• Terug

Het lot in de eeuwigheid in overeenstemming met de wil - Materie is verkeerde liefde

Waar de mens naar streeft, dat zal hem ten deel vallen, want alleen zijn wil bepaalt zijn lot in de eeuwigheid. Is uw streven gericht op het rijk Gods, dan zult u het ook in bezit nemen en medeheerser van alle werelden zijn. Maar stuurt u aan op de wereld, op vervulling van aardse wensen en begeerten, dan zal ook de wereld, dat wil zeggen het aardse bezit, u niet verlaten, ongeacht of u het hiernamaals bent binnengegaan, want uw wensen scheppen u ook de omgeving waarin uw ziel verblijft. Alleen zult u niet gelukkig zijn in het bezit van zulke goederen, want u zult de onwerkelijkheid ervan zeer spoedig inzien, dus geen vervulling van uw begeerten meer vinden, echter voortdurend verlangen en dit verlangen zal u kwellen en daarom zult u er naar moeten streven, al op aarde vrij van zulke begeerten te worden. U zult geestelijk goed moeten begeren als u eens zalig zult willen zijn.

Waar u naar streeft, zal uw deel zijn. En dus schept ieder mens zichzelf zijn lot en hij moet zich daarom van de grote verantwoordelijkheid bewust zijn, want het zijn eeuwigheden die voor hem liggen, eeuwigheden die hij in gelukzaligheid door kan brengen of in armzaligheid moet doormaken. Want er kunnen eeuwigheden voorbij gaan tot hij de aardse materie heeft overwonnen, terwijl in het geestelijke rijk de verzoekingen nog veel erger zijn, daar hij er weinig weerstand aan biedt, terwijl hij er op aarde heel gemakkelijk los van kan komen als hij maar ernstig wil.

Een ziel die heeft overwonnen en vrij het rijk hierna binnengaat, is onuitsprekelijk gelukkig, want er wacht haar veel heerlijk genot, waarvan u mensen op aarde, u geen voorstelling kunt maken. Ook zij zal begeren, maar voortdurend vervulling vinden, want wat zij begeert is geestelijk goed. Het is de uitstraling van de liefde van God die haar oneindig gelukkig maakt, die haar voortdurende verlangen is en die haar blijvend ten deel valt. En deze uitstraling van Gods liefde vergeestelijkt haar hele wezen. Het past zich steeds meer aan de eeuwige Liefde aan en voelt zich door Haar doorlopend aangetrokken, onophoudelijk begeert ze de nabijheid van God om met Hem in alle eeuwigheid verbonden te zijn en dus onuitsprekelijk gelukzalig te zijn. De mensen op aarde verlangen aardse vreugden, lichamelijk genot en ze streven steeds alleen maar naar materieel bezit. En dit alles vindt zijn einde met de dood van het lichaam. Niets kunnen ze meenemen in het geestelijke rijk, als ze geen geestelijke goederen hebben verzameld, die echter alleen door het achterstellen van aardse wensen te verkrijgen zijn.

En als ze zich nog voor de lichamelijke dood kunnen losmaken van de wereld, als zij nog tevoren de waardeloosheid ervan hebben ingezien en zich met gedachten aan het hiernamaals bezighouden, kunnen ze gelukkig geprezen worden. Want dan is de weg naar boven in het geestelijke rijk voor hen niet meer gesloten, hoewel onuitsprekelijk moeilijk te beklimmen. Dan echter streven ze niet meer aardse goederen na en ze hoeven niet meer de boosaardige verleidingen te vrezen door welke een ziel zwak wordt en onbekwaam om weerstand te bieden. Dan zullen ze zeer spoedig ondersteuning krijgen van de kant van de lichtwezens, die hen helpen door hun geestelijk goed uit te delen, ofschoon binnen bepaalde grenzen, tot de ziel zelf haar best doet meer te krijgen, tot ze haar opgave in het geestelijke rijk heeft ingezien en die probeert na te komen. Wat ze verlangt, valt haar ten deel. Alleen de wil is beslissend en opdat de wil juist kiest, worden de mensen van God uit voortdurend van Zijn wil op de hoogte gebracht, maar ze luisteren niet naar Hem, ze begeren meer de wereld en brengen hun zielen in groot gevaar.

