervorming plaatsvindt, omdat dan voor al het geestelijke, hetzij belichaamd in de mens of nog gebonden in de vaste vorm, een nieuw tijdperk begint. En omdat de verschillende ontwikkelingsfasen ook verschillende mogelijkheden nodig hebben en deze door GOD's Liefde en Wijsheid altijd zo geschapen worden, zoals ze het meeste succes beloven. De mensen ontbreekt echter de kennis van de afzonderlijke ontwikkelingsperioden en dat bijzonder in de laatste tijd vóór het einde van elk tijdperk, omdat het lage geestelijke peil van de mensen - veroorzaakt door hun liefdeloosheid – ook onwetendheid betekent, met als gevolg ook een totaal onbegrip voor zo'n aangeboden weten.

De mensen stellen zich onder het einde van de aarde een geheel vergaan van de aardse materiële wereld voor. Maar dit tijdstip is in eeuwigheden nog niet in zicht. Elke ontwikkelingsfase omvat echter een bepaalde tijd, die begint met het ontstaan van veelsoortige scheppingswerken en ophoudt met de vernietiging ervan. Die met geestelijk hoogstaande mensen begint maar met waarlijk duivelse weer ten einde loopt.

Een zo'n ontwikkelingsfase alleen zou nooit het vergeestelijken van al het wezenlijke teweegbrengen. Zolang er dus aards-materiële scheppingen zijn, zolang de aarde naast de mens nog scheppingen draagt die lager staan dan hijzelf, zoals dieren, planten en het nog in harde vorm gekluisterde geestelijke, zolang kan ze niet helemaal worden ontbonden. Want dit geestelijke moet steeds weer de mogelijkheid gegeven worden rijp te worden en daar heeft het steeds nieuwe vormen voor nodig, wat echter ook steeds nieuwe fasen vereist, zodra de positieve ontwikkeling op een dood punt is aangekomen.

En aan het einde van elke verlossingsperiode is van een vergeestelijken, van een positieve ontwikkeling van de mens, niets meer te merken en zulk falen, ofwel het veronachtzamen van het eigenlijke doel van het bestaan op aarde, moet worden goedgemaakt. Het geestelijke dat zijn proef op aarde niet doorstaan heeft, moet dan ook een nieuwe weg worden toegewezen, omdat er bij GOD geen opgeven bestaat van datgene wat van HEM was en blijven zal - wat echter ook zo moet worden zoals het eens van GOD is uitgegaan. Want zelfs dat wat onhoudbaar op de diepte aanstuurt, laat HIJ niet in deze diepte, veeleer vindt HIJ steeds weer middelen en wegen om het omhoog naar het licht te leiden.

Deze positieve ontwikkeling zal dus niet eerder eindigen tot ook het laatste geestelijke dat is afgevallen de weg naar de VADER weer heeft teruggevonden. Steeds zal er echter weer een einde zijn - een einde van elke afzonderlijke fase, die met een door GOD bepaalde tijdsduur aan het geestelijke werd toegekend, maar die ook steeds ten einde loopt. En daarom moet u niet van een einde van de wereld spreken waaronder een geheel vergaan van GOD's schepping te verstaan is, integendeel moet u zich een verandering voorstellen, die toch zo omvangrijk is en op alles betrekking heeft, zoals u het u niet kunt voorstellen. En deze verandering zal alleen maar door diegenen kunnen worden meegemaakt en nagegaan die tot de weinige GOD getrouwen behoren, die van Zijn Macht en Heerlijkheid op de nieuwe aarde getuigenis moeten afleggen.

U, mensen staat voor zo'n einde - ook als het u twijfelachtig voorkomt en uw verstand zich daartegen wil verzetten. Denk echter aan het nog gekluisterde (geestelijke), denk aan alle scheppingen die lager staan dan u en vraag dan, hoe dit geestelijke verlos-sing ten deel moet vallen, wanneer er niet steeds weer nieuwe mogelijkheden voor zouden worden geschapen? En denk nog meer aan die mensen die zich geestelijk helemaal van GOD verwijderd hebben, die echter niet eeuwig op de aarde kunnen leven.

Wanneer u dit serieus bedenkt, dan zult u begrijpen dat GOD's Liefde Zich vol erbarmen bekommert om al het nog niet verloste - zodat dan een schijnbaar werk van vernietiging een daad van de grootste erbarming is, omdat de daarop volgende nieuwe scheppingen weer aan hen die het diepst gevallen zijn, de gang van de positieve ontwikkeling bieden, die toch eens naar GOD terug zal leiden, al duurt dit ook nog eindeloos lange tijden.

