De liefdeloosheid heeft verstrekkende gevolgen op aarde zowel als in het hiernamaals, want zij omringt de ziel met de dichtste bedekkingen - zodat geen lichtstraal bij haar kan binnendringen en zij eeuwig in het donker blijft. Licht is overal, maar waar het de menselijke ziel niet kan binnendringen daar is duisternis. De liefde echter straalt licht uit en verlicht zo de ziel van binnen. De omhullingen lossen zich op en het licht kan dan van buitenaf inwerken - de ziel heeft inzicht.
Op de aarde betekent inzicht hebben het kennen van de eeuwige waarheid, van de zin en het doel van het aardse leven en het besef van de voortdurend toenemende liefde tot GOD. In het rijk hierna echter is het licht alleen die ziel verzekerd, die door de liefde op aarde tot inzicht is gekomen. De duisternis is voorgoed verdwenen en voor de ziel is alles duidelijk. Voor haar is er niets onzekers meer, niets is onbegrijpelijk en niets onmogelijk, want zijzelf is vol van licht en kracht geworden door de liefde.
De liefdeloosheid is daarom de eeuwige ondergang voor de ziel, want een ziel die nog in de diepste duisternis smacht is onzalig. Zij is hem ten prooi gevallen die zelf geheel zonder liefde is en deze toestand ook die zielen wil bereiden die zich door hem laten beïnvloeden. Die alleen vol eigenliefde zijn en tegenover de medemensen alleen liefdeloos handelen omdat satan hen daartoe verleidt, want hij wil zijn eigen gevoelens op de mensen overbrengen opdat zij hem onderdanig worden.
De liefdeloosheid is de dood van de ziel. Zij vergiftigt het denken van de mensen, zodat de resultaten van het denken leugen en boosaardigheid zijn waaruit daden van haat voortkomen, waaruit weer het kwade zal voortkomen. Dit kan ook niet anders, want waar liefde heerst daar is GOD en waar liefdeloosheid en haat te voorschijn komen daar is satan. En deze voert zo'n heerschappij dat hij waarlijk te veroordelen is als de grootste vijand van de zielen, die de mensen niet alleen op de aarde najaagt en ze voor zich tracht te winnen, maar met verhevigde boosaardigheid in het hiernamaals werkt en ook daar tracht op de zielen in te werken. Hij probeert hen tot steeds grotere hardvochtigheid aan te sporen om ze steeds dieper naar beneden in de afgrond te trekken. En omdat liefdeloosheid zo'n afschrikwekkende uitwerking heeft in het hiernamaals, kan er daarom alleen met liefde tegenin worden gegaan.
De zielen in het hiernamaals moet veel liefde worden betoond, die als een geneesmiddel op de zieke ziel werkt, waardoor zij gezond kan worden als het schenken van liefde aan die zielen niet wordt verminderd. Ook de meest verstokte zielen der duisternis worden door liefdestralen veranderd, al zijn zij in het begin onwillig. Maar wat zij eenmaal als een weldaad aanvoelen geven zij niet meer op.
De liefde is het meest doeltreffende wapen tegen de tegenstander, waartegen hij niet kan standhouden en die hij ontvlucht. Hij ziet liever van zijn slachtoffers af voordat hij zichzelf door liefdestralen laat aanraken.
Daarom, strijd tegen de liefdeloosheid, weet dat ze ten verderve voert terwijl het werken in liefde u het lichtrijk opent. Weet dat u door de liefde ook hun het licht kunt brengen die nog in de duistenis smachten tengevolge van hun levenswandel op de aarde, die arm aan liefde of liefdeloos was. Alleen de liefde kan hun hulp brengen en hun ketenen los maken, alleen de liefde kan u allen zalig maken.
Amen
VertalerLa falta de amor tiene consecuencias graves - en la Tierra como también en el Más Allá, porque envuelve al alma en envolturas muy espesas, de modo que ningún rayo de Luz puede penetrar en ella; de modo que se queda eternamente en tinieblas. Luz hay en todas partes, pero donde no puede penetrar en el alma humana, ¡allí hay tinieblas! Pero el amor irradia Luz, y así ilumina el alma desde su interior... las envolturas se disuelven, de modo que ahora la Luz puede surtir efecto desde el exterior... las almas se encuentran en el proceso de reconocimiento.
En la Tierra “reconocer” significa saber de la eterna Verdad... saber del sentido y de la finalidad de la vida en la Tierra, y realizar un aumento del amor a Dios en medida creciente. Una vez en el Reino del Más Allá, el alma está segura de la Luz - eso si ella, en la Tierra, mediante el amor había llegado al reconocimiento. Para el alma las tinieblas han desaparecido para siempre, y todo le está manifiesto. Para ella ya no hay incertidumbre, nada de imposible, porque ella misma se ha vuelto llena de Luz y de fuerza mediante el amor. Por eso la falta de amor es un eterno corromperse el alma, porque un alma que todavía languidece en máxima profundidad está desgraciada... se ha vuelto víctima de aquel que, él mismo, carece de todo amor - y que quiere transmitir este estado también a las almas que se dejan influenciar de él... las que están llenas de amor propio y que a sus semejantes sólo los tratan con insensibilidad porque Satanás los seduce para actuar así... porque él quiere implantar sus propias sensaciones en los hombres para que ellos se vuelvan sujetos a él.
La falta de amor es la muerte del alma porque envenena el pensar de los hombres, por lo que los resultados del pensar son la falsedad y la malevolencia. Estas producen acciones de odio que, por su parte, producen aún más mal. Tampoco puede ser de otra manera, porque donde hay amor, allí también está Dios... pero donde aparecen falsedad y la malevolencia, allí está Satanás, y este reina de una manera que verdaderamente se le puede reconocer como mayor enemigo de las almas - el que persigue a los hombres no sólo en la Tierra y procura prendarlos para sí, sino que en el Más Allá actúa con malicia aún mayor y también intenta surtir efecto en las almas, para estimularlas a una dureza del corazón cada vez mayor... para arrastrarlas más y más profundamente al abismo.
Como en el Más Allá la falta de amor tiene consecuencias espantosas, estas sólo pueden ser compensadas mediante el amor... A almas enfermas en el Más Allá hay que llevarles mucho amor que les surte un efecto como una medicina que las puede curar - si la prestación de amor a tales almas no disminuye... También las almas más testarudas de las tinieblas se dejan convertir mediante rayos de amor, aunque al comienzo sea de mala gana. Pero una vez que sienten algo como alivio, esto ya no lo sueltan.
El amor es el arma más eficaz contra el adversario contra el que este no puede mantenerse; por eso huye de él y prefiere soltar su víctima antes de permitir que los rayos de amor le toquen a él mismo.
Por eso, ¡luchad contra la falta de amor y sabed que ella lleva a la perdición, mientras que la acción en el amor os abre el Reino de Luz! Y mediante el amor podéis ayudar también a aquellos a la Luz que todavía languidecen en las tinieblas como consecuencia de su conducta en la Tierra que carecía de amor. A estos, únicamente el amor puede traerles ayuda y desatarles sus ataduras... únicamente el amor puede hacer que todos os volváis bienaventurados...
Amén.
Vertaler