Daarom ontfermt God zich over hen en Hij toont hen duidelijk welke waarde de aardse materie heeft, doordat Hij het toelaat dat ze voor de mens verloren gaat, doordat Hij steeds weer van hen afneemt wat ze bezitten en waar hun hart aan hangt, zonder zich bewust te zijn dat het een verkeerde liefde is die in hen sluimert. Hij neemt van hen af wat ze vrijwillig niet willen opgeven, om hen op aarde al te tonen dat ze kan worden overwonnen, om hen te helpen zich van het verlangen ernaar vrij te maken, zich met weinig tevreden te stellen en hun liefde op geestelijke goederen te richten die aanzienlijk waardevoller en onvergankelijk zijn.

Elk aards verlies dat de mens treft, is een hulpmiddel van God. Het is een zachte aanmaning zich ervan af te keren en een teken van de vergankelijkheid van al het aardse. En wie met open ogen om zich heen kijkt, kan Gods werkzaam zijn overal herkennen, die de mensen helpen wil, hun denken en streven geestelijk te richten opdat ze nog voor de lichamelijke dood de materie leren verachten en alleen geestelijk goed nastreven, opdat ze zich een lot scheppen in het hiernamaals dat gelukzaligheid betekent, opdat ze gelukkig worden omdat het hun wil is.

Amen

의지에 따라 영원 가운데 운명이 정해진다. 물질과 거짓된 사랑.

사람이 추구하는 대로 그에게 이뤄질 것이다. 왜냐면 유일하게 그의 의지가 영원 가운데 그의 운명을 정하기 때문이다. 너희가 하나님의 나라를 추구한다면, 너희는 하나님의 나라를 소유하게 될 것이고, 모든 세계들을 함께 다스리게 될 것이다. 그러나 너희가 세상을 추구하고, 세상적인 소원과 욕망을 추구한다면, 너희에게 세상이 주어질 것이다. 즉 비록 너희가 저세상에 들어 갔지만, 세상 재물을 떠나지 못할 것이다. 왜냐면 너희 소원이 또한 너희 혼이 거하는 환경을 만들기 때문이다.

단지 너희가 세상 재물을 소유한 것으로 인해 행복하게 되지 못할 것이다. 왜냐면 너희는 재물이 현실적인 것아 아님을 곧 알게 될 것이고, 그럴지라도 너희는 더 이상 너희의 욕망의 성취를 얻지 못하고 계속 요구할 것이고, 이 욕망이 너희를 괴롭힐 것이기 때문이다. 그러므로 너희는 이 땅에서 이미 그런 욕망으로부터 자유롭게 되기 위해 노력해야만 한다. 너희가 언젠가 행복해지기 원하면, 너희는 영적인 재물을 갈망해야만 한다. 너희가 추구하는 것이 너희의 소유가 될 것이다. 그러므로 모든 사람이 자신을 위해 자신의 운명을 창조하고, 그는 큰 책임을 의식해야 한다. 왜냐면 그 앞에 그가 축복된 가운데 보낼 수 있는 또는 불행을 체험해야만 하는 영원에 영원이 놓여있기 때문이다.

왜냐면 그가 세상 물질을 극복하기까지 영원에 영원한 시간이 걸릴 수 있기 때문이다. 왜냐면 그가 유혹에 적게 저항하기 때문에 영의 나라에서의 유혹은 훨씬 더 심하고, 반면에 이 땅에서는 그가 단지 진지하게 원하면, 그가 아주 쉽게 벗어날 수 있기 때문이다. 극복하고 자유롭게 저세상으로 간 혼은 말할 수 없게 행복하게 된다. 왜냐면 훨씬 더 영광스러운 즐거움이 혼을 기다리고 있기 때문이다. 혼이 또한 갈망하지만, 혼은 끊임없이 응답을 받는다. 왜냐면 혼이 갈망하는 것은 영적인 재물이기 때문이다. 이런 영적인 재물은 하나님의 발산이고, 이 발산이 혼을 무한하게 축복되게 하고, 혼은 끊임없는 갈망하고, 혼에게 끊임없이 혼이 갈망하는 것을 준다.

