• Terug

Dwaalleer over de Drieëenheid

De goddelijke Drieëenheid is voor de mensen tot een volledig vals begrip geworden en dat door de verkeerde voorstelling van een godheid in drie personen. Zo'n uitleg is voor ieder denkend mens onaanneembaar, dus wordt hij of zonder na te denken aangenomen of afgewezen, terwijl een juiste uitleg door ieder mens kan worden aangenomen, omdat hij het WEZEN van de eeuwige GODHEID aanschouwelijk maakt en er aanzienlijk toe bijdraagt het geloof in GOD weer tot leven te brengen. Het GOD's begrip is voor de mensen als zo onduidelijk geworden, dat ze bijna niet in staat zijn te geloven, en als hun de GODHEID ook nog al drie personen begrijpelijk moet worden gemaakt, raakt het begrip steeds meer verward en wordt het geloof wankel, en met recht, want om aan een driepersoonlijke god te kunnen geloven, moet het verstand volledig worden uitgeschakeld. Maar GOD heeft de mens het verstand gegeven om datgene te beoordelen wat hij geloven moet. Het verstand kan echter met goddelijke ondersteuning, d.w.z. door de GEEST GOD's, heel goed een GODHEID erkennen, wanneer hem de leer daarover volgens de waarheid wordt voorgehouden. Dan zal ook het denken van het scherpste verstand zich niet verweren om er mee in te stemmen.

Maar deze waarheid openbaart een wezenlijk Zijn van GOD zodanig, dat Ze Liefde, Wijsheid en Kracht in Zich verenigt, dat het ene niet zonder het andere is voor te stellen - dat de Liefde het oerbegrip is uit Welke de Wijsheid voortkomt en beide samen een uitwerking hebben door de Kracht van de Wil. De Liefde is het scheppende principe uit Welke alles voortkomt, Ze is de Kracht Die alles doet ontstaan, maar Die niet zonder een bepaald plan of willekeurig schept, integendeel werkzaam is met de Wijsheid GOD's. Wat GOD's Wijsheid als goed en juist inziet, voert Zijn Wil uit als de Liefde Haar daartoe aanzet. Het is het begrip van een hoogst volkomen WEZEN. Want Liefde, Wijsheid en Almacht zijn het bewijs van een volmaakt Wezen, dat niet meer kan worden overtroffen. Liefde, Wijsheid en Almacht zijn bewijzen van goddelijkheid, ze geven de mensen een begrip van het wezenlijk ZIJN van de eeuwige GODHEID, maar nooit zijn het drie verschillende goddelijke personen die in een wezen verenigd zijn.

De verkeerde leer van de drieëenheid GOD's heeft er veel toe bijgedragen dat de mensen ongelovig werden, omdat zo'n voorstelling instinctief afwijzing tevoorschijn moet roepen en daardoor de genade van het gebed niet werd gebruikt, die de ernstig (naar waarheid) verlangende mens opheldering zou hebben kunnen geven, want het doel van het aanroepen was voor hen twijfelachtig, het was voor de mensen een vreemd idee tot drie personen te moeten roepen die hun als een GOD geloofwaardig moesten zijn. Er is grote verwarring aangericht, het was een duidelijke invloed van de satan, die steeds de waarheid tracht te ondergraven, het WEZEN van GOD te versluieren en GOD Zelf voor hen tot een vreemde te maken. Dat deze dwaalleer ook werd aangenomen, getuigt van de verduisterde geestelijke staat van diegenen die, daar ze helemaal zonder licht waren, ook geen vermogen bezaten om te oordelen en daarom goede werktuigen waren in de handen van de satan, de leer te verbreiden en daardoor het geloof op een manier in gevaar te brengen zoals een dwaalleer het zelden heeft gedaan. Want om te kunnen geloven in een GOD als hoogst volmaakt WEZEN, moet dit WEZEN Zich ook aan de mensen zo bekend maken, dat ze Zijn Volmaaktheid kunnen inzien, ook moet het verstand van een mens die de waarheid zoekt klaar kunnen komen met begrippen, daar er anders geen rekenschap van hem geëist zou kunnen worden.

GOD neemt geen genoegen met een blind geloof. HIJ vraagt nadenken en een standpunt innemen tegenover elke leer, omdat pas dan het geloof levend kan worden wanneer het tot een innerlijke overtuiging is geworden. Maar waar deze mogelijkheid van het begin af aan is uitgesloten, waar een verkeerde leer de mensen wordt voorgehouden deze onvoorwaardelijk aan te nemen, daar kan ook slechts een blind geloof worden verlangd en bereikt, dat voor GOD geen waarde heeft, dat veelmeer ongemeen schadelijk is voor de ziel, in het bijzonder dan, als het beeld van GOD wordt vertekend en daardoor de liefde voor HEM niet wordt ontstoken, die absoluut noodzakelijk is om zalig te worden.

Amen

Irrlehre über Dreieinigkeit....