Amen

Dissolução Total da Terra.... Espiritualização....

Uma dissolução completa da terra ainda não está planeada, mas a remodelação total da superfície da terra, o que provavelmente também equivale a uma destruição completa, porque nada de essencial será poupado, mas todas as formas serão dissolvidas, a fim de libertar o espiritual nela existente com o propósito de nova deformação. A completa dissolução da terra é igual à espiritualização, e desta vez ainda não chegou porque a terra ainda serve de estação de amadurecimento para a ainda imperfeita .... Enquanto as criações terrenas forem necessárias às substâncias espirituais para atingir a maturidade, a terra continuará a existir como um mundo material, mas não faltarão transformações recorrentes, dependendo do estado de maturidade e da vontade das substâncias espirituais que devem atingir a perfeição dentro dela. Mas para a terra chega sempre o tempo do fim quando tal transformação tem lugar, porque então começa uma nova época de desenvolvimento para todo o espiritual, seja ela encarnada no ser humano ou ligada de uma forma fixa, porque as diferentes fases também precisam de diferentes possibilidades, por assim dizer, e estas são criadas uma e outra vez através do grande amor e sabedoria de Deus, pois prometem o maior sucesso. As pessoas não têm este conhecimento dos períodos individuais de desenvolvimento, e especialmente na última vez antes do final de cada época, porque a baixa.... espiritual das pessoas devido à falta de amor.... também significa ignorância e também total falta de compreensão por tais conhecimentos apresentados. Consideram o fim como igual a um completo desaparecimento de mundos materiais..... Mas este ponto do tempo ainda não pode ser previsto na eternidade; cada fase individual do desenvolvimento, no entanto, abrange um certo tempo que começa com a emergência das mais diversas obras de criação e termina com a destruição destas.... que começa com pessoas espiritualmente elevadas e encontra o seu fim novamente com as verdadeiramente diabólicas.... Uma tal fase de desenvolvimento nunca traria a espiritualização de todos os seres, pois enquanto existirem criações materiais terrestres, enquanto a terra, para além do ser humano, ainda carregar criações subordinadas, tais como animais, plantas e substâncias espirituais ligadas em forma dura, não pode ser completamente dissolvida, pois esta substância espiritual deve ter sempre a oportunidade de amadurecer e sair da sua forma actual, o que por si só necessita constantemente de novas fases, logo que o desenvolvimento ascendente tenha chegado a um beco sem saída. Porque no final de cada época de redenção nada mais se pode notar da espiritualização das pessoas, e tal fracasso ou desrespeito pelo verdadeiro propósito da existência na terra tem de ser compensado.... Um novo caminho deve também ser mostrado a esta substância espiritual, porque com Deus não há abandono daquilo que foi e continua a ser Seu, mas que também deve voltar a ser como se originou de Deus.... Pois mesmo aquilo que inexoravelmente se esforça em direcção ao abismo, ele não sai deste abismo, mas encontra sempre formas e meios de o conduzir até à luz. Este desenvolvimento ascendente nunca cessará, portanto, até que a última substância espiritual que uma vez caiu dele tenha encontrado o seu caminho de volta para o Pai..... Mas haverá sempre um 'fim' novamente.... um fim a cada fase individual que foi concedida à substância espiritual por Deus durante um certo período de tempo, mas que também chegará ao fim um dia.

E por isso vós, humanos, não podeis falar levianamente de um fim do mundo, que deve ser entendido como um completo desaparecimento da criação de Deus, mas só tendes de imaginar uma mudança que, no entanto, é tão extensa e afecta tudo que é inconcebível para vós como seres humanos e só pode ser experimentada e perseguida pelos poucos que são fiéis a Deus, que então darão testemunho do poder e glória de Deus na nova terra.... Vós, humanos, estais perante um tal fim, mesmo que vos pareça duvidoso e que o vosso intelecto queira resistir a isso.... Mas lembrem-se daquele que ainda está ligado, lembrem-se de todas as criações entre vós, e perguntem-se como este ser espiritual deve ser redimido se não foram criadas oportunidades para ele repetidamente. Pense ainda mais nas pessoas que estão completamente distantes de Deus e que no entanto não podem viver na terra para sempre.... Então compreenderá que o amor de Deus, cheio de misericórdia, cuida de tudo o que não é redimido e que uma aparente obra de destruição é um acto de maior misericórdia, porque as novas criações subsequentes oferecem o curso do desenvolvimento ascendente aos profundamente caídos de novo, que afinal podem levar a Deus, mesmo que depois de um tempo infinitamente longo...._>Ámen