이런 하나님의 사랑의 발산이 혼의 모든 성품이 영화되게 하고, 혼은 자신이 항상 더 영원한 사랑을 닮아 가고, 영원한 사랑에 끊임없이 이끌림을 받는 것을 느끼고, 혼은 하나님과 모든 영원에 영원까지 연합이 되기 위해, 즉 말할 수 없게 축복되기 위해 끊임없이 하나님의 임재를 갈망한다. 이 땅의 사람들은 이 땅의 기쁨과 육체적 쾌락을 요구하고, 항상 단지 물질적 소유를 추구하고, 이 모든 것이 육체의 죽음으로 끝이 난다. 그러나 그들이 단지 세상의 소원을 뒤로해야만 얻을 수 있는 영적인 재물을 모으지 않으면, 그들은 어떤 것도 영의 나라로 가지고 갈 수 없게 된다.

그들이 육체의 죽음을 맞이하기 전에 세상으로부터 분리될 수 있다면, 그들이 육체의 죽음 전에 세상의 무가치함을 깨닫고, 저세상을 생각하면, 그들은 축복을 받은 것으로 인해 찬양할 수 있다. 왜냐면 그러면 비록 성장하기가 말할 수 없게 어려울지라도, 영의 나라에서 위로 성장하는 길이 그들에게 더 이상 닫히지 않고, 그들이 더 이상 세상의 재물을 추구하지 않고, 혼이 약해지고 저항할 수 없게 되는 일을 통한 악한 유혹을 더 이상 두려워할 필요가 없게 되기 때문이다.

그러면 그들은 곧 그들을 돕는 빛의 존재들의 지원을 받을 것이다. 빛의 존재들은 그들이 영의 나라에서 자신의 과제를 깨닫고, 그들의 과제를 추구할 때까지, 일정한 한도 내에서 라고 할지라도, 그들에게 영적 재물을 나누어 준다. 그들이 요구하는 것을 그들은 받게 될 것이고, 유일하게 의지가 결정적이다. 그러므로 의지가 올바른 결정을 하도록, 사람들은 항상 하나님에 의해 하나님의 뜻에 대한 가르침을 받게 될 것이다. 그러나 사람들은 하나님의 말씀을 듣지 않고, 계속 세상을 갈망하고, 그들의 혼을 큰 위험에 빠뜨린다.

그러므로 하나님은 그들에게 긍휼을 베풀고, 사람들이 세상 재물을 잃게 하면서, 사람들이 소유한 것을, 사람들이 그들 안에 잘못된 사랑이 있다는 것을 의식하지 못한 채, 사람들의 심장이 연연해하는 것을 항상 또 다시 빼앗으면서, 세상 재물이 어떤 가치가 있는 지를 그들에게 분명하게 보여준다. 하나님은 사람들이 자유의지로 내어 주기를 원하지 않는 것을 빼앗는다. 이로써 하나님은 그들에게 이 땅에서 이미 극복할 수 있음을 보여주고, 그를 향한 욕망으로부터 자유롭게 되고, 가진 작은 것으로 만족하고, 그들의 사랑이 비교할 수 없을 정도로 더 가치 있고 불멸한 영적인 재물로 향하도록 돕는다.

사람이 당하는 모든 세상적인 손실은 하나님의 도움이고, 세상을 멀리하라는 부드러운 경고이고, 세상의 모든 것이 일시적인 것임을 알려주는 것이다. 눈을 열어 주위를 둘러보는 사람은 어디서나 하나님의 역사를 깨달을 수 있다. 하나님은 사람들이 그들의 생각과 갈망을 영적인 방향으로 향하도록 돕기 원한다. 이로써 그들이 육체의 죽음 전에 물질을 경멸하는 법을 배우고, 단지 영적인 재물을 추구하게 하고, 그들이 저세상에 자신을 위해 축복을 의미하는 운명을 만들게 하고, 그들이 축복되게 한다. 왜냐면 그런 일이 하나님의 뜻이기 때문이다.

아멘