Die göttliche Dreieinigkeit ist den Menschen auch zu einem völlig falschen Begriff geworden, und das durch die irrige Darstellung einer Gottheit in drei Personen. Es ist eine solche Erklärung für jeden denkenden Menschen unannehmbar, also wird sie entweder, ohne zu denken, angenommen oder abgelehnt, während eine richtige Erklärung von jedem Menschen angenommen werden kann, weil sie das Wesen der ewigen Gottheit veranschaulicht und erheblich dazu beiträgt, den Glauben an Gott zu beleben. Der Gottbegriff ist für die Menschen schon so unklar geworden, daß sie schwer zu glauben vermögen, und so ihnen nun auch noch die Gottheit als drei Personen begreiflich gemacht werden soll, verwirrt sich der Begriff immer mehr, und der Glaube wird wankend, und das mit Recht, denn um an einen dreipersönlichen Gott glauben zu können, muß der Verstand völlig ausgeschaltet werden. Den Verstand aber hat Gott dem Menschen gegeben zur Beurteilung dessen, was er glauben soll. Der Verstand kann aber mit göttlicher Unterstützung, d.h. durch den Geist Gottes, sehr wohl eine Gottheit anerkennen, wenn ihm die Lehre darüber wahrheitsgemäß unterbreitet wird. Dann wird sich auch das schärfste Verstandesdenken nicht dagegen wehren zuzustimmen. Diese Wahrheit aber offenbart eine Wesenheit Gottes in der Weise, daß Sie Liebe, Weisheit und Kraft in Sich vereint, daß eines nicht ohne das andere zu denken ist.... daß die Liebe der Urbegriff ist, aus der die Weisheit hervorgeht und beides sich auswirkt durch die Kraft des Willens. Die Liebe ist das erschaffende Prinzip, aus dem alles hervorgeht; sie ist die gebärende Kraft, die aber nicht planlos oder willkürlich erschafft, sondern mit der Weisheit Gottes wirket. Was die Weisheit Gottes als gut und recht erkennet, das führet Sein Wille aus, so die Liebe Ihn dazu drängt.... Es ist der Begriff eines höchst vollkommenen Wesens.... Denn Liebe, Weisheit und Allmacht beweisen ein vollendetes Wesen, Das nicht mehr überboten werden kann. Liebe, Weisheit und Allmacht sind Göttlichkeits(?)beweise, sie geben den Menschen einen Begriff von der Wesenheit der ewigen Gottheit, niemals aber sind es drei verschiedene göttliche Personen, die in einer Wesenheit vereint sind....

Die falsche Lehre von der Dreieinigkeit Gottes hat viel dazu beigetragen, daß die Menschen ungläubig wurden, weil eine solche Darstellung instinktiv Ablehnung hervorrufen mußte und dadurch die Gnade des Gebetes nicht genutzt wurde, die dem ernstlich verlangenden Menschen Aufklärung hätte bringen können, denn das Ziel des Anrufes war ihnen fragwürdig, es war den Menschen eine sonderbare Vorstellung, zu drei Personen rufen zu müssen, die ihnen als ein Gott glaubhaft sein sollten. Es ist eine große Verwirrung angerichtet worden, es war ein sichtliches Einwirken des Satans, der stets die Wahrheit zu untergraben, das Wesen Gottes zu verschleiern und Gott Selbst ihnen zu entfremden sucht. Daß diese Irrlehre auch angenommen wurde, bezeugt den verfinsterten Geisteszustand derer, die, weil sie völlig ohne Licht waren, auch kein Urteilsvermögen besaßen und daher gute Werkzeuge waren in den Händen des Satans, die Lehre zu verbreiten und dadurch den Glauben in einer Weise zu gefährden, wie es selten eine irrige Lehre getan hat. Denn um glauben zu können an einen Gott als höchst vollkommenes Wesen, muß dieses Wesen auch Sich den Menschen so vorstellen, daß sie Seine Vollkommenheit erkennen können, es muß auch der Verstand eines die Wahrheit suchenden Menschen fertig werden können mit Begriffen, ansonsten keine Rechenschaft von ihm gefordert werden könnte.... Gott läßt Sich nicht genügen an einem blinden Glauben, Er fordert ein Nachdenken und Dazu-Stellen zu jeder Lehre, weil dann erst der Glaube lebendig werden kann, wenn er zu einer inneren Überzeugung geworden ist. Wo aber diese Möglichkeit von vornherein ausgeschlossen ist, wo eine irrige Lehre den Menschen zur bedingungslosen Annahme vorgelegt wird, dort kann auch nur ein blinder Glaube verlangt und erzielt werden, der vor Gott keinen Wert hat, der vielmehr ungemein schädigend für die Seele ist, besonders dann, wenn das Bild Gottes verzerrt wird und dadurch die Liebe zu Ihm nicht entfacht wird, die unbedingt nötig ist, um selig zu werden....

Amen