• Terug

Gebed in geest en in waarheid

Niemand die in geest en in waarheid zijn smeekbede naar Mij zendt, zal Mij tevergeefs aanroepen om hulp. Maar hoe moet u bidden, zodat uw roep Mij bereikt? U zult geen lippengebed moeten uitspreken, want dit hoor en verhoor Ik niet omdat uw hart daar niet bij betrokken is. Omdat u de verbinding met Mij niet tot stand brengt maar steeds op de aarde blijft, omdat u alleen een formaliteit verricht die geen leven bezit. Maar ook een verstandelijk gebed dringt niet door tot mijn oor, ofschoon de mens Mij verstandelijk erkent als God en Schepper van eeuwigheid en nu in dit geloof in Mij woorden uitspreekt waardoor hij meent de verbinding met Mij tot stand te hebben gebracht.

Ik verlang een ander gebed. Ik verlang het volle vertrouwen in Mij. Ik verlang de smeekbede van een kind dat in Mij de Vader ziet en tot Hem komt in het volle vertrouwen dat Hij hem zal helpen. In het vertrouwen van een kind ligt de geloofskracht. En een gebed dat zo naar Mij wordt gezonden, komt uit het hart en treft mijn oor. Dan spreekt niet de mens met God, maar het kind met de Vader. Pas wanneer een mens in de stilte van zijn hart Mij in gedachten zoekt, wanneer hij samenspraak met Mij houdt, wanneer hij zonder aanstellerij en onverholen alles voor Mij uiteenzet wat hem belast, wanneer hij in deemoed zich aan Mij en mijn zorg aanbeveelt, wanneer hij alle barrières tussen hem en Mij uit de weg heeft geruimd, wanneer hij Mij door innig aanroepen aanwezig laat zijn, bidt hij in geest en in waarheid. Dan verheft zijn geest zich naar Mij, oftewel Ik buig Me over naar mijn kind en diens smeekbede zal niet ongehoord wegsterven. Een kind dat zo gelovig en vol vertrouwen met al zijn verlangens tot Mij komt, zal Ik niet teleurstellen. Aan hem zal Ik Me ook als zorgzame Vader openbaren. Ik zal het niet in nood laten. Ik zal zijn geloof niet beschamen, want het zoekt Mij niet in de verte. Het durft bij Mij te komen en blijft toch vol deemoed, daar hij anders niet zou bidden, maar eisen. Een verstandelijk gebed echter is een eis die de mens aan Mij stelt omdat hij meent daartoe gerechtigd te zijn door zijn erkennen van Mij zelf. Zo’n verstandelijk gebed ontbeert de diepe deemoed, want waar de deemoed is, daar zwijgt het verstand, maar het hart spreekt des te luider.

In geest en in waarheid moet u bidden. En u zult dat alleen kunnen als u de kinderlijke verhouding tot Mij tot stand brengt. Dan is de weg van u naar Mij niet ver. Dan zult u te allen tijde in gedachten bij Mij kunnen zijn. Dan trekt u Mij ook steeds naar u toe, want dan zal uw denken steeds in liefde op Mij gericht zijn en Ik zie en voel uw liefde en kan dus al door mijn geest op u inwerken. En dan zult u nooit een vergeefs verzoek doen, want de Vader luistert steeds wanneer Zijn kind Hem roept.

Amen

Gebet im Geist und in der Wahrheit....

Niemand wird Mich vergeblich anrufen um Hilfe, der im Geist und in der Wahrheit seinen Bittruf zu Mir sendet. Wie aber sollet ihr beten, daß euer Ruf Mich erreichet? Ihr sollet kein Lippengebet aussprechen, denn dieses höre und erhöre Ich nicht, weil euer Herz dabei unbeteiligt ist, weil ihr nicht die Verbindung mit Mir herstellt, sondern stets auf der Erde bleibet, weil ihr nur eine Form ausübet, die kein Leben hat. Aber auch ein Verstandesgebet dringet nicht an Mein Ohr, wenngleich der Mensch verstandesmäßig Mich anerkennt als Gott und Schöpfer von Ewigkeit und nun in diesem Glauben an Mich Worte ausspricht, durch die er die Verbindung mit Mir hergestellt zu haben glaubt. Ich verlange ein anderes Gebet, Ich verlange das volle Zutrauen zu Mir, Ich verlange den Bittruf eines Kindes, das in Mir den Vater erkennet und vollvertrauend zu Ihm kommt, daß Er ihm helfe. In dem Vertrauen eines Kindes liegt die Glaubenskraft und ein Gebet, das so zu Mir gesendet wird, kommt aus dem Herzen und trifft Mein Ohr. Dann redet nicht der Mensch mit Gott, sondern das Kind mit dem Vater.... Erst wenn ein Mensch in der Stille seines Herzens Mich suchet in Gedanken, wenn er mit Mir Zwiesprache hält, wenn er ungeziert und unverhüllt vor Mir alles ausbreitet, was ihn drückt, wenn er in Demut sich Mir und Meiner Sorge empfiehlt, wenn er alle Schranken zwischen sich und Mir beseitigt hat, wenn er Mich durch innigen Anruf gegenwärtig sein lässet, betet er im Geist und in der Wahrheit, dann schwingt sich sein Geist hinauf zu Mir, oder auch Ich neige Mich zu Meinem Kind hernieder, und dessen Bittruf wird nicht ungehört verhallen.... Ein Kind, das so gläubig und vollvertrauend zu Mir kommt mit allen seinen Anliegen, das werde Ich nicht enttäuschen, ihm werde Ich Mich auch als treusorgender Vater offenbaren, Ich werde es nicht in der Not lassen. Ich werde seinen Glauben nicht zuschanden werden lassen, denn es suchet Mich nicht in der Ferne, es wagt sich zu Mir und bleibt doch tief demütig, ansonsten es nicht beten würde, sondern fordern.... Ein Verstandesgebet aber ist eine Forderung, die der Mensch an Mich stellt, weil er sich berechtigt dazu glaubt durch sein Anerkennen Meiner Selbst.... Ein solches Verstandesgebet lässet die tiefe Demut vermissen, denn wo die Demut ist, dort schweiget der Verstand still, aber das Herz spricht desto lauter. Im Geist und in der Wahrheit sollet ihr beten.... und das könnet ihr nur, so ihr das Kindesverhältnis herstellt zu Mir.... Dann ist der Weg von euch zu Mir nicht weit, dann könnet ihr jederzeit bei Mir sein in Gedanken, dann ziehet ihr Mich auch stets an euch, denn dann wird euer Denken immer in Liebe zu Mir gerichtet sein, und Ich erkenne und fühle eure Liebe und kann also schon durch Meinen Geist auf euch einwirken.... Und dann werdet ihr niemals eine Fehlbitte tun, denn der Vater höret immer, wenn Sein Kind Ihn rufet....

Amen