• Terug

Tekenen van de eindtijd

Ook dit is een teken van het einde, dat de mensen vijandig optreden tegen elkaar en geen liefde meer voelen tot elkaar. Dat iedereen op zichzelf bedacht is en hard en onverschillig is tegenover de nood van de medemens. De liefde zal verkoelen, en ook daaraan herkent u het naderende einde. En om die reden wordt ook GOD niet meer erkend DIE de LIEFDE Zelf is, want de mensen zijn ver van de liefde omdat zij Zijn tegenstander als hun heer onderdanig zijn. Hij zal op deze mensen inwerken en ze tot steeds grotere liefdeloosheid aansporen. Overal zal strijd zijn en de een zal de ander zijn vijand zijn, de een zal de ander schade berokkenen. En de liefdeloosheid zal zich zowel aards als ook geestelijk doen gelden, want naast de moeiten en ergenissen die door de wil van de mensen aan de medemens berokkend worden zal ook geestelijk een grote verandering vast te stellen zijn. De liefdeloosheid verduistert de geestestoestand der mensen en het zal niet mogelijk zijn met hen over geestelijke kwesties te spreken, of hen zelfs te onderrichten. Smadelijk en uit de hoogte zullen zij antwoord geven, of de vertegenwoordigers van GOD afwijzen, smadelijk en hooghartig zullen zij de Naam van GOD uitspreken en zich schuldig maken op een manier dat de "toorn" van GOD hen zal achterhalen op de jongste dag.

De een zal de vijand van de ander zijn. Zelden zullen gelijkgezinde gelovigen elkaar trouw kunnen blijven zonder door de tegenstanders van het geloof of van al het geestelijke op elke wijze gekweld te worden. En zelfs bij de nauwste betrekkingen zullen vijandelijkheden aan de orde van de dag zijn. Ontrouw en verraad zullen de mensen die elkaar trouw zouden moeten blijven en elkaar zouden moeten steunen uit elkaar drijven, en elke relatie is in gevaar verbroken te worden. De liefde verkoelt waar er geen met GOD verbonden mensen zijn die elkaar steunen en door gemeenschappelijk geestelijk streven de liefde beoefenen. Het zal een bittere tijd zijn voor allen die gevoelvol zijn, en liefde en liefdeloosheid voelen als zaligheid of kwelling.

Ook moet u er op letten en er moeite voor doen in de liefde te leven, u door werken van liefde ook vrienden te maken en alle vijandelijkheden uit de weg te gaan. U moet door versterkte liefde de vijand ontwapenen en steeds uw blik hemelwaarts richten tot HEM DIE de LIEFDE Zelf is, DIE uw steun en bescherming is in elke aardse nood. ZIJN Liefde is waarlijk niet veranderlijk en blijft altijd en eeuwig gelijk ze was van af den beginne. Ze zal ook niet verminderen, echter zonder kracht blijven voor hen die door hun liefdeloos innerlijk de Liefde van GOD verspelen. Die zich openlijk tot Zijn vijanden verklaren en alles bestrijden wat naar GOD wijst, omdat zij gebonden zijn aan Zijn tegenstander die in de laatste tijd woedt tot hij door GOD van zijn macht beroofd - en in de afgrond gestort wordt op de dag van het gericht.

Amen

Le feu de l'amour - le Divin

Le feu de l'amour est inextinguible, lorsqu’il a une fois saisi le cœur, parce que l'amour peut toucher l'homme sous des formes multiples (des degrés multiples). L'amour est un feu éternel qui s'allume sans n'importe quel motif, parce qu'il est la Force Primordiale qui a fait se lever tout et qui maintient tout. Donc dans chaque homme brûle l’étincelle de cette divine Force Primordiale, qui peut se développer selon la volonté de l’homme dans une flamme gigantesque, mais il peut aussi être étouffé ou bien prendre une autre forme de sorte que l'amour dans l'homme se développe en dégénérant et n'a plus rien de Divin en lui, il devient de l’amour propre, donc c’est une étincelle qui brûle seulement, mais sans aucune flamme, qui consomme avec sa brûlure ce qui vient près d’elle. Un vrai feu aura un effet outre mesure bénéfique et rayonnera une chaleur vivifiante, il brillera dans une vaste périphérie et éclairera le noir de la nuit. Et ainsi le vrai amour fera aussi revivre chaque homme qui en est touché. Parce qu'un vrai amour n'est pas un amour de soi qui cherche à satisfaire seulement lui-même, mais il se communique au prochain, il est comme un rayon de feu qui consomme ce qui vient dans sa proximité. Et il ne pourra pas être étouffé, mais il éclatera toujours plus clairement, parce qu'il est quelque chose de Divin qui ne diminue pas, mais augmente toujours. Le vrai amour ne peut donc pas faiblir, même s’il se passe une Éternité, il reste inchangé et dès qu'il a une fois saisi un objet, il ne le laissera jamais plus. Donc ne combattez pas contre ce sentiment le plus saint, laissez éclater la flamme toujours plus haut, donnez lui toujours une nouvelle nourriture et sachez que l'amour est en même temps un feu purificateur qui éloigne toutes les scories de l'âme. La flamme de l'amour cherche à s'unir avec l'éternel Amour et donc elle consomme chaque entrave qui la sépare du Feu éternel. Vous devez donner à l'amour en vous constamment de la nourriture, vous devez ouvrir vos cœurs et lui concéder l'accès à la flamme de l'amour, vous ne devez pas chercher à étouffer la moindre flammèche, mais vous devez vous laisser saisir par elle et faire brûler votre cœur, parce que c’est le Divin qui doit être allumé en vous au travers de votre volonté. Mais celui qui a l'amour, est aussi près de Dieu, donc vous ne devez pas combattre contre ce sentiment qui vous estampille en tant qu’être divin et qui doit complètement vous combler, si vous voulez vous fondre avec l'éternel Amour. Vous devez devenir amour, seulement alors peut avoir lieu l'unification avec Dieu, qui Est l'éternel Amour Même. Seulement alors vous avez atteint le but, vous vous êtes changés en amour et avec cela de nouveau vous êtes entrés dans l'état primordial, comme cela est votre destination.

Amen