• Terug

Dwaalleer over de Drieëenheid

De goddelijke Drieëenheid is voor de mensen tot een volledig vals begrip geworden en dat door de verkeerde voorstelling van een godheid in drie personen. Zo'n uitleg is voor ieder denkend mens onaanneembaar, dus wordt hij of zonder na te denken aangenomen of afgewezen, terwijl een juiste uitleg door ieder mens kan worden aangenomen, omdat hij het WEZEN van de eeuwige GODHEID aanschouwelijk maakt en er aanzienlijk toe bijdraagt het geloof in GOD weer tot leven te brengen. Het GOD's begrip is voor de mensen als zo onduidelijk geworden, dat ze bijna niet in staat zijn te geloven, en als hun de GODHEID ook nog al drie personen begrijpelijk moet worden gemaakt, raakt het begrip steeds meer verward en wordt het geloof wankel, en met recht, want om aan een driepersoonlijke god te kunnen geloven, moet het verstand volledig worden uitgeschakeld. Maar GOD heeft de mens het verstand gegeven om datgene te beoordelen wat hij geloven moet. Het verstand kan echter met goddelijke ondersteuning, d.w.z. door de GEEST GOD's, heel goed een GODHEID erkennen, wanneer hem de leer daarover volgens de waarheid wordt voorgehouden. Dan zal ook het denken van het scherpste verstand zich niet verweren om er mee in te stemmen.

Maar deze waarheid openbaart een wezenlijk Zijn van GOD zodanig, dat Ze Liefde, Wijsheid en Kracht in Zich verenigt, dat het ene niet zonder het andere is voor te stellen - dat de Liefde het oerbegrip is uit Welke de Wijsheid voortkomt en beide samen een uitwerking hebben door de Kracht van de Wil. De Liefde is het scheppende principe uit Welke alles voortkomt, Ze is de Kracht Die alles doet ontstaan, maar Die niet zonder een bepaald plan of willekeurig schept, integendeel werkzaam is met de Wijsheid GOD's. Wat GOD's Wijsheid als goed en juist inziet, voert Zijn Wil uit als de Liefde Haar daartoe aanzet. Het is het begrip van een hoogst volkomen WEZEN. Want Liefde, Wijsheid en Almacht zijn het bewijs van een volmaakt Wezen, dat niet meer kan worden overtroffen. Liefde, Wijsheid en Almacht zijn bewijzen van goddelijkheid, ze geven de mensen een begrip van het wezenlijk ZIJN van de eeuwige GODHEID, maar nooit zijn het drie verschillende goddelijke personen die in een wezen verenigd zijn.

De verkeerde leer van de drieëenheid GOD's heeft er veel toe bijgedragen dat de mensen ongelovig werden, omdat zo'n voorstelling instinctief afwijzing tevoorschijn moet roepen en daardoor de genade van het gebed niet werd gebruikt, die de ernstig (naar waarheid) verlangende mens opheldering zou hebben kunnen geven, want het doel van het aanroepen was voor hen twijfelachtig, het was voor de mensen een vreemd idee tot drie personen te moeten roepen die hun als een GOD geloofwaardig moesten zijn. Er is grote verwarring aangericht, het was een duidelijke invloed van de satan, die steeds de waarheid tracht te ondergraven, het WEZEN van GOD te versluieren en GOD Zelf voor hen tot een vreemde te maken. Dat deze dwaalleer ook werd aangenomen, getuigt van de verduisterde geestelijke staat van diegenen die, daar ze helemaal zonder licht waren, ook geen vermogen bezaten om te oordelen en daarom goede werktuigen waren in de handen van de satan, de leer te verbreiden en daardoor het geloof op een manier in gevaar te brengen zoals een dwaalleer het zelden heeft gedaan. Want om te kunnen geloven in een GOD als hoogst volmaakt WEZEN, moet dit WEZEN Zich ook aan de mensen zo bekend maken, dat ze Zijn Volmaaktheid kunnen inzien, ook moet het verstand van een mens die de waarheid zoekt klaar kunnen komen met begrippen, daar er anders geen rekenschap van hem geëist zou kunnen worden.

GOD neemt geen genoegen met een blind geloof. HIJ vraagt nadenken en een standpunt innemen tegenover elke leer, omdat pas dan het geloof levend kan worden wanneer het tot een innerlijke overtuiging is geworden. Maar waar deze mogelijkheid van het begin af aan is uitgesloten, waar een verkeerde leer de mensen wordt voorgehouden deze onvoorwaardelijk aan te nemen, daar kan ook slechts een blind geloof worden verlangd en bereikt, dat voor GOD geen waarde heeft, dat veelmeer ongemeen schadelijk is voor de ziel, in het bijzonder dan, als het beeld van GOD wordt vertekend en daardoor de liefde voor HEM niet wordt ontstoken, die absoluut noodzakelijk is om zalig te worden.

Amen

La dottrina d’errore sulla Trinità

La divina Trinità è diventata per gli uomini un concetto totalmente sbagliato e questo attraverso l’errata rappresentazione di una Divinità in tre Persone. Una tale spiegazione è inaccettabile per ogni uomo pensante, quindi viene accettata senza pensare oppure rifiutata, mentre una giusta spiegazione può essere accettata da ogni uomo perché dimostra l’Essere dell’eterna Divinità e contribuisce notevolmente a vivificare la fede in Dio. Il Concetto Dio è diventato per gli uomini già così indistinto che per loro è difficile credere e se ora a loro deve anche essere ancora resa comprensibile la divinità come tre Persone, il concetto si confonde sempre di più e la fede oscilla e con ragione, perché per poter credere in un Dio tripersonale, l’intelletto dev’essere totalmente escluso. Ma Dio ha dato all’uomo l’intelletto per giudicare ciò che deve credere. Però con il divino Sostegno, cioè con lo Spirito di Dio, l’intelletto può molto ben riconoscere una Divinità, quando su Questa gli viene sottoposta la Dottrina secondo Verità. Allora nemmeno il pensar d’intelletto più acuto avrà difficoltà ad accettarLa. Questa Verità è però evidentemente una Entità di Dio nel modo, che unisce in Sé l’Amore, la Sapienza e la Forza, che l’Uno non può essere senza l’Altra, che l’Amore è il Concetto Ur, da cui procede la Sapienza ed ambedue producono i loro effetti attraverso la Forza della Volontà. L’Amore è il Principio creativo da cui procede tutto; è la Forza generatrice, che però non crea senza un piano o arbitrariamente, ma agisce con la Sapienza di Dio. Ciò quindi che la Sapienza di Dio riconosce per buono e giusto, lo esegue la Sua Sapienza, quando l’Amore Lo spinge a questo. E’ il Concetto di un Essere il più sublimemente perfetto, perché l’Amore, la Sapienza e l’Onnipotenza dimostrano un Essere perfetto, il Quale non può più essere superato. L’Amore, la Sapienza e l’Onnipotenza sono Dimostrazioni di una Divinità, danno agli uomini un Concetto dell’Entità dell’eterna Divinità, ma non sono mai tre differenti Persone divine che Sono unite in una Entità.

La falsa dottrina della Trinità di Dio ha contribuito molto affinché gli uomini diventassero miscredenti, perché una tale rappresentazione doveva provocare un istintivo rifiuto e perciò non veniva utilizzata la Grazia della preghiera, che avrebbe potuto portare il chiarimento all’uomo seriamente desideroso, perché la Meta dell’invocazione era per loro discutibile, era per gli uomini una strana idea dover invocare tre Persone, che a loro doveva essere credibile come un Dio. E’ stata causata una grande confusione, era un visibile esercitare di Satana, che cerca sempre di minare la Verità, di velare l’Essere di Dio ed estraniare a loro Dio Stesso. Che questa dottrina errata venisse anche accettata, testimonia dello stato spirituale oscurato di coloro che, poiché erano totalmente senza Luce, non possedevano nemmeno una facoltà di giudizio e perciò erano buoni strumenti nelle mani di Satana per diffondere la dottrina e con ciò mettere a rischio la fede in un modo come lo ha fatto raramente una dottrina errata. Perché per poter credere in un Dio come l’Essere più sublimemente perfetto, l’Essere Si deve anche presentare agli uomini in modo che possano riconoscere la Sua Perfezione, anche l’intelletto di un uomo che cerca la Verità deve poter comprendere i Concetti, altrimenti non potrebbe essere chiesto a lui una resa dei conti. Dio non Si accontenta di una fede cieca, Egli pretende una riflessione ed una presa di posizione per ogni insegnamento, perché solo allora la fede può diventare viva, quando è diventata una convinzione interiore. Ma dove questa possibilità è esclusa a priori, dove una dottrina errata viene sottoposta agli uomini per l’accettazione incondizionata, là può essere pretesa ed ottenuta anche solo una fede cieca, che non ha nessun valore davanti a Dio, che è piuttosto a danno per l’anima, in particolare allora quando l’Immagine di Dio viene deformata e perciò l’amore per Lui non viene acceso, che è assolutamente necessario per diventare beato.

